All Chapters of เลขาบนเตียง: Chapter 41 - Chapter 50

ศัตรูบนเตียง ตอนที่ 12.หลังจากจบงานเลี้ยง ประตูห้องพัก VIP บนเรือยอร์ชหรูหราก็ถูกเปิดและปิดลงเบาๆ ก่อนจะตามด้วยเสียงถอนหายใจยาวของคนสองคนที่เพิ่งเดินเข้ามาวราลีวางกระเป๋าลงบนโซฟา แล้วหันขวับไปมองคนข้างตัว“นี่ลูกค้าไม่คิดจะบอกก่อนเลยเหรอ ว่าต้องค้างบนเรือ? ถ้าฉันรู้ล่วงหน้า ฉันเตรียมชุดนอนมาแล้ว!”สิรณัฐยักไหล่ ถอดสูทพาดพนักเก้าอี้“นั่นสิ ฉันก็คิดว่าคืนนี้จะได้นอนบนบกสบายๆ ซะอีก... ไม่คิดว่าจะต้องแชร์เตียงกับยัยแมวขู่ฟ่อบนเรือ...”“พูดใหม่อีกรอบสิ?!”วราลีถลึงตาใส่“นายต่างหากที่เป็นหมาขี้เห่า!”สิรณัฐหัวเราะเบาๆ“ถึงจะเป็นหมา... แต่อย่างน้อยก็ไม่ข่วนคนมั่วซั่วเหมือนแมวบางตัวหรอก”วราลีเบ้ปากแรงๆ แล้วเดินไปหยิบผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดเครื่องสำอาง ส่วนเขาก็เดินตัวปลิวเข้าห้องน้ำไปอีกฝั่ง เสียงฝักบัวดังขึ้นแผ่วเบาไม่นานนัก เสียงน้ำก็เงียบลงประตูห้องน้ำไม่ได้ปิดสนิทนัก แง้มไว้นิดหน่อยพอให้เห็นภายในได้รางๆวราลีที่กำลังเช็กโทรศัพท์อยู่เงยหน้าขึ้นพอดี แล้วสายตาของหล่อนก็เบิกกว้างทันทีภายในห้องน้ำที่มีไอน้ำจางๆ หล่อนเห็น...แผ่นหลังเปลือยเปล่าของสิรณัฐเปียกชื้น นวลเนียน แต่เต็มไปด้วยกล้ามเ

ศัตรูบนเตียง ตอนที่ 14.หล่อนประกาศกร้าวออกไป ทั้งๆ ที่ใบหน้าแดงจัด และแววตาที่สะท้อนความปั่นป่วนออกมาจนซ่อนไม่มิดและหล่อนก็ไม่คิดจะรอให้เขายั่วเย้าอีกต่อไป หล่อนยื่นมือไปคว้าต้นคอของเขา แล้วดึงลงมาจูบแรงๆ ราวกับต้องการประชดประชันริมฝีปากกระแทกกันแรงๆ จังหวะดุดันเต็มไปด้วยความดื้อดึง ดื้อรั้น และอะไรบางอย่างที่ซ่อนอยู่ภายใต้หัวใจสิรณัฐหัวเราะในลำคอ เสียงต่ำ ลึก และแผ่วพร่าเหมือนไฟที่เริ่มลาม“คิดว่าสู้ฉันได้เหรอ วราลี”“ก็ลองดูสิ...” หล่อนหอบ ขณะกระซิบเสียงพร่าออกมาอีกครั้ง “ใครกันแน่... ที่จะหยุดไม่ได้”สิรณัฐโน้มตัวลงมาหาอีกครั้ง ริมฝีปากแทบแนบแก้มนุ่ม ปลายนิ้วยาวไล้ตามแนวสันหลังของหล่อนช้าๆ จนหล่อนสะท้านไหววราลีจิกมือไว้กับหัวไหล่แกร่งเอาไว้แน่น ไม่รู้เหมือนกันว่าอยากจะผลัก หรือดึงเขาเข้ามาใกล้กว่าเดิมกันแน่แต่สุดท้ายหล่อนก็ไม่ได้ผลักเขาออกไป กลับแนบลำตัวเข้าไปหามากขึ้น ราวกับหัวใจของหล่อนกำลังเผลอไผล และพ่ายแพ้จูบครั้งใหม่ร้อนกว่าเดิม ลึกซึ้งกว่าเดิม และไม่มีความหยอกเย้าใดๆ หลงเหลืออยู่อีกลมหายใจถี่กระชั้นแทนที่คำพูด มือใหญ่ของเขาลูบไล้แผ่นหลังบอบบางของหล่อนเบาๆ ในขณะที่หล

ศัตรูบนเตียง ตอนที่ 16.สิรณัฐหอบหายใจหนักๆ สติที่เขาพยายามยึดเหนี่ยวแตกกระจายเป็นเสี่ยงๆมือใหญ่สั่นเทายกขึ้น แตะลงบนเนินอกอวบอิ่มที่สั่นไหวตามจังหวะหายใจของหล่อนอย่างแผ่วเบาผิวของหล่อนอุ่นจัดจนปลายนิ้วเขาร้อนวาบตามไปด้วย'พระเจ้า...'ในชีวิตเขาไม่เคยรู้สึกต้องการอะไร... ขนาดนี้มาก่อนเลยเต้านมของวราลีสวยงามเกินกว่าคำใดจะบรรยายได้อ่อนนุ่มสมบูรณ์แบบจนเขาแทบอยากแนบตัวลงไปจูบ ลิ้มรสสัมผัสนั้นให้สมกับความกระหายที่เอ่อท่วมในอกวราลีสะท้านเฮือกทันทีเมื่อปลายนิ้วของเขาแตะต้องเสียงครางแผ่วบางหลุดลอดจากริมฝีปากที่เผยออย่างลืมตัวดวงตาคู่งามปรือปรอยราวกับจะหลอมละลายอยู่ใต้สัมผัสเขาใบหน้าหวานแดงจัด หัวใจเต้นระรัวเหมือนกลองศึกพร้อมรบสิรณัฐก้มลงช้าๆ ริมฝีปากร้อนจัดของเขาทาบลงที่ยอดอกของหล่อนอย่างอ่อนโยน แต่ก็เต็มไปด้วยความเร่าร้อนจูบดูดดื่มทีละนิด ทีละนิด จนวราลีต้องแอ่นกายรับโดยไม่อาจห้ามตัวเองได้เสียงหอบหายใจ เสียงครวญคราง และเสียงหัวใจเต้นระรัวดังกึกก้องไปทั่วทั้งห้อง“อ๊า... ซี๊ดดด อา... อ๊า...”มือใหญ่ของเขาบีบเต้านมของหล่อนแรงและหนักขึ้นเรื่อยๆ หัวนมของหล่อนก็ถูกปากของเขาดูดแรงมากขึ

ศัตรูบนเตียง ตอนที่ 18.“อ๊ะ... เจ็บ... กรี๊ดดดด...”“โอ้ววว พระเจ้า... ข้างในเธอ... โคตรฟิตเลย วุ้น... โอ้ววว...”สิรณัฐถึงกับร้องลั่น ความเสียวที่ได้รับจากพรหมจรรย์ของวราลีทำให้เขาครวญครางออกมาอย่างลืมตัวเขาเสียวจนบรรยายไม่ได้ เสียวจนแทบจะทะลักออกมาทางปาก เขาต้องกัดฟันแน่น เพื่อข่มความอยากเคลื่อนไหวเอาไว้สุดกำลัง ก่อนจะก้มลงมองใบหน้าหวานที่ตอนนี้กำลังชุ่มไปด้วยหยาดน้ำตาของวราลี“ฉันขอโทษ...”เขาก้มลงจูบซับน้ำตาให้อย่างอ่อนโยน อ่อนโยนอย่างที่เขาไม่คิดว่าตัวเองจะอ่อนโยนกับผู้หญิงสักคนได้แบบนี้“เธอจะเจ็บแบบนี้แค่ครั้งเดียวเท่านั้น... เชื่อฉันนะ วุ้น... อืมมม โอ้ววว... เธอรัดฉันแน่นมาก กล้วยฉันจะแหลกแล้ว...”วราลีสะอื้นไห้ไม่ได้ตอบ แต่หัวใจก็อ่อนโอนไปกับสัมผัสความแนบชิดระหว่างกันอย่างห้ามไม่อยู่สิรณัฐพรมจูบใบหน้าหวาน พร่ำกระซิบร้อนแรงกับปากนุ่มของหล่อนอย่างต่อเนื่อง จนกระทั่งเขาบี้หัวนมของหล่อนอีกครั้ง“อื้อ... อ๊า... อย่า... อ๊า...”หัวนมของหล่อนตั้งชูชันอีกครั้ง และแน่นอนว่าไฟร้อนๆ ลามเลียอุ้งเชิงกรานขึ้นทีละนิด ความเจ็บค่อยๆ จางหายไป“ดีขึ้นไหม วุ้น... ฉันจะทนไม่ไหวแล้ว...”หล่อ

ศัตรูบนเตียง ตอนที่ 20.เพียงประโยคนั้นประโยคเดียว ก็ทำให้วราลีแทบระเบิดตัวเองตายตรงนั้น“ใคร...? ใครทำให้นายคิดเข้าข้างตัวเองขนาดนั้นยะ!”หล่อนสวนกลับด้วยใบหน้าที่แดงจัด แต่กระนั้นก็พยายามเชิดหน้าสูงเพื่อกลบเกลื่อนความอับอายที่กำลังล้นอก“ก็ท่าทางของเธอไง แล้วก็เสียงครางนั่นด้วย...”เขาหัวเราะในลำคอ เสียงพร่า ลึก และร้อนฉ่าเสียจนหล่อนขนลุกวาบไปทั้งตัว“ไอ้บ้า!”หล่อนตะโกนด่าลั่น แต่สิรณัฐกลับหัวเราะเบาๆ อย่างยียวน ไม่สะทกสะท้านอะไรเลย“นายก็ครางเหมือนกันนั่นแหละ ครางดังมากด้วย อย่าทำเป็นลืม!”“แต่เสียงครางเธอดังกว่าฉันนะ”เขายักคิ้วกวนๆ พลางยกมือแตะแขนของหล่อนเบาๆ อย่างจงใจแกล้งและเพียงปลายนิ้วสัมผัสเบา ไฟในอกวราลีก็ลุกพรึ่บเหมือนถูกสาดด้วยน้ำมัน“ไม่ใช่สักหน่อย!”หล่อนปฏิเสธเสียงสูงปรี๊ด ร่างสั่นน้อยๆ ด้วยความรู้สึกหลากหลาย“นายต่างหากที่ครางดังลั่นเรือ จนปลาแทบกระโดดหนีหมดทะเล!”วราลีไม่ยอมแพ้ สวนกลับเอาคืน แม้ว่าใบหน้าจะร้อนวาบจนแทบไหม้ก็ตาม“ขนาดนั้นเลยจริงเหรอ?”สิรณัฐยิ้มหน้าระรื่นเหมือนกำลังสนุกเต็มที่“จริง! นายนั่นแหละ... ทั้งร้องดัง! ครางดัง! แล้วก็กระแทก..."วราลีหลุดปาก