Semua Bab เลขาบนเตียง: Bab 61 - Bab 70

ศัตรูบนเตียง ตอนที่ 32.“ฉันไม่เคยเจอหอยใครแน่นแบบเธอมาก่อนเลย โอ้วววว...”เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังกระหึ่ม สอดประสานกับเสียงครวญครางกระหึ่ม“สิรณัฐ... อ๊า... อ๊า... ฉันจะ... อื้อออ!”หล่อนร้องเสียงหลง เมื่อความเสียวแล่นขึ้นสู่จุดสูงสุดอีกครั้ง“แตกพร้อมกันนะ...”เขากระซิบเสียงพร่า มือหนึ่งบีบสะโพกสุดแรงอย่างลืมตัว อีกมือเลื่อนไปขยี้จุดอ่อนไหวอย่างไม่ปรานีขยี้ และขยี้ และทิ่มแทงด้วยเอ็นร้อนไปพร้อมๆ กันด้วย“อ๊าาาาาา!”“อ๊ากกกก!”และทั้งคู่ก็ระเบิดความสุขออกมาพร้อมกันอย่างเร่าร้อนและรุนแรงเย็นวันหนึ่ง ในขณะที่รถลีมูซีนสีดำคันงามกำลังเคลื่อนตัวช้าๆ ไปตามถนนที่ทอดยาวสู่คฤหาสน์หรูภายในห้องโดยสารที่มีสองคนนั่งอยู่ด้วยกันกลับเงียบกริบ ไร้เสียงพูดคุย จนได้ยินเสียงเครื่องยนต์ครางแผ่วเบาเลยทีเดียวสิรณัฐนั่งพิงพนักอย่างสงบนิ่ง ในขณะที่วราลีนั่งไขว่ห้างอยู่ไม่ไกลนัก มือเรียวประสานกันอยู่บนหน้าตักตัวเองตลอดเวลาทั้งสองคนเหมือนกับกำลังพยายามต่อสู้กับอะไรบางอย่างในใจอย่างสุดความสามารถแต่แล้ว...ปลายนิ้วของสิรณัฐก็เผลอเฉียดปลายนิ้วของวราลีเข้าอย่างไม่ได้ตั้งใจวาบ!ประกายไฟบางอย่างแล่นวาบผ่านร่า

ศัตรูบนเตียง ตอนที่ 34.ไม่ปล่อยมือไม่แม้แต่จะบ่นเขาอุ้มหล่อนเอาไว้แนบอก จนหล่อนได้ยินเสียงหัวใจของเขา เต้นหนักหน่วงรัวเร็วไม่แพ้ของตัวเองวราลีกัดริมฝีปากแน่น ขอบตาร้อนผ่าวโดยไม่รู้ตัวเสียงหอบหายใจถี่กระชั้น กับเสียงฝีเท้าไล่หลังค่อยๆ เลือนหายไปในความมืดทึบของป่ากว้างใหญ่สิรณัฐยังอุ้มวราลีไว้แนบอก ก้าวข้ามรากไม้และเนินหินอย่างไม่ลังเล แม้ร่างกายจะอ่อนล้าเต็มที แต่เขาก็ไม่ยอมลดฝีเท้าเลยสักนิดและแล้ว... สายตาคมกริบก็เหลือบไปเห็นโพรงมืดใต้แนวโขดหินใหญ่ ที่มีพุ่มไม้ปกคลุมพรางตาอย่างแนบเนียน“ตรงนั้น!”เขากระซิบแผ่วแทบไม่เป็นเสียง ก่อนพุ่งตรงเข้าไปอย่างระมัดระวังภายในถ้ำมืดชื้น อากาศเย็นเฉียบตัดกับเหงื่อร้อนๆ ที่ชโลมทั่วร่างพวกเขาสิรณัฐค่อยๆ วางวราลีลงบนพื้นหินเรียบๆ อย่างเบามือที่สุดแล้วเขาก็หันไปจัดการพรางปากถ้ำด้วยกิ่งไม้แห้ง และใบไม้ที่หาได้ใกล้ๆ อย่างรวดเร็ว โดยไม่ปล่อยให้เวลาเสียเปล่าแม้แต่วินาทีเดียวและหลังจากแน่ใจว่าปลอดภัยแล้ว เขาก็หันกลับมาหาหล่อน คุกเข่าลงข้างๆ พร้อมกับหยิบผ้าเช็ดหน้าจากกระเป๋าเสื้อสูทออกมา ซับเหงื่อที่ไหลเปรอะเต็มใบหน้า และซอกคอของหล่อนเบาๆสัมผัสของเ

ศัตรูบนเตียง ตอนที่ 36.สายตาของทั้งคู่ประสานกันนิ่ง เต็มไปด้วยความโหยหา ร้อนแรง และหวาบหวามปลายนิ้วเรียวข้างหนึ่งจับแก่นกายใหญ่ที่แข็งขึงเอาไว้ในอุ้งมือด้วยสั่นระริก ก่อนที่จะค่อยๆ จรดกายลงช้าๆปลายยอดท่อนเนื้อแตะเข้ากับกลีบเนื้ออุ่นชื้นที่เผยอรับอยู่ก่อนแล้ววราลีสูดลมหายใจเข้าเฮือก ขณะค่อยๆ กดสะโพกลงไป กลืนกินความใหญ่โตนั้นเข้าไปทีละนิด“อ๊าาาา...”เสียงครางหลุดจากเรียวปากนุ่มทันทีที่ปลายท่อนเนื้อสอดลึกเข้าไปในตัวของหล่อนสิรณัฐแหงนหน้าหลับตาแน่น กรามค้างเกร็ง มือหนาจับเอวบางไว้แน่น ราวกับกลัวว่าหล่อนจะหายจากไป“ช้าๆ วราลี... อย่ากระแทกแรงนัก...”เขาครางเสียงพร่า ลมหายใจขาดห้วง แต่เจ้าหล่อนกลับแกล้งบดสะโพกลงมาแรงกว่าเดิม ปล่อยให้ท่อนเนื้อแข็งแกร่งจมหายเข้าไปในร่างนุ่มแน่นของตัวเองจนสุดความยาว“โอ๊วววว... ฟิตชิบหาย...”เสียงสิรณัฐกระซิบลอดไรฟัน มือเขาขยำเอวคอดแน่นวราลีนั่งคร่อมเขาเต็มตัว สะโพกแนบสนิทกันแน่นหนา ใบหน้านวลแดงก่ำ เริ่มหอบหายใจหนักหน่วงขึ้นและเมื่อหล่อนเริ่มขยับสะโพกขึ้นช้าๆ แล้วกดลงใหม่ในจังหวะเนิบนาบ เสียงเนื้อกระทบเนื้อที่ดังเบาๆ แต่เร้าอารมณ์สุดขีด“อ๊าาาา... สิ

ศัตรูบนเตียง ตอนที่ 38.ภายในห้องรับแขกหรูหรา เสียงบ่นขรมดังระงมจากผู้ใหญ่ทั้งสี่คน ที่นั่งประจันหน้ากันคนละฟากโซฟาน้ำเสียงไม่ต่างจากตอนนั่งประชุมสงครามโลกครั้งที่สองแม้แต่นิดเดียวพ่อแม่ของวราลีอยู่ฟากหนึ่งพ่อแม่ของสิรณัฐอยู่อีกฟากหนึ่งและแน่นอน...คนกลางของความวุ่นวายในวันนี้...คือ...วราลีและสิรณัฐนั่นเอง“ดูสิคะคุณ! ฉันบอกแล้วว่าแต่งกันไปก็มีแต่เรื่อง!”แม่ของวราลีโพล่งขึ้นมา มือทุบโต๊ะดังปัง“แล้วใครล่ะครับ ที่ดันสนับสนุนให้แต่งกันตั้งแต่แรก!”พ่อของสิรณัฐสวนกลับ หน้าขึ้นสีเหมือนหม้อแกงที่กำลังเดือด“นั่นเพราะธุรกิจไง เลยต้องยอมให้แต่งกัน!”พ่อวราลีโพล่งแทรก สีหน้าเซ็งจนเหมือนอยากหยิบหมอนมาฟาดใครสักคน“แต่สุดท้าย ธุรกิจไปรอด แต่เกือบเอาชีวิตไม่รอดแทน”แม่สิรณัฐประชดเสียงดัง“ดีนะไม่ตายกันในป่า”สองครอบครัวประสานเสียงกันอย่างดุเดือด เหมือนตั้งใจจะโทษอีกฝ่ายให้ได้ส่วนสองคนที่เป็นตัวต้นเหตุนั่งนิ่ง และเงียบ แอบเหลือบตามองกันเป็นระยะมือของวราลีขยับไปแตะข้างต้นขาสิรณัฐเบาๆ อย่างปลอบใจ“เอาเป็นว่า... หย่ากันเลยดีไหมคะ!”แม่ของวราลีฟันธงด้วยเสียงเข้ม“ใช่! หย่าเลย!”แม่ของสิรณัฐร

ใต้ร่างสหัสวรรษ ตอนที่1 แสงแดดยามเช้าส่องกระทบกระจกสูงที่เต็มพื้นที่ผนังห้องอาหาร ม่านสีครีมทองพลิ้วไหวเบาๆ ตามแรงลมเย็นจากเครื่องปรับอากาศราคาแพงโต๊ะอาหารไม้โอ๊คสีเข้มขนาดใหญ่ ล้อมรอบด้วยเก้าอี้หนังแท้เข้าชุด ผิวไม้ที่มันเงาสะท้อนแสงอ่อนๆ อย่างสะอาดตา จานชามช้อนเรียงรายอย่างเป็นระเบียบคล้ายภัตตาคารหรู เครื่องเงินแท้ทุกชิ้นประดับตราประจำตระกูลอย่างชัดเจนละอองพราวก้มหน้าลงเช็ดแก้วกาแฟบนถาดเงิน เงาสะท้อนจากพื้นหินอ่อนวาววับใต้ฝ่าเท้าทำให้หล่อนเผลอเหม่อมองไปรอบบ้านเหมือนทุกเช้าบ้านหลังนี้หรูหราเกินกว่าความฝันของหล่อน ทุกสิ่งทุกอย่างดูเป็นระเบียบ เยียบเย็น และเงียบจนแทบไม่อาจเรียกได้เต็มปากว่า "บ้าน"หล่อนอาศัยอยู่ที่นี่มาเกือบสี่ปี ตั้งแต่เข้าเรียนปีหนึ่งจนใกล้จะเรียนจบ ป้าชื่นซึ่งเป็นแม่บ้านของบ้านหลังนี้เมตตาให้หล่อนมาอยู่ด้วย เพราะบ้านจริงๆ ของหล่อนอยู่ไกลจากกรุงเทพฯ มากหล่อนรู้ว่าตัวเองไม่มีวันเหมาะสมกับโลกของเขา แต่ความรักมันไม่เคยถามว่าใครคู่ควรกับใคร เพราะเพียงวันแรกที่เห็นเขาก้าวลงจากรถเบนซ์สีดำ สวมชุดสูทราคาแพงที่ตัดเข้ารูปกับเรือนกายสูงสง่า หล่อนก็รู้ทันทีว่าหัวใจ