Semua Bab มาเฟียร้าย..พ่ายรัก(แอล) : Bab 21 - Bab 30

หญิงสาวในชุดพนักงานเข้าร้านมาตามเวลาทำงานในช่วงเช้า แสงอาทิตย์สาดส่องลงมาแต่พอดีสร้างความอบอุ่น โดยมีชายหนุ่มเดินตามหลังมาไม่ห่างพรีมายาไม่รู้ว่าตัวเธอตัดสินใจถูกแล้วหรือไม่ที่ตอบตกลงไปในคืนนั้น “วันนี้ไอ้หนุ่มคนนั้นมันจะมาตามจีบคุณอีกหรือเปล่า ?”เสียงทุ้มของเขาดังตามหลังในขณะที่พรีมายากำลังจะเปิดประตู ดึงความสนใจของเธอให้หันกลับไปคุยกับอีกฝ่าย “เขาชื่อคุณ ธาม เรียกเขาให้ดีๆหน่อยค่ะ”“ทำไมผมต้องเรียกชื่อหมอนั่นดีๆด้วย ก็ผมไม่ชอบมัน”ใบหน้าหวานฟังดังนั้นก็ถอนหายใจออกมาก่อนจะส่ายหน้าไปมาเบาๆ ถึงขนาดนี้แล้วยังจะมากลัวอะไรอีกพรีมายานึก เหตุก็เพราะแอลเอาแต่ตามติดเธอแทบจะทุกย่างก้าว มิหนำซ้ำยังออกตัวแรงจนทุกคนในร้านแทบจะรู้ความสัมพันธ์ระหว่างเธอและเขาเกือบทั้งหมดแล้ว“คุณตัวติดฉันขนาดนี้ คุณธามเขาไม่กล้าเข้าหาฉันแล้วล่ะค่ะ”น้ำเสียงของเธอบ่นออกมาด้วยท่าทางเนือยๆ ก่อนหน้านี้แอลเคยเอาแต่ใจขนาดไหน ตอนที่เขาหึงมันก็ไม่ต่างจากเมื่อก่อนเลยเหมือนกัน มิหนำซ้ำตอนนี้ยังหนักข้อขึ้นไปอีก“ให้มันจริงเถอะ

มาเฟียร้าย..พ่ายรัก สายใยสัมพันธ์หญิงสาวนึกย้อนไปถึงเรื่องราวที่อีกฝ่ายเคยทำให้เธอเสียใจ ทั้งเรื่องหนี้ก้อนโตที่ครอบครัวของแอลมอบให้ ร่องรอยบาดแผลในจิตใจของพรีมายาที่ไม่มีวันหายดี รวมถึงความหวังที่พังทลายลงไม่เป็นท่า ก่อนจะเริ่มหันมาสบตาของอีกคน แล้วพูดต่ออีกด้วยความรู้สึกเจ็บแปล๊บขึ้นที่อก เขามาตามหาเธอทั้งที่ยังมีผู้หญิงอีกคนงั้นหรือ ทำอย่างรี้ไปเพื่ออะไรกันคิดจะจับปลาสองมือหรืออย่างไร“เลิกทำหน้าเป็นไขสือได้แล้วค่ะ ฉันโดนคุณหลอกมาแล้วไม่รู้ตั้งกี่ครั้ง พอสักที จบกันแค่นี้แล้วปล่อยฉันไปได้แล้ว” มือเรียวสะบัดแขนออก ร่างเล็กทำทีเหมือนจะเดินจากไปอีกรอบ แต่ทว่าก็กลับถูกอีกฝ่ายรั้งตัวเอาไว้อีกครั้ง ใบหน้าสวยต้องหันกลับมามาเผชิญสายตาคมเข้มอย่างเลี่ยงไม่ได้ดื้อด้านจริง ๆ !“นี่ ! คุณ-”

 จูบทำให้คิด บนโต๊ะที่มีผ้าปูสีขาวถูกวางเรียงรายไปด้วยขนมเครื่องดื่มและอาหารมากมาย แก้วน้ำผลไม้สีหวานหนึ่งแก้วจึงถูกยกขึ้นมาจิบเป็นการฆ่าเวลาแทน ถึงจะบอกว่าหญิงสาวรู้สึกอยากอยู่คนเดียว แต่จริงๆแล้วในใจลึกๆเธอกลับรู้สึกหึงมากกว่าที่สาวๆให้ความสนใจ “สติหน่อยสิพรีมายา แค่ดูใจกันแค่นี้ก็รีบเอาใจลงไปเล่นซะแล้ว” "เดี๋ยวมานะ ไปห้องน้ำก่อน "แอลเป็นฝ่ายไปห้องน้ำบ้างเนื่องจากเมื่อครู่เพื่อนขอชนเขาดื่มไปหลายแล้ว ร่างสูงจึงเดินลุกออกไป พรีมายาพึมพำดังออกมากับตัวเอง แม้รู้อยู่แก่ใจตั้งแต่แรกแล้วว่าหากปล่อยใจไปเลยตามเลย สุดท้ายตัวเธอก็คงจะต้องกลับไปเจ็บปวดเช่นเดิม แต่อีกใจก็กลับดื้อรั้นและยังเลือกจะวางใจให้อีกฝ่ายเช่นนี้ต่อไป “สบายดีไหม ?” ระหว่างที่พรีมายากำลังคิด

เสียงเฉอะแฉะดังก้องอยู่ภายในรถสีดำคันหรู โดยที่พรีมายาก็ยังไม่รู้ตัวเลยว่าตัวเองขึ้นมาคร่อมอยู่บนตักของแอลตั้งแต่เมื่อไหร่ เพราะเผลอปล่อยให้ตัวเองได้ทำตามสัญชาตญาณไปครั้นจะมาหยุดกลางคันเอาเสียตอนนี้ จิตใจลึกๆของเธอก็คงจะรู้สึกขัดใอยู่ไม่น้อย แรงความเสน่หาของพรีมายานั้นเริ่มท่วมท้น จนในที่สุดเธอก็ต้องยอมจำนนต่อมันฝ่ามืออุ่นของแอลลูบไล้ไปตามสะโพกขาวอวบกลมกลึงแล้วออกแรงรั้งกายให้หญิงสาวตรงหน้าบดเบียดเข้ามารับกับจังหวะของเขา แม้จะเป็นเพียงแค่การจูบเล้าโลมแต่มันก็ทำให้พรีมายาอดไม่ได้ที่จะเผลอครางเสียงกระเส่าออกมา เพราะว่าในตอนนี้ทุกอณูของร่างกายเธอนั้นอ่อนไหวและไวต่อการสัมผัสของแอลเป็นอย่างมาก ริมฝีปากยังคงถูกแอลครอบครองและแลกเปลี่ยนความหวานให้แก่กันและกันอย่างเร่าร้อน เรียวลิ้นของแอลกระหวัดเกี่ยวไล่ชิมรสชาติความหวานอย่างไม่หยุดพักจนพรีมายาแทบจะหายใจไม่ทัน กรอบใบหน้าหล่อเหลายังคงบดจูบลงมาราวกับว่าจะสามารถกลืนกินตัวเธอได้จริงๆ ปากสีเชอรี่อวบอิ่มขอ

มาเฟียรัก พักร้ายฝันสลาย“อืม งั้นฉันจะไปจัดการเอง”เสียงทุ้มตอบกลับปลายสายด้วยโทนเสียงที่ดูจริงจังกว่าทุกที เสียงกระซิบกระซาบบ่งบอกได้ว่าเรื่องที่ตัวเองกำลังคุยอยู่นั้นช่างเป็นเรื่องสำคัญและไม่ต้องการอยากให้ใครมาได้ยินจริงๆ สีหน้าขึงขังคิ้วทะนงขมวดมุ่น เขายังคงยืนเคร่งคร่ำอยู่ผู้เดียวโดยไม่รู้สึกตัวเลยว่าด้านหลังของตนเองกำลังมีคนแอบฟังตัวเองกำลังคุยโทรศัพท์อยู่“ดี… เตรียมรถมาได้เลย แล้วอย่าให้มันหนีไปไหนได้”เมื่อธุระสำคัญถูกจัดการไปได้แล้วหนึ่งเปลาะ มือถือสมาร์ทโฟนจึงถูกวางสายลงแล้วเก็บเข้าไปในกระเป๋ากางเกงดังเดิม แอลพลิกตัวกลับมา เตรียมจะกลับเข้าไปเอาสูทด้านใน แต่แล้วเขาก็ต้องผงะเมื่อกรอบสายตาหันมาพบกับร่างของหญิงสาวผู้เป็นที่รักของตนกำลังยืนรอเขาอยู่ก่อนแล้ว“มีเรื่องด่วนหรือคะ?”