All Chapters of Alyanna - The Forced Wife : Chapter 11 - Chapter 20

Biglang naging napakabigat ng atmosphere sa buong hallway. Nag-aalangan si Alyanna kung magsasalita siya upang basagin ang katahimikan na meron sa kanila, ngunit nakalakad na si Clark palayo gamit ang mahaba at tuwid niyang mga binti."Clark..." Kusang iniabot ni Alyanna ang kanyang kamay at hinawakan ang kanya. Mainit ang kanyang palad na parang isang bagong dyamante, hindi tulad ng malamig at walang pakialam na ekspresyon sa kanyang mukha. Ang init mula sa kanyang palad ay naging bagay na kinahiligan at kinasabikan niya."Para sa gabing ito.. salamat... salamat..." Mahigpit niyang hinawakan ang kamay nito at ayaw niyang pakawalan. Bahagyang nanginginig ang kanyang boses sa nerbiyos.Hindi waring narinig ni Clark ang mga sinabi ni Alyanna. Ang malalalim niyang mga mata ay nakatitig lang sa kamay ni Alyanna at tila wala siya sa sarili.Ngunit ang kanyang katahimikan ay isa lang ang kahulugan. Ayaw ni Clark ng paghingi niya ng tawad. Agad niyang binitiwan ang kamay ni Clark dahil doon

"Huwag kayong lalapit dito." Pagkasabi noon ay biglang tumayo si Alyanna, nakasuntok ang mga kamay at nagpakitang para bang handa siyang umatake. Sumigaw siya sa kanila nang sobrang lakas, “Kahit mamatay ako rito ngayon, hinding-hindi ko kayo hahayaang magtagumpay sa kung ano man ang gusto niyo!” Pagkasabi niya noon, buong lakas niyang isinara ang pinto ng kotse. Para sa kanya, mas mabuting mamatay na lang siya roon kaysa masaktan ng mga nakakadiring lalaking ito. Sa lakas ng pagkakabangga, nahilo siya at bahagyang nawalan ng malay. Ramdam niyang may mainit na likidong umaagos sa kanyang noo. Nang haplusin niya ito, nakita niya ang dugo na nasa palad niya. “Huy, bigote, bilisan mo, huwag mong hayaang mamatay siya.” Naging magulo ang loob ng kotse. Nakatitig si Alyanna sa mga lalaking parang mga kontrabida sa isang panaginip. Gumagalaw ang mga anino nila sa paningin niya at unti-unting naging parang mga puting batik ang paligid hanggang sa tuluyan na siyang nawalan ng malay. Ngun

Gusto nang umalis ni Alyanna, pero hindi siya basta-basta makakaalis. Gumapang siya palapit at hinawakan ang laylayan ng pantalon ni Clark, "Clark, pakiusap, tulungan mo ulit ako. Ilabas mo ko rito. Please.” Sa ngayon, bukod kay Clark, wala na siyang ibang alam na pwedeng hingan ng tulong para mailigtas siya mula sa impyernong pinagdadaanan niya sa nightclub. Tiningnan siya ni Clark nang malamig, yumuko at hinawakan ang kanyang baba, ang boses niyang maganda ay mababa at may halina, "Kung ililigtas kita, anong kapalit n’yan para sa akin? Sabihin mo nga. Baka magbago pa ang isip ko." Narinig niya ang pang-uuyam at panunuya sa tono nito, at sa sandaling iyon, nakaramdam siya ng matinding kahihiyan at namula ang kanyang mukha. Oo nga naman, anong benepisyo ang maibibigay niya kay Clark? Mayaman at makapangyarihan si Clark, walang kulang sa buhay niya na kahit ano, samantalang siya ay isang mahina at isang babae na paulit-ulit na ibinenta ng sariling ama para pambayad sa utang sa s

"Trisha, anong kalokohan ang sinasabi mo?" Itinaas ni Alyanna ang kamay niya para punasan ang mga luha sa mukha ng kanyang kapatid, galit na galit ang kanyang ekspresyon."Pinaghirapan ko ng maraming taon ang lahat ng ito para lang magamot ang sakit mo at mabuhay ka ng maayos, hindi para magmadali kang sumunod sa kabilang buhay kasama si Mama. Huwag kang magsalita ng ganyan, ha?"Habang pinapagalitan niya ito, hindi na niya mapigilan ang mga luhang dumadaloy mula sa kanyang mga mata. "At kung mamatay ka, paano naman ako? Kaya mo ba akong iwanang mag-isa? Trisha, hindi ko kaya. Wala na akong kakampi sa mundong ito."Matapos mawalan ng proteksyon mula kay Clark, naging impiyerno na ang bawat araw ng kanyang buhay. Kung wala lang siyang kapatid na may sakit na kailangang alagaan, baka bumigay na siya noon pa.Nang makita ni Trisha na unti-unti nang nawawala sa kontrol si Alyanna sa kanyang mga salita, agad siyang yumakap habang humihikbi. "Ate, sorry. Mali ako. Hindi ko na uulitin ang mg

Bahagyang nanginig ang kamay ni Clark habang hawak ang kutsarang gagamitin para kumain sana ng lugaw. Hindi pa rin siya nakikipag-usap kay Gilbert, ngunit biglang bumilis ang tibok ng kanyang puso, na para bang ang lihim na itinago niya ng maraming taon ay malapit nang mabunyag."Hindi mo pa rin maiwan ang apartment na tinirhan n'yo ni Alyanna noon?" Matalim ang tingin ni Gilbert habang sinusuri si Clark, na para bang nababasa niya ang kaluluwa nito. "Limang taon na ang lumipas, pero ayaw mong bitawan ang apartment na iyon. May lakas ka pa bang sabihin sa akin na wala na si Alyanna dyan sa puso mo?"Parang walang narinig si Clark noon. Iba ang sagot niya sa tanong ni Gilbert."Busog na ako, kumain ka na lang d'yan mag-isa kung gusto mo." Walang emosyon sa mukha ni Clark nang tumayo siya, saka lumakad palayo. Kumpara sa pagkakatuklas ng kanyang matagal nang lihim, mas ikinahihiya at ikinailang niya ang deretsahang pagkakabunyag nito ni Gilbert.Tinitigan ni Gilbert ang papalayong lik