Pero nag-aalala pa rin si Abigail."Don't think too much, Abigail." Saway sa kanya ni Oliver mayamaya dahil napansin nito ang pag-aalala pa rin niya."Salamat, Oliver." Nasabi na lang ni Abigail habang nakatanaw sa karagatan ang lalaki.The days had past, and Abigail's life turn to different level.Masaya siya na minsan hindi, wala siyang ibang ginagawa sa mga nakalipas na araw.Dalawang linggo na ang matulin na lumipas, pero okay lang sa kanya hindi naman siya naiinip.Lagi lang siyang nasa kwarto niya at nagpipinta, ang pinakagusto niyang gawin mula pa man noon.Hindi niya kasi gusto ang makialam sa kusina o sa loob ng buong bahay na ito.Kahit hindi naman niya ito intensyon ay tila ba laging nakabantay ang mayordoma ng malaking bahay na ito.Bawat kilos niya ay nakatingin ito kapag nasa baba siya, si Oliver kasi ay laging abala sa trabaho.Wala naman kasi siyang magawa, gusto niyang maghalaman pero bawal siyang humawak ng kahit na ano.Minsan gusto na rin niyang kumprontahin ang ma
Terakhir Diperbarui : 2025-06-05 Baca selengkapnya