Chapter 45Nang makauwi si Ryo, umingay na naman ang mansyon. At ang hindi ko malilimutan ay ang reaksyon ni Chairman nang makita ang apo. Umiiyak ito habang yakap si Ryo, at humihingi ng tawad. Dahil sa nasaksihan ko, napaiyak rin ako. Malalim na ang gabi bago napagpasyahang umuwi ni Chairman. Sinabihan kong dito na lang muna matulog, marami din namang bakanteng silid. Pero hindi pwede dahil walang ibang kasama si Rosella, may trauma pa ito sa nangyaring pagdukot ni Ghijk kaya kailangang bantayan. Habang nagbibihis ako ng pantulog, naramdamang kong may pumalibot na matitipunong braso sa aking baywang. I smiled when the familiar scent hit my nose. Sumandal ako dito, gusto kong maramdaman ang masuyo niyang hawak sa akin. "Azrael..." I whispered.He kissed my bare shoulder since I was putting on a silk wrap nightgown. "I love you, baby," he mumbled.Nakangiting hinawakan ko ang kamay niya na nasa tiyan ko."I love you too, Mister." Humarap ako sa kanya. Tumitig siya sa akin. "Tha
Chapter 44Napalunok ako nang dumilim ang awra ni Azrael. Gusto kong bawiin ang salitang nabitawan ko pero huli na. "G-gusto ko lang malaman kung sino si Yza," mahinang sabi ko."Siya ang anak ng business partner ko. Nakiusap ang kanyang ama na pakasalan ko si Yza para sa ikaliligtas ng kanilang naluluging kompanya," paliwanag ni Azrael.Mataman ko siyang tinignan. "Pumayag ka ba sa gusto ng Ama ni Yza?"Umiling si Azrael bilang sagot."Pero sabi niya, fiance...""Shh... Don’t stress yourself over it," pigil niya sa sasabihin ko.Napanguso ako at umiwas ng tingin sa kanya. Sino bang hindi ma-stress kung bigla na lang may sumugod dito at nagpakilalang fiance?"Do you know why I fell in love with you?" he asked softly.Napatingin ako sa kanya. Hinawakan ni Azrael ang pisngi ko at masuyong hinaplos gamit ang kanyang hinlalaki. "Because you're different. You're naive, you're fragile like an egg and lastly, because you're mine," he said, staring at me lovingly.Biglang nawala ang pag-ali
Chapter 43“Tumahimik nga kayo. Ang iingay ninyo!” rinig kong saway ni Lucius sa mga taong nandito sa loob.“At this rate, baka ma-heart attack na lang ako,” I muttered softly habang dahan-dahang bumuka ang mga mata ko. Hindi ko alam kung bakit dito sila tumatambay sa silid na kinaroroonan ko. “Mommy!”Agad akong napatingin sa pintuan nang marinig ang matinis na sigaw ng aking anak, kasama nito si Mavis. Patakbong lumapit ito sa hospital bed at hinawakan ang kamay ko. “You're finally awake, Mommy! Hindi talaga ako nakatulog kagabi, sobra akong nag-worry!” reklamo ni Ryo sabay nguso ng cute nitong lips.“Sus, hindi raw makatulog. Buong gabi ka nga humihilik,” pang-aasar ni Mavis. Nagkatawanan kaming lahat.Mas lalong humaba ang nguso ni Ryo. “Worried ako habang natutulog!” depensa ni Ryo na lalo lang nagpasaya sa lahat.“Are you hungry?” tanong ni Azrael habang marahang hinihimas ang kamay ko. Umiling lang ako at tinignan silang lahat sa kwarto.Sobrang saya sa puso. Kulang pa nga
Chapter 42“I'm Zachiro Benedicto. Does that name still ring a bell, Azrael? Does it?” tanong ni Ghijk.Kumunot ang noo ni Azrael. Saglit siyang natahimik at tila may inaalala siya tungkol sa pangalang sinabi ni Ghijk. “Zack...” gulat na sambit ni Azrael. Napapalakpak si Ghijk. “Bravo! Naaalala mo pa pala ako.”“What happen to you?” mahinang tanong ni Azrael. Humalakhak si Ghijk pero ramdam pa rin ang pait sa tawa nito. “That night… I lost everything that mattered to me. Happiness, love, family. Dahil 'yon sa pamilya mo!” sigaw nito habang nakaturo kay Azrael. Kita sa mukha ng lalaki ang sakit at galit.“Ano bang kasalanan ng pamilya ko sa 'yo?” Si Azrael. Halatang naguguluhan siya sa pinagsasabi ni Ghijk.“Malaki! Kinuha mo at nang pamilya mo ang lahat ng mayro'n ako—”“Stop this stupid drama of yours, Ghijk!” naaasar na sabat ni Lucius, nauubusan ng pasenya.Mapaklang natawa si Ghijk. “Hindi n'yo kasi naranasang mawalan ng mahal sa buhay sa harapan ninyo mismo. Wala kayong nara
Chapter 41 Tumayo siya at dahan-dahang lumapit sa akin. Nanlalamig ang balat ko habang pinapanood ko siyang papalapit. Para akong nakakita ng multo. “H-h'wag ka nang lumapit,” I whimpered inwardly. Ramdam kong namamawis sa takot at kaba. “Hey, don't tell me you're afraid of me now?” Mariin niyang hinawakan ang baba ko. Napapikit ako nang humigpit ang pagkakahawak niya. “Come here, let's go see your baby daddy. Sigurado akong naghahanap na 'yon sa kanyang baby mommy,” pang-uuyam ni Ghijk. My eyes instantly flew open when I heard that. “Azrael?” bulong ko. Tumango lang si Ghijk. “Let’s give him a bloody welcome party,” aniya sabay marahas na hinawakan ang braso ko at pilit akong itinayo. Pero bago pa niya ako tuluyang mahatak, isang malakas na pagsabog ang yumanig sa paligid. The roof was on fire and the smell of smoke rented the air. “Shit!” sigaw ng babaeng kasama ni Ghijk. “Magsama ka ng mga tauhan, Yiesha. tignan mo kung kasama nilang sumugod si Azrael," utos ni
Chapter 40"Hey!" masayang boses ni Jaric sa kabilang linya. I smiled lightly."Kamusta ka na?" tanong ko habang napabuntong-hininga. Ang dami kong gustong sabihin, pero hindi ko alam kung saan magsisimula."Ang lungkot dito, lalo na’t palaging wala si Azrael, so boring and frustrating," I voiced out my frustrations."Hindi mo siya masisisi. Maraming nangyayari sa ngayon. Sobrang bigat ng pinapasan niya." Bulong ng lalaki. Kumunot ang noo ko."Maraming nangyayari?" naguguluhang tanong ko."Wait, don’t tell me, wala kang ideya?" nagulat si Jaric. Halata sa tono ng boses niya."Anong nangyayari? Sabihin mo sa akin, Jaric!" kinakabahang sabi ko.Natahimik ang kabilang linya. "Jaric, please," I pleaded."I… I don't know what's going on either." Kumirot ang didbib ko sa sagot niya. Pati ba naman si Jaric, pinaglilihiman ako. "Alam kong nagsisinungaling ka. Don't do this, Jaric, I'm so worried. Lately, parang ang layo-layo ni Azrael. Hindi siya nagsasalita, palagi siyang wala. Natatak