All Chapters of ห้องลับ..ประธานหื่น : Chapter 21 - Chapter 30

ห้องลับ..ประธานหื่น แอบมองRooftop Bar บาร์ดาดฟ้า ใจกลางกรุง แค่เพียงก้าวเข้าตึกสามารถเดินตรงขึ้นลิฟไปได้เลย ภายในลิฟท์ตกแต่งแบบกราฟฟิคราวกับกำลังอยู่ท่ามกลางวิวต่างประเทศ เมื่อถึงชั้นที่ต้องการประตูลิฟท์ถูกเปิด มองออกไป ท่ามกลางวิวสวยๆ บรรยากาศสุดโรแมนติก บน Rooftop Bar ชั้น 36 การตกแต่งบาร์สวยทันสมัย และหรูหรา ด้วยเฟอร์นิเจอร์ที่ได้รับการออกแบบมาเป็นอย่างดี จนมีอาและศิริน อ้าปากค้างกันเลยทีเดียวรวมถึงจุดไฮไลท์ตรงดาดฟ้า ที่โปร่งไร้หลังคา ทำให้ช่วงเวลาค่ำคืนมองเห็นหมู่ดาวนับล้าน และนั่งกินลม ชมวิวกลางกรุงได้อย่างลงตัว ดนตรีสดเพราะๆบรรเลงดังขึ้น แถมยังเป็นค็อกเทลบาร์เหมาะแก่การแฮงค์เอาท์ของคนกรุงมีอาชวน ศิรินไปด้วยเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เธอต้องไปดินเนอร์ กับคุณซินอี้ ซึ่งเธอยังไม่รู้จักมักคุ้นกันสักเขาดีสักเท่าไหร่ และจะได้ไปเที่ยวชมที่สวยๆด้วยกันเมื่อมีอารู้ว่าจะไปที่แห่งนี้เธอก็เปิดดูข้อมูลในอินเตอร์เน็ตไว้แล้ว ทั้งคู่ดูตื่นเต้นมากเป็นพิเศษมีอาที่มาในชุดเดรสสีดำโชร์แผ่นหลังเนียนสวยมีสายผูกไขว้ ด้านหน้าผ่าข้างเล็กน้อยโชร์เรียวขาคู่สวย สวมทับด้วยชุดตาข่ายเพชรวิบวับขับผิวของเธอให้ด

ห้องลับ..ประธานหื่นเครื่องกำลังติดทันทีที่เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ทั้งคู่สะดุ้ง แต่ชายหนุ่มยังไม่ยอมปล่อยเธอออกจากอ้อม กอด กระเป๋าแบรนด์เนมใบสวยถูกยกขึ้นมาวางพักที่อก มือเรียวควานหยิบโทรศัพท์เพื่อที่จะรับสาย"มีอา อยู่ไหนอ่ะ"เสียงเล็กๆของศิริน ผู้อยู่ในอาการเป็นกังวล เกรงว่าจะเกิดอันตราย"อ่อ พอดีมาห้องน้ำน่ะจ่ะ เจอมุมนี้สวยดี เลยแวะถ่ายรูปเดี๋ยวมีอา รีบไปนะ" มีอาคุยโทรศัพท์อยู่ในอ้อมกอดของเขา "ค่อยยังชั่วหน่อยเป็นห่วงแทบแย่เห็นหายไปนาน"หลังวางสายมือเรียวหยิบใส่กระเป๋า ขยับเรือนร่างบางเพื่อให้อ้อมกอดนั้นคลายมือออกเพื่อเธอจะเดินกลับไปที่โต๊ะ"มีอาต้องไปแล้วนะคะ ศิรินเป็นห่วงแย่แล้ว"...เพียงหญิงสาวกำลังที่จะก้าวเรียวขาออกยังไม่ถึงก้าว มือหนาช้อนเอวบางจากทางด้านหลังเพื่อรั้งให้เธออยู่ต่อจังหวะเดียวกัน เจ้าความเป็นชายนั้นแนบชิดกับสะโพกสวยพอดิบพอดี หญิงสาวจึงพลันต้องหยุดชะงัก"จะทิ้งผมไปอีกแล้วเหรอ"..ใบหน้าหล่อโน้มตัวลงมาที่หัวไหล่ข้างขวา จมูกโด่งซุกไซร้สูดดมความหอมจากกลิ่นกายของเธอ..."คืนนี้ค้างที่นี่ด้วยกันนะ...นะ"เสียงนุ่มของเขาออดอ้อน พลันใช้จมูกโด่งไซร้ย้ายมาที่ซอกคอขาวของมีอาเจ้าน

หื่นกระหาย ห้องรับรองส่วนตัว จากที่ท่านประธานอุ้มร่างของเธอเข้ามายังห้องรับรองส่วนตัวไม่ทันได้ถอดรองเท้า ให้กับหญิงสาวด้วยเหตุว่าเป็นห่วงอาการหน้ามืดของเธอ จึงตรงมายังโซฟาภายในห้องสวยเพดานสูงแห่งนี้ ฉับพลันเมื่อมีอานึกขึ้นได้ว่ายังไม่ถอดรองเท้า เกรงว่าจะทำให้ห้องของเขาสกปรก มือสวยพลันหยิบหมอนใบเล็กที่ปิดหน้าตักออก แล้วโน้มตัวลงเพื่อที่จะถอดรองเท้าส้นสูง"มีอา เดี๋ยวก็หน้ามืดอีกหรอก มานี่" ร่างสูงสง่าเปลือยเปล่าท่อนบนเห็นดังนั้น..สิ้นสุดประโยค เขาลงนั่งคุกเข่าลงตรงหน้าหญิงสาวเพื่อถอดรองเท้าให้ มือใหญ่กำลังจะจับสายของรองเท้า จังหวะนั้นศีรษะทั้งคู่ดันชนกันเข้า ..."โอ้ย ขอโทษค่ะ" ใบหน้าน้อยๆของเธอที่กำลังก้มอยู่ กับระดับเดียวกันที่ใบหน้าชายตรงหน้าพอดีในใจหญิงสาวพลันนึก นี่มันคนหรือเทพบุตรกันแน่ ใบหน้าหล่อคมดวงตาอันคมเข้มทรงเสน่ห์สีน้ำตาล จมูลโด่งรับใบหน้าเรียว ริมฝีปากหนาแดงระเรื่อ ใบหน้าขาวใส ยิ่งกว่าผู้หญิงซะอีก .ร่างสวยหยูดสบตากับคนตรงหน้าอยู่ชัวขณะ สัมผัสเข้ามาชายหนุ่มเลื่อนใบหน้าเข้าไปไกล้ๆจนแทบจมูก จะชนกันอยู่แล้ว อย่าว่าแต่ท่านประธานแอบมองเธอเลย เธอก็แอบมองเขาอยู่เช่นกันแล้วยิ่ง

ห้องลับ..ประธานหื่นสยิว....อยากลองจับมั๊ยร่างหนาที่ขณะนี้อยู่ในท่าที่คร่อมร่างบางของเธออยู่ เขาขยับเลื่อนกายเข้าไปไกล้ๆใบหน้าของเธอ และหยุดนิ่งอยู่ตรงนั้น ให้ใบหน้าของเธอตรงกับความเป็นชายของเขาราวกับเอาแต่ใจ เพื่อบอกกับเธอว่า"ถอดกางเกงให้หน่อย " เขายิ้มแบบลอยหน้าลอยตา หน้าไม่อายหญิงสาวเบิกตากว้างที่ทั้งตื่นเต้นและเขินอาย แต่ก็ทำตามราวกับลูกแมวเชื่อง มือบางจับผ้าผืนน้อยที่อยู่ตรงหน้า ดึงลงยังไม่ถึงกลางท่อนขา มือหนาของร่างแกร่งวางทาบลงกับที่นอนข้างใบหน้าของเธอ เพื่อดึงกางเกงตัวน้อยนั่นออกให้รู้แล้วรู้รอดมีอา ถึงกับจ้องตาขะเม็งมอง เธอเพิ่งได้มองเห็นมันไกล้ชัดๆ ก็คราวนี้ ร่างกายแข็งแกร่งดุจนักกีฬาทีมชาติ ผิวพันธ์นวลขาวไม่แพ้เธอ แน่นอน เพราะประธานหวัง มีเชื้อสายจีนที่ได้ผิวพ่อแม่มาเต็มๆ ส่วนความเป็นชายของเขาที่ปูดพองบวมใหญ่เห็นถึงเส้นเ

ห้องลับ..ประธานหื่น  ร่องรอยเสียงรองเท้ากระทบกับพื้นดังเป็นจังหวะในยามที่หญิงสาว 2 สอง คน และชายหนุ่ม 2 คน กำลังเดินมุ่งตรงไปที่ลานจอดรถ แม้จิตใจมีอา และประธานหวังจะยังตุ้มๆ ต่อมๆ เพราะกลัวว่าในท้ายที่สุดแล้วเธอและเขาจะโดนจับได้ อาจจะไม่ได้สมหวังอย่างที่ปราถนา หรือจะเป็นอย่างไรต่อไป ต่อจากนี้ก็ขอให้เป็นเรื่องของอนาคตค่อยว่ากันอีกทีเมื่อสายตาคู่สวยปราดไปเห็นรถBMW คันหรูอันคุ้นตาที่ประธานหวังเคยนั่งเป็นประจำ ขาเรียวค่อยๆ เดินเข้าไปยังรถ แต่ศิริน พลันสงสัยเมื่อสังเกตุเห็นมีอาคลุมด้วยผ้าเช็ดตัวสีขาว หญิงสาวจึงอกที่จะหัวเราะไม่ได้"เอ๊ามีอา นี่ลืมเอาผ้าออกหรือว่ายังไงทำไมคลุมไว้แบบนั้น ฮ่า ฮ่า ฮ่า" เสียงเล็กๆของศิรินพูดแซวไปหัวเราะไป แต่ผู้ที่ถูกแซว กลับอยู่ในอาหารที่ตกใจ คำตอบที่เธอจะพูดไปเธอควรบอกว่าอย่างไรดี."อ่อ...(มีอาหัวเราะเบาๆ) ลืมเล