All Chapters of Bad Twin ฟืนมันร้าย: Chapter 11 - Chapter 20

“อีของขวัญ อีของขวัญอีกแล้ว มันออกไปจากบ้านแล้วทำไมยังตามมาเป็นมารของฉันอยู่ได้”กระเป๋าแบรนด์เนมไฮเอนด์ถูกทุ่มลงบนโต๊ะม้าหินข้างตึกคณะอักษรศาสตร์อย่างไม่ไยดี ทำเอาเพื่อนรักทั้งสองถลาเข้าไปกอดประคองปัดฝุ่นมันด้วยความทะนุถนอมแทบไม่ทัน“แกใจเย็นสิวะลัน แล้วของขวัญนี่มันเป็นใคร ใช่ดาวคณะบริหารอินเตอร์หรือเปล่า”ต้องตา เพื่อนรักที่เป็นลูกไล่ถามขึ้นมาอย่างสงสัย เพราะคนที่สามารถปาดหน้าหนุ่มที่ชลันดาหมายปองไปก็ต้องเป็นคนระดับเดียวกันเท่านั้นถึงจะทำได้หลังจากที่ชีวิตของชลันดาดีขึ้นแบบ 300% ได้ใช้ชีวิตแบบลูกคุณหนูมานานร่วมสองปี เธอไม่เคยเอาเรื่องของขวัญชนกมาเล่าให้เพื่อนฟัง เพราะเจ้าหล่อนกระเด็นออกจากคฤหาสน์หลังใหญ่ไปนานแล้ว“ใช่ มันนั่นแหละ มันเป็นลูกสาวแท้ๆ ของคุณลุง”“อ้าว งั้นก็แปลว่าแกสองคนเป็นพี่น้องกันน่ะสิ”โซดา โพล่งออกมาประสาซื่อ ในเมื่อพ่อกับแม่มาแต่งงานกัน ลูกจากทั้งสองฝั่งก็ต้องเป็นพี่น้องกันไปโดยปริยาย แต่กลับถูกชลันดาตวัดสายตามองอย่างคาดโทษที่พูดจาไม่เข้าหู“โซดา ถ้าแกไม่รู้จะพูดอะไรก็ไม่ต้องพูดออกมาให้ฉันอารมณ์เสีย นังนั่นมันไม่ใช่พี่น้องของฉัน เพราะมันเองก็ไม่เคยมองฉันกับพี่เ

เขาบดเบียดละเลียดชิมเธอหนักเน้นขึ้นทุกที ความนุ่มนิ่มหวานฉ่ำราวกับพุดดิ้งเนื้อดีทำเอาเขาหลงมัวเมาจนต้องส่งเสียงครางทุ้มต่ำในลำคอด้วยความชอบใจซึ่งก็ไม่ต่างจากเธอผู้ไม่ประสานัก ไม่น่าเชื่อว่าปากร้ายๆ ของเขา มันจะนุ่มนิ่มร้อนเร่าแบบนี้ สัมผัสหยอกเย้าเคล้าคลึงของเขาทำเอาเธอหูอื้อตาลาย สุดท้ายจึงหลับตาลงช้าๆ ซึมซับทุกสัมผัสของเขาอย่างยอมจำนนเมื่อละเลียดจูบเธอจนพอใจ เขาก็ค่อยๆ ผละริมฝีปากร้อนรุ่มออกมาอย่างอ้อยอิ่ง ดวงตาคมกริบมองริมฝีปากสีชมพูด้วยความหลงใหล ก่อนที่เธอจะตั้งสติได้ เขาก็ประกบปากบดจูบเธออีกครั้ง ซึ่งคราวนี้สัมผัสของเขามันเร่าร้อนจนเธอหลุดเสียงน่าอายออกมาอย่างลืมตัวเสียงน่ารักที่หลุดออกมาจากลำคอทำเอาความอดทนของเขาหมดลง จึงยกร่างบอบบางขึ้นมานั่งคร่อมบนตักหันหน้าเข้าหาเขา แล้วบดจูบเธอราวกับคนหิวกระหายที่กำลังจะขาดใจตายจากการขาดน้ำมาแรมปีก็ไม่ปานมือใหญ่ร้อนผ่าวสอดเข้าใต้เสื้อยืดตัวโต เขาถลกบราผ้าลูกไม้ขึ้นไปกองบนเนินอก แล้วบีบขยำเคล้นคลึงหน้าอกครัดเคร่งตรึงแน่นอย่างช้าๆคนตัวบางที่ไม่เคยต้องมือชายสะดุ้งเฮือก พยายามสะบัดใบหน้าหนีการรุกรานของปากร้ายๆ แต่ก็ทำไม่ได้เมื่อเขาล็อกท้าย

แม้อยากจะปฏิเสธ แต่ดวงตาคมดุที่วาบขึ้นทำเอาเธอเสียวสันหลัง หันมองเพื่อนของตัวเองก็เห็นเขาพยักหน้าเห็นด้วย ในแววตาคู่นั้นไม่มีความรู้สึกอะไรแอบแฝงเลยแม้แต่น้อย จึงยอมทำตามความต้องการของคนเถื่อนเพราะยังไม่กล้าลองดีกับเขา“วันนี้เลิกเรียนกี่โมง”อัคราถามขึ้นเมื่อมาจอดรถส่งเธอถึงหน้าตึกคณะ ท่ามกลางสายตาสอดรู้สอดเห็นของสาวๆ ที่เดินผ่านไปมา เพราะจำได้ดีว่ารถหรูสีดำคันนี้เป็นของหนุ่มที่ฮ็อตที่สุดในคณะวิศวะ“สี่โมง”“ฉันเลิกก่อน งั้นเลิกเรียนแล้วก็รีบลงมา ฉันจะมาจอดรอเธออยู่แถวนี้”“ไม่ต้องก็ได้ ไปจอดไกลๆ เดี๋ยวฉันเดินไปหาเอง โทรมาบอกแล้วกันว่าจอดอยู่ตรงไหน”“กลัวคนเห็นเหรอ”“ก็ใช่น่ะสิ นายไปจีบใครไว้บ้างล่ะ ดูสิ มีแต่คนมองมาที่รถนาย ฉันไม่กล้าลงแล้วเนี่ย จะโดนดักตบหรือเปล่าก็ไม่รู้”“ถ้ามีใครกล้าทำอะไรเธอก็มาบอกฉัน เดี๋ยวฉันจัดการให้”“ทางที่ดีอย่าให้ใครรู้ไม่ดีกว่าเหรอว่าฉันมากับนาย ตอนนี้ขับออกไปจอดที่อื่นได้ไหม เดี๋ยวฉันเดินย้อนกลับมาเอง”“ฉันรีบ เอาไว้วันหลังแล้วกัน จะได้เวลาเข้าคลาสของฉันแล้ว ไปสายจะโดนหักคะแนน”ขวัญชนกจึงจำใจต้องลงจากรถของเขาท่ามกลางสายตาสอดรู้หลายสิบคู่ที่มองพุ่งตรงมา

แม้จะตกอยู่ภายใต้ฤทธิ์ยา แต่สัมผัสจากลิ้นร้อนๆ ของเขามันยังชัดเจน สาวน้อยที่ไม่เคยต้องมือชายตัวสั่นสะท้าน หัวใจเต้นแรง หูอื้อตาพร่ามัว ได้ยินแต่เสียงเฉอะแฉะลามกที่ลิ้นของเขากระทบกับความสาวของเธอเท่านั้น ก่อนร่างกายจะเหมือนถูกโยนขึ้นสู่ที่สูง สมองขาวโพลน เกร็งกระตุกเสร็จสมครั้งแรกในชีวิตด้วยปากร้ายและลิ้นร้อนของเขา“อื้ม ฟืน..”“รู้สึกดีใช่ไหม ของขวัญ”“อือ เอาอีก”“คราวนี้ฉันเอาเธอจริงๆ แล้วนะ”อัคราลุกขึ้นนั่งหลังตรง มือใหญ่จับขาทั้งสองข้างของเธอให้แบอ้ากว้างขึ้นอีกนิด ดวงตากลมโตปรือปรอยไล่มองใบหน้าหล่อเหลา ผมเผ้ายุ่งนิดๆ ต้นคอแกร่งรับกับลาดไหล่กว้าง ร่างกายใหญ่โตเต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อสุดเพอร์เฟค เอวสอบที่มีกล้ามเนื้อวีไลน์ลงลึกไปจนถึงเนินหัวหน่าวที่ปราศจากเส้นขนแต่แล้วดวงตาที่ยังปรือปรอยก็ต้องเบิกกว้างด้วยความตกใจ เมื่อมองเห็นตัวตนใหญ่ยาวเกินมาตรฐานชายไทยไปไกลลิบ ปลายหัวเบ่งบานสีชมพูเข้มมันวาววับมีน้ำใสๆ ไหลเยิ้มยาว ท่อนเอ็นใหญ่โตสีเนื้ออ่อนๆ อมชมพูมีเส้นเลือดปูดโปนเต็มลำแลดูน่ากลัว ใต้นั้นมีก้อนเนื้อสีชมพูสองลูก ทุกอย่างของเขามันใหญ่โตเกินไป ไม่ได้ดูน่ารักเหมือนกับสีชมพูอ่อนๆ ของ

เป็นเวลาบ่ายคล้อย ขวัญชนกก็รู้สึกตัวตื่นขึ้น เธอพลิกตัวอย่างเมื่อยขบก่อนจะเบิกตากว้างเมื่อเห็นชายหนุ่มที่นอนอยู่บนหมอนใบข้างๆ อย่างชัดเจนภาพความเร่าร้อนของเธอและเขาฉายชัดเป็นฉากๆ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเธอจะเสียตัวให้กับผู้ชายที่เธอไม่ชอบขี้หน้าหลังจากที่เธอกินเหล้าในแก้วของเขาที่ชลันดานำมาให้ เธอก็ร้อนวูบวาบและไม่สามารถควบคุมความต้องการของตัวเองได้ สุดท้ายเธอก็กลายเป็นผู้หญิงร้อนรัก ใจง่ายเสนอตัวให้เขาเชยชมเธอค่อยๆ ขยับตัวลุกขึ้นนั่งมองทุกอย่างรอบกายอีกครั้งแล้วก้มหน้าลงที่ฝ่ามือ“บ้าชะมัด มันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ยังไง”เสียงงึมงำและแรงขยับของที่นอน แม้จะน้อยนิดแต่คนที่คอยกังวลตื่นมาดูอาการเธอเป็นระยะ พร้อมทั้งป้อนยาให้เธอถึงสองครั้งก็รู้สึกตัวตื่นในทันที“ตื่นแล้วเหรอ เธอเป็นยังไงบ้าง”เธอเงยหน้าขึ้นจากฝ่ามือด้วยความตกใจ เขาขยับลุกขึ้นมานั่ง ใช้หลังมืออังหน้าผากเพื่อวัดไข้ก็ปรากฏว่าเธอไม่ได้ตัวร้อนอีกต่อไปแล้วจึงถอนหายใจยาวอย่างโล่งอก“ไม่มีไข้แล้วนี่ ค่อยยังชั่ว”เธอมองเขาราวกับเห็นเป็นของประหลาด นี่ใช่เขาจริงๆ เหรอ ผู้ชายที่เจอหน้าทีไรก็คอยแต่กวนประสาท จะใช้สายตาแสดงความเป็นห่วง