"ทำใจสะไอหลานชายรอยัยหนูอารมณ์เย็นกว่านี้ก่อนค่อยคุย" ปู่ที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดนั้นก็เดินมาตบไหล่หลานชายคนโตของตนเบาๆ ก่อนจะเอ่ยให้กำลังใจ"เห่อออ~ " ดราก้อถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยล้าพร้อมกับเดินไปยังห้องทำงานของตน- เช้าวันต่อมา -เวลา 07.30 น."ข้าวเช้าฉันอยู่ไหน? " มาเฟียหนุ่มที่นั่งอยู่ที่โต๊ะรับประทานอาหารเอ่ยขึ้นเมื่อเขามานั่งแล้วไม่มีแม่บ้านคนไหนเอาอาหารเช้ามาเสิร์ฟให้เขาเลย"คุณโมเน่บอกว่าเธอจะทำอาหารเช้าให้นายเองค่ะ" มารีเอ่ยตอบมาเฟียหนุ่ม"งั้นหรอ" ดราก้อนเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบและนึกดีใจว่าหญิงสาวคงจะหายโกรธเขาแล้ว"มาแล้วรอนานไหม? " โมเน่ที่เดินออกมาจากห้องครัวพร้อมถาดอาหารที่มีฝากปิดอยู่เอ่ยขึ้น"ไม่เลย เธอหายโกรธฉันแล้วใช่ไหม? ""กินข้าวเช้าที่ฉันเตรียมให้ก่อนสิ" โมเน่เอ่ยด้วยรอยยิ้มร้ายที่ดูแล้วชวนขนหัวลุกก่อนจะวางถาดอาหารไว้ตรงหน้าชายหนุ่ม"มันคืออะไร? " ดราก้อนเอ่ยถามอย่างสงสัยโมเน่กระตุกยิ้มเล็กน้อยก่อนจะเปิดฝาออกที่ภายในมีชามข้าวหมาสแตนเลสสีเงินอยู่ก่อนที่โมเน่จะหยิบถุงอาหารหมาเทอาหารเทลงไปจนล้นชาม"ว้ายย" เสียงแม่บ้านที่อยู่ตรงนั้นร้องขึ้นมาอย่างตกใจกับสิ่งที่
Last Updated : 2025-05-16 Read more