Semua Bab WILD NIGHT WITH HER BOSS: Bab 41 - Bab 50

Chapter 41 Tumayo siya at dahan-dahang lumapit sa akin. Nanlalamig ang balat ko habang pinapanood ko siyang papalapit. Para akong nakakita ng multo. “H-h'wag ka nang lumapit,” I whimpered inwardly. Ramdam kong namamawis sa takot at kaba. “Hey, don't tell me you're afraid of me now?” Mariin niyang hinawakan ang baba ko. Napapikit ako nang humigpit ang pagkakahawak niya. “Come here, let's go see your baby daddy. Sigurado akong naghahanap na 'yon sa kanyang baby mommy,” pang-uuyam ni Ghijk. My eyes instantly flew open when I heard that. “Azrael?” bulong ko. Tumango lang si Ghijk. “Let’s give him a bloody welcome party,” aniya sabay marahas na hinawakan ang braso ko at pilit akong itinayo. Pero bago pa niya ako tuluyang mahatak, isang malakas na pagsabog ang yumanig sa paligid. The roof was on fire and the smell of smoke rented the air. “Shit!” sigaw ng babaeng kasama ni Ghijk. “Magsama ka ng mga tauhan, Yiesha. tignan mo kung kasama nilang sumugod si Azrael," utos ni

Chapter 43“Tumahimik nga kayo. Ang iingay ninyo!” rinig kong saway ni Lucius sa mga taong nandito sa loob.“At this rate, baka ma-heart attack na lang ako,” I muttered softly habang dahan-dahang bumuka ang mga mata ko. Hindi ko alam kung bakit dito sila tumatambay sa silid na kinaroroonan ko. “Mommy!”Agad akong napatingin sa pintuan nang marinig ang matinis na sigaw ng aking anak, kasama nito si Mavis. Patakbong lumapit ito sa hospital bed at hinawakan ang kamay ko. “You're finally awake, Mommy! Hindi talaga ako nakatulog kagabi, sobra akong nag-worry!” reklamo ni Ryo sabay nguso ng cute nitong lips.“Sus, hindi raw makatulog. Buong gabi ka nga humihilik,” pang-aasar ni Mavis. Nagkatawanan kaming lahat.Mas lalong humaba ang nguso ni Ryo. “Worried ako habang natutulog!” depensa ni Ryo na lalo lang nagpasaya sa lahat.“Are you hungry?” tanong ni Azrael habang marahang hinihimas ang kamay ko. Umiling lang ako at tinignan silang lahat sa kwarto.Sobrang saya sa puso. Kulang pa nga

Chapter 45Nang makauwi si Ryo, umingay na naman ang mansyon. At ang hindi ko malilimutan ay ang reaksyon ni Chairman nang makita ang apo. Umiiyak ito habang yakap si Ryo, at humihingi ng tawad. Dahil sa nasaksihan ko, napaiyak rin ako. Malalim na ang gabi bago napagpasyahang umuwi ni Chairman. Sinabihan kong dito na lang muna matulog, marami din namang bakanteng silid. Pero hindi pwede dahil walang ibang kasama si Rosella, may trauma pa ito sa nangyaring pagdukot ni Ghijk kaya kailangang bantayan. Habang nagbibihis ako ng pantulog, naramdamang kong may pumalibot na matitipunong braso sa aking baywang. I smiled when the familiar scent hit my nose. Sumandal ako dito, gusto kong maramdaman ang masuyo niyang hawak sa akin. "Azrael..." I whispered.He kissed my bare shoulder since I was putting on a silk wrap nightgown. "I love you, baby," he mumbled.Nakangiting hinawakan ko ang kamay niya na nasa tiyan ko."I love you too, Mister." Humarap ako sa kanya. Tumitig siya sa akin. "Tha

Chapter 47 Mula pa kanina ay hindi na humuhupa ang pagkahilo ko. Akala ko dahil lang sa puyat o stress, pero habang tumatagal, mas lalong umiinit ang sikmura ko. At ngayon, habang naka-upo ako sa waiting area ng ospital, nanginginig ang kamay ko habang nakahawak sa braso ni Azrael. Tahimik siya. Hindi ko na kailangang itanong kung ano ang iniisip niya. Alam ko. Hindi pa rin siya nakakabawi mula sa pagkakatagpo nila ng kanyang ina. "Ms. Cervantes?" tawag ng nurse. Nag-angat ako ng tingin dito mula sa pagkakasandal sa balikat ni Azrael. "Let's go." Inalalayan ako ni Azrael patayo. Hinawakan niya ang baywang ko, marahang inalalayan papasok sa loob ng consultation room. Tahimik pa rin siya at walang imik. Pero naroon ang pag-aalalang hindi niya masabi sa salita. "You may sit," sabi ng doktor. Tiningnan nito ang chart ko, saka ako muling tinapunan ng tingin. "You mentioned you've been experiencing nausea, vomiting, fatigue..." Tumango ako. "Yes, po." Tiningnan nito ako m

Chapter 49Dumalaw kami sa mansyon ng mga Cervantes para tignan si Rosella. Tumawag ang ama ni Azrael kagabi na hindi raw lumalabas sa silid si Rosella. Sinubukang bigyan ng kasambahay nang pagkain si Rosella pero pinaalis ito ng babae. "She came over yesterday. Gusto ko siyang makita ulit, Kuya," pagmamakaawa nito kay Azrael.Azrael's eyes dilated and he clenched his jaw in anger."Forget about her, Rosella, she's no one, okay?" kalmadong sabi ni Azrael sa kapatid."Dahil ba iniwan niya tayo? Pero bakit kayo nagsinungaling na patay na si Mommy?" Kumunot ang noo ni Azrael. "How did you know that?" "Hindi na importante kung saan ko nalaman. Gusto kong makita si Mommy—""Rosella!" Azrael yelled and she broke down in tears.Agad naman akong lumapit at hinawakan ang balikat ni Azrael. Huminga siya ng malalim bago muling nagsalita."Look, I'm sorry, okay? Hindi dapat kita sinigawan pero gusto kong malaman mo na hindi mo na kailangang makita siya muli. Iniwan niya tayo, that's more reaso