All Chapters of BAD FIANCE พันธะรักคู่หมั้นใจร้าย: Chapter 31 - Chapter 40

BAD FIANCE #32-หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป-“มันอยู่สภาพนี้มาตั้งแต่เมื่อไหร่” อัศวินหันไปถามลูกน้องของเดรค ก่อนจะมองไปยังเพื่อนรักที่นั่งหน้าเครียดอยู่ในห้องทำงาน“ตั้งแต่คุณลันหายไป นายก็ไม่กลับคอนโดเลยครับ เอาแต่รอข่าวของคุณลันอย่างเดียว บางวันก็ออกไปตามเองแล้วก็กลับมากินเหล้าจนหลับไป”อัศวินพยักหน้านิ่ง ๆ ก่อนจะเดินเข้าไปหาเดรค “ไงมึง ได้ข่าวว่าลันอยู่กับแม่มึงหรอ”“อื้ม” เดรคพยักหน้านิ่ง ๆ “กูให้คนสืบทุกทางแล้ว แต่ก็ยังไม่ได้อะไรเพิ่มขึ้น ส่วนแม่...ก็ไม่ยอมบอกอะไรกูทั้งนั้น”“เอาน่า ก็ยังดีที่ลันอยู่กับแม่มึง ไม่ได้หายไปไหน”“กูคิดถึงลัน” เดรคพูดขึ้นด้วยใบหน้าอ่อนเพลีย “ทำไมมันทรมานแบบนี้วะ”“กูว่ามึงไปนอนพักสักหน่อย แล้วค่อยมาหาทางง้อลันดีกว่า”“เหอะ! แค่ข่าวของลันแม่กูยังปิดทุกทาง” เดรคพูดก่อนจะหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบอย่างเครียด ๆครืดด ครืดด-ธารน้ำ-ติ๊ด!“ครับ ว่าไง”(พี่วินเห็นข่าวรึยังคะ)“ข่าวอะไรครับ”(ข่าวลันไงคะ)“ห้ะ ข่าวลัน?” อัศวินพูดขึ้นอย่างสงสัยก่อนจะมองไปที่เดรค เช่นเดียวกับเดรคที่หันมามองเพื่อนรักอยู่ก่อนแล้ว(ลันจะแต่งงานกับเรียวหรอคะ น้ำงงไปหมดแล้ว)“น้ำส่งข่าวมาให้พี่

BAD FIANCE #34หนึ่งสัปดาห์ต่อมา-M Enterprise Hotel Bangkok-“หนูลัน สวยจังเลยลูก” คุณหญิงดิษยาเอ่ยทักหญิงสาวก่อนจะวางหนังสือลงบนโต๊ะ“คุณป้าก็สวยเหมือนกันค่ะ” ลันตาตอบยิ้ม ๆ ก่อนจะไปนั่งลงข้าง ๆ“หน้าหนูดูไม่สดใสเลยนะ” คุณหญิงดิษยาพูดพร้อมกับลูบหัวคนตรงหน้า “นอนไม่หลับอีกล่ะสิ”ลันตาส่งยิ้มเจื่อน ๆ ให้คนตรงหน้า“เราไปกันเลยดีกว่าเนอะ เอ๊ะ! เรียวล่ะลูก”“เรียวโทรมาบอกลันว่าถึงแล้วค่ะ รออยู่ด้านล่าง”“โอเคจ้ะ งั้นเราลงไปกันเลยดีกว่า เดี๋ยวหนูลันไปกับเรียวละกันนะลูก บ้านคุณป้านฤมล จำได้ใช่มั้ย”“จำได้ค่ะ” ลันตาพยักหน้าก่อนที่ทั้งสองจะจูงมือกันเดินไปขึ้นรถด้านล่าง-บนรถ-“คุณหญิงอะไรนี่คือใครอะยู” เรียวตะถามขึ้นอย่างสงสัย ในขณะที่สายตาก็ยังโฟกัสอยู่ที่ถนน“เป็นเพื่อนคุณป้า เป็นคู่ค้า อะไรประมาณนี้อะ”“แล้วยูรู้จักหรอ”“รู้จักสิ ตั้งแต่จำความได้ไอก็เห็นคุณป้านฤมลแล้วนะ” ลันตาพูดขึ้นยิ้ม ๆ“อื้ม” เรียวตะพยักหน้าก่อนจะเงียบไป “เออนี่ ยูเห็นข่าวของผู้หญิงคนนั้นยัง”“ข่าว? ของใคร...ฟ้าหรอ” ลันตาถามขึ้นอย่างสงสัย “ไอยังไม่จับโทรศัพท์เลยวันนี้ มีอะไรหรอ”เรียวตะเงียบไปสักพักก่อนจะยื่นโทรศัพท์ไ

BAD FIANCE #36Drake’s partแกร๊ก!“ออกมาทำไม” ผมหันไปถามลันที่ยืนงัวเงียอยู่ที่หน้าประตูห้องนอน ก่อนจะหันไปมองนาฬิกา “ทำไมไม่นอนครับ หื้ม”“ทำไมพี่เดรคไม่เข้าไปนอนกับลันล่ะคะ” ลันพูดอ้อน ๆ ก่อนจะเดินเข้ามาสวมกอดผม “ไม่ง่วงหรอ”“พี่มีคุยธุระกับลูกน้องนิดหน่อย” ผมพูดพลางลูบหัวคนในอ้อมกอด“ลูกอยากให้พี่เดรคนอนกอด” ลันพูดก่อนจะซุกหน้าลงบนอกผมอย่างอ้อน ๆ“ลูกหรือแม่กันแน่” ผมพูดแซวคนในอ้อมกอด ก่อนจะก้มลงไปหอมแก้มเบา ๆ ตั้งแต่ลันท้องลันก็แทบจะไม่ห่างผมเลย แถมยังขี้อ้อนมากขึ้นอีกต่างหาก แต่ผมชอบนะ น่ารักดี ปกติก็หลงเมียจะตายอยู่แล้ว ยิ่งอ้อนแบบนี้อยากจะจับฟัดทั้งคืน “เข้าไปนอนก่อนมั้ย เดี๋ยวพี่คุยเสร็จแล้วจะตามเข้าไป”“ไม่เอา” ลันพูดก่อนจะล้มตัวนอนบนตักของผม “ลันอยู่ตรงนี้ด้วยได้มั้ยคะ เป็นความลับรึเปล่า”“ใครจะมีความลับกับเมีย” ผมพูดพร้อมกับเกลี่ยแก้มใส ๆ ของคนบนตักที่หลับตาลงด้วยความอ่อนเพลีย ก็คงจะง่วงอยู่หรอก นี่มันเที่ยงคืนกว่าได้แล้ว-ผ่านไปสักพัก-ก๊อก ก๊อกแกร๊ก!“นายครับ”“ได้เรื่องไรบ้าง”“เอ่อ...”“พูดได้” ผมเงยหน้าขึ้นไปพูดกับลูกน้อง “ลันไม่ตื่นหรอก” พร้อมกับลูบหัวคนบนตักอย่างเอ

BAD FIANCE #38“ฟ้า” ลันตาพูดเสียงนิ่งพร้อมกับจ้องคนตรงหน้าอย่างไม่วางตา“ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ ไม่ดีใจหรอที่ได้เจอเพื่อน” ปลายฟ้ายิ้มมุมปากก่อนที่จะนั่งลงฝั่งตรงข้ามลันตา“คุณลันครับ” เสียงหนึ่งในลูกน้องเดินมาหาลันตา พร้อมกับมองไปรอบ ๆ อย่างไม่ไว้ใจ เมื่อมีชายฉกรรจ์หลายสิบคนเข้ามาล้อมลันตากับเพื่อน ๆ ไว้ พร้อมกับยกปืนขึ้นมาขู่ให้ลูกค้าคนอื่น ๆ ออกไปนอกร้านแกร๊ก!“ปล่อยมือจากเจ้านายมึงซะ”“คุณ...” ลันตาหันไปมองชายหนุ่มด้านหลังอย่างอึ้ง ๆ“เจอกันอีกแล้วนะครับคุณลันตา ฮ่า ๆ” บดินทร์หัวเราะพร้อมยกปืนจ่อหัวลันตาไว้ “กูให้มึงถอยออกไปไง หรือมึงจะให้กูยิงหัวเจ้านายมึง ห้ะ!”“พี่เดรคนี่...ดูหวงแกจังเลยนะ” ปลายฟ้าพูดเสียงนิ่งก่อนจะมองไปยังชายชุดดำที่อยู่รอบ ๆ ร้าน ซึ่งตอนนี้โดนคนของบดินทร์จับไว้หมดแล้ว“มึงต้องการอะไรอีฟ้า” เอวามองหน้าหญิงสาวอย่างโมโห“พูดกับกูดี ๆ หน่อย เดี๋ยวก็มีผัวหลายคนหรอกอีเอวา!” ปลายฟ้าหันไปตะคอกใส่หญิงสาว “ทำไมเธอมองเพื่อนแบบนั้นล่ะลัน” ก่อนจะหันไปถามหญิงสาวอีกคนที่มองมาที่เธอด้วยแววตาเฉยชา“เธอไม่ใช่เพื่อนของฉัน” ลันตาสวนกลับหญิงสาวไปทันที “เธอยังกล้าเรียกตัวเองว่าเพื

BAD FIANCE #40“โอ้ยยย!” ลันตาร้องขึ้นอย่างเจ็บปวด ก่อนจะก้มลงไปมองข้อมือของตัวเองที่ถูกปลายฟ้ากรีดจนเลือดไหลทะลักออกมาเป็นทาง“กรี๊ดดดด ลัน! อีฟ้า มึง!” เอวาทำท่าจะลุกขึ้นไปหาปลายฟ้า แต่ก็ถูกคนของบดินทร์กดตัวลงให้นั่งลงดังเดิม“ฮ่า ๆๆ ฉันมีความสุขจังเลย” ปลายฟ้าพูดพร้อมกับก้มลงไปมองลันตาที่พยายามกดห้ามเลือดด้วยมือสั่นเทา“แกคิดว่าถ้าฉันตายพี่เดรคจะรักแกงั้นสิ” ลันตาพูดเสียงสั่น “ถ้าเค้าคิดจะรักแกคงไม่ต้องรอให้ถึงสองปีหรอก จริงมั้ย?”“อีลัน!” ปลายฟ้าตะคอกใส่หญิงสาวอย่างโมโห “จะตายอยู่แล้วยังปากดีไม่เลิกนะมึง!”“ฉันไม่สงสัยหรอกว่าทำไมแกถึงไม่เหลือใคร เพราะแกมันไม่เคยรักใครเลยนอกจากตัวเอง!”“...”“ถึงแกจะฆ่าฉันให้ตาย พี่เดรคก็ไม่มีวันรักแก!”“ถ้าเค้าไม่รักฉัน เค้าก็ต้องไม่มีความสุขเหมือนกัน!”“...”“ถ้าเค้ารักแกมาก การเห็นแกตายไปต่อหน้ามันก็คงทรมานดีเหมือนกันนะว่ามั้ย?” ปลายฟ้าพูดยิ้ม ๆ “แต่ก็ไม่รู้นะ ว่าเค้าจะมาทันเห็นแกตายรึเปล่า” ก่อนจะมองไปยังข้อมือของหญิงสาวที่เลือดไหลออกมาไม่หยุดด้วยสีหน้ายิ้ม ๆ“ฮึกก ลัน แกโอเคมั้ย ฮื้อออ” เอวามองลันตาอย่างสงสาร ก่อนจะตวัดสายตาไปมองปลายฟ้าอย่างโก