Semua Bab ชุยเหมยฮวานางร้ายกลับใจ (ยุค80) : Bab 61 - Bab 70

วันต่อมาฟ้ายังไม่ทันสว่าง กลับมีข่าวเสื่อมเสียของเยี่ยนหลินและหลงกุ้ยดังยิ่งกว่าไฟลามทุ่ง เนื่องจากคนรักของหลงกุ้ยได้มาที่บ้านเพื่อเอาอาหารเช้ามาส่งให้คนรัก เมื่อเปิดประตูเข้าไปกลับเจอทั้งสองร่างนอนกอดก่ายกันด้วยร่างกายที่เปล่าเปลือย ทำให้หญิงสาวร้องเรียกและทุบตีคนรักด้วยความโมโห“กรี๊ด! นี่มันเรื่องบ้าอะไรพี่หลงกุ้ย มีฉันเป็นคนรักแล้วพี่ยังกล้าเอานังบ้านี่มากกกอดอีกเหรอ สารเลว!”“อะไรกันเม่ยอิน เสียงดังทำไม ไม่กลัวชาวบ้านแห่กันมารึยังไง” หลงกุ้ยงัวเงียตื่นขึ้นมา เอ่ยถามอย่างไม่พอใจ“ทำไมฉันต้องกลัว คนที่กลัวคือนังนั่นมากกว่า หน็อย ตอนแรกทำที่มาขอคำปรึกษาว่าจะทำยังไงให้พี่ซีหานมาสนใจ จนต้องว่าจ้างให้พี่วางยาเพื่อนตัวเอง สุดท้ายเป็นยังไงล่ะ มากกกอดกันเอง ชั่วจริง ๆ”เม่ยอินไม่ใช่จะยอมโดนหลักหลังอยู่ฝ่ายเดียวหรอกนะ เพราะความแค้นที่โดนหักหลังถูกแย่งคนรัก หญิงสาวคว้าชุดของเยี่ยนหลินถือออกมาหน้าบ้านและตะโกนเรียกชาวบ้านเสียงดัง“ทุกคนมานี่เร็ว มาดูหลานสาวของป้าเมิ่งเสียคนหน้าไม่อายแย่งพี่หลงกุ้ยไปจากฉัน งานแต่งก็ไม่มีแต่กลับมอบร่างกายให้ผู้ชายเชยชม!” เม่ยอินทั้งตะโกนทั้งกวักมือร้องเรียกชาวบ

“ผมผ่านเรื่องวันนั้นมาได้เพราะฟางเซียนบุกเข้าไปช่วยผมออกมา”เมื่อพูดถึงตรงนี้ใบหน้าของชายหนุ่มเกิดแดงขึ้นอย่างห้ามไม่อยู่ ทำให้คนที่ผ่านน้ำร้อนมาก่อนเช่นชุยหลาย จะไม่รู้เชียวเหรอว่าลูกชายคงประทับใจยายหนูฟางเซียนเข้าแล้ว เขาเองไม่ติดขัดหากทั้งสองจะแต่งงานกัน ต่อให้ฟางเซียนจะบ้านจนแค่ไหน ขอแค่ลูกชายรัก เขาก็พร้อมนะอ้าแขนรับเข้ามาเป็นคนในตระกูลชุย“จบเรื่องนี้พ่อจะจัดการให้ แต่ต้องคุยกันก่อนนะ”ถ้าฟางเซียนไม่เห็นด้วยค่อยตอบแทนเป็นอย่างอื่น ไม่นานชุยหลายและทุกคนมาถึงบ้านของหลงกุ้ย โดยให้อาโจวรออยู่หน้าบ้านและให้พี่น้องบ้านลู่ไปตามสองแฝดมาที่นี่“ในเมื่อเรื่องมันเลยเถิดมาขนาดนี้แล้วก็ให้หลานสาวของเธอแต่งเข้าบ้านของอาหลงก็แล้วกัน เมิ่งเสีย” ชุยหลายเดินเข้ามา และปรายตามองชายหญิงคู่หนึ่งที่มีเพียงผ้านวมห่อหุ้มร่างกาย“พี่หลาย! / ลุงเขย!” สองป้าหลานเรียกชื่อของชุยหลายเสียงดัง ไม่คิดว่าเขาจะกลับมาจังหวะนี้พอดี“อืม ฉันเอง เธอกล้ามากเลยนะเมิ่งเสีย ฉันห้ามแล้วไม่ใช่หรือไงเรื่องการแต่งงานของเจ้าใหญ่ การปลูกเรือนจะต้องตามใจผู้อยู่”“ฉัน…ฉันเปล่านะพี่ชุยหลาย เรื่องนี้ฉันไม่รู้เรื่อง” เธอรู้แล้วว่าสา

“อาหลาน น้องเป็นยังไงบ้าง” เซียวจ้ายซวนตาแดงก่ำ คนบ้านนั้นช่างเลือกเวลามารังแกดีนัก มาตอนที่เขาไม่อยู่ ส่วนเจ้าใหญ่ก็อยู่ที่ร้าน“น้องไม่เป็นอะไรแล้ว แค่ฟกช้ำเล็กน้อย พี่อย่าคิดว่าน้องเป็นลูกพลับนิ่มสิ ฝ่ายพี่สะใภ้ก็สะบักสะบอมยิ่งกว่าน้องเสียอีก แถมยังได้เงินค่าปรับและค่าเสียหายมาไม่น้อย จริงไหมอาหาน เสี่ยวฮวา”นางหลินหลานยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ส่งมาให้ทั้งสองคน เซียวจ้ายซวนจนใจกับภรรยารักมาก ตัวเองเจ็บตัวแท้ ๆ มันน่าภูมิใจตรงไหนกัน“เอาเถอะ ไม่เจ็บมากก็แล้วไป เรื่องย้ายไปอยู่ในอำเภอพ่อไม่มีความคิดเห็น แต่พ่อขอเสนอแนะเล็กน้อย หากเรื่องที่คิดจะย้ายไปอำเภอเพียงเพราะต้องการหนีบ้านรองพ่อไม่เห็นด้วย ไม่ว่าอยู่ที่ไหน คนมันคิดจะหาเรื่องมันก็ตามไปได้ทุกที่ สุดท้ายถ้าไม่ย้ายไปต่างมณฑลก็ต้องเจอกันอยู่ดี”“จริงของพี่ซวนนะเสี่ยวฮวา ตอนนี้การค้ากำลังไปได้ดี พ่อไม่ห้ามที่ลูกทั้งสองคนจะไปหาลู่ทางในอำเภอ สำหรับพ่อแค่นี้พอแล้ว อย่างน้อยก็มีเงินให้เจ้าใหญ่สู่ขอสะใภ้เข้าบ้าน ส่วนเจ้าใหญ่จะขยายร้านในอำเภอหรือเปล่าลองถามกันเอาเอง และพ่อกับพี่ซวนตกลงกันแล้วว่าสองบ้านจะร่วมลงทุนทำสวนผลไม้ ที่บนเขายังไม่มีใครจับจ

วันต่อมาเซียวหย่งเสียนและชุยเหมยฮวาหลังจากช่วยทุกคนจัดร้านเสร็จแล้ว ทั้งสองรีบไปหาเถ้าแก่ต้วนหรือลุงต้วนที่ทั้งสองเคารพ แม้จะเป็นคู่ค้ากัน แต่การวางตัวของเขานั้นเป็นที่น่าเคารพทำให้สองสามีภรรยานับถือลุงต้วนมาก แต่พอมาหาที่ร้านคนดูแลบอกว่าท่านไปธุระต่างเมือง อีกหนึ่งเดือนหรือครึ่งเดือนถึงจะกลับ“เถ้าแก่เซียว มีเรื่องด่วนอะไรหรือเปล่า แจ้งผมได้เลยนะครับ”“พอดีผมและภรรยาอยากหาซื้อร้านเพื่อขายผัดไทย เลยจะมาถามลุงต้วนว่าท่านพอจะแนะนำที่ไหนบ้างหรือเปล่า”“รีบไหมครับ นายท่านมีร้านค้าหลายร้านให้เช่า และมีอยู่ร้านหนึ่งทำเลดีเหมาะจะเปิดร้านอาหาร ผมจะลองโทรสอบถามเจ้านายให้นะครับ”“ไม่รีบครับ ตั้งใจจะดูร้านไปเรื่อย ๆ จนกว่าจะถูกใจ และอีกสองวันผมกับภรรยาจะไม่อยู่ไปต่างเมืองประมาณอาทิตย์หนึ่ง ถ้าสินค้าตัวไหนขาดหรือหมด ไปแจ้งที่ร้านหรือว่าที่บ้านชุยได้เลยนะครับ ซีหานจะจัดการให้ ส่วนเรื่องร้านรอผมกลับมาค่อยมาสอบถามอีกที”ชุยเหมยฮวายิ้มกว้างความฝันที่จะเปิดร้านผัดไทยของเธอใกล้จะเป็นความจริงแล้ว ส่วนในไร่ตอนแรกจะปลูกข้าวโพด แต่ตอนนี้ทั้งสองบ้านคิดปลูกเป็นอย่างอื่นที่ใช้ในเรื่องการค้าแทนระหว่างทางที่จะ

ใครบ้างไม่ได้ยินว่ามีคนมาขอซื้อสูตรห้าปี ราคาที่ต้องจ่ายคือห้าพันหยวน ถ้ารสชาติไม่ถูกปากและเลียนแบบง่ายขนาดนั้นคงไม่มีใครยอมจ่ายถึงห้าพันหยวนหรอกจริงไหมเย็นวันนี้หลังจากที่กลับมาถึงบ้าน เมื่อทุกคนล้อมวงกันกินอาหารเสร็จแล้วต่างก็แยกย้าย ส่วนบ้านใหญ่เซียวนั้นเก็บเสื้อผ้าเพื่อเตรียมเดินทางเช้าวันต่อมา ชุยเหมยฮวาทำอาหารรอทุกคนก่อนจะไปจัดเตรียมของที่จะขายออกมาจากมิติ อะไรที่เธอทำใหม่แล้วเอาเข้ามิติเมื่อนำออกมาใช้คือหมดแล้วหมดเลย ไม่เหมือนกับอย่างอื่นที่มีติดตัวมาพร้อมมิติดังนั้นไม่ว่าจะเป็นลูกชิ้นบางชนิดที่เธอทำเพิ่ม เนื้อหมูและเนื้อไก่ที่หมักไว้เพื่อจะขาย ของพวกนี้เธอทำวันต่อวัน หลังจากที่กินอาหารเช้ากันแล้วเธอจึงให้ทุกคนช่วยกันเอาของไปจัดร้านทันทีที่มาถึงทุกคนพากันแปลกใจเพราะมีร้านใหม่เปิดขายซึ่งไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นนางกวงแม่ของโจเหม่ยอี ต่อให้แปลกใจแค่ไหนชุยเหมยฮวาและคนอื่นๆ ต่างก็ทำหน้าที่ของตนเองจนจัดร้านเสร็จ ลูกค้าจึงเริ่มทยอยเข้ามาในระหว่างที่ทำอาหารให้ลูกค้ากลับได้ยินเสียงของนางกวงดังขึ้น“ผัดไทยร้อน ๆ อร่อย ๆ ราคาเพียงสี่เหมาเท่านั้น”ชุยเหมยฮวาเหลือบสายตามองเล็กน้อยแต่ไม่