All Chapters of SM เด็กแสบแอบแซ่บกับอาจารย์มหาลัย: Chapter 31 - Chapter 40

Chapter 32 : “พี่คะ หนูทั้งจุกทั้งเสียวเลยค่ะตอนนี้ เบาแรงหน่อยจะได้ไหมคะ?” ถึงตาจะมองไม่เห็นแต่เธอก็ยังคงรับรู้ได้ถึงสิ่งต่าง ๆ อย่างเด่นชัด ด้วยการสัมผัส การดมกลิ่น การได้ยิน และการรู้สึกสัมผัสที่ได้รับคือความรุนแรงและดิบเถื่อนของเขาจากทั้งดจ้าโลกยาวใหญ่รวมถึงมือหนาที่บีบจับขาของเธอกลิ่นที่ได้ดอมดมคือกลิ่นน้ำหอมที่ให้บรรยายกาศธรรมชาติและกลิ่นตัวของเขาที่ผสมปนเปกันจนกลายเป็นกลิ่นที่ดูเหมือนสัตว์ร้ายที่กำลังล่อลวงเธอให้เข้าไปหามันด้วยความหอมรัญจวนใจเสียงที่ได้ยินคือเสียงลมหายใจของเขาและเธอ เสียงการบีบจับ เสียงเหงื่อที่หยดลงมากระทบผิว เสียงน้ำสุดลามกจากร่องรักของเธอที่กำลังบีบอัดเจ้าโลกของเขา รวมถึงเสียงเจ้าโลกของเขาที่สอดใส่เข้าออกภายในร่องรักของเธอ ทั้งหมดทั้งมวลส่งผลต่อความรู้สึกของต้าเหนิงที่เธอรับรู้อย่างเข้มข้น ทั้งความรู้สึกรวดร้าว เจ็บปวด สุขสันต์ ทุกข์ระทมและขมขื่น รวม ๆ แล้วกลายเป็นความรู้สึกที่อยากจะบรรยายมันผสมผสานจนผันผวนและปั่นป่วนอยู่ภายใน“ไม่ พี่รู้ว่านี่ยังไม่ถึงจุดที่หนูจะพึงพอใจ เลยด้วยซ้ำ เพราะงั้นพี่จะยังไม่หยุด” ธเนศกล่าวพลางขยับสะโพกถี่รัวมากยิ่งขึ้น เสียงต

Chapter : 34 “ไว้ตอบหลังเสร็จทุกอย่างก็แล้วกัน” อาจารย์หนุ่มกล่าวพลางลูบไล้เลือนร่างแวววาวที่เปลือยเปล่าและชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำเหงื่อบนกายเธอเขาทำมันอย่างเคลิบเคลิ้ม สำรวจถ้วนทั่วทุกสัดส่วนของต้าเหนิง ทำให้หญิงสาวคนนี้ได้รู้สึกถึงฝ่ามือหนาหยาบที่ราวกับปลาหมึกซึ่งชอนไชไปทั่วตามเรือนร่างของเธอ เสมือนกับกำลังทำการพันธนาการร่างกายนี้เอาไว้ในความรู้สึกร้อนลุ่มที่โชยชุ่มไปด้วยกามารมณ์ต้าเหนิงเอ่ยขอขณะที่เพิ่มแรงกดทับที่มากขึ้นทำให้เสียงตับ ๆ จากเนื้อหนังที่กระทบกันดังก้องไปทั่วห้อง “สัญญาสิคะ?”ธเนศตอบรับด้วยสายตาที่หลงไหลในตัวต้าเหนิง เอนหลังพิงโซฟาโอบกอดเธอเข้ามาใกล้พลางอ้าปากออกช้า ๆ “สัญญา” กล่าวจบ ด้วยใบหน้าคมคายที่จุ่มลงไปในก้อนเนื้อของนักศึกษาสาวที่กำลังขย่มให้อาจารย์หนุ่มเริ่มดูดดื่มมันที่ยอมปทุมถันสีชมพูหวานนั้น ด้วยสีหน้าเอร็ดอร่อย ราวกับว่าสิ่งที่เขากำลังลิ้มลองอยู่มันคืออาหารรสโปรดที่ยากจะหยุดกิน“หึหึ พี่เนี่ยดูทำได้เรื่อย ๆ เลยนะคะ...แถมยัง...อ๊ะ–อร๊าง!! ใช้ลิ้นได้เก่งมากด้วย...อึ๊ก!!” แม้ว่าต้าเหนิงจะมองไม่เห็น แต่ด้วยการรับรู้ที่เข้มข้น เธอสัมผัสได้ถึงลิ้นอุ่นที่กำลังตอดตวัด

Chapter : 36ท้องฟ้ายามค่ำคืนเริ่มคลืบคลานเข้าครอบคลุมทุกพื้นที่ ท่ามกลางเสียงคึกคักของนักศึกษาที่เดินตามงานฮาโลวีน ต้าเหนิงแยกตัวออกมาเดินลัดเลาะไปตามเส้นทางที่เปลี่ยวแถบด้านหลังของงาน บริเวณห้องน้ำสาธารณะที่น้อยคนนักจะผ่านมายามนี้ ความมืดที่รายล้อมทำให้เธอรู้สึกใจสั่นอย่างบอกไม่ถูก แต่เพียงแค่เห็นเงาร่างคุ้นตาของชายที่ยืนรออยู่ตรงหน้า ห้องน้ำที่รกร้างและเงียบสงบกลับดูไม่ค่อยน่ากลัวเท่าไหร่ เพราะตรงนั้นคือธเนศ ผู้ที่เธอรู้จักดีธเนศยืนรออยู่ใต้แสงไฟสลัวที่บางดวงติด ๆ ดับ ๆ บรรยากาศรอบ ๆ เงียบสนิท จนได้ยินเสียงลมที่พัดผ่านราวกับจะสะกดทุกความเคลื่อนไหว ต้าเหนิงเดินตรงเข้าไปหาเขา พลันความหวาดกลัวในใจค่อย ๆ จางหายไป แทนที่ด้วยความสงบที่เกิดขึ้นเพียงเพราะเห็นหน้าเขา ธเนศในชุดกางเกงสแลคสีดำและเสื้อเชิ้ตขาวที่เข้ากันราวกับเขากำลังอยู่ในงานประชุมทางการ ไม่ได้ดูขัดแย้งกับสถานที่ซึ่งซ่อนอยู่ใต้บันไดอาคารห้องน้ำเลยแม้แต่น้อย มันกลับยิ่งทำให้เขาดูสง่างามและแฝงไปด้วยเสน่ห์ที่น่าดึงดูดมากขึ้นไปอีกต้าเหนิงเอ่ยขึ้นก่อนที่เขาจะได้พูดอะไร “พี่ไม่สนใจไปร่วมกิจกรรมกับพวกนักศึกษาในเทศกาลฮาโลวีนงั้นเหรอ

Chapter : 38ภายในระยะเวลาไม่นาน ร่างกายของทั้งคู่ก็กลับมาสู่จุดสูงสุดอีกครั้ง ต้าเหนิงรู้สึกได้ถึงแรงกดดันในร่างกายที่พุ่งทะยานสูงขึ้น และสุดท้ายเมื่อทุกอย่างหลั่งไหลออกมาพร้อมกัน ความรู้สึกนั้นราวกับสายฟ้าที่ฟาดลงมากลางทะเลอันมืดมิด เธอกอดคอธเนศแน่นกว่าเดิม ขณะที่ร่างของเธอกระตุกพร้อมกับเขา ความเร่าร้อนที่ไม่อาจหักห้ามได้ถูกปลดปล่อยออกมาอีกครั้งธเนศยังคงกอดร่างของเธอไว้แน่น ขณะที่ทั้งสองมองตากัน น้ำสีขาวเล็ดรอดออกมาจากส่วนที่ยังคงถูกเติมเต็ม มันหยดลงสู่พื้นกระเบื้องเกิดเป็นเสียงน้ำที่ดังก้องไปทั่วลมหายใจของทั้งคู่ยังคงถี่และหนักหน่วง แต่ในสายตาที่ทั้งสองมองกันนั้นเต็มไปด้วยความเข้าใจและความพึงพอใจที่ลึกซึ้ง ราวกับว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาได้ถูกผูกมัดไว้แน่นยิ่งขึ้นกว่าเดิม ธเนศก้มหน้าลงช้า ๆ จูบเธออย่างดูดดื่ม ริมฝีปากของทั้งคู่สัมผัสกันอย่างนุ่มนวลและเต็มไปด้วยความหมาย...เสียงกดชักโครกดังขึ้น ต้าเหนิงก้าวออกจากห้องน้ำด้วยความเรียบร้อยที่เธอสร้างขึ้นมาอย่างสมบูรณ์ ราวกับความเร่าร้อนที่เพิ่งเกิดขึ้นไม่เคยมีอยู่ เธอเดินมาหยุดตรงอ่างล้างหน้า ล้างมือเบา ๆ น้ำเย็นไหลผ่านนิ้วมือพลางเงย

Chapter : 40ขณะที่ต้าเหนิงกำลังนั่งพูดคุยกับปาร์มใต้แสงไฟอ่อน ๆ ของร้านสะดวกซื้อที่พวกเขานั่งอยู่ เสียงบทสนทนาของทั้งคู่ที่เดิมทีเป็นแค่เสียงสนทนาธรรมดา เริ่มเข้าสู่ประเด็นที่เข้มข้นขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ต้าเหนิงสูบบุหรี่แล้วพ่นควันเบา ๆ ออกมา ละสายตาไปทางอื่น ก่อนจะเอ่ยเบา ๆ “เมื่อกี้ที่ห้องน้ำ...มีคนเห็นกูกับพี่ธเนศด้วย”ปาร์มที่กำลังถือแก้วเบียร์อยู่หันมามองเพื่อนสนิทของเธอด้วยความสนใจ “แล้วแบบนี้มันจะไม่เป็นไรเหรอวะ?”ต้าเหนิงถอนหายใจเงียบ ๆ ก่อนจะพูดต่อ “พี่ธเนศเขาจ่ายเงินปิดปากไปแล้วห้าพัน ทั้ง ๆ ที่พวกนั้นขอแค่สองสามพันเอง”ปาร์มฟังแล้วถึงกับเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยถามด้วยความสงสัยปนตื่นเต้น “เดี๋ยวนะ... อาจารย์ธเนศรวยขนาดนั้นเลยเหรอวะ?” แววตาของปาร์มเริ่มฉายประกายอยากรู้ เธอพอจะจำได้ว่าธเนศเคยมากับคนที่มีฐานะอย่างสุลต่าน แต่ไม่เคยรู้เลยว่าเขาจะมีเงินถึงขั้นใช้จ่ายแบบนี้ต้าเหนิงหัวเราะแผ่ว ๆ “ชีวิตเขาซับซ้อนกว่านั้นอีก แต่เอาแบบง่าย ๆ นะ... เขารวยพอที่จะใช้เงินวันละแสนได้แบบสบาย ๆ ”ปาร์มตาโตแทบสำลักเบียร์ “เหี้ย... อาจารย์แม่งโคตรรวย!” น้ำเสียงของเธอออกมาดังจนคนที่กำลังเดิน