All Chapters of คลั่งรักหมอสูติ CRAZY LOVE DOCTOR: Chapter 61 - Chapter 70

"เฟียสยังไม่หิวครับแม่" ลูกชายของเธอตอบกลับทันที แม้จะเหนื่อยแค่ไหนก็ยังไม่มีท่าทีว่าอยากอาหาร "หนูหิวแล้วค่ะคุณแม่เราออกไปหาคุณป้ากับคุณลุงกันไหมคะ" ซีเฟียเข้ามาจับมือของสกาวอย่างออดอ้อน ตามวัยของเด็กผู้หญิง "เฟียสไปด้วยครับ" น้องชายฝาแฝดผู้ไม่อยากห่างจากพี่สาวรีบบอกทันที "ไปด้วยกันหมดนี้และครับ" หมอทักษ์พูดขึ้นมาบ้างเพื่อให้เขาได้มีโอกาสได้คุยสนทนากับพวกเด็กแฝด เหมือนเขาจำจำได้แค่เงาลาง ๆ แวบไปแวบมาในหัว แต่ความรู้สึก ของเขาตอนนี้คืออยากจะทำความรู้จักและผูกพันกับเด็ก ๆ ให้มาก ๆ "ค่ะ" สกาวตอบรับและจับจูงมือลูกชายและลูกสาวของเธอเดินออกจากตัวบ้านตรงไปหาพี่ชายและแขกของพี่ชายที่มีสัญญาธุรกิจระหว่างกัน มานานหลายปี ทั้งสี่คนออกมาก็เห็นแขกมากมายที่ตบมืออยู่หน้าบ้านหลังจากที่เจ้าของบ้านและเจ้าของบริษัทคู่สัญญากล่าวเปิดงานอย่างเป็นทางการ "ก็คิดว่าจะจัดงานกันใหญ่โตกว่านี้เสียอีก" หมอทักษ์ พูดขึ้นมาเบาๆซึ่งทำให้คนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เขาได้ยิน "นี้ยังไม่ใหญ่อีกเหรอคะ คุณหมอ" สกาวหันหน้าไปสบตาขมวดคิ้วใส่ชายหนุ่มที่พูดออกมาราวกับว่างานเลี้ยงในคืนนี้เป็นเพียงงานเล็

แกนกายใหญ่ค่อย ๆ หลุดออกจากร่องสาวของสกาว "มีอะไรอยากเล่าให้พี่ฟังไหมครับ เราควรคุยกันตั้งนานแล้ว" หมอทักษ์ที่ยังคงนอนคร่อมรางของสกาวอยู่ไม่ยอมลุกออกไปไหน "ไม่มีไม่คุยไม่อยากคุย" สกาวรีบหันหน้าหนีเพราะไม่อาจจะสบตาชายหนุ่มได้หัวใจเธอยังคงหวั่นไหว และเจ็บปวดกับภาพบาดตาบาดใจในวันนั้นได้เป็นอย่างดี "แต่พี่มีตอนนี้ฟ้ายังไม่สว่างนอนหลับต่อได้เลยนะครับถ้าง่วง" หมอทักษ์พลิกตัวลงนอนบนเตียง แขนยื่นไปโอบกอดตัวเธอเอาไว้จากด้านหลังมือไม่รักดีก็เผลอเอาไปบีบขย้ำหน้าอกสาว "หมอเอามือออกนะคะ แบบนี้กาวนอนไม่หลับ" สกาวพูดพร้อมหันมาสบตากับชายหนุ่ม"นอนไม่หลับก็ไม่ต้องนอนครับ ของพี่มันแข็งอีกแล้วพอมือได้สัมผัสเนื้อตัวหนูมันก็พร้อมรบเลย" หมอทักษ์ ค่อย ๆ จับมือของสกาวมาลูบลำเอ็นใหญ่ของเขาช้า ๆ "หมอหยุดนะคะ" สกาวรัองเสียงหลงเพราะมือเธอดันไปเผลอกอบกำเอ็นรักของหมอทักษ์ "พี่ยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ แค่เอามือหนูวางไว้เฉย ๆ แต่หนูก็ยอมจับมันนะครับ" หมอทักษ์ก้มมองแกนกายที่ถูกมือของสกาวจับรูดขึ้นลงอยู่ ทั้งที่เขาก็ปล่อยมือตัวเองจากเธอแล้ว "ไม่ต้องพูดเลยค่ะ พี่หมอเริ่มก่อนแค่เล่นด

โรงพยาบาลห้องทำงานที่กำลังวุ่นวายกับคนไข้ที่พร้อมปะทะกับหมอตลอดเวลา สกาวทำได้แต่ท่องนะโมในใจ ก่อนจะส่งยิ้มให้คนไข้หัวดื้อของตัวเอง "เดือนหน้าถ้าคุณแม่ยังไม่ชัวร์ ก็ต้องเข้ามาอัลตราซาวด์อีกครั้งนะคะ คนไข้ไม่ได้เป็นถุงน้ำในรังไข่แต่คนไข้ตั้งครรภ์ได้ 14สัปดาร์แล้วค่ะ" สกาวอธิบายคนไข้ไปเป็นรอบที่สามของวัน "คุณหมอตรวจผิดหรือเปล่าคะ คือหนูเลิกกับแฟนไปสามเดือนแล้วนะคะ จะท้องได้ยังไง" คนไข้วัยสาวประท้วงขึ้นมา เธอเชื่อวันไม่สามารถที่ตัวเองจะตั้งครรภ์ในช่วงนี้ได้ "อะไรก็เกิดขึ้นได้ค่ะคนไข้ เดี๋ยวหมอเขียนใบนัดให้อีกทีนะคะ" สกาวจดทุกอย่างลงในคอม และส่งเอกสารเข้าไปในห้องยาของโรงพยาบาลหนึ่งฉบับ "เดียวคนไข้ไปรอบรับยาบำรุงครรภ์ที่ห้องยานะคะ ก่อนรับยาช่วยไปชำระค่าใช้จ่ายที่ห้องการเงินก่อนรับยานะคะ เดียวให้พี่พยายาบพาไปนะคะ" สกาวบอกคนไข้ยังสาวของที่ไม่อาจจะยอมรับความจริงเรื่องการตั้งครรภ์ได้ "คุณหมอคะถ้าหนูไม่อยากเก็บเด็กไว้ละคะ โรงพยาบาลพอจะมีวิธีช่วยหนูได้ไหมคะ" หญิงสาวถามอย่างมีความหวัง "ตามหลักความเป็นจริงมันก็สามารถทำได้ค่ะ แต่คุณหมออยากลองให้คุณแม่กลับไปคิดทบท

"ที่สโมสรมีร้านขายชุดว่ายน้ำค่ะคุณลุงหมอมาเล่นลิงชิงบอลกับพวกเรานะคะ" ซีเฟียพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงออดอ้อน "เดี๋ยวกาวพาไปซื้อค่ะถ้าจะลงไปเล่นกับเด็ก ๆ" สกาวมองอย่างเป็นห่วงทั้งความรู้สึกของคุณหมอและความรู้สึกของลูกแฝดของเธอ "ได้ครับเดี๋ยวลุงเล่นด้วยแต่ตอนนี้ลุงต้องไปซื้อชุดว่ายน้ำก่อน" หมอทักษ์บอกทั้งเด็กสาวก่อนจะยิ้มละพยักหน้าให้เด็กชายที่ชูนิ้วโป้งยกขึ้นมาให้เขาทั้งสองข้าง "ยอดเยี่ยมมากเลยครับคุณลุงหมอ" เฟียสชื่นชมอย่างดีใจที่ในที่สุดเขาก็หาคนเข้าทีมได้ "กาวไปเป็นเพื่อนค่ะ" สกาวรีบเดินตามออกมาอย่างเป็นห่วง 'เธอห่วงเขามากเกินไปแล้ว' แปดปีที่ห่างหายแต่ทุกสัมผัสและความทรงจำยังคงวนเวียนอยู่ในจิตใจและหัวสมอง"คุณหมอมาทางนี้เลยค่ะ ความจริงคุณหมอปฏิเสธเด็ก ๆ ไปก็ได้นะคะ" สกาวพูดออกมาอย่างรู้สึกหนักใจ "ไม่เป็นไรครับ ผมก็อยากเล่นน้ำกับเด็ก ๆ แล้วอีกอย่างนาน ๆ ที่จะได้แสดงความสามารถของตัวเอง" หมอทักษ์มองยิ้ม ๆ ก่อนจะจับมือเธอเดินเข้าไปในร้านขายชุดกีฬาว่ายน้ำ ผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมงหมอทักษ์ก็ถือถุงชุดกีฬาว่ายน้ำออกมา "เด็ก ๆ คงรอนานแล้ว ไปกันเถอะเดี๋ยวพี่ไป

"ที่นี้ที่ไหนคะพี่หมอ" สกาวลองมองสำรวจรอบห้องที่ไม่คุ้นเคยอีกครั้งจึงรีบถามขึ้นมาเพราะตกใจและแปลกสถานที่ "ห้องพักในสโมสร ก็หนูจมน้ำว่ายน้ำไม่แข็งทำไมไปลงสระน้ำลึกละครับ พี่เป็นห่วงนะรู้ไหม เราสองคนยังไม่ได้เคลียร์กันหนูอย่าเอาแต่หลีกเลี่ยงปัญหาสิครับ ซีเฟียก็เป็นห่วงหนูจนร้องไห้ พึ่งจะหลับไปนี้เอง" เมื่อเห็นว่าหญิงสาวฟื้นแล้วหมอทักษ์จึงบอกเธอด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงพร้อมกับมองลูกสาวตัวน้อยที่นอนซบอยู่บนอก "โถ่ลูก" สกาวเอามือลูบศีรษะลูกสาวที่อยู่ในอ้อมกอดของหมอทักษ์เบา ๆ "พักผ่อนอีกสักหน่อยเถอะ พึ่งตื่นหนูโอเคหรือเปล่ามีวิงเวียนหัวไหม หิวหรือยังครับ" หมอทักษ์จ้องพฤติกรรมและการกระทำแสนอ่อนโยนของเธอไม่วางตา และถามขึ้นด้วยความเป็นห่วงอีกครั้ง เหมือนว่าทั้งเขาและเธอจะยังไม่มีอะไรตกถึงท้องเลย"กาวยังไม่หิวค่ะพี่หมอเหนื่อยหรือยังอยากพักผ่อนบ้างไหมเอาซีเฟียมานอนบนเตียงกับกาวก็ได้นะคะ" สกาวตอบและมองลูกสาวของเธอที่นอนซบอยู่บนอกของคุณหมอด้วยความเกรงใจที่เขาต้องคอยเฝ้าเธอทั้งยังดูแลลูกสาวตัวน้อยของเธออีกด้วย "ไม่เป็นไรนอนไปเถอะเดียวซีเฟียพี่ดูแลให้เองครับ" หมอทักษ์จ้องมองร่า