Semua Bab เลขาเฉิ่มอุ้มรัก: Bab 11 - Bab 20

ตอนที่ 12.ความรู้สึกยามถูกท่อนเอ็นครูดไปกับกลีบเนื้ออ่อนมันช่างสุดแสนวิเศเหลือเกิน มันทำให้หล่อนเสียวเจียนคลั่ง“อ๊า... ซี๊ดดด อา... อา... เสียวรู... อ๊า... บอสขา... อย่าหยุด... อ๊า... กระแทกแรงๆ ซี๊ดดดด... อา...”สะโพกอวบร่อนเด้งขึ้นหาดุ้นที่ปักที่คลึงลงมาอย่างแรดร่าน ยิ่งธีธัชเสียบถี่ซอยระรัวเท่าไหร่ หล่อนก็ยิ่งกรีดร้องด้วยความพึงพอใจ ร่อนระริกร่านร้อน“อู๊ยยยย อ๊า... อา... เสียววว”“โอ้วววว... เสียววว ผมจะไม่ไหวแล้ว.. นางฟ้า... กลีบคุณตอดขมิบไม่หยุดเลย... อืมม โอ้วววว ซี๊ดส์... ผมเสียววว โอ้วววว...”หน้าตาของเจ้านายสุดหล่อกำลังบิดเบี้ยวเหยเก เขาครวญครางกระเส่าไม่ต่างจากหล่อน ในขณะที่บั้นเอวของเขาก็เคลื่อนไหวระรัวแรง“อ๊า... ซี๊ดดด อา... อา...”เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังกึกก้องกังวาน เอ็นยาวใหญ่โตลึกล้ำถี่ๆ เข้ามาในรูสาว เสียงของอวัยวะเพศสอดประสานกันดังกระหึ่ม ยิ่งยั่วยวนให้หลงระเริงอยู่ในเพลงกามมากยิ่งขึ้น“อ๊ายยยย... อ๊า... อา... ซี๊ดดด กรี๊ดดดด...”และเพียงแค่เขากระทุ้งลำเอ็นเข้ามาล้ำลึกอีกเพียงแค่สองครั้ง สวรรค์ชั้นฟ้าก็ถล่มยับลงมาใส่ร่างสาวอย่างอำมหิตหล่อนดิ้นพล่านด้วยความเสียว

ตอนที่ 14.“งั้นก็ดี... เอาล่ะ เตรียมเสื้อผ้าวางเอาไว้ให้ผมบนเตียงหน่อย ผมจะอาบน้ำ”“ค่ะบอส”“พอเรากินข้าวเช้าเสร็จ ก็จะกลับกรุงเทพฯ ทันที”เขาปรายตามองหล่อน แววตาของธีธัชในวันนี้หล่อนอ่านความหมายไม่ออกเลยจริงๆ เหมือนเขากำลังซ่อนอะไรเอาไว้ในใจ“ค่ะบอส”“แล้วอย่าลืมล่ะ ผมต้องการผู้หญิงคนเมื่อคืน นัดให้ผมด้วย”“ค่ะบอส”หล่อนทำได้แค่ตอบรับ และก็มองคนตัวโตเดินหายเข้าไปในห้องน้ำเท่านั้น“เฮ้อออ”มิรดายกมือของตัวเองขึ้นลูบหน้าอย่างเป็นกังวล ในหัวเต็มไปด้วยความเคร่งเครียด“บอส... ทำไมจะต้องทำเรื่องให้มันยุ่งยากแบบนี้ด้วยคะ”แล้วนี่หล่อนจะไปอุปโลกน์ผู้หญิงคนไหนมาแทนตัวเองได้กันนะมิรดาหนักอกหนักใจเหลือเกินหลังจากเดินทางกลับมาจากนครราชสีมาแล้ว หล่อนกับธีธัชก็ตรงไปที่บริษัทฯ เพราะเขามีประชุมต่อ ในขณะที่หล่อนปลีกตัวออกมาโทรหาผู้หญิงคนที่จะอุปโลกน์เป็นตนเองในค่ำคืนนี้“ถ้าบอสถาม คุณหญิงจะต้องบอกว่าเมื่อคืนขับรถไปนอนกับบอสที่โคราชมานะคะ”คนปลายสายถามกลับมาด้วยความแปลกใจ แต่หล่อนก็ตอบเลี่ยงไป“อ๋อ พอดีเมื่อคืนมิ้มหาผู้หญิงแถวโคราชให้บอสน่ะค่ะ เพราะคิวเมื่อคืนยกเลิกไป แต่ไม่อยากให้บอสรู้น่ะค่ะ เดี๋

ตอนที่ 16.เข้มแข็งเอาไว้มิรดา ไม่อย่างนั้นสิ่งที่ซ่อนเอาไว้จะเปิดเผยออกมา และหล่อนจะมองหน้าธีธัชติดได้ยังไง ไม่แคล้วต้องหนีหายไปจากกัน“ไม่ ผมอยากขึ้นห้องคุณ”“บอส...”“ตั้งแต่ทำงานด้วยกันมา ผมไม่เคยเข้าไปในห้องของคุณจริงๆ จังๆ เลยสักครั้ง เคยแค่ยืนหน้าประตูห้องเท่านั้นเอง”แววตาของธีธัชมุ่งมั่น ทำให้หล่อนไม่กล้าที่จะทัดทานอีก“ก็... ได้ค่ะ แต่ว่าแค่กาแฟถ้วยเดียวนะคะ”เขาอมยิ้มบางๆ แววตามีความเจ้าเล่ห์“คุณดูเหมือนไม่เต็มใจให้ผมขึ้นห้อง ซ่อนผู้ชายเอาไว้หรือครับ”“ปะ... เปล่าหรอกค่ะ มิ้มยังไม่มีแฟน บอสก็รู้นี่คะ”“ดีแล้วล่ะที่คุณยังไม่มีแฟน”เขาเดินขนาบข้างตามเข้ามาภายในคอนโด“บอส... ดูเปลี่ยนไปนะคะ”“ผมหรือ? เปลี่ยนยังไงครับ”เขาถามยิ้มๆ“ก็... เมื่อหลายวันก่อนยังสนับสนุนให้มิ้มหาแฟนอยู่เลยค่ะ”เขาก้าวตามเข้ามาภายในลิฟต์ที่ตอนนี้มีแค่หล่อนกับเขาแค่สองคนดวงตาคมกริบที่จ้องมองมาทำให้หล่อนสะท้านไหวไปทั้งตัว“แต่ไม่ใช่ตอนนี้”“เอ่อ...”หล่อนกำลังจะอ้าปากถาม แต่ประตูลิฟต์เปิดเสียก่อน หล่อนจึงต้องก้าวออกมา โดยมีธีธัชก้าวตามมาติดๆ“ชั้นที่คุณอยู่ดูเงียบๆ นะ”“ค่ะ มิ้มไม่ชอบที่คนพลุกพล่านน่ะ

ตอนที่ 18.นี่เขากินยาปลุกเซ็กซ์เข้าไปหรือไงนะ ถึงได้มีอารมณ์สวาทมากมายเหลือเกิน“อ๊ากกกก โอ้วววว โอ้ววว”และมันก็เป็นแบบเดิม เขาแตกระเบิดในร่องสาวหลังจากที่หล่อนตอดขมิบเพียงแค่ไม่กี่วินาทีเท่านั้นเขาสั่นเกร็ง น้ำกามไหลรินออกมาจนหมดทุกหยด จากนั้นก็ชักท่อนเอ็นออกมา น้ำสีขาวขุ่นที่พุ่งเข้าไปในโพรงสาวค่อยๆ ไหลทะลักตามออกมา หยดย้อยลงมาตามเรียวขานวลเขาจ้องมองภาพสวยงามเย้ายวนนี้ด้วยความเสน่หา จ้องมองร่องสาวที่ยังทิ้งร่องรอยรูเอ็นที่เขาสอดแทรกเข้าไปอย่างละสายตาไปไหนไม่ได้เลยพระเจ้า...ทำไมเขาถึงได้รู้สึกลุ่มหลงแม่เลขาอย่างมิรดามากมายขนาดนี้นะนี่มันไม่ใช่แค่เรื่องเล่นๆ หรือเรื่องชวนหัวให้ขำขันอีกแล้ว“คุณเข้าห้องน้ำก่อนเถอะ”คนที่นอนคว่ำหน้าอยู่กับโต๊ะไม้ค่อยๆ ขยับตัวขึ้น ใบหน้างามแดงก่ำ เมื่อหันมาสบสายตา“มิ้ม... ขอตัวนะคะ”เขาอมยิ้มเมื่อสาวน้อยรีบเดินตรงไปยังห้องน้ำ มองก็รู้ว่าหล่อนขัดเขินแค่ไหน“ไม่เอาเสื้อผ้าเข้าไปหรือคุณมิ้ม”“เอ่อ...”เขาใจดีก้มลงเก็บเสื้อผ้าให้กับหล่อน ทั้งยกทรง ทั้งกางเกงชั้นใน และเดินไปให้หล่อนดวงตาสบประสานกัน และธีธัชก็รู้สึกไม่ต่างจากถูกดูดเข้าไปในหลุมใหญ่ที่ม

ตอนที่ 20.หล่อนเอียงหน้าที่ชุ่มคราบน้ำตามองไปที่ประตูห้อง และก็อดสงสัยไม่ได้ว่าใครกันเป็นเจ้าของเสียงเคาะประตูนั่นหล่อนมาเช่าห้องอยู่ที่นี่ และไม่ได้บอกใครเลยแม้แต่คนรู้จักอาจจะเป็นแม่บ้าน...?เมื่อคิดว่าเสียงเคาะประตูนั้นเป็นของแม่บ้านประจำหอพักที่ตนเองมาเช่าอยู่ หญิงสาวจึงลุกขึ้น และเดินไปที่ประตูห้องมือเล็กยื่นไปปลดล็อก ก่อนจะผลักบานประตูให้เปิดกว้างออก“มาทำความสะอาด...”เสียงของหล่อนถูกกลืนหายเข้าไปในลำคอจนหมด เมื่อสายตาปะทะเข้ากับร่างสูงใหญ่คุ้นตาของธีธัชที่อยู่หลังบานประตู“บอส...”ดวงหน้างามซีดเผือด แข้งขาไร้เรี่ยวแรงจนขยับก้าวหนีไม่ได้“ผมเอง”เขาตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ซึ่งต่างจากแววตาหงุดหงิดของเขานัก“เอ่อ... บอส... มาทำไมคะ”หล่อนมองผู้ชายตัวสูง เนื้อตัวบึกบึนตรงหน้าด้วยความหวาดหวั่น สมองหยุดทำงานลงในที่สุดเขาไม่ตอบ แต่แทรกตัวเข้ามาหา และเป็นคนปิดประตูห้องด้วยตัวเอง“บอส... ออก... ออกไปเถอะค่ะ”“กล้าไล่ผมหรือ”เขาก้าวเข้ามาหาหล่อน เนื้อตัวล่ำบึกของเขาทำให้หล่อนกลายเป็นมดตัวน้อยได้อย่างง่ายดาย เท้าเล็กขยับถอยหลังหนี“มิ้ม... ไม่ได้ไล่ค่ะ แต่... บอสไม่ควรอยู่ที่น