All Chapters of เจ้าจันทร์: Chapter 11 - Chapter 17

“ที่ผมเรียกครูจันทร์มาในวันนี้นะครับ ก็เป็นการเพิ่มเติมรายละเอียดจากที่เราคุยกันในวันงานนะครับ” วันนี้เป็นวันแรกหลังจากเกิดเหตุการณ์ต่าง ๆ ขึ้นเมื่อวันเสาร์ เมื่อวานมีสายโทรเข้าเยอะมาก เจ้าจันทร์เลือกที่จะไม่รับสายใครเลย วันนี้เปิดมาวันจันทร์ เจ้าจันทร์ก็ถูกท่านผู้อำนวยการเรียกเข้าพบแต่เช้า “อย่างที่ครูจันทร์รู้มานะครับว่าในเดือนหน้าทางโรงเรียนจะมีการจ้างครูศิลปะเพิ่ม หรือก็คือหนูพันดาวเพื่อเข้ามาช่วยดูแลในส่วนของศิลปะเพิ่มขึ้น หลังจากที่ครูต่ายลาคลอดนะครับ” “แล้วแบบนี้ ถ้าพี่ต่ายกลับจากลาคลอดท่านผู้อำนวยการจะเลิกจ้างผมใช่ไหมครับ” เจ้าจันทร์ที่ทำใจถามท่านผู้อำนวยการไปตรง ๆ “ไม่ใช่แบบนั้น เอาตรง ๆ นะครูจันทร์ ผมเองก็ไม่ได้เห็นด้วยกับรตีเขาขนาดนั้น อีกอย่างผมเองก็พอเดาเหตุการณ์ต่าง ๆ ได้ เจ้าคลื่นเองก็มาคุยกับผมเรื่องจ้างคุณต่อ แต่สำหรับผม ผมไม่เคยคิดจะให้คุณออก คุณก็รู้ เด็กเราเพิ่มมากขึ้น เราก็ต้องการครูเพิ่ม ถึงผมจะจ้างพันดาวเข้ามา ผมก็ไม่จำเป็นต้องให้คุณออก แต่ว่าเพื่อเป็นการพิสูจน์ว่าคุณเหมาะสมกับการทำงานที่นี่ ในทุก 6 เดือนจะมีการประเมินการทำงาน โดย

หลังจากวันนั้นที่ตกลงกับนทีเรียบร้อยแล้วว่าจะซ้อมกันที่บ้านของเจ้าจันทร์ในช่วงเวลาหลังเลิกเรียน ตลอดช่วงเวลา 2 สัปดาห์ที่ผ่านมานทีจึงมาเป็นแขกประจำที่บ้านของเจ้าจันทร์ “อร่อยมาก ๆ เลยครับยายแจ่ม” เสียงของนทีบอกกับยายแจ่มที่กำลังทำอาหารเย็นในวันนี้ ยายแจ่มทำอาหารอร่อยมากได้ยินว่าเมื่อก่อนยายแจ่มเคยเปิดร้านขายข้าวแกงก่อนที่จะย้ายมาอยู่ที่นี่และทำไม่ไหว จึงได้แต่ทำงานบ้านเล็ก ๆ น้อย ๆ รอหลาน ๆ กลับมาบ้าน และอีกอย่างครูเจ้าจันทร์ไม่อยากให้ยายต้องตื่นแต่เช้ามานั่งทำกับข้าวหลังขดหลังแข็งอีก “ไปซ้อมไหมพี่ มาแย่งหน้าที่ลูกมือในการช่วยยายผมทำกับข้าวอีกแล้วนะครับ” จอมพูดขึ้น เรียกได้ว่าสองคนนี้แทบจะเป็นคู่กัดกันในช่วงนี้เลย วันไหนที่ไม่ได้ยินสองคนนี้ทะเลาะกันวันนั้นน่าจะเกิดอะไรขึ้นแน่ ๆ “ยุ่งนะเรา ทำไม หวงยายหรือไง” นทีเอ่ยถามเด็กรุ่นน้อง “ก็นี่มันยายของจอมนะครับ ทำไมจอมจะหวงไม่ได้” เจ้าจอมพูดอย่างงอน ๆ “พอ ๆ จอมไปทำการบ้านได้แล้วไป ที ทีไปคุยกับครูหน่อยสิ ครูมีจุดที่อยากให้ทีปรับแก้นิดหน่อย” เจ้าจันทร์บอกกับเด็กหนุ่ม เนื่องจากว่า ถ้าเขาไม่มา

“เลิกถามได้แล้ว ป่ะไปไหนกันดี ยังพอมีเวลาอีกเยอะแยะ ไหน ๆ ก็เข้ากรุงเทพทั้งที มีที่ไหนที่อยากไปไหมพี่พาไป” ร่างสูงตัดบทคนตัวเล็กเรื่องของผู้ปกครองของนที เพราะเขายังไม่อยากบอกอะไรร่างเล็กตอนนี้ อยากให้มันเข้าที่เข้าทางซะก่อน “ไม่อยากไปครับ แต่อยากรู้มากกว่าว่าท่านรองกลับมาแบบนี้ ไม่มีปัญหาแน่เหรอครับ” เจ้าจันทร์ถามคนร่างสูง เพราะที่ร่างสูงอ้างว่ากลับมาทำธุระในวันนี้เขาแอบเข้าข้างตัวเองไม่ได้ ว่าธุระที่ว่าคือการมาหาเขาที่นี่ “พี่จัดการได้แน่นอน” ร่างสูงพูดเพื่อยืนยันกับร่างเล็ก เขารู้ว่าร่างเล็กต้องไม่สบายใจในเรื่องนี้แน่ ๆ ร่างเล็กทำได้แค่พยักหน้าให้กับร่างสูงและเริ่มที่จะออกเดินไปข้างหน้า เพื่อเดินทางกลับบ้าน ครืด ๆ ๆ เสียงโทรศัพท์มือถือที่คนตัวเล็กตั้งสั่นไว้กำลังแจ้งเตือนว่ามีสายโทรเข้ามา “ว่าไงจอม” เจ้าจันทร์ที่พอเห็นหน้าจอโทรศัพท์ก็เห็นว่าคนโทรคือน้องชายตัวดีของเขานี่เอง สงสัยจะโทรมาทวงของฝากแน่ ๆ เลย “พี่จันทร์ แย่แล้วครับ” เสียงสะอึกสะอื้นของเจ้าจอมดังขึ้นมาจากปลายสาย “ทำไมใครเป็นอะไรจอม” เจ้าจันทร์ได้แต่ภาวนาให้สิ่งที่