Lahat ng Kabanata ng ห้องลับ..ประธานหื่น : Kabanata 11 - Kabanata 20

ชายผู้เป็นเจ้าของร่างหนากำยำ ลองที่ะจะสอดดันความเป็นชายเขาไปในตัวเธอ..แต่เมื่อเป็นครั้งแรกแม้จะเปิดทางให้แล้ว หากมีสิ่งแปลกปลอมเข้าไปบวกกับท่อนเอ็นลำใหญ่ของท่านประธานที่กำลังผงาดพองใช่ว่าจะเข้าไปง่ายๆ"อ่ะ อ๊ะ อย่า อย่า.."เสียงกระเส่าหญิงสาวยิ่งเร้าให้เขาต้องใส่มันต่อไปให้ได้ใช่ว่าจะหยุด..."ใส่เบาๆนะคนดี ขอนะ " เสียงอ้อนทุ้มนุ่มของเขากระซิบเบาๆข้างหูลิ้นร้อนลงสัมผัสที่เม็ดสีชมพูบนหน้าอกเธออีกครั้งพร้อมด้านล่างผลักท่อนเอ็นอุ่นนั้นเบียดตัวเข้าไปแล้วค่อยๆขยับเบาๆช้าๆ"อ๊ะ.. จะ จะ เจ็บ""ทำเบาๆนะจ๊ะคนดี"เสียงนุ่มของเขาเป่าข้างหูเขาช่างเข้าใจพูดโน้มน้าวให้สาวคล้อยตามเมื่อหญิงสาวถูกโอ้โลมจนเคลิ้มต่อสิ่งเร้าก้อทำให้ลืมของประหลาดที่กำลังเข้ามาในร่างกายเธอร่างหนาเขาขยับเข้าออกเบาๆปรับท่วงท่าด้วยความคล่องแคล่วโดยท

ห้องลับ..ประธานหื่น ตั้งหลักมีอาหญิงสาวผู้อยู่ในอาการลุกลี้ลุกลนเร่งรีบ ร่างบางของเธอทั้งตัวและหัวคลุมด้วยเสื้อสูทสีน้ำเงินตัวใหญ่ของท่านประธาน ซอยเท้าถี่กึงเดินกึ่งวิ่ง เข้าลิฟท์ไปด้วยความที่กลัวว่าคนจะเห็นเข้า ประตูลิฟท์ถูกเปิดออกที่ชั้น G ซึ่งเธอจะเดินออกประตูด้านหลัง หลังจากเดินไปตามทางประตูหลัง ทันใดนั้น ดันเจอชายร่างสูงเข้า"คุณ...หยุดเดี๋ยวนี้นะ" เสียงโหวกเวงโวยวายดังมาจากข้างหลัง พลันทำให้หญิงสาวต้องหยุดชะงักหลับตาปี๊ริมฝีปากแตะฟันด้วยอารมณ์โมโห"ใครอีกล่ะทีนี้..."ใบหน้าน้อยค่อยเผยคลี่เสื้อสูทออกเพื่อให้มองเห็นใบหน้าเล็กน้อย ส่วนชายร่างสูงเดินเข้ามาไกล้ สายตาหญิงสาวเหลือมองเห็นเขา เผยรอยยิ้มอ่อนน้อยๆให้คนตรงหน้าอย่างเขินอายเบาๆ"แฮ่..พี่ยามนึกว่าใคร ตกใจหมดเลย นี่มีอาเอง" หญิงสาวเผยใบหน้าให้พี่ยามเห็นว่าเป็นเธอจริงๆ"อ้าว คุณมีอาจะไปใหนทำไมมาสภาพนี้...""เมื่อคืนงานแต่งพี่วรรณ มีอา ดื่มหนักไปหน่อยเลยพักกับเพื่อนๆข้างบน มีอาขอตัวก่อนนะคะ ต้องรีบกลับบ้าน" สิ้นประโยคสนทนาหญิงสาวรีบพูดรวบรัดตัดตอนเพื่อที่จะออกจาตรงนั้นให้เร็วที่สุดแล้วดิ่งออกไปที่ถนนเพื่อเรียกแท็กซี่กลับบ้าน โชคด

ห้องลับ..ประธานหื่นความหื่นไม่ปราณีใครย้อนไปเมื่อวันก่อนที่ มีอา ออกไปร้านขายยาเพื่อซื้อยาคุมฉุกเฉินขากลับเธอแวะเข้าร้านสะดวกซื้อ บังเอิญชนไหล่เข้ากับชายร่างสูงใหญ่ ใบหน้าหล่อเหลาราวกับลูกครึ่งฝรั่ง จมูกโด่งปลายรั้น คิ้วหนาเข้ม ผิวขาวออกแดง ความสูงราวๆ180 กว่าๆหุ่นนักกีฬา สายตาทั้งคู่สะกดจ้องมองกันอยู่ชั่วขณะ"ขอโทษครับคุณเป็นอะไรรึป่าวครับ" เสียงทุ้มนุ่มของชายหนุ่มรีบเอ่ยด้วยความตกใจ"แด๊สดี๊ขอโทษเขาทำไม"สาวน้อยร่างเล็กหน้าตาพร้อมบวกอยู่เสมอ แต่เธอลืมไปหรือเปล่าว่าเธออายุเพียง 5 ขวบ เอ่ยเอ็ดผู้เป็นพ่อ ทั้งที่พ่อเธอเป็นคนชนไหล่มีอาก่อนจริงๆ"ไม่เป็นไรค่ะ "เสียงใสของมีอาเอ่ยตอบพร้อมสายมามองสาวน้อยร่างเล็กอย่างเอ็นดู"แด๊สดี๊ ต้องขอโทษสิครับแด๊สดี๊ชนพี่เค้า" เสียงทุ้มเอ่ยปรามผู้เป็นเด็ก หลังสิ้นประโยคชายหนุ่มร่างสูงหน้าลูกครึ่ง เหลือบมองเห็นถุงพลาสติกสีชมพูใบเล็กร่วงวางอยู่ที่พื้น มือหนาก้มลงเก็บหยิบถุงนั้นขึ้นมาเข้าใจว่าน่าจะเป็นของคนผู้ถูกชนเป็นแน่"ถุงนี้ของคุณหรือเปล่าครับ"หญิงสาวมองเห็นดังนั้นมือสวยพลันรีบคว้ามาไว้ที่ตัวเองอย่างเร็วด่วน เพราะรู้สึกเขินอายหาก ผู้ชายตรงหน้าพร้อมเด

ห้องลับ..ประธานหื่นมีอานั่งมองเสื้อสูทสีน้ำเงินที่ซักรีดไว้อย่างดีเธอคิดหาวิธีที่จะ ส่งคืนให้กับเจ้าของ ขืนแอบเอาไปให้ที่โรงแรมท่านประธานจับได้แน่ๆเขาต้องคิดว่าเป็นพนักงานที่นี่ ถ้าครั้นจะเก็บไว้ก็เกรงว่าจะไม่เหมาะของมีเจ้าของยังไงก็ต้องส่งคืน อีกทั้งถ้าส่งที่ที่อยู่ผู้ส่งเป็นบ้านตัวเอง ถ้าเขาตามมาถึงที่บ้านล่ะก็จับได้อีกว่าบ้านเธออยู่ที่ใหนดังนั้น มีอาจึงยืมที่อยู่ เพื่อนสาวคนสนิทที่อยู่ในหมู่บ้านเดียวกันแอบส่งเสื้อสูทไปที่โรงแรมเมื่อพัสดุไปถึง..."ท่านประธานครับมีพัสดุถึงท่านครับ"เสียงนุ่มของต้นกล้าคนขับรถคนสนิทของท่านประธาน "พอดีผมไปเอาของผมมาเจอพัสดุท่านน่ะครับ""เป็นอะไรแกเปิดดูสิ ระเบิดรึป่าว"ชายหนุ่มพลันหัวเราะหยอกเย้ากับต้นกล้าราวกับเป็นเพื่อนกัน"ผมเป็นหน่วยกล้าตายให้เองครับ"ลูกน้องผู้แข็งขัน แกะกล่องพัสดุอย่าระมัดระวัง "เป็นเสื้อสูทครับท่าน"เมื่อมือหนาหยิบเสื้อสูทตัวสวยขึ้นมาดู ...นี่มัน.....เสื้อที่ผู้หญิงคนนั้นเอาไปนี่นาพลันนึกขึ้นได้ว่าควรทำอย่างไรดีในการตามหาเธอ"กล้า ฉันมีเรื่องรบกวนแกหน่อย""ได้เลยครับท่าน กวนมาได้เลย""แกไปตามหาบ้านตามสถานที่ส่ง ในพัสดุนี้ให้ฉันที

ห้องลับ..ประธานหื่น"ไม่น่าเลย.."จากที่เขาได้ยินคำตอบของคุณวรรณ ก็ทำให้เขาคิดหนักไม่น้อย ลองแอบไปมองหน้ามีอา กับ ศิริน แล้ววิเคราะห์อีกครั้งว่าผู้หญิงคนนั้นจะเป็นใครกับแน่ระหว่าง 2 คนนี้แต่ในใจก็คิดว่าน่าจะเป็นมีอามากกว่า แน่นอนว่าคนเมาทำอะไรไม่คิดอยู่แล้ววันนั้นเธอดันเข้ามาหาถึงที่ห้องซึ่งอ้อยเข้าปากช้างมีหรือจะคายเขาลอบมองอยู่ ห่าง มีอา และศิรินที่กำลัง ทำงานอยู่ เลขาคนสวยเมื่อมีคนมาเห็นท่านยืนลับๆล่อๆอยู่ไกล้ Front มองไปก็เห็นมีแต่พนักงาน จึงอดที่จะสะกิตถามไม่ได้"ท่านประธานทำอะไรอยู่่คะ"เสียงหวานของเลขาสาวสะกิดเข้าที่ไหล่เขา ขณะจิตนั้นทำให้ท่านประธานถึงกับสะดุ้งเฮือก" ปะ เปล่านี่...ก็มาดูความเรียบร้อยหน่อย""ไม่ไปดูไกล้ๆล่ะคะ มาทำลับๆล่อๆ เดี่ยวใครเขาหาว่าโขมย"ขณะเดียวกัน มีอาได้ยินเสียงเลขา จึงทอดสายตามองออกไปอย่างสงสัย ท่านประธานเห็นมีอามองมา ฉับพลัน ใบหน้าหล่อรีบหันไปทางอื่นโดยเร็ว เหมือนกลัวอะไรบางอย่าง"เป็นอะไรหรือเปล่าคะท่านประธาน"ติช่าเลขาสาวก็ยังไม่หายสงสัย ยังซักไซร้ไล่เลียงเขาอยู่ไม่หยุด"อ่อ วันนี้ มีประชุมอะไรหรือเปล่า เดี๋ยวขึ้นไปออฟฟิศก่อนนะ "ชายหนุ่มเดินจ้ำอ้าวไ