All Chapters of ก็แค่เขาไม่รัก: Chapter 11 - Chapter 20

เลิกงานตอนเย็น มาณวิกาจึงต้องนั่งรถมากับเขา โดยมีเขาเป็นคนขับรถเอง ทั้งที่ปกติเขาจะมีคนขับรถส่วนตัว ตลอดทางจนถึงบ้านคุณปู่ มีแต่ความเงียบ เธอกับเขาไม่มีใครพูดจาเลยสักคำ ทำให้บรรยากาศอึดอัดชอบกล พอรถแล่นเข้ามาจอดในบ้าน มาณวิกาก็เดินเข้าไปในบ้านทันที ไม่รอเขาพิศมัยเห็นสะใภ้สุดที่รัก ก็รีบเข้าโอบกอดด้วยความคิดถึง หลายเดือนแล้วที่ไม่ได้เจอกัน เพราะเธอกับสามี ต้องไปดูแลบริษัทใหม่ที่ฮ่องกง เป็นบริษัทร่วมทุนกับนักธุรกิจชาวฮ่องกงชื่อดัง เธอเอ็นดูมาณวิกาเหมือนลูกสาวแท้ๆ ตั้งแต่มาณวิกายังไม่ได้มาอยู่ที่นี่ พอรู้ว่าจะได้มาณวิกามาเป็นสะใภ้ เธอก็ดีใจไม่น้อย หลายปีที่ผ่านมา มาณวิการักและดูแลเอาใจใส่อัครพล ลูกชายของตนมาตลอด เปลี่ยนชีวิตของอัครพลที่ช้ำรักจนเสียผู้เสียคน ให้กลายมาเป็นคนเดิม ทั้งยังช่วยกันบริหารบริษัทจนเติบโต ยิ่งใหญ่ได้ถึงทุกวันนี้" สวัสดีค่ะคุณแม่ " มาณวิกายกมือไหว้พิศมัย ที่เอ็นดูเมตตาเธอมาตลอด ตั้งแต่ตอนที่เธอมาอยู่ที่นี่ใหม่ๆ" มาแล้วเหรอ หนูวิ แม่คิดถึงหนูจัง ไม่เจอกันตั้งนาน มาเร็ว แม่มีของฝากมาจากฮ่องกงเยอะเลย มีขนมอร่อยๆหลายอย่างเลยนะ"พิศมัยโอบกอดลูกสะใภ้ เข้าไปในบ้าน ไม่ส

รสสิกาเดินเข้าไปในผับ สายตาสอดส่องหาศศิ เพื่อนสนิทพ่วงตำแหน่งผู้จัดการส่วนตัวศศิเห็นเธอก็โบกไม้โบกมือเรียก ด้วยหุ่นนางแบบส่วนสูง173 ขาเรียวยาว ผิวขาว ส่วนเว้าส่วนโค้งได้รูป รับกับเดรสสีดำที่เธอสวมใส่ ทำให้ทุกย่างก้าวที่เธอเดิน สง่างามเหมือนเดินอยู่บนแคทวอล์ค เรียกสายตาหนุ่มๆให้มองตามจนเหลียวหลัง " ว่าไง เรื่องที่ฉันให้จัดการหน่ะ"" มันก็ต้องได้เรื่องอยู่แล้ว นั่งก่อน สั่งอะไรดี เอาเหมือนฉันล่ะกัน น้อง มาร์การิต้าที่ "ศศิสั่งเครื่องดื่มกับบาร์เทนเดอร์" ฉันนัดเขาไว้ที่นี่แหละ อีกสักพักก็คงจะมา นั่นไงมาพอดีเลย"รสสิกาหันไปดู ก็พบผู้ชายสูงใหญ่หน้าตาไม่ถึงกับหล่อ แต่รวมๆแล้วก็มีเสน่ห์น่าดึงดูดไม่น้อย สังเกตุจากตลอดทางจนมาถึงโต๊ะที่เธอนั่งอยู่ มีผู้หญิงมองตาม บ้างก็ส่งสายตาเชิญชวนเขาไม่น้อย เขาใส่เสื้อเชิตไม่ติดกระดุมอยู่3เม็ด เผยให้เห็นซิกแพคแน่นๆ กับรอยสักที่ดูกร้าวใจสุดๆ รสสิการู้สึกตัวว่าจ้องเขานานเกินไป จึงละสายตาออกมาหยิบแก้วขึ้นจิบ" โรส นี่พี่พศิน ญาติห่างๆของฉันเอง"" พี่ศิน นี่โรส ที่ฉันเล่าให้ฟัง"" สวัสดีครับ คุณโรสคนสวย ยัยศิเล่าให้ฟัง ว่าคุณทั้งสวยและหุ่นดีมาก ไม่คิดว่าเจอ

อัครพลลืมตาตื่นขึ้นมา มองดูเพดานห้องที่ไม่คุ้นเคย ที่นี่ที่ไหน เขาจำได้ว่าเมื่อคืนไปดื่มที่ผับ ก่อนจะกลับเขารู้สึกมึนหัวมาก และสติก็เริ่มเลือนราง เขาปวดหัวจี๊ดๆจนต้องใช้มือคลึงหัว พอก้มลงดูก็เห็นแขนขาวพาดเอวเขาอยู่ เมื่อเห็นหน้าคนที่นอนกอดเขาอยู่ข้างๆก็ตกใจ รสสิกา ทำไมถึงเป็นเธอถึงจะจำไม่ค่อยได้ แต่เขาคิดว่าเมื่อคืนเขามีอะไรกับมาณวิกา ทำไมนะถึงเป็นรสสิกาไปได้ เมื่อนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืน ก่อนจะที่เขาจะมีอาการแปลกๆ หลังจากที่ดื่มเหล้าแก้วสุดท้ายไป ใช่แล้วในเหล้าแก้วนั้นรสสิกาต้องใส่อะไรลงไปแน่ มิน่าเขาถึงไม่มีสติควบคุมตัวเองไม่อยู่ เห็นรสสิกาเป็นมาณวิกา จนต้องมีความสัมพันธ์กับเธอทั้งคืนจนถึงเช้า ยาต้องแรงขนาดไหน ทั้งที่เขาจะตั้งใจ จะตัดความสัมพันธ์กับรสสิกาหลังงานประมูล แล้วจะกลับไปทำหน้าที่สามีที่ดีกับมาณวิกา แต่เกิดเรื่องแบบนี้ ถ้ามาณวิการู้จะให้อภัยเขาไหม นึกถึงภาพมาณวิกามองเขา ด้วยสายตาเย็นชาและเดินจากเขาไป เขาก็รู้สึกไม่ยอมรับ อัครพลสะบัดตัวออก ลุกขึ้นจากเตียง รีบสวมเสื้อแล้วจากไป ไม่สนใจเสียงร้องเรียกของรสสิกาปวรุจพาตัวเองมานั่งเฝ้ามาณวิกาในห้องพักพิเศษ นานเท่าไหร่แล

เมื่อมาถึงร.พ เขาก็รีบไปหามาณวิกา ในมือถือกล่องเค้กบลูเบอร์รี่ ที่เธอชอบกินมาฝากด้วย แต่พอผลักประตูห้องเข้าไป ก็พบว่าพ่อกับแม่ของเขารวมทั้งคุณปู่ก็อยู่ที่นี่ด้วย เขาเดินเข้าไปใกล้มาณวิกาชูเค้กในมือ" ผมซื้อเค้กบลูเบอรี่ ของชอบคุณมาด้วย จะทานเลยไหม ผมจะใส่จานให้"" _ "มาณวิกาไม่ตอบรับ เธอยังคงเมินเฉยอย่างเคย " ออกมาคุยกับพ่อกับปู่ข้างนอก"คมกฤชบอกอัครพลก่อนเดินนำออกไป" แกจะเอายังไงเรื่องหนูวิ"" ผมผิดเอง ผมก็พึ่งรู้ว่าเธอท้อง ไม่อย่างงั้นผมคงจะดูแลเธอให้ดีกว่านี้"" แกพูดอย่างนี้ คือถ้าหนูวิไม่ท้องก็จะไม่ดูแล"" ผมไม่ได้หมายความอย่างนั้น "" ช่างเถอะ ที่ผ่านมา แกก็ไม่เคยสนใจหนูวิอยู่แล้ว ว่าเธอจะรู้สึกยังไง "" ผม " อัครพลพูดไม่ออก ที่ผ่านมาเขาละเลยเธอจริงๆ เขาทำให้เธอเสียใจ ถ้าคืนนั้นเขาไม่ไปผับก็จะไม่เมา ไม่เจอรสสิกาจนต้องถูกวางยาและเกิดเรื่องบ้าบอขึ้น เขาจะพาเธอไปวัดแล้วก็จะไม่เจอคนร้าย เธอก็ไม่ต้องเสียลูก "ฉันเคยเตือนแกหลายครั้งแล้ว เรื่องแม่นางแบบนั่น แล้วเป็นยังไง ออกข่าวดังขนาดนั้น สมใจแกไหม " คมกฤชเดือดดาลเขาผิดหวังในตัวลูกชายจริงๆ ทั้งที่บอกแล้วเตือนแล้วแต่ก็ไม่ฟัง หลงเม

เสียงมือถือดังขึ้น ศศิรีบกดรับสายแล้วเปิดลำโพง เพื่อให้รสสิกาได้ยินด้วย" ฮัลโหล พี่ศิน "" บอกนังโรสมาคุยกับกู"" ฉันฟังอยู่ มีอะไรรีบพูดมา"" เอาเงินมาให้กู10ล้าน ตอนนี้กูโดนตำรวจล่าตัวอยู่ ได้เงินแล้วกูจะหนีออกนอกประเทศ " " ฉันจะเอาเงินที่ไหนมาให้แกตั้ง10ล้าน เงินไม่ใช่น้อยๆ คราวก่อนฉันให้แกไปตั้งแสนนึง งานทำไม่สำเร็จ ยังจะมีหน้ามาขอเงินกับฉันอีก ฉันไม่มีให้แกหรอก "" มึงก็ไปเอามาจากผัวมึงสิ ไอ้ประธานบริษัทอะไรนั่นหน่ะ มันรวยมากนี่ แค่10ล้านขนหน้าแข้งมันไม่ร่วงหรอก อย่าลืมว่ากูกุมความลับของมึงอยู่ ถ้ากูไม่ได้เงินกูจะส่งคลิปเสียงที่กูบันทึกไว้ให้ตำรวจ แล้วถ้ากูถูกจับได้กูจะสารภาพให้หมด กูจะไม่ยอมนอนคุกคนเดียว กูจะลากมึงกับอีศิเข้าคุกไปกับกูด้วย"" กูให้เวลามึงถึงเที่ยงวันพรุ่งนี้ เดี๋ยวกูจะโทรมาบอกอีกทีว่าให้เอาเงินมาให้กูที่ไหน"รสสิกากรีดร้องด้วยความเจ็บใจ แล้วนึกก็ขึ้นมาได้ ว่าอัครพลบอกว่าจะให้เธอ20ล้าน ให้มันไป10ล้านยังเหลืออีก10ล้าน ยังไงเธอคงต้องไปตั้งหลักอยู่ต่างประเทศก่อน แล้วค่อยว่ากันอีกที คิดได้แบบนั้นก็สบายใจขึ้นมาหน่อยรสสิกาเอาเช็คไปขึ้นเงินเรียบร้อย ในมือถือกระเป๋าใส