All Chapters of Scumbag Fiancée:Claimed by the Coldhearted Multimillionaire: Chapter 71 - Chapter 80

Noong panahong iyon, sobrang in love ang dalawa—Nathan at Kaira—at talagang sikat na sikat sila sa buong campus. Kung saan-saan mo sila makita, palaging nasa spotlight, parang dalawang bituin na walang makakapigil. Lahat ng nakakakita sa kanila, hindi mapigilang humanga. “Talented na lalaki,” bulong ng iba habang nakatingin kay Nathaniel, “at napakagandang babae,” sambit naman ng karamihan kay Kaira.Pero, alam mo ba kung sino ang laging binababa ng tingin sa mga panahong iyon? Ako. Ako si Arniya — fiancé ni Nathaniel, pero parang wala akong lugar sa campus na iyon. Parang ako lang ang kalaban, ang outcast, na kahit anong gawin ko ay hindi mapapansin, o kung mapansin man, puro panghuhusga at pang-bash ang bumabalik.Lahat sinasabi na hindi ako karapat-dapat kay Nathaniel. “Who is she?” “Why is he with her?” “Hindi ba mas bagay siya kay Kaira?” Ang mga bashing ay walang tigil. Lalo na mula sa mga tagasuporta ni Kaira — sobrang galit, mabagsik, at walang pakundangan sa panlait.At ang p

Tahimik si Arniya, nakatingin sa bintana habang si Nathaniel naman ay tila may gustong ilabas na mabigat na kwento tungkol kay David. Halos bawat araw na magkasama sila ni David, nakikita niya itong seryoso, malamig, halos hindi madali lapitan. Pero hindi naman kasing lupit ng sabi-sabi ng iba. May mga bagay si Arniya na hindi madaling ipaliwanag, lalo na pagdating sa tao na iyon.Nathaniel, na laging naka-cross arms at naka-smirk na may halong pag-aalipusta, ay tumayo saglit at dahan-dahang nilapitan si Arniya. "Look, I’m not here to bash David, but come on. You seriously think he’s some kind-hearted savior? Business is war, sure, but this guy? He’s more like a cold-blooded chess master who’s playing with real lives."Arniya, na may hawak na tasa ng kape, tumingala na parang walang pakialam pero may apoy sa mga mata. "You judge him too harshly, Nathaniel. Wala siyang ginawang mali. People attacked him first. It’s a battlefield. Winners and losers."Napailing si Nathaniel, nagbago ang

Pagbalik ni Arniya sa bahay ng pamilya Calderon's, wala roon sina David at Dr. Shiela.Si Butler Lion lang ang nadatnan niya sa sala. Nang makita siyang dumating agad-agad, napakunot ang noo nito at malamig ang pagkakabigkas:“Pumunta ka sa kusina. Ihanda mo ang pananghalian ng young master.” Naramdaman agad ni Arniya ang malamig na pakikitungo ni Butler Lion. Mabilis siyang nakabasa ng emosyon—hindi siya gusto ng matanda.Tiningnan lang niya si Butler Lion, pero wala siyang sinabi.Hindi siya isang perang papel na kayang gustuhin ng lahat. At isa pa, trabaho naman talaga niya ang magluto para sa young master.Tahimik siyang tumango at pumasok ng kusina, diretsong naghugas ng kamay at nagsimulang maghanda ng pananghalian.Habang pinagmamasdan siya ni Butler Lion mula sa may pinto, unti-unting lumuwag ang pagkasuklam sa mukha nito.Napaisip siya.Wala naman talagang ginawang masama si Arniya.Sa totoo lang, siya ang tunay na kawawa. Isa siyang tagapagmana ng pamilyang may pangalan noon

Hindi na siya nagsalita. Bagamat nanlilisik ang mata, hindi siya makapagsalita ng diretso. Galit siya, pero alam niyang wala siyang laban.Sa totoo lang, totoo ang lahat ng sinabi niya. Totoong iniwan siya ni David na parang basahan noong gabing iyon.Matapos ang kaguluhan ng gabing ‘yon, habang tulog si Samuel, pinasok niya ang kwarto nito para iwanan ang babaeng ka-relasyon niya. Pero hindi niya inaasahan na punô ng itim at puting retrato ni Shiela ang kwarto—ang namayapang asawa ni Samuel.Nagising siya sa madaling araw at lumabas para umihi. Pagbukas niya ng ilaw, tumambad sa kanya ang malamig at mapanlikhang mukha ni Shiela.Parang multo.Halos mamatay siya sa sindak sa mismong kwarto niya.Napabalikwas siya sa kama, sumigaw, humingi ng tulong. Pero walang dumating. Lahat ng katulong—mga binilinan ni David na huwag siya pansinin. Lahat ng pintuan, tikom. Walang gustong tumulong.Kaya’t sa gitna ng gabi, nanginginig sa takot, siya mismo ang nag-alis ng mga larawan. Halos alas tres

Mabigat ang hininga niya. Dahan-dahan siyang tumingin kay David, saka marahang nagtanong—“David... ano sa tingin mo sa itsura ni Helbert?”"Lola, hindi po ako bakla!"Nagdilim ang mukha ni David at mariing pinagngitngit ang kanyang mga ngipin habang binibigkas ang bawat salita.Pagkarinig niyon, agad na nagtango si Matandang Ginang, palatandaan na alam niyang galit na ang kanyang apo. Mabilis siyang kumaway at nagsalita, "Sige na, sige na. Gets ko na."Pagkasabi noon, napabulong pa siya, "Ayaw sa babae, ayaw din sa lalaki... Balak mo talagang mabuhay mag-isa hanggang dulo?"Matigas ang mukha ni David habang sagot niya, "Hindi naman ako nag-iisa. Ang dami ko pang kailangang trabahuhin."Napailing na lang ang matandang ginang. Wala na siyang masabi."Sa trabaho mong 'yan ka na lang talaga tatanda!"Pagkasabi noon, pinalayas niya si David palabas ng kwarto.Paglabas ni David, sinalubong agad siya ng mukha ni Helbert. Naalala niya agad ang haka-haka ng kanyang lola at bigla siyang nakara