All Chapters of Married To A Billionaire Beast: Chapter 31 - Chapter 40

“Katrice.” Pinukpok ni Rosalie si Katrice sa braso para tawagin ang atensyon nito. “Mukhang ikaw ang tinatawag.”Napatingin si Katrice. Sa hindi kalayuan, isang silver-gray na Pagani ang mabagal na paparating, tila ba naglalakad lang sa bagal ng takbo. Nang sumilip siya, biglang huminto ang kotse at bumaba si Kyle.“Katrice, saan kayo pupunta? Ang bigat ng dala n'yo. Sakay na kayo, sabi ni Sir, ihahatid daw kayo.” Habang nagsasalita siya, binuksan niya ang trunk ng kotse at handa nang buhatin ang maleta.“Hindi na kailangan.” Malamig ang tono ni Katrice. “Kaya ko 'to. Hindi ko kailangan ng tulong n'yo.”Napakamot sa batok si Kyle, tila naiilang. Napatingin siya sa likod, sa direksyon ng backseat ng kotse. Mula sa salamin, natanaw rin ni Ethaniel ang sitwasyon. Agad siyang bumaba ng sasakyan, nilagpasan si Kyle, at walang sabi-sabing kinuha ang maleta ni Katrice.“Buksan mo ang trunk,” utos niya.“Okay, Sir!”Madali niyang binuhat ang maleta at isinilid ito sa likod ng kotse. Nanlaki a

Habang pinapanood ang art exhibition, napansin ni Giselle na tila wala sa mood si Ethaniel.Dumadaan lang ang mga mata ni Ethaniel sa bawat painting, pero sa isip niya ay si Katrice ang lumilitaw—nakangiti, habang umiikot paharap sa kanya...Tila totoo nga. Hindi siya nito iniintindi.“Ethaniel.”Napabalik sa ulirat si Ethaniel nang hawakan ni Giselle ang braso niya.May kaunting tampo sa mukha ni Giselle. “Are you thinking about work? Or masakit pa rin 'yong sugat mo?”“Hindi naman,” mahinang sagot ni Ethaniel.Pero sa loob-loob niya, ano nga ba ang iniisip niya?Kung hindi siya iniintindi ni Katrice, hindi ba’t dapat lang naman iyon? Asawa lang niya ito sa papel, hindi naman talaga totoo.At sa totoo lang, baka hindi na rin magtagal ang titulo niyon.Nasa harap niya ngayon ang babaeng gusto niyang makasama habang buhay.“Napaisip lang ako sa isang painting,” ani Ethaniel, kunwari’y kalmado.Tiningnan niya si Giselle. “May nagustuhan ka ba? If meron kang gusto, bilhin na natin.”“Uh.

Tahimik na tahimik. Namumutla si Katrice, parang nawala ang lahat ng dugo sa mukha niya.Napakagat si Ethaniel sa loob-loob niya. Gusto na niyang sampalin ang sarili. Bakit ba kapag nagagalit ako, puro masasakit na salita ang lumalabas sa bibig ko?"Katrice..." napalunok siya, puno ng pagsisisi pero hindi alam kung paano mag-sorry."Hindi ko sinasadya 'yon. Ang ibig ko lang sabihin..."Ngunit bahagyang ngumiti si Katrice, taas-noo."Tama ka naman. May 'wild seed' nga sa tiyan ko. Wala akong karapatang alalahanin mo pa. Kaya simula ngayon, huwag mo na akong intindihin."Dumating na ang elevator sa tamang palapag."Katrice!"Agad na lumabas si Katrice. Naiwan si Ethaniel na naka-abang ang kamay, pero hindi siya naabutan.Galit at frustration ang naramdaman niya. Binayo niya ng kamao ang pader ng elevator. Hindi niya maipaliwanag ang bigat sa dibdib niya.Kinabukasan, pumunta si Katrice sa ward para mag-check ng pasyente. Habang ginagawa ito, nabanggit ni Kyle na puwede nang ma-discharge

Ngumiti si Katrice. “Masarap pa ring pakiramdam ‘yung may nagkakagusto sa’yo.” Pero agad niyang sinundan, “Pero, John… huwag mo nang sayangin ang oras mo sa akin.”Diretso ang sinabi niya—walang pasikot-sikot. Hindi rin siya nagbigay ng kahit anong pag-asa.Tinawag niya si John doon para lang tanggihan.Bigla namang nanlumo ang mukha ni John. “Ba–bakit?”Hindi alam ni Katrice kung paano sasabihin na hindi niya talaga ito gusto. Sa paningin niya, si John ay isang taong dadaan lang sa buhay niya.Pwede naman tumanggi nang hindi kailangang manakit.Sa kabilang mesa, bahagyang napabuntong-hininga si Ethaniel. Napangiti siya ng bahagya. Sabi ko na nga ba, hindi niya gusto ang lalaking ‘yan.Pero bago pa man tuluyang makalma si Ethaniel, narinig niya ang sumunod na sagot ni Katrice matapos ang ilang sandaling pag-iisip.“Because I have someone I like.”Napakunot ang noo ni John. “Talaga? Bakit ngayon ko lang nalaman ‘yan? S-sino siya?” Napatigil siya saglit, at muling nagtanong, “Kaklase ba

Hindi nagtagal, napuno na ang mesa ng pagkain.Pero si Katrice, hindi man lang gumalaw para kumuha. Tahimik lang siyang naghihintay sa inorder niyang malaking wonton na may chili oil at coriander.“Wonton,” tawag ng waiter habang inihahain ang bowl sa harap niya.Agad siyang kumuha ng kutsara.“Wow, ang bango!” sambit ni Giselle sabay singhot ng mainit na sabaw. Walang pakundangan niyang hinila ang bowl ng wonton palapit sa kanya.“Just looking at it makes me hungry! This looks so delicious!”Nakalimutan yata ni Giselle na si Katrice ang umorder noon. Sa dami ng pagkaing nasa mesa, 'yon lang ang kay Katrice.Walang alinlangang kumuha siya ng isa at isinubo.“Mmm, ang sarap.”At hindi lang 'yon—uminom pa siya ng dalawang lagok ng sabaw mula sa bowl.“Westway!” biglang sambit ni Giselle habang tumitingin kay Ethaniel. “I didn’t expect the wonton here to taste this good, especially in a place like this.”Napakunot ang noo ni Ethaniel. Nanikip ang mga labi niya na tila pinipigil ang inis.