Semua Bab มาเฟียคลั่งรัก: Bab 71 - Bab 80

ไนท์ที่หมายจะปล่อยหมัดใส่มาเฟียหนุ่มแต่ก็พลาดเมื่อทันทีที่เขาปล่อยหมัดมาแต่ดราก้อนกับหลบได้ด้วยท่าทางสบายๆ พร้อมกับปล่อยหมัดส่วนกับไปกระแทกหน้าของไนท์อีกรอบจนเลือดที่ออกที่มุมปากไหลเยอะกว่าเดิม"มึง! " ไนท์เอ่ยขึ้นอย่างเจ็บใจก่อนจะง้างหมัดหมายจะชกมาที่มาเฟียหนุ่มอีกครั้งแต่ก็ถูกมาเฟียหนุ่มรับไว้ได้พร้อมทั้งบิดแขนเขาไปไขว้หลังทันทีหมับ!"โอ้ยๆๆ ปล่อยนะเว้ย" ไนท์ที่ถูกมาเฟียหนุ่มบิดแขนก็เอ่ยร้องออกมาด้วยความเจ็บก่อนจะหันไปมองมาเฟียหนุ่มอย่างแค้นใจพร้อมกับเหยียดยิ้มร้ายพร้อมกับเอ่ยประโยคร้ายกาจที่โมเน่เองก็ตกใจไม่คิดว่าเขาจะเอ่ยขึ้น"ทำไมเจ็บใจรึไงวะที่เมียมึงเคยอม_วยให้กูมาก่อนh e eที่มึงเ_ดกูก็เลยเลียมาก่อนเหมือนกัน! " ไนท์ตะโกนเอ่ยถ้อยคำน่ารังเกียจราวกับหมาขี้แพ้ที่พยายามจะเอาชนะราชสีห์"..!!!" โมเน่ที่ได้ยินถ้อยคำพวกนั้นก็ตัวชาวาบขึ้นมาทันที"มึงคงไม่อยากอยู่แล้วใช่ไหม! " ดราก้อนเอ่ยด้วยน้ำเสียงกดต่ำและสายตาดุดันอย่างฟีลขาดพร้อมกับหักแขนแฟนเก่าของหญิงสาวข้างที่เขาจับอยู่ก่อนจะปล่อยให้อีกฝ่ายล้มลงไปกองกับพื้นก๊อบ~"โอ้ยยยยย แขนกูมึงหักแขนกูกูจะแจ้งความ โอ้ยยย" ไนท์เอ่ยร้องพร้อมกับด

"ใช่! ถ้านายไม่พอใจอะไรฉันนายก็พูดมาสิรู้ไหมว่าเป็นแบบนี้ฉันอึดอัด อื้อ~ " ยังไม่ทันที่ร่างบางจะได้เอ่ยจบก็ถูกมือหนานั้งเอวบางของเธอมาแนบชิดก่อนจะประกบริมฝีปากหนากับริมฝีปากบางของเธอก่อนจะแทรกลิ้นสากเข้าไปเกี่ยวพันเรียวลิ้นบางอย่างดุดัน"อื้อ~ ดราก้อน นะ..นายจะทำอะไร" โมเอ่ยขึ้นเมื่อถูกปล่อยริมฝีปากให้เป็นอิสระพร้อมทั้งใช้สองมือผลักอกแกร่งของมาเฟียหนุ่มที่กำลังซุกไซร้ซอกคอขาวของเธอออกแต่ก็ไม่เป็นผลเพราะเธอแทบจะเทียบแรงของเขาไม่ได้เลย"จะทำให้เธอลืมสัมผัสของมัน! " มาเฟียหนุ่มเอ่ยด้วยน้ำเสียงดุดันก่อนจะใช้มือหนาล้วงเข้าไปที่ใต้กระโปรงของร่างบางพร้อมกับล้วงมือเข้าไปในแพตตี้ตัวจิ๋วที่ปิดจุดสงวนของเธอไว้และใช้มือหนาขยำกลีบกุหลาบอูมของร่างบางอย่างแรง"อื้อ~ เจ็บปล่อยนะ" หญิงสาวเอ่ยขึ้นพร้อมทั้งดิ้นไปมาในอ้อมแขนแกร่งของเขาขณะถูกมาเฟียหนุ่มใช้ปากดูดไซร้ซอกขอขาวของเธอจนเกิดรอยรักพลัก!"โอ้ย เจ็บนะ อื้อ~ " หญิงสาวร้องขึ้นมาทันทีเมื่อถูกมาเฟียหนุ่มผลักเธอลงกับพื้นหญ้าข้างลำธารน้ำใสก่อนที่เขาจะตามมาคร่อมและประกบปากจูบเธอทันที"อื้อ~ ดราก้อนอย่าเดียวคนเห็น" โมเน่ครางออกมาเสียงกระเส่าก่อนจะใช้เเขน

- 2 ชั่วโมงต่อมา -บรื้น บรื้น~เสียงรถลีมูซีนคันหรูนับสิบคันแล่นผ่านประตูเหล็กบานใหญ่มาจอดยังบริเวณหน้าคฤหาส์นพร้อมกับเหล่าบอดี้การ์ดที่ลงมาจากรถลีมูซีนนับสิบคันที่รีบลงรถมาเปิดประตูรถให้กับชายวันกลางคนที่ดูน่าเกรงขามคนหนึ่งที่หน้าตาละม้ายคล้ายคลึ่งกับดราก้อนเหมือนถอดกันมาอย่างกับแกะ"ยินดีต้อนรับค่ะนายท่าน" เหล่าพ่อบ้านแม่บ้านที่เห็นชายวันกลางคนเดินเข้ามาในบ้านก็เอ่ยขึ้นทันทีเป็นภาษาฝรั่งเศส"ไง ไอลูกชาย" ชายวัยกลางคนที่เห็นว่าลูกชายคนโตของตนกับว่าที่ลูกสะใภ้ของตนยืนรอต้อนรับอยู่ก็เอ่ยทักทายขึ้นเป็นภาษาไทย"มาทำไม? " ดราก้อนที่เอ่ยตอบผู้เป็นพอทันทีด้วยน้ำเสียงไม่ต้อนรับ"ทำไม่พูดจาไม่เป็นมิตรกับพ่อแกแบบนี้วะ แล้วนี่ใช่แม่หนูคนนั้นรึป่าว" ชายวัยกลางคนเอ่ยว่าลูกชายของตนก่อนจะหันไปมองหญิงสาวที่ทำตัวเกร็งอยู่ข้างกายลูกชายของเขา"สวัสดีค่ะคุณลุง" โมเน่เอ่ยทักทายขึ้นพร้อมกับยกมือไหว้อย่างอ่อนน้อม"สวัสดี หนูชื่อโมเน่สินะ" ชายวัยกลางคนเอ่ยกับเธอด้วยรอยยิ้มเอ็นดู"ใช่ค่ะ" โมเน่ที่เห็นชายวัยกลางคนยิ้มให้ก็ยิ้มกลับพร้อมกับเอ่ยตอบอย่างเริ่มรู้สึกผ่อนคลายขึ้น"แม่หนูคนนี้ใช่ไหมที่ทำเลือดหัวแกออ

ณ โรงบ่มไวน์เวลา 13.00 น.หลังจากมาเฟียหนุ่มพาร่างบางดูไร่องุ่นไปบางส่วนแล้วก็ไปเธอไปทานมื้อกลางวันที่ร้านอาหารชื่อดังของเมืองก่อนจะพาเธอมายังโรงบ่มไวน์ของครอบครัวเขาอีกครั้ง"โห โหญ่จังเลยวันเดียวจะเดินยังไงหมด" โมเน่เอ่ยพร้อมทั้งยืนอึ้งอยู่หน้าโรงงานบ่มไวน์ที่ดูแล้วน่าจะกินพื้นที่มากกว่า 3 ไร่"ฉันไม่ได้ให้เธอเดินทั้งหมดยัยบื้อ" มาเฟียหนุ่มเอ่ยด้วยน้ำเสียงเอ็นดูกับท่าทางของคนตัวเล็ก"อ้าว ก็ไม่รู้หนิ""ไปแค่ที่บ่มไวน์ le raisin blanc ก็พอ" ดราก้อนเอ่นก่อนจะเดินนำเธอเข้าไปในโรงงาน"ใครจะไปรู้ล่ะ" โมเน่เอ่ยตอบพร้อมกับเดินตามเขาเข้าไปทันทีที่เขาเข้าไปในโรงงานบ่มไวน์เหล่าพนักงานทั้งหลายที่เห็นก็รีบวางมือและวิ่งมายืนตอนรับเขาทันที"สวัสดีครับนาย" เสียงของผู้จัดการโรงงานเอ่ยขึ้น"ฉันแค่พาว่าที่นางหญิงของพวกนายมาดูโรงบ่มไปทำงานกันต่อเถอะ" "ครับ""นายพูดอะไรหรอทำไมพวกพนักงานมองฉันกันแบบนั้น" หญิงสาวเอ่ยถามเพราะดราก้อนพูดกับลูกน้องเป็นภาษาฝรั่งเศสซึ่งเธอฟังไม่ออกแต่หลังจากเราก้อนเอ่ยไปเหล่าพนักงานทั้งหลายก็หันมามองเธอกันด้วยสายตาแปลกๆ"ไม่มีอะไรหรอก" ดราก้อนเอ่ยอย่างไม่ใส่ใจก่อนจะเดินนำไป

"ให้คนอื่นดูแลแทนก่อนไม่ได้หรอ? " เอริณเอ่ยตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงลำบากใจ"ไม่ได้ คุณเขาไม่ยอมยังไงก็จะให้เธอไปดูแลให้ได้" พนักงานอีกคนตอบกลับมาด้วยสีหน้าเคร่งเครียด"เอาไงดีล่ะ" เอริณเอ่ยพร้อมกับหันมาทางห้องน้ำภายในห้องสปาหรูพร้อมกับโมเน่ที่พึ่งเปลี่ยนชุดเสร็จออกมาพอดีแกร็ก~"มีอะไรกันรึป่าวคะ" โมเน่ที่เห็นสีหน้าไม่สู้ดีของทั้งคู่เลยเอ่ยถามขึ้นเป็นภาษาอังกฤษ"เอ่อ...คือว่าเดียวดิฉันจะมาดูแลคุณโมเน่แทนคุณเอริณค่ะ" พนักงานหญิงที่มาบอกเอริณเอ่ย"ได้ไง ก็คิวฉันเป็นเอริณที่ต้องดูแลหนิ" โมเน่เอ่ยกลับไปด้วยน้ำเสียงและสีหน้าที่ไม่ยอม"พอดีว่ามีลูกค้า Vip เขาเรียกเอริณให้ไปดูแลคะทางเราเลยต้องให้สิทธิ์เขาก่อน" พนักงานหญิงคนนั้นเอ่ยอธิบายด้วยสีหน้าเป็นกังวลว่ากลัวจะทำให้ลูกค้าไม่พอใจ"ทำยังงี้มันไม่ถูกต้องนะ ไอ Vip นี้มันเท่าไหร่ฉันจะเปิดบ้างแต่ต้องให้เอริณทำให้ฉัน! "ยังไม่ทันที่พนักงานจะทันได้เอ่ยตอบเสียงแหลมสูงที่แสดงให้เห็นชัดถึงความไม่พอใจของผู้หญิงคนหนึ่งก็ดังขึ้นอยู่บริเวณก่อนจะถึงหน้าห้อง"ทำไมชักช้าแบบนี้! ""คุณซินดี้" ทั้งพนักงานหญิงและเอริณเอ่ยขึ้นพร้อมกับเมื่อเห็นซินดี้เดินมาถึงที่ห