Semua Bab ดวงใจทมิฬ: Bab 21 - Bab 29

ตอนที่ 22.ก็หวานซะขนาดนี้... คิมหันต์ถอนจุมพิต ขณะจ้องมองใบหน้างามที่แดงก่ำไปถึงใบหูอย่างหลงใหล ก่อนจะขยับตัวถอยออกห่าง“ฝีมือดีขึ้นนะ จูบตอบพี่เป็นแล้ว งั้นคืนนี้ควบพี่บ้างก็แล้วกัน...”“ควบ... หรือคะ...”คิ้วเรียวดั่งคันศรเลิกขึ้นสูงด้วยความแปลกใจ จนคิมหันต์ต้องหัวเราะออกมากับความไร้เดียงสาของภรรยาสาวทางพฤตินัย“ตาลไม่เข้าใจหรอก ยังไม่เคยนี่... ไว้คืนนี้พี่จะสอน... รับรองลืมม้าไปเลย...” ถึงแม้จะนึกภาพไม่ออก แต่หญิงสาวก็พอจะเดาได้ว่ามันต้องเป็นเรื่องอย่างว่าแน่ ๆ“ให้เวลาคิดเป็นการบ้านหนึ่งวัน แล้วคืนนี้ค่อยมาตอบคำถาม... แต่ถ้าตอบผิด ถูกลงโทษหนักแน่คนสวย...” เขามองมาด้วยสายตามีเลศนัย“พี่ไปล่ะ แล้วอย่าหนีไปไหนล่ะ...”หญิงสาวใช้ความเงียบเป็นคำตอบ จ้องมองบานประตูที่ถูกปิดลงด้วยฝีมือผู้ชายที่พึ่งจะโรมรันเร่าร้อนกับหล่อนอยู่บนเตียงด้วยสายตาเศร้าหมองแม้คิมหันต์จะทำเหมือนไม่ได้รังเกียจรังงอนอะไรหล่อนเหมือนเมื่อก่อนนี้ แต่หญิงสาวกลับรู้สึกรังเกียจตัวเองเป็นที่สุด รังเกียจที่ตัวเองนักที่ต้องการสัมผัสจากเขาอย่างไม่ละอายเขาไม่ได้รัก... แค่เซ็กซ์! มันก็แค่เซ็กซ์! จำไว้สิยายโง่ ยายโง่ต้นตาล จ

ตอนที่ 24.คำพูดของพลอยไพลินทำให้ร่างบางของต้นตาลเกร็งขึ้น สาวน้อยผละออกห่างจากร่างของพี่สาว มือบางป้ายน้ำตาทิ้งช้า ๆ ขณะเดินตามพลอยไพลินไปนั่งบนโซฟาตัวใกล้ ๆแม้หัวใจจะบอบช้ำ แต่แก้มสาวก็ยังอุตส่าห์มีสีระเรื่อขึ้นจนได้ เมื่อถูกถามคำถามแทงใจดำแบบนั้น ต้นตาลกลืนน้ำลายลงไปในอก ก่อนจะตอบออกมาด้วยน้ำเสียงที่ไม่ราบเรียบเลยแม้แต่น้อย และฟังก็รู้ว่าหล่อนพูดไม่ตรงกับหัวใจ“ไม่... ไม่ใช่ค่ะ... เขาไม่เกี่ยวอะไร... กับตาล...”พลอยไพลินยิ้มน้อย ๆ ยกมือขึ้นลูบศีรษะทุยสวยที่ปกคลุมด้วยเส้นผมนุ่มสลวยของต้นตาลอย่างรักใคร่ ก่อนจะพูดออกไป“พี่ขอบใจต้นตาลมากนะจ๊ะที่ช่วยเหลือพี่ทุกอย่าง จนพี่กับคุณธาราเข้าใจกันได้ แต่ตาลเองต้องไปรับกรรมแทนพี่... คุณคิมเขาใจร้ายกับตาลมากไหมจ๊ะ”ต้นตาลอึ้งไปเล็กน้อย ก่อนจะตอบเสียงตะกุกตะกัก ใบหน้าแดงแล้วแดงอีก เมื่อสิ่งที่คิมหันต์พึ่งทำไว้กับร่างกายของหล่อนมันย้อนกลับมาเล่นซ้ำในสมองอีกครั้ง และตัวหล่อนเองก็ต้องการมันไม่น้อยไปกว่าพ่อคนตัวโตนั่นเลยพลอยไพลินเห็นแก้มนวลที่ยังเปื้อนคราบน้ำตาของต้นตาลซับเลือดฝาดขึ้นก็พอจะเข้าใจกับสิ่งที่สาวน้อยที่นั่งข้าง ๆ กันคิด เพราะหล่อนรู้เ

ตอนที่ 26.“ทั้ง ๆ ที่เป็นครั้งแรกแท้ ๆ คราวหลังอย่าพูดจาแบบนี้ให้พี่ได้ยินอีกนะตาล พี่ไม่ชอบฟัง...”ก้มฝีปากร้อนผ่าวจูบซับน้ำตาให้อย่างอ่อนโยน จนหญิงสาวถึงกับสะท้านไปทั้งขั้วหัวใจ นี่หากเขารักหล่อนเหมือนที่หล่อนรักเขาก็คงจะดีแต่มันจะเป็นไปได้ยังไง... ในเมื่อคิมหันต์บอกว่าเกลียดหล่อนทุกครั้งที่เจอหน้ากัน...“พี่คิมก็เลิกยุ่งกับตาลสักทีสิ ปล่อยตาลไป...”“ไม่มีทาง... พี่ไม่มีวันปล่อยเมียของตัวเองให้ห่างกายไปไหนเด็ดขาด...”เขายืนยันคำพูดด้วยการกดจุมพิตหนักหน่วงที่กลีบปากอิ่มสีกุหลาบของต้นตาล จากนั้นก็กระซิบแผ่วเบาที่ข้างหูหอมกรุ่นต้นตาลยังหอมหวานไม่เปลี่ยนแปลง จนความตั้งใจที่จะง้องอนให้สำเร็จเสียก่อน ก่อนที่จะหาความสุขจากร่างกายงดงามนี้แทบจะขาดสะบั้นลง“ตาลไม่ใช่เมียของใคร...”“แต่ตาลเป็นเมียของพี่ และหากจะแกล้งลืมล่ะก็ รับรองว่าพี่จะทำทุกอย่างให้ตาลยอมรับมันออกมาให้ได้... แม้จะต้องทำแบบเดิมซ้ำอีกสักร้อยรอบพันรอบก็ตาม...”คำพูดสื่อความหมายของคิมหันต์ทำให้แก้มสาวแดงขึ้นอีกครั้ง ความวาบหวามแผ่ไปตามกระแสเลือด ก้อนถ่านร้อนระอุอัดแน่นอยู่ภายในช่องท้อง และมันก็มีผลทำให้อกสาวขยายเบ่งบานราวกับ

ตอนที่ 28.คำพูดของคนตัวโตทำเอาต้นตาลจุกเข้าไปถึงในอก สมองสับสนมึนงง ใจหนึ่งก็อยากให้สิ่งที่กำลังได้ยินอยู่เป็นเรื่องจริง แต่ใจหนึ่งก็ไม่อยากเจ็บมากกว่าเดิม เพราะไม่เชื่อว่าคิมหันต์จะสามารถรักเด็กกะโปโลแบบหล่อนได้“ตาลไม่สำคัญขนาดนั้นหรอกค่ะ...”“คนดี... พี่รักตาลนะครับ รักจริง ๆ”คิมหันต์คว้ามือบางมากุมที่แผ่นอกเปลือยเปล่าของตนเองตรงตำแหน่งที่หัวใจกำลังเต้นระรัวอยู่ และสายตาที่เต็มไปด้วยความฉงนของสาวน้อยก็ทำให้ชายหนุ่มระบายยิ้มและพูดเสียงนุ่มทุ้มชวนฟังออกมา“นี่ไงหัวใจของพี่... พี่ให้เธอนะต้นตาล... มันเป็นของตาลแล้ว หากตาลรักพี่ก็โปรดดูแลมันให้ดี อย่าทำให้หัวใจดวงนี้ต้องเจ็บช้ำ...”“แต่ตาลไม่อยากเชื่อ... พี่คิมเกลียดตาล...”น้ำตาเอ่อล้นออกมาด้วยความรู้สึกมากมาย ร่างบางสั่นสะท้าน จนพ่อคนตัวโตต้องรีบก้มลงจูบซับน้ำตาให้อย่างอ่อนโยน“พี่ผิดมากพี่รู้ดี พี่ใจร้ายกับตาล... หากตาลรักพี่ ให้อภัยคนโง่ ๆ แบบนี้สักครั้งนะครับ”ดวงตาสีนิลเนื้อดีประกายเจิดจ้า และในนั้นก็เต็มไปด้วยความจริงใจ จนสาวน้อยหัวใจพองโตคับอก เขาไม่ได้โกหก สายตาของเขาบอกอย่างนั้นต้นตาลระบายยิ้มหวานทั้งน้ำตา “พี่คิมรักตาลจริ