All Chapters of Married To A Billionaire Beast: Chapter 71 - Chapter 80

Biglang lumingon si Ethaniel at napatingin sa payat na pigura sa damuhan. Palalim nang palalim ang pagkakunot ng kanyang noo.Umiiyak nga talaga siya!Napatingin siya kay Joel na nasa likuran niya at agad na utos ang binitawan. “Tingnan mo nga kung anong nangyari.”“Opo, Sir.”Putik! Galit na galit si Ethaniel habang pinagmamasdan ang mga kamay ni Lucas na nakapatong sa balikat ni Katrice. Parang nag-aapoy ang mga mata niya sa inis.“Kasalanan ko talaga,” malungkot na sabi ni Lucas habang litong-lito at punong-puno ng konsensya. “Hindi ko nabantayan si Kathlyn. Pero kinausap ko na ang mga manager dito, nagsimula na silang maghanap.”Paliwanag niya, nakita raw ni Katrice ang matagal na nilang paglalaro kaya niyaya niya silang uminom muna at magpahinga. Pero masayang-masaya raw si Kathlyn at ayaw talagang huminto sa paglalaro.Sa isang saglit lang, uminom ng tubig si Lucas, at pagbalik niya, wala na si Kathlyn.Alam ni Katrice na hindi kasalanan ni Lucas ang lahat. Siya pa nga ang nagsi

"Ano’ng nangyayari rito?"Agad na lumapit si Roy at nadatnan niyang nakaupo sa sahig ang kanyang asawa, umiiyak nang malakas habang halatang napahiya."Roy, tingnan mo ang anak mong ‘yan! Pinagulo niya ang lugar na ‘to! Tatawagan ko na ang pulis!" sigaw ng babae.Matalim ang tingin ni Katrice sa kanya bago bigla siyang dumura sa mukha nito. "Pweh!""Ay, Diyos ko! Baliw ka na ba? Sira-ulo kang malanding bata ka!" sigaw ng babae habang nagwawala.Nang makita ito ni Roy, agad siyang lumapit at walang sabi-sabing sinampal ang babae sa mukha. Tumunog ang sampal."Humingi ka ng tawad sa tiyahin mo! Hindi ka na nahiya!" galit na sigaw ni Roy.Ngunit si Katrice, habang nakatingin sa ama, hindi man lang nasaktan. Sa halip, naramdaman niyang nanlamig at galit na galit ang kanyang puso. Lumuha siya habang bigla na lamang tumawa, isang halakhak na puno ng poot.Tinitigan niya ang ama. Sa isip niya, sila ang sumira sa lahat ng meron siya—pamilya, pag-aaral, at pati na rin ang pag-ibig.Hindi matat

Nanlaki ang mga mata ni Ethaniel at natigilan ang kanyang ekspresyon. Bigla siyang napatingin sa loob ng bag at agad na kinapa ang mga laman nito. Sa unang tingin pa lang ay napagtanto niyang puro sulat ang laman—mga love letters mula kay Lucas!Napangisi si Ethaniel, malamig ang ngiti, at agad isinuksok pabalik ang mga sulat sa bag. Mahigpit niyang isinara ang zipper at hindi na nag-abala pang basahin ang iba.Ipinarada ni Ethaniel ang kotse sa tapat ng gate at nakita niyang lumabas si Katrice. Bumusina siya bilang senyas na sumakay na ito.Pero hindi siya pinansin ni Katrice. Diretso lang ito sa paglalakad na parang wala siyang narinig o nakita.Napakunot-noo si Ethaniel, bumaba ng kotse at hinabol ito.“Katrice! Katrice!” tawag niya sa pangalan nito ng dalawang beses, pero hindi pa rin tumigil o lumingon si Katrice.Hinawakan niya ito sa pulso. “Where are you going? Get in the car and go home!”Pero galit ang naging sagot ni Katrice. “Alisin mo yang marumi mong kamay! Don’t touch m

Kinabukasan ng tanghali, niyaya ni Katrice si Rosalie para kumain ng tanghalian.Halos manlilisik ang mata ni Rosalie habang nanginginig ang kamay na may hawak na chopstick. Parang gusto niyang butasin ang mga ulam sa inis.“Grabe! Kung hindi lang dahil sa nangyari sa’yo, hindi ako maniniwala na may ganyang klaseng kademonyohan sa isang pamilya!” galit na galit niyang sambit.Ngumiti lang si Katrice, payapa na ang ekspresyon niya. Lumipas na ang mga panahong sobrang galit siya. Sa ngayon, kailangan na lang magpatuloy sa buhay.“By the way,” ani Katrice habang mahinang tinig, “Alam mo na ‘yan, pero huwag mo nang sabihin kay Alvin, please.”Napakagat-labi si Rosalie at tumango. Alam niyang impulsive at mainitin ang ulo ni Alvin. Kung malalaman lang nito ang lahat ng dinanas ni Katrice, baka kung ano na ang gawin.Tapos na ang isyu sa UDM—hindi na niya kailangang idamay pa si Alvin sa gulo.Pagsapit ng gabi, bumalik si Katrice sa Liwan. Abala siya sa trabaho at napuyat na naman bago tulu

Bago umalis si Ethaniel, napadaan siya sa pintuan ng silid-tulugan. Para bang may nagtulak sa kanya—di niya alam kung anong pumasok sa isip niya—basta’t binuksan na lang niya ang pinto at pumasok.Maganda ang paningin niya, kaya kahit madilim ang gabi, natunton niya ang kama nang walang kahirap-hirap.Naroon si Katrice, mahimbing nang natutulog.Tahimik siyang umupo sa gilid ng kama at pinagmamasdan ang mukha nito. Banayad ang hinga ni Katrice, tila walang iniintinding problema. Pero ramdam ni Ethaniel ang bigat sa dibdib niya habang tinititigan siya.Bakit nga ba tinanong siya ni Katrice ng gano’ng tanong kanina? Ayaw na ba ni Xie Lingyun sa batang dinadala niya?Nalulungkot ba siya?Bigla na lang siyang nakaramdam ng kirot sa dibdib—parang may matulis na kuko na kumamot sa puso niya. Agad siyang tumayo at lumabas ng kwarto.Hindi niya dapat ito iniintindi. Hindi naman niya ito problema.Kinabukasan ng tanghali, sabay na kumain sina Katrice at Rosalie.Habang kumakain, napunta ang us