All Chapters of แผนรักร้ายของนายเพลย์บอย: Chapter 81 - Chapter 90

- เช้าวันต่อมา -ณ มหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดัง Lบรรดารถยนต์คันหรูของนักศึกษากลุ่มนึงจอดเรียงรายกันอยู่บริเวณหน้าคณะบริหารในมหาวิทยาลัยเอกชันชื่อดัง"อีน้ำเอาของมาครบแล้วใช่ไหม" เอลลี่ที่ไปรับสายน้ำมาจากหอด้วยกันเอ่ยถามขึ้น"ครบแล้วดิ ทำไมวะ""ทำไมมึงมีกระเป๋าเป้เเค่ใบเดียวเองวะ""ก็ไปแค่ 3 วัน 2 คืนมึงจะให้กูหอบอะไรไปเยอะแยะ""ไม่เป็นไรเพื่อนถ้ามึงเสื้อผ้าไม่พอหรือพร๊อพถ่ายรูปไม่พอบอกกูกูเตรียมไปเผื่อ ทาด๊าา" เมลเบิร์นที่พึ่งลงจากรถและได้ยินบทสนทนาของเพื่อนรักทั้งสองของตัวเองก็เอ่ยขึ้นพร้อมกับกดปุ่มเปิดหลังรถของเธอที่มีกระเป๋าลากใหญ่ประมาณ 3 ถึง 4 ใบเห็นจะได้"นี้มึงเอาอะไรไปบ้างวะเนี้ย" สายน้ำเอ่ยขึ้นอย่างอึ้งกับกระเป๋าที่เมลเบิร์นเตรียมไป"อีเมล มึงกะจะไปตั้งถิ่นฐานอยู่ที่นั้นเลยรึไง" แมนนี่ที่ใส่เเว่นตาดำอันใหญ่เดินมาทางพวกเธอพร้อมเอ่ยขึ้น"อย่าให้กูได้ยินใครมาขอยืมพร๊อพถ่ายรูปกูนะยะ" เมลเบิร์นเอ่ยพร้อมทำหน้าเชิดใส่เพื่อนๆ อย่างหยอกล้อ"โอ้โห อีบุ้งกี้มึงแต่งตัวขนาดนี้กะพอไปถึงปุ๊บมีผัวเลยว่างั้น" เอลลี่เอ่ยถามบุ้งกี้ที่เดินมากับแมนนี่ด้วยเพราะวันนี้ชุดที่เธอใส่นอกจากจะนุ่งน้อยห่มน้อย

"ขอบคุณนะนิวตันที่เดินมาส่งเรา" สายน้ำเอ่ยขึ้นเมื่อนิวตันเดินมาส่งเธอจนถึงหน้าห้องพัก"ไม่เป็นไรเราเต็มใจ" นิวตันเอ่ยขึ้นพร้อมกับมองสายน้ำด้วยแววตาที่อ่อนโยนและเหมือนตั้งใจจะสื่ออะไร"งั้นฝันดีนะ" เธอเอ่ยขึ้นและยิ้มให้กับนิวตัน"อืมฝันดีนะ""เดียวสายน้ำ" ขณะที่สายน้ำหันหลังกำลังจะเปิดประตูห้องนิวตันก็เอ่ยขึ้นติ๊ด"ฮะ? " เธอที่พึ่งแตะคีย์การ์ดและกำลังจะเปิดประตูเจ้าห้องก็ชะงักขึ้นและหันไปเอ่ยถาม"ที่เราบอกว่ามีคนที่ชอบแล้ว เราหมายถึงเธอนะ" นิวตันเอ่ยด้วยใบหน้าเคอะเขินแต่ก็ไม่ได้หลบตาเธอแต่อย่างใด"เอ่อคือ.." สายน้ำที่ได้ยินนิวตันเอ่ยสารภาพความในใจก็ถึงกับไปเป็นถูกถึงเมื่อก่อนเธอจะแอบชอบนิวตันมากก็เถอะแต่ตอนนี้หัวใจกับเธอมันดันไปคิดถึงใครอีกคน"เธอยังไม่ต้องให้คำตอบเราก็ได้เรารอได้""ขอบคุณนะ""เข้าห้องเถอะเราไปก่อนนะ" นิวตันเอ่ยพร้อมกับลูบหัวของสายน้ำเบาๆ"จ๊ะ" เธอเอ่ยขึ้นพร้อมทั้งมองแผ่นหลังของนิวตันที่กำลังเดินจากไปด้วยหัวใจที่เต้นแรงแกร็ก~ทันทีที่นิวตันเดินไปจนพ้นสายตาแล้วสายน้ำก็เปิดประตูเข้าห้องด้วยสีหน้าที่ยิ้มร่าด้วยความสุขที่ได้รับรู้ถึงความรู้สึกดีๆ ที่นิวตันมีให้จนเธอคิดว่

- เช้าวันต่อมา -เวลา 7.30 น.ก๊อกๆ"อื้ม~" ร่างบางของสายน้ำงัวเงียตื่นขึ้นมาเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูหน้าห้องในยามเช้า"อีน้ำตื่นยัง ไปกินข้าวกัน" เอลลี่ที่ยืนเคาะประตูอยู่หน้าห้องเอ่ยขึ้นร่างบางของสายน้ำที่ได้ยินว่าเป็นเสียงของเอลลี่ก็ตาสว่างขึ้นและรีบลุกขึ้นนั่งทันทีและมองตัวเองที่ตอนนี้อยู่ในสภาพเปลือยเปล่าและมีแต่รอยแดงตามตัว"ใครมาหนวกหูแต่เช้า" แอสตันเอ่ยขึ้นอย่างหงุดหงิดเมื่อมีคนมารบกวนการนอนของเขาพร้อมกับก้มไปหยิบกางเกงขึ้นมาใส่และเดินไปยังหน้าประตูห้องเป็นจังหวะเดียวกันกับที่สายน้ำรีบหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาสวมใส่ให้เรียบร้อยและพร้อมทำตัวให้ปกติที่สุดหลังจากที่เธอพึ่งผ่านศึกหนักมาเมื่อคืนจนเธอแทบจะขยับตัวไม่ไหวแกร็ก~"พี่แอสตัน สะ..สวัสดีค่ะ" เอลลี่เอ่ยทักแอสตันทันทีที่เขาเปิดประตูห้องด้วยใบหน้าที่ตกใจ"สายน้ำยังไม่ตื่นกลับไปก่อน" แอสตันเอ่ยด้วยใบหน้าที่หงุดหงิดเพราะเขาพึ่งจะนอนไปตอนฟ้าเริ่มสว่างนี้เอง"ฉันตื่นแล้วเอลลี่รอฉันแปบอาบน้ำ 10 นาที" สายน้ำรีบเอ่ยขึ้นเมื่อได้ยินแอสตันพูดพร้อมกับยื่นหน้ามาหาเอลลี่"อืมๆ ได้กูรอหน้าห้องนะ" สิ้นเสียงเอลลี่เอ่ยเสร็จสายน้ำก็รีบวิ่งไปอาบน้ำ

"พวกพี่อยากกินอะไรคะเดียวหนูเอาไปเสิร์ฟให้ถึงที่หรืออยากกินแมนนี่ แมนนี่ก็พร้อมเสริฟนะคะ" แมนนี่เอ่ยพร้อมกับทำท่าดึงคอเสื้อลงแล้วส่งจุ๊บให้แอสตันและธาม"อีแมนนี่!" แองจี้เอ่ยขึ้นอย่างเตือนเพื่อน"อะไรยะกูขอนิดขอหน่อยสิ" แมนนี่เอ่ยพร้อมทำหน้ายุ่งๆ"พี่ล้อเล่น เดียวพี่กับแอสตันจะไปนั่งบาร์ข้างๆ นี่ไม่อยากทำให้บรรยากาศพวกเราเสีย" ธามเอ่ยตอบด้วยเสียงเรียบแล้วหันมามองที่เมลเบิร์นที่ยืนหน้าบอกบุญไม่รับอยู่กับสายน้ำที่ยืนหน้าซีดเป็นไก่ต้มเพราะกลัวว่าแอสตันจะพูดถึงเรื่องเธอกับเขาแอสตันสบตากับสายน้ำและจ้องเธออยู่แบบนี้ก่อนจะเหยียดยิ้มร้ายที่มุมปากให้"ไม่เสียเลยค๊าา ออกจะดี" บุ้งกี้เอ่ยขึ้นอย่างดี้ด๊า"ใช่ค่ะ ใช่ไหมอีเมลบอกพี่เขาสิ" แมนนี่เอ่ยขึ้นพร้อมกับสกิดแขนเมลเบิร์นอย่างยุยง"ให้เขาไปนั่งที่บาร์นั้นแหละดีแล้วขวางหูขวางตา" เมลเบิร์นเอ่ยขึ้นพร้อมกับทำท่ากดอกแล้วหันหน้าไปทางอืน"อีเมล! " แมนนี่กับบุ้งกี้เอ่ยขึ้นพร้อมกันด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ"งั้นพี่ไปก่อนนะ...อย่าดื้อล่ะ" ธามเอ่ยขึ้นก่อนจะเดินมากระซิบข้างหูเธอเเละเดินจากไปพร้อมกับแอสตัน"บ๊ายบายค๊า" แองจี้แมนนี่และบุ้งกี้เอ่ยขึ้นพร้อมกัน"โอ้

"อื้มม พี่แอสตันเลิกเขี่ยได้แล้ว" สายน้ำเอ่ยออกมาอย่างทนไม่ไหว"แล้วอยากให้ฉันเสียบเข้าไปยังรูร่านๆ ของเธอเลยไหมล่ะ" แอสตันโน้มตัวลงมาเอ่ยกระซิบข้างหูของเธอเสียงกระเส่าเขาเองก็ทนไม่ไหวแล้วเหมือนกันเพราะเมื่อกี้มีแค่สายน้ำที่ได้แตะขอบสวรรค์ไปแค่คนเดียวส่วนตัวเขาที่ใกล้จะเสร็จกับทรมานตัวเองโดยการดึงแก่นกายออกมาถูไถกับร่องกลับกุหลาบของเธอจนเขาเองก็จะแตกอยู่แล้ว"ถ้าเธอไม่ตอบพี่ก็จะเอา_วยถูกับร่องของเธออยู่แบบนี้" แอสตันเอ่ยพร้อมกับกัดฟันเเน่นอย่างข่มความเสียวแล้วใช้ปลายหัวเห็ดถูไถกับกลีบกุหลาบของเธอไปมาจนน้ำล่อลื่อของทั้งคู่ไหลเยิ้มฝ่ามือหนาทั้งสองข้างของแอสตันก็ไม่อยู่นิ่งค่อยๆ เลื่อนไปบีบขยำหน้าอกอวบอิ่มของเธอพร้อมกับบีบเม็ดลูกเกดของเธอเบาๆ ก่อนจะใช้นิ้วเรียวเขี่ยหัวนมของเธอไปมาอย่างแผ่วเบาแต่เป็นจังหวะ"อื้ม~ พี่แอสตันเอาเข้ามาที" สายน้ำที่เริ่มทนไม่ไหวแล้วเอ่ยบอกแอสตันเสียงกระเส่าฝ่ามือเล็กทั้งสองข้างของเธอกำผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่นเธอพยายามที่จะไม่มีอารมณ์ร่วมกับเขาแล้วแท้ๆ แต่การเล้าโลมของเขามันก็ปลุกอารมณ์ให้เธออยากมากจนทนไม่ไหว"หึ ก็แค่นี้"ส๊วบ!สิ้นเสียงของแอสตันเขาก็กับแก่นกาย