“ภรรยา มาเร็ว” เสียงหวานใสของคาไนน์เอ่ยร้องเรียกเร่งเร้าให้เขาขยับฝีเท้าก้าวตาม ธาราเดินตามหลังไปด้วยความเอื่อยเฉย สองมือถูกสอดเอาไว้ใต้กระเป๋ากางเกง ใบหน้าหันไปยังทิศทางที่มีลมพัดโชยหลับตาพริ้มให้กับสัมผัสของสายลมจากท้องทะเลในยามค่ำคืน ต่างจากใครบางคนที่กระโดดโลดเต้นอย่างร่าเริงทั้งธาราและคาไนน์อยู่อาศัยบนบกมาสักพักใหญ่แล้ว และธารายังไม่ปล่อยให้คาไนน์ได้ลงเล่นน้ำที่ท้องทะเลเลยสักครั้ง ดังนั้นหลังจากที่จบมื้อเช้าของวันที่ถูกลักหลับไป ธาราจึงเริ่มขบคิดอย่างจริงจัง ว่าเขาจำกัดความเป็นอิสระและตัวตนของคาไนน์มากเกินไปหรือไม่ เมื่อตระหนักได้ดังนั้น เข้าจึงเริ่มมองหาช่วงเวลาที่เหมาะสม เผื่อปล่อยให้นางเงือก แค่กๆ นายเงือกตัวน้อยได้แหวกว่ายในสายวารีดั่งที่เจ้าตัวหวังได้สมใจธาราพาคาไนน์มาที่ถ้ำซึ่งเป็นทางเชื่อมเข้าออกระหว่างบนบกและในน้ำ ข้างในถ้ำบัดนี้ส่องสว่างกว่าเดิมมากนัก เพราะเขาสั่งให้คนมาติดตั้งไฟเอาไว้เพื่อใช้มองทาง โดยใช้ข้ออ้างว่างจะได้ไม่มีใครลื่นล้มโขดหินแล้วหัวกระแทกแบบเขาอีก ดังนั้นแล้วเหล่าคนงานจึงไม่ค่อยติดใจอะไรมากนัก เมื่อทั้งสองพากันเดินเข้ามาถึงภ
Last Updated : 2025-05-10 Read more