All Chapters of SM เด็กแสบแอบแซ่บกับอาจารย์มหาลัย: Chapter 11 - Chapter 20

Chapter : 12บ้านเช่าสองชั้นตั้งอยู่บนถนนสายย่อยในชานเมือง มองจากภายนอกจะเห็นลานจอดรถเล็ก ๆ ที่พอจอดรถได้สองคัน หนึ่งในนั้นคือรถกระบะสีเทา ซึ่งเป็นยานพาหนะหลักของผู้เช่า ภายในบ้านถูกแบ่งสรรพื้นที่อย่างเป็นระเบียบ มีนักศึกษาอาศัยอยู่ทั้งหมดสี่คน แบ่งเป็นหญิงสองและชายสอง โดยพวกเขาใช้ชีวิตร่วมกันอย่างกลมกลืนเมื่อเปิดประตูเข้าสู่ตัวบ้าน ชั้นล่างจะพบกับห้องนั่งเล่นซึ่งตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์เรียบง่าย มีโซฟาสีเข้มตั้งอยู่ใกล้ ๆ ทีวี บริเวณข้างทีวีจะเป็นห้องเก็บของที่เก็บเครื่องใช้และของส่วนตัวของสมาชิกในบ้าน ถัดไปเป็นห้องครัวเล็ก ๆ ติดกับห้องน้ำห้องที่สามซึ่งมีขนาดกะทัดรัด แต่เพียงพอต่อการใช้งานห้องที่โดดเด่นที่สุดบนชั้นล่างคือห้องทำงานหรือพื้นที่ส่วนกลาง ซึ่งกว้างขวางที่สุดในบ้านและมักถูกใช้เป็นพื้นที่ทำธุรกิจขายเสื้อผ้าออนไลน์ของนักศึกษา ภายในห้องนี้มีคอมพิวเตอร์ตั้งอยู่สี่เครื่อง แต่ละตัววางอยู่บนโต๊ะทำงานแยกกันชัดเจน บรรยากาศในห้องเต็มไปด้วยความวุ่นวายเล็ก ๆ ที่เกิดจากเสื้อผ้าจำนวนมากแขวนหรือพับเรียงอยู่ตามราวและกล่องกระดาษที่ใช้สำหรับแพ็คสินค้าเตรียมส่งขาย เสื้อผ้าบางส่วนวางกระจัดกระจ

Chapter : 14แอมยิ้มพร้อมตอบอย่างจริงใจ “ถ้าจะพูดให้ถูก กูรู้สึกว่า ‘ต้าเหนิง’ เป็นคนที่น่าเคารพยังไงไม่รู้” นี่เป็นครั้งแรกที่แอมเอ่ยชื่อต้าเหนิงออกมาตรง ๆ“งั้นเหรอ...” โจวไม่ใช่กำลังถามแอม แต่เขากำลังตั้งคำถามกับตัวเองมากกว่า เป็นคำถามที่ไม่เคยมีคำตอบแอมมองเขาด้วยแววตาที่ลึกซึ้งกว่าเดิม ก่อนจะหยิบบุหรี่ขึ้นมาอีกครั้ง ขณะนั้นเธอก็แกล้งยิ้มและพูดต่อ “แต่จะว่าไปนะ...ทั้งที่มึงเป็นคนฉลาดหลักแหลม มีความคิดก้าวหน้า อีกทั้งยังเป็นหัวหน้าที่เก่งกาจขนาดนี้ แต่เรื่องความรักเนี่ย...มึงกลับกลายเป็นคนที่มีปมลึก ๆ ที่กูไม่เคยคิดว่าจะได้เห็นเลยจริง ๆ”คำพูดของแอมเหมือนหยอกล้อ แต่จริง ๆ แล้วมันเป็นการท้าทายความลึกซึ้งในจิตใจของโจว ปมรักที่ถูกซ่อนเอาไว้มานานเหมือนแผลเป็นที่ไม่เคยหายดี เขายิ้มออกมาอย่างกลบเกลื่อน แต่ในใจลึก ๆ เขารู้ดีว่าคำพูดของแอมมันตรงประเด็นเกินกว่าจะปฏิเสธได้บรรยากาศระหว่างทั้งสองคนคล้ายจะเต็มไปด้วยเสียงของเมืองที่พลุกพล่าน แต่ในความเป็นจริง ทุกอย่างกลับเหมือนจะเงียบลงรอบตัว พวกเขานั่งชิดกันบนม้านั่งเหล็กเก่า ๆ ริมถนน เสียงรถไฟฟ้าดังกระหึ่มอยู่เหนือหัว เสียงรถยนต์แล่นผ่านเป็นจ

Chapter : 16 แอมมองตอบด้วยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความท้าทาย ปล่อยให้สายตาเย้ายวนของเธอส่งสัญญาณแห่งความพร้อม เธอเลื่อนมือขึ้นลูบไล้ใบหน้าหล่อเหลาของเขาอย่างช้า ๆ “ถ้ามึงจะหิวขนาดนั้น ก็ไม่มีความจำเป็นต้องห้ามใจอีกแล้วล่ะ” เธอกล่าวเสียงกระเส่า ริมฝีปากของเธอยกขึ้นเล็กน้อย ยังคงท้าทายเขาไม่เลิก “รับประทานเลยสิ...กูอยากจะกลายเป็นอาหารจานโปรดของมึง”คำพูดของแอมทำให้ความอดทนสุดท้ายของโจวพังทลาย ความปรารถนาที่ถูกเก็บกดได้หลุดออกมาเต็มที่ เขาก้มลงกระซิบข้างหูเธออย่างดิบเถื่อน “ถ้าอย่างนั้น กูจะกินจนไม่เหลืออะไรเลย มึงจะได้รู้ว่าความหิวโหยของกูมันมากขนาดไหน?”จากนั้นทุกสัมผัสของพวกเขาก็กลายเป็นเหมือนเปลวไฟที่ลุกโชนไปทั่วทั้งห้อง ร่างกายของทั้งคู่ประสานกันอย่างกลมกลืน เต็มไปด้วยแรงดึงดูดและความโหยหาที่ไม่มีวันอิ่มความเร่าร้อนในดวงตาของเขาไม่อาจหยุดได้ ณ ร่องรักสีชมพูที่มีบริเวณโดยรอบขาวสะอาดตาถูกเปิดเผยอย่างชัดเจนเขายกขาของแอมขึ้นเล็กน้อย ขยับสะโพกเพื่อใช้แท่งเนื้อที่กระตือรือล้นของเขาบุกทะลวงเข้าไปในตัวเธอ เสียงหวานครวญครางดังก้องห้อง“อื้อ! อ๊าส์...มันดีมาก กูโคตรชอบโคยมึงเลย เอาเลยใส่ไม่ต้อง

Chapter : 18 “ฮ่าฮ่าฮ่า อย่ามาทำให้หวั่นไหวกันสิ ถ้าเกิดกูมีอารมณ์กับมึงขึ้นมาจะทำไง?” ปาร์มแสดงสีหน้าบ้องแบ๊วหยอกล้อเธอขณะที่โอบกอดเธอแน่นขึ้นอีก“บ้าบอสิ้นดี เลิกเล่นมุขเกย์ได้แล้ว” ต้าเหนิงผลักปาร์มออกไป นั่นทำให้คนตัวเล็กตัวน้อยที่ซุกซนทำหน้าบูดบึ้งไปชั่วขณะ“อย่ามาขี้งกกันสิ กูอุตส่าห์ซื้อชานมจีนรสโปรดมาให้มึงเลยนะ” ปาร์มพูดพร้อมกับหยิบถุงของฝากออกมา ทันทีที่เธอเปิดถุงใบเล็กนั้น กลิ่นหอมอ่อน ๆ ของชากุหลาบก็ลอยมากระทบจมูก ต้าเหนิงสูดกลิ่นนั้นเข้าไปเบา ๆ ราวกับถูกมนตร์สะกด ปาร์มยิ้มพลางยื่นแก้วลวดลายมังกรอันประณีตที่บรรจุชานมรสโปรดของต้าเหนิงออกมา “นี่...รสกุหลาบที่มึงชอบไง”ในชั่วเสี้ยววินาที ท่าทีของต้าเหนิงก็เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด จากความเงียบงันและเศร้าหมองที่เคยเกาะกุมหัวใจ กลับกลายเป็นประกายแห่งความดีใจที่แทรกซึมออกมาจากแววตา รอยยิ้มอ่อนหวานค่อย ๆ ปรากฏบนใบหน้าของเธอ แทนที่สีหน้าหงุดหงิดที่เคยเห็นก่อนหน้านี้ “ฮือ~น่ารักจัง ทำไมมึงถึงได้น่ารักขนาดนี้ล่ะเนี่ย นึกถึงกูด้วย...น่ารักที่สุดเลย มากอดมา”น้ำเสียงของต้าเหนิงเปลี่ยนไปอย่างไม่คาดคิด ความเศร้าในอกที่เคยคุกรุ่นเหมือนสา

Chapter : 20เลาจน์แห่งนี้ตั้งอยู่ใจกลางเมืองใหญ่ เป็นสถานที่ที่ทั้งหรูหราและแฝงไปด้วยความลึกลับ พื้นที่ภายในตกแต่งด้วยโทนสีแดงเข้มและทอง ผนังบุด้วยกำมะหยี่นุ่ม มีกลิ่นหอมอ่อน ๆ ของดอกไม้ที่ลอยอยู่ในอากาศ แสงไฟที่ส่องสว่างพอประมาณช่วยสร้างบรรยากาศที่อบอุ่นและน่าหลงใหล เสียงดนตรีแจ๊สคลอเบา ๆ เข้ากับบรรยากาศได้อย่างพอดิบพอดีโต๊ะและเก้าอี้ถูกจัดอย่างเป็นระเบียบ ทุกจุดถูกจัดวางเพื่อเน้นให้แขกสามารถมองเห็นเวทีการแสดงซึ่งเป็นจุดศูนย์กลางของเลาจน์ได้อย่างชัดเจน บนเวทีนั้นมีนักร้องเสียงนุ่มกำลังร้องเพลงในจังหวะที่ทำให้ทุกคนในห้องเคลิบเคลิ้มท่ามกลางผู้หญิงมากมายที่สวยงามและหลากหลายเชื้อชาติในห้องรับรอง หนึ่งในนั้นคือปาร์ม สาวที่โดดเด่นด้วยผมสีส้มแดง เธอใส่ชุดเดรสที่ออกแบบมาให้ดูเซ็กซี่แต่ไม่โจ่งแจ้งจนเกินไป ผมสีส้มแดงของเธอตัดกับความมืดของเลาจน์อย่างชัดเจน สร้างเอกลักษณ์ที่ยากจะลืมเลือน ดวงตาเป็นประกาย มีท่าทางคล่องแคล่ว แต่ยังคงแฝงความมีเสน่ห์ที่ทำให้ใครเห็นก็ต้องเหลียวมองค่ำคืนนี้แตกต่างออกไปจากวันอื่น เมื่อสุลต่านผู้หนึ่งพร้อมกับคณะผู้ติดตามได้ก้าวเข้ามาในเลาจน์ ด้วยบุคลิกที่สง่างามและกา