ดวงใจทมิฬ

ตอนที่ 2.แม้จะพยายามขัดขืน พยายามห้ามตัวเองยังไง แต่ก็สู้ความช่ำชองของคิมหันต์ไม่ได้ ในที่สุดปลายลิ้นใหญ่ก็ได้ชำแรกเข้าไปซอกซอนในอุ้งปากสาวที่หอมหวานไม่ต่างจากสวนดอกกุหลาบสมใจ ชายหนุ่มดูดเกี่ยวลิ้นเล็กที่พยายามหลบหนีอย่างกระหายจัดทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวคล้ายกับถูกตัดขาดไปจนหมด ความตั้งใจเดิมว่าจะไม่แตะต้องผู้หญิงคนนี้ถูกกลบทับด้วยความหอมหวานปานน้ำผึ้งเสียจนมืดมิดคิมหันต์จูบเอา จูบเอา หนักหน่วง เรียกร้อง ทุกสัมผัสเต็มไปด้วยความเอาแต่ใจ ไม่สนแม้กิริยาขัดขืนของสาวน้อยในอ้อมแขนแม้แต่นิดเดียว“อย่า... ปล่อย...ตาล...”ร้องแทรกจุมพิตร้อนออกมา เมื่ออกสาวถูกมือใหญ่กอบกุมผ่านชุดแต่งงานเกาะอก แรงบีบเคล้น ขยี้ขยำอย่างเอาแต่ใจ สร้างความอับอายไปทั่วสรรพางค์ น้ำตาสาวไหลอาบแก้มลงมาคิมหันต์ที่กำลังหลงระเริงอยู่กับกลีบปากหวานถึงกับสบถออกมาอย่างหัวเสีย เมื่อริมฝีปากของเขาได้สัมผัสกับรสเฝื่อนของน้ำตาที่ไหลลงมาอาบแก้ม“ระยำ!”ร่างอรชรถูกผลักออกห่างอย่างรุนแรงจนแผ่นหลังเปลือยกระแทกเข้ากับผนังห้องแรง ๆ ขณะที่ร่างสูงใหญ่นั้นก้าวถอยหลังออกไปหลายก้าว“นังแม่มด...!”ใบหน้าหล่อเหลาแดงก่ำด้วยไฟโทสะ ต้นตาลได้แต่

ตอนที่ 4.“เดี๋ยวอาทิตย์หน้าอาจะให้คนไปส่งที่ไร่ ตอนนี้ก็อยู่กันไปแบบนี้ก่อน กันคนเขาจะครหาเอา...” นายนิพลเอ่ยขึ้นต้นตาลฝืนยิ้มตอบ “ถ้า... เอ่อ... ตาลจะขอกลับไปที่ไร่บ้างในระหว่างนี้... คุณอา...”“ไม่ได้! เธอไม่มีสิทธิ์ไปไหนทั้งนั้น จนว่าจะครบกำหนดหนึ่งอาทิตย์”ทุกคนทั้งโต๊ะอาหารหันไปมองหน้าคิมหันต์ที่คัดค้านออกมาด้วยความประหลาดใจ จนชายหนุ่มถึงกับทำหน้าไม่ถูก“ทำไมล่ะตาคิม ต้นตาลต้องกลับไปดูไร่ แกจะไปห้ามเขาทำไม...” คุณหญิงเพลินพิศเอ่ยถามอย่างข้องใจ“เอ่อ... คือผม...”“นั่นสิ แต่งก็แต่งกันเพื่อรักษาหน้าเอาไว้ ไม่ได้เข้าหอกันจริง ๆ สักหน่อย นี่ถ้าพ่อไม่รู้จักแกนะคิมหันต์ พ่อคงคิดว่าแกหึงต้นตาล...”“ไม่ใช่ครับ...!”คิมหันต์ปฏิเสธเสียงแข็งกระด้าง หรี่ตามองแม่สาวน้อยตรงหน้าอย่างเดือดดาล เพราะหล่อนทำให้เขาต้องมาตอบปัญหาโลกแตกแบบนี้“ไม่ใช่แล้วอะไรคะ นี่เอิงชักสงสัยว่าพี่คิมจะหลงรักต้นตาลแล้วนะ...” หยาดพิรุณได้ทีล้อเลียน แต่ผู้เป็นพี่ชายก็รีบปฏิเสธเสียงหนักแน่น“อย่าพูดเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ยายเอิง พี่แค่ไม่อยากให้คนอื่นนินทาแค่นั้นเอง เดี๋ยวเขาจะหาว่าพี่ใจร้าย แต่งงานกันวันเดียวก็ให้เจ้าสา

ตอนที่ 6.มือใหญ่กอบกุมอกสาวที่ใหญ่เกินมือผ่านเสื้อยืดตัวสวย บีบเคล้นอย่างเมามัน เรียกเสียงครวญครางของต้นตาลให้ดังเล็ดลอดออกมามันเหมือนเสียงสวรรค์... คิมหันต์คิดแบบนั้นเขาต้องการผู้หญิงคนนี้... ต้องการจนไม่อาจจะหักห้ามใจได้อีกต่อไป“อย่า... ได้โปรด... ปล่อย...”เมื่อพ่อคนตัวโตปล่อยปากของหล่อนให้เป็นอิสระ โดยเลื่อนลงไปขบเม้มที่ซอกคอนุ่มแทน สามัญสำนึกก็เตือนให้ต้นตาลร้องคัดค้านออกมา และมันก็ได้ผลชะงัดอย่างไม่น่าเชื่อ เพราะศีรษะทุยได้รูปเงยขึ้นจากซอกคอหอมกรุ่นทันที พร้อม ๆ กับร่างกำยำที่ทาบทับอยู่เมื่อครู่นี้พลิกลงทันควันแม้จะรู้สึกใจหายแปลก ๆ แต่ต้นตาลก็เลือกที่จะรักษาศักดิ์ศรีของตนเองเอาไว้ให้ได้นานที่สุด เพราะรู้ดีว่า หากเขาทำแบบนั้นกับหล่อนจริง ๆ มันก็ไม่ได้มาจากความรักหรอก แต่มันเป็นความใคร่ล้วน ๆ ของผู้ชายใจกระด้างต่างหากคิมหันต์ยืนเด่นตระหง่านอยู่ข้างขอบเตียงด้วยสีหน้าราบเรียบไม่แสดงความรู้สึก หญิงสาวปรายตาขึ้นมองด้วยความทึ่งกับเจ้าการควบคุมตัวเองที่มีอยู่อย่างล้นเหลือของเขาพ่อคนตัวโตสงบ นิ่งเฉย ทำราวกับว่าเรื่องที่เขากับหล่อนแลกจุมพิตกันอย่างดูดดื่มเมื่อครู่นี้ไม่ต่างจากการก

ตอนที่ 8.“ท่าทางครูสอนพิเศษของคุณเอิงจะดุน่าดู คุณเอิงถึงทำท่าเกรงกลัวแบบนี้...”หยาดพิรุณอาศัยความเงียบเป็นคำตอบ ก่อนจะถอนหายใจหนักหน่วงออกมา สีหน้าเต็มไปด้วยความกังวลไม่น้อยณฉัตรเป็นทั้งอาจารย์สอนพิเศษและเป็นทั้งเพื่อนสนิทของพี่ชายหล่อน เขาเป็นผู้ชายเย็นชาไร้ความรู้สึกเอามาก ๆ ในความคิดของหล่อน ไม่เคยประนีประนอม และตรงยิ่งกว่าไม้บรรทัดเสียอีก ผู้ชายคนนี้หาข้อดีไม่ได้เลยในสายตาของหล่อน มีดีอยู่อย่างเดียวก็คือหล่อเอามาก ๆ ก็เท่านั้น...และด้วยเหตุผลนี้เองทำให้ณฉัตรเปลี่ยนคู่ควงที่ควบตำแหน่งคู่นอนเป็นว่าเล่น แต่แปลกตรงที่ว่าผู้ชายคนนี้ไม่เคยนอกลู่นอกทางกับหล่อนแม้แต่ครั้งเดียวจะว่าเป็นเพราะเขาเกรงใจคิมหันต์ก็ไม่น่าจะใช่... คงเพราะหล่อนไม่ใช่สเป็กของเขากระมัง อย่างณฉัตรคงจะชอบผู้หญิงที่เก่งเรื่องอย่างว่า ไม่ใช่กะโปโลคลุกดินแบบหล่อนคิดแล้วก็รู้สึกแน่นอกแปลกประหลาด...“ไม่... ไม่ถึงอย่างนั้นหรอกจ้ะตาล แต่ว่าเอิงต้องไปแล้วล่ะ...”หยาดพิรุณทำท่าจะเดินจากไป แต่ต้นตาลเรียกไว้เสียก่อน “แล้วตาลจะกลับ...”“เออใช่ จริงด้วย... งั้นเอาอย่างนี้ตาลรอเอิงที่นี่แหละ อีกสามชั่วโมงเอิงจะมารับนะ ไปแล้

ตอนที่ 10.“ไม่! ตาลไม่หยุด คุณต่างหากที่ต้องหยุด หยุดการกระทำโง่ ๆ สักทีเถอะ ถึงคุณจะฆ่าตาลให้ตาย แต่พี่พลอยก็ไม่มีวันกลับมาหาคุณ เพราะพี่พลอยรักคุณธาราเขต ได้ยินไหม... ได้ยินหรือเปล่า... อุ๊บ...!”คิมหันต์โกรธจนหน้ามืดตามัว และเขาก็เลือกที่จะหยุดการสนทนาเผ็ดร้อนนั้นด้วยจุมพิตหยาบกระด้าง ทุกสัมผัสเต็มไปด้วยความป่าเถื่อน บดขยี้กลีบปากอิ่มนั้นอย่างอำมหิต ร่องรอยความเจ็บปวดคละเคล้ากับหยาดน้ำตาต้นตาลพยายามขัดขืนแต่ก็สู้แรงซาตานร้ายไม่ไหว เขาบดขยี้ ดูดเคล้าอย่างไม่ปรานีปราศรัย ทุกจังหวะเต็มไปด้วยการลงทัณฑ์เหี้ยมโหด และมันก็ทำให้หล่อนเจ็บลึกจนถึงขั้วหัวใจ“อย่าอวดดีกับฉัน... จำเอาไว้...”เขาคำรามแทรกจุมพิตเรียกร้องหนักหน่วง ขณะที่มือใหญ่ก็ฟอนเฟ้น บีบขยำ ไปตามสัดส่วนอวบอิ่มเต็มไม้เต็มมือของต้นตาลด้วยความหิวกระหายไม่หยุด... คำว่าหยุดไม่ได้อยู่ในสมองของเขาในขณะนี้ ความหอมหวานจากอุ้งปากสาวที่เขาสำรวจตรวจตราด้วยปลายลิ้นมันทำให้เลือดหนุ่มในกายร้อนผ่าว อยากจะทำอะไรต่อมิอะไรที่คิดไว้เมื่อคืนให้เสร็จสิ้นลง เขาจะได้เลิกบ้า เลิกคลั่ง และเลิกสนใจแม่สาวน้อยคนนี้เสียที“ปลอ...”ร้องห้ามออกมาเมื่อปากถู