Semua Bab BAD FIANCE พันธะรักคู่หมั้นใจร้าย: Bab 21 - Bab 30

BAD FIANCE #21-ร้านกาแฟ-“แล้วยูจะเอายังไงต่อ”“...” ลันตานั่งนิ่งอย่างใช้ความคิด“อยากกลับฟินแลนด์มั้ย”“ไม่อะ” ลันตาเงียบไปสักพัก “ตอนนั้นไอแค่อยากจะหนีความวุ่นวายจากปัญหาต่าง ๆ แต่ตอนนี้มันจบไปแล้ว”“อื้ม ดีแล้ว ไม่มีอะไรที่ยูจะต้องกลัวอีก” เรียวตะพูดยิ้ม ๆ“นี่เรียว ยูว่าไอจะรับงานพวกเดินแบบถ่ายแบบดีมั้ย”“มีคนติดต่อมา?”“ใช่” ลันตาพยักหน้า “แต่ตอนนั้นกะว่าจะกลับฟินแลนด์ไง เลยปฏิเสธไปหมดเลย”“ยูชอบมั้ยล่ะ”“อื้มม จริง ๆ มันก็สนุกดีนะ ได้ทำอะไรใหม่ ๆ”“ก็ลองดู”ลันตาพยักหน้าก่อนจะก้มหน้าเล่นโทรศัพท์ต่อไปเรื่อย ๆ-ผ่านไปสักพัก-“ยูจะเข้าบริษัทมั้ย” ลันตาเงยหน้าขึ้นถามชายหนุ่มตรงหน้า“อื้ม แต่เดี๋ยวไปส่งยูก่อน”“งั้นกลับกันเลยมั้ย ไอรู้สึกเพลีย ๆ อยากพัก”“อื้ม ไปสิ” เรียวตะพยักหน้าก่อนที่ทั้งสองจะพากันลุกออกไปจากร้าน-อีกด้าน-- Soon pub-“มันเป็นอะไร” แทนหันไปถามลูกน้องคนสนิทของเดรค “ทำไมสภาพเป็นแบบนั้น”“วันนี้นายไปหาคุณท่านที่โรงแรมครับ แต่ผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น กลับมานายก็เป็นอย่างที่คุณแทนเห็น”แทนพยักหน้าก่อนจะเดินเข้าไปหาเดรคที่นั่งกระดกเหล้าในมือไม่หยุด“พอ” แทนเข้าไปกระชา

BAD FIANCE #23“ไปหาหมอมั้ย” เรียวตะหันไปถามหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้าง ๆ อย่างเป็นห่วง“ไม่เป็นไร ทายาไปแล้ว” ลันตาตอบเสียงนิ่งก่อนจะเดินไปบอกชายชุดดำสองคนที่ถูกส่งมาดูแลเธอ “เดี๋ยววันนี้ลันกลับกับเพื่อนนะคะ พวกพี่กลับไปได้เลย”“ครับคุณลัน” ชายชุดดำโค้งก่อนจะเดินออกไป“อยากกินอะไรหน่อยมั้ย ได้กินข้าวเย็นรึยัง” เรียวตะหันไปถามหญิงสาวที่เดินเหม่อลอยอยู่ข้าง ๆ อย่างเป็นห่วง“ไม่ค่อยหิวเลยอะ อยากกลับไปพักมากกว่า” ลันตาหันไปตอบชายหนุ่ม “ว่าแต่ทำไมวันนี้ถึงมาล่ะ ไหนบอกมีประชุม”“มีประชุมแถวนี้พอดี เห็นยูบอกว่ากลับดึกเลยแวะมาหา” เรียวตะพูดก่อนจะเปิดประตูขึ้นรถไปลันตาพยักหน้าเล็กน้อย ก่อนจะแหงนหน้าขึ้นไปยังห้องบนตึกที่ยังมีไฟเปิดอยู่ห้องหนึ่ง ก่อนจะถอนหายใจแล้วเดินขึ้นรถไป“เป็นห่วงมันหรอ”“เปล่า” ลันตาตอบเสียงเบาก่อนจะหันหน้าหนีไปทางอื่น-อีกด้าน-ครืดด ครืดด(อยู่ไหน)“บริษัท มีไร” เดรคตอบเสียงนิ่งพร้อมกับมองดูรถของเรียวตะที่เคลื่อนตัวออกไป(กูกับไอ้วินอยู่ที่ร้านมึง)“เดี๋ยวกูไป” ติ๊ด เดรควางสายก่อนที่จะเดินลงไปยังรถหรูของตนเองแล้วขับออกไปอย่างรวดเร็ว-ผ่านไปสักพัก--Soon pub-“ไง สภาพดูไม่จืด

BAD FIANCE #25เดรคหันไปมองลันตาที่ตกลงไปในสระน้ำด้วยความตกใจ ก่อนจะกระโดดลงไปในน้ำทันที“แค่ก ๆ ชะ...อึก...ช่วยด้วย...อึก”ตูม!“ลัน ๆ ไม่เป็นไร ไม่เป็นไรแล้ว” เดรคโผเข้าไปกอดหญิงสาวพลางลูบหลังอย่างปลอบโยน“ฮึก พี่เดรค ฮื้ออ” ลันตาหันไปกอดชายหนุ่มไว้แน่นด้วยความตกใจ “แค่ก ๆ ฮึก ละ...ลันกลัว”เดรคอุ้มหญิงสาวขึ้นไปไว้บนขอบสระ ก่อนจะมองสีหน้าหวาดกลัวของคนตรงหน้าอย่างสงสาร “เดี๋ยวพี่พาไปเปลี่ยนชุด” เดรคพูดก่อนจะกระโดดขึ้นไปนั่งบนขอบสระ พร้อมกับอุ้มหญิงสาวไปยังห้องแต่งตัวทันที“ลันไหวมั้ย ให้พี่ช่วยเปลี่ยนมั้ย” เดรคพูดขึ้นเมื่อสังเกตสีหน้าของหญิงสาวที่ซีดลงอย่างเห็นได้ชัด“วะ...ไหวค่ะ” หญิงสาวตอบสวนขึ้นทันที “แล้วพี่ไม่เปลี่ยนหรอคะ”“ให้ลูกน้องไปเอาชุดให้อยู่ ลันรีบเข้าไปเปลี่ยนเถอะ เดี๋ยวไม่สบาย”ลันตาพยักหน้าเล็กน้อย ก่อนจะเดินเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าทันที-ผ่านไปสักพัก-“น้องลันเป็นยังไงบ้าง” พีทพุ่งเข้าไปหาหญิงสาวที่เดินออกมาจากห้องแต่งตัวด้วยท่าทางเป็นห่วง “โอเคแล้วใช่มั้ย พี่เป็นห่วงแทบแย่”“ค่ะ โอเคขึ้นแล้ว” ลันตาตอบพร้อมกับยิ้มบาง ๆ ให้ชายหนุ่ม “รูปโอเคมั้ยคะ ต้องถ่ายใหม่รึเปล่า”“รู

BAD FIANCE #27 “อย่าปฏิเสธเลยน่า ให้ผมช่วยคุณดีกว่า” พิพัฒน์พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงใจเย็น ก่อนจะยกยิ้มเมื่อเห็นหญิงสาวยืนกัดริมฝีปากด้วยเนื้อตัวสั่นเทา“อย่ายุ่งกับฉัน!” ลันตาพูดเสียงสั่นพร้อมกับมองไปรอบ ๆ เพื่อหาตัวช่วย แต่กลับถูกลูกน้องของพิพัฒน์ดักไว้ทุกทาง“อย่าเล่นตัวนักเลย คุณน่าจะรู้ว่าผมเป็นใคร” พิพัฒน์พูดพร้อมกับตรงไปกระชากแขนหญิงสาวปัง! ปัง! ปัง! ลูกน้องของพิพัฒน์ล้มลงกับพื้น ก่อนจะแน่นิ่งไปพร้อมกับเลือดที่ไหลนองออกมา“งั้นมึงก็น่าจะรู้ ว่าคนที่มึงกำลังทำระยำด้วยอยู่คือเมียกู!” เดรคตะคอกขึ้นด้วยน้ำเสียงดุดัน ก่อนจะตรงเข้าไปชกหน้าพิพัฒน์จนล้มลงไปกองกับพื้นผลัวะ! “คะ...คุณเดรค” พิพัฒน์เอ่ยชื่อของคนตรงหน้าก่อนจะใช้มือเช็ดเลือดที่มุมปาก “ผู้หญิงคนนี้...เมียคุณงั้นหรอ” ก่อนจะมองลูกน้องของตัวเองที่นอนแน่นิ่งอยู่ที่พื้นด้วยท่าทางหวาดกลัว“พะ...พี่เดรค” ลันตาเอ่ยชื่อชายหนุ่มด้วยน้ำเสียงสั่นเทา “ลันร้อน ร้อนไปหมดเลย”“ยูเป็นอะไร” เรียวตะที่เดินเข้ามาพร้อมกับเดรคมองไปที่ลันตาด้วยแววตาตกใจ “มึงทำอะไรเพื่อนกู!” ก่อนจะหันไปตะคอกใส่พิพัฒน์อย่างโกรธจัดเดรคเดินเข้าไปประคองกอดหญิงสาวไว้แน่น

BAD FIANCE #29“ลัน! ทางนี้” เอวายกมือเรียกเพื่อนสาวที่เพิ่งเดินลงมาจากชั้นบนของผับพร้อมกับชายชุดดำสองคนที่เดินประกบอยู่ไม่ห่าง“มาถึงนานยัง” ลันตาเดินเข้าไปกอดไหล่เพื่อนรักทั้งสองยิ้ม ๆ“สักพักแล้วย่ะ! กว่าพี่เดรคจะปล่อยลงมาได้นะ” อันดาหันไปแซวเพื่อนยิ้ม ๆ “แล้วนี่อะไร ต้องขนาดนี้มั้ย” ก่อนจะหันไปมองชายชุดดำสองคนที่คอยเฝ้าลันตาอยู่ไกล ๆ“เรียวล่ะ” ลันตาหันไปถามเพื่อนทั้งสองคนอย่างเปลี่ยนเรื่อง“เดินฝ่าฝูงชะนีมานู่นแล้วไง” เอวาพูดพร้อมกับหันไปมองด้านหลังลันตา“โอเคแล้วหรอ” เรียวตะหันไปถามหญิงสาวทันทีที่เดินมาถึงโต๊ะ“อื้ม” ลันตาตอบยิ้ม ๆ ก่อนจะยกแก้วเหล้าตรงหน้าขึ้นมาดื่ม“เออลัน แกกับพี่เดรคนี่ยังไง” อันดาถามขึ้นอย่างสงสัย “กลับมาคบกันแล้วหรอ”“...”“ฉันได้ข่าวว่าเค้าบอกเลิกอีบ้านั่นไปสักพักแล้วนะ”“เลิกจริง ๆ หรอเอวา อีฟ้าเนี่ยนะจะยอมเลิกกับพี่เดรคง่าย ๆ” อันดาพูดขึ้นอย่างสงสัย “เค้าได้พูดอะไรกับแกบ้างมั้ยลัน”“ไม่...พี่เดรคก็ไม่ได้พูดอะไร” ลันตาตอบเสียงนิ่ง“ดูแค่นี้ก็รู้แล้วปะว่าพี่เดรครักใคร”“แต่คนเรามันก็ต้องการความชัดเจนปะ”“พอ” เรียวตะพูดขึ้นพร้อมกับส่งสายตาห้ามปรามไปที่หญิงส