Semua Bab สวาทรักเกมส์เดิมพัน: Bab 31 - Bab 39

"ที่ไหน" รันเวย์เอ่ยพร้อมกับยังคงดูดเม้นเต้านมสวยของเธอผ่านเสื้อนักศึกษาตัวบางก่อนจะเลื่อนมือเข้าไปยังใต้กระโปรงนักศึกษาทรงพลีสของเธอพร้อมทั้งเกี่ยวเอาแพตตี้ของเธอให้หลุดออก"เกาะล้าน อื้ม~ อย่า" รินลดาเอ่ยขึ้นเสียงกระเส่าเมื่อร่างแกร่งเริ่มใช้นิ้วร้ายแหย่เข้าไปในรูสวาทของเธอที่ตอนนี้มีน้ำเมือกเปียกชุ่มไปหมด"ฉันไปด้วย"แจ๊ะๆ"แต่นายต้องห้ามบอกพี่เวกัสนะ อ๊า~ เสียว" รินลดาเอ่ยขึ้นเสียงกระเส่าเมื่อนิ้วร้ายของรันเวย์เริ่มขยับเช้าออกรูสวาทของเธอ"ทำไมฉันต้องไม่บอกเพื่อนฉันด้วย? " รันเวย์เอ่ยขึ้นพร้อมกับเร่งความเร็วนิ้วของเขาให้เร็วขึ้นแจ๊ะๆๆๆ"อ๊าาา~ เสียว กะ..ก็เพราะหวานมะ..ไม่อย่างให้พี่วะ..เวกัสไป" รินลดาเอ่ยออกมาแทบไม่เป็นศัพท์เมื่อถูกนิ้วร้ายของคนตัวสูงแกล้ง"ก็ได้ถ้าเธอขึ้นให้ฉัน" รันเวย์เอ่ยขึ้นก่อนจะถอดนิ้วของเขาออกจากรูสวาทของเธอพร้อมกับปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาของเธอออกเผยให้เห็นหน้าอกอวบอิ่มที่มีบราสีดำลายลูกไม้ปิดไว้"ฉันไม่เคยขึ้น" รินลดาเอ่ยเพราะตลอดเวลาที่อยู่กับรันเวย์เขาเป็นคนทำตลอด"ก็ฝึกสิ" รันเวย์เอ่ยขึ้นก่อนจะนอนราบไปกับโซฟาหรูและยกตัวร่างบางให้มาคร่อมที่แก่นกายเขาแทน

- ทางด้านรันเวย์ -"เป็นอะไรของมึงวะไอเวย์หน้าเหมือนเมียหาย" ซีนอลเอ่ยเมื่อเห็นว่าหน้าเพื่อนรักของตนบอกบุญไม่รับมาได้สักพัก"นั้นสิคะรันเวย์ เมล่อนทำอะไรให้ไม่พอใจรึป่าวคะ" เมล่อนที่นั่งอยู่บนตักของร่างแกร่งเอ่ยขึ้นอย่างเอาอกเอาใจก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปคู่กับเขา"ป่าว" รันเวย์เอ่ยด้วยใบหน้าเรียบเฉยแต่ในใจกลับร้อนรนจนอยากขับรถไปเกาะล้านสะตอนนี้เหตุเพราะว่ารินลดาไม่ได้ตอบข้อความเขามาสักพักแล้ว"หึ" คริสเค้นหัวเราะออกมาจากลำคอเบาๆ พร้อมกับมองดูอาการของเพื่อนรักที่เหมือนใจไม่ได้อยู่ที่นี้แล้ว"เชี้ยน้องรินลงรูปโครต X เลยแคปชั่นก็เด็ด" ซีนิอลที่นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่เอ่ยขึ้น"ไหน! " รันเวย์ที่ได้ยินดังนั้นจึงรีบเอ่ยถามและลุกขึ้นทันทีจึงเป็นเหตุทำให้สาวสวยที่นั่งอยู่ที่ตักเขาล้มก้นจ้ำเบ้ากับพื้น"ว้าย รันเวย์ค่ะทำไมจะลุกไม่บอกก่อน" หญิงสาวโวยวายทันทีด้วยสีหน้าบึ้งตึงแต่ก็ไร้การตอบรับจากชายหนุ่มถ้ารินต้องเสียตัวรินต้องได้เป็นแอร์ทันทีที่รันเวย์เห็นแคปชั่นเเละรูปร่างบางที่อยู่ในชุดบิกินี่ตัวจิ๋วเขาก็บีแก้วเหล้าในมือแน่นจนแทบแตกอย่างหัวเสีย"นมอย่างใหญ่กูถึงว่าทำไมไอเชี้ยเวย์หลงเป็นกูก

- ทางด้านรันเวย์ -เวลา 15.30 น."ไปไหนของเขา" รันเวย์ที่พึ่งตื่นนอนก็เอ่ยขึ้นเมื่อไม่เห็นร่างบางที่คุ้นเคยนอนอยู่บนเตียงเช่นทุกครั้งก่อนจะเดินไปหาจนทั่วห้องแต่ก็ไม่พบก่อนที่ร่างสูงจะเดินไปยังตู้เสื้อผ้าเพื่อเตรียมจะอาบน้ำแต่ก็ต้องชะงักไปเมื่อพบว่าเสื้อผ้าของร่างบาง บางส่วนนั้นได้หายไปแล้ว"ไม่จริง.." รันเวย์เอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นคลอนก่อนจะรีบกดโทรไปหาร่างบางทันที"หมายเลขที่ท่านเรียกยังไม่เปิดให้บริการในขณะนี้...""เชี้ยเอ้ยไม่เปิดเหี้ยไรเบอร์เมียกู! " รันเวย์ สบดออกมาอย่างหัวเสียก่อนจะกดโทรศัพท์ไปหาเวกัส(ว่าไงจะชวนกินเหล้าหรอ)"มึงอยู่กับน้ำหวานไหม"(ไม่นะน้องกลับไปตั้งแต่เช้าแล้ว)ตู๊ดๆๆๆทันทีที่สิ้นเสียงของเวกัสรันเวย์ก็รีบตัดสายทิ้งทันทีและรีบโทรไปหาน้ำหวาน(ค่ะพี่รันเวย์)"น้ำหวานอยู่กับรินไหม"(ไม่อยู่ค่ะ)"แล้วรินได้บอกไหมว่าจะไปไหน"(ถามทำไมคะจะตามไปละลานเพื่อนหวานอีกหรอคะ)"ไม่ใช่แบ.."(แค่นี้นะคะหวานมีธุระ)ตู๊ดๆทันทีที่น้ำหวานเอ่ยจบก็ตัดสายจากรันเวย์และบล็อคเบอร์ทันทีทำให้รันเวย์พยายามโทรเท่าไหร่ก็ไม่ติดมันยิ่งทำให้เขาร้อนใจมากเท่านั้นก่อนจะเดินไปหยิบกุญแจรถคันหรูและไปต

- 2 ปีต่อมา -ณ งานรับปริญา"จบแล้วโว้ยยยย" เสียงของ 4 สาว รินลดา น้ำหวาน เปียและจีน่าที่พึ่งเดินออกมาจากห้องประชุมใหญ่เมื่อพิธีจบเอ่ยขึ้นอย่างดีใจก่อนที่ทุกคนจะแยกย้ายกันไปถ่ายรูปกับครอบครัวตัวเอง"งั้นเดียวกูไปถ่ายรูปกับพ่อแม่ก่อนนะเดียวเรากลับมาถ่ายรูปรวมกัน" จีน่าเอ่ย"กูด้วยโทรมาตามแล้ว" เปียเอ่ยพร้อมกับชูโทรศัพท์ที่ครอบครัวของเธอโทรมาก่อนจะรีบเดินแยกไป"มึงไปถ่ายรูปกับบ้านกูไหม" น้ำหวานเองที่ต้องไปถ่ายรูปกับครอบครัวหันมาเอ่ยถามเพื่อนรักของตนด้วยสีหน้าเป็นห่วงความรู้สึกของเธอ"ไม่เป็นไรเดียวกูรอพี่รันเวย์" รินลดาเอ่ยให้ด้วยพร้อมรอยยิ้มที่พยายามให้ปกติที่สุด"งั้นเดียวกูมานะ""อืม"หลังจากน้ำหวานเดินจากไปรินลดาก็ยืนดูใบจบของตัวเองอย่างภาคภูมิใจในตัวเเเต่จู่ๆ เธอกับน้ำตาคลอเบ้าเมื่อเธอหันไปทางไหนก็มีแต่พ่อแม่และญาติพี่น้องของทุกคนมาร่วมยินดียกเว้นเพียงแต่เธอที่จบมาด้วยเกียรตินิยมอันดับหนึ่งแต่กับต้องเดียวดาย"ริน" เสียงของริวที่พึ่งมาถึงเอ่ยเรียกน้องสาวของตนที่ยืนอยู่เพียงลำพัง"พี่ริว" รินลดาหันไปตามเสียงเรียกพร้อมกับเอ่ยเรียกชื่อพี่ชายของตนด้วยท่าทางตกใจเพราะไม่คิดว่าเขาจะมาได้"