All Chapters of The Return Of The Abandoned Ex-Wife: Chapter 251 - Chapter 260

“You’d better stay away from that person.”Napakunot ang noo ni Amber. Inilibot niya ang tingin sa paligid ng hallway, pero wala naman siyang nakikitang ibang tao maliban kay Jacob na kasalukuyang nakatayo sa harap niya.Aba malay niya kung sino ba ang kailangang layuan. Kung si West ang tinutukoy ng lalaki, ay lalayuan niya talaga ito. Pero iyon ang imposibleng mangyari kasi amo ni Jacob si West, at aso ni West si Jacob.Her eyes narrowed on Jacob. “From who?”“Zavian Amiel Lacoste.”“Zavian Lacoste?” tanong niya sa sarili. “Sa head ng project na sinalihan ko? Bakit?”“Ano na naman bang problema sa kay Kuya Zavian?” tanong ni Amber kay Jacob. But as expected, hindi na ito sumagot sa tanong niya. Sa halip ay iniabot ni Jacob ang paper bag kay Amber.“The young master asked me to give this to you,” maiksing saad ni Jacob. “He will come to pick you up in the evening.”Then, Jacob left.Kunot-noong napatingin si Amber sa loob ng paperbag, isang pares ng ng dark red lace underwear. Expensi

Nang gabing iyon, matapos makatanggap ng tawag ay hindi na bumalik pa si West. Walang pali-paliwanag. Amber waited until Jacob went back and brought her back to her dorms—just him. Hindi na nito kasama si West.And what she hated the most was that she waited for him. Bigla siyang nahiya sa mga pinaggagawa niya, and now cursing the man again ang again.Matapos ang gabing rin iyon ay hindi na pumasok sa eskwelahan si West, nor hindi na rin siya ginugulo nito, maging si Jacob ay nawala rin sa school.As if they disappeared like bubbles. Just like that. No trace at all.Amber felt relieved. Kahit paano ay naibsan ang bigat na dinadala niya—hindi, dahil si West lang pala ang nagpapabigat ng mga dinadala niya.“Mas mabuting hindi na siya magpakita sa’kin! Nababanas ako sa pagmumukha niya!” inis niyang wika.Kaharap niya ang computer at ginagawa ang code para sa computer science project na sinalihan niya.She immersed herself in the project, studying and doing part-time jobs—dahil tulad ng s

Napatitig si Amber sa kalawakan ng dagat. Ang alon ay marahang humahampas sa gilid ng barko, habang unti-unting nilalamon ng dilim ang araw. Ang kulay ng langit ay nagiging obra ng kalikasan—nagkakahalo ang kahel, lila, at bughaw na tila ba iniiyak ng kalangitan ang paglubog ng araw.Tahimik ang paligid. Tahimik ang kanyang puso—pero hindi ang kanyang isipan.Ilang sandali lang ay marahang lumapit si Theron at naupo sa kanyang tabi. May hawak itong paper cup ng kape, ngunit hindi iyon ang sentro ng atensyon nito, kundi ang kabighani ng dagat at ang babaeng katabi niya.“Aalis ka talaga, Ate Amber?” tanong ni Theron, bahagyang may lungkot sa tinig.Hindi siya sinagot ni Amber. Nakatitig lang ito sa kawalan, tila ba may hinahanap sa tanawing hindi naman maabot ng kanyang paningin. Wala man siyang sinasabi, halata sa kanyang mga mata ang mabigat na iniisip.Naalala na naman niya ang panaginip kagabi—mga pira-pirasong alaala ng nakaraan na tila hindi kanya, pero damang-dama ng kanyang puso

“No. I was never yours, West.”Inayos ni Amber ang bag sa balikat niya, kasabay ng pagpigil sa nanginginig na damdamin, saka siya nagpatuloy sa paglalakad palayo. Pero bago pa siya makalayo, mabilis na hinuli ni West ang pulso niya at mariing hinila papalapit—hanggang sa mapayakap ito sa kanya mula sa likod.“Ano ba, West!” singhal ni Amber, pilit na kumakawala.Pero sa kahit na gusto nitong makalawa ay tila humihigpit lang ang pagkakayakap sa kanya ni West. Alam ni Amber na may fiance ang lalaki, paano kung may makakita sa kanila?Pero dahil summer ay walang masyadong estudyante sa dorm. Kaya walang makakapansin sa kanila.“West Markus Lee! Are you crazy?!”“Hmm.”He frowned and groaned when he was pushed, but he did not move. Instead, he pushed Amber against the wall, lowered his head slightly, and buried it in the neck of the angry girl.“Don’t move,” bulong nito, “Let me hold you… just for a while.”Napakunot ang noo ni Amber. Hindi niya mawari kung anong problema ng lalaki, pero

“Amber, may nakita na kaming pwedeng ipakasal sa’yo,” wika ng ginang saka kinuha ang cellphone at pinakita kay Amber ang iilang larawan ng lalaking natipuan nila para kay Amber.Napatingin si Amber sa mga larawan. Sa lahat ng pinakita ng kanyang ina ay ang pinakabata lang ata sa listahan ay nasa 30 years old, medyo oily ang mukha, mataba at mukhang halang sa alahas dahil sa mga naglalakihang gold chains na nakasabit sa leeg, tenga at pulsuan nito.“Nako, mayayaman ang mga ito, Amber. Kapag nagpakasal ka sa kanila, sasaya ang buhay mo!”Napaismid si Amber. “Sasaya?”Inalis ni Amber ang cellphone ng ina sa kanyang harapan dahilan para mahulog iyon sa lamesa.“Baka nga kayo itong nagpapakasaya,” gigil na saad ni Amber. “Tell me, magkano binigay nilang pera para ibenta ang anak niyo?”Wala na sa mood si Amber na magalit pa sa kanyang mga magulang, tanging natatawa na lang siya sa mga pinaggagawa nito.“Wala ka talagang kwentang anak! Wala kang karapatan para pagsalitaan ang nanay mo ng gan