Semua Bab BAD GUY ล่ารักเดิมพัน: Bab 31 - Bab 40

ล่าปรายสายตามองควันที่ลอยคลุ้งบนอากาศ พลางยกบุหรี่ขึ้นสูบอัดเข้าปอดอย่างใจเย็น เขากำลังรอดูว่า ‘ของเดิมพัน’ ตัวดีจะทำตามคำสั่งอย่างว่าง่ายหรือดื้อรั้นต่อไปมุมปากยกโค้งขึ้นเป็นรอยยิ้ม เมื่อในตาสะท้อนภาพร่างเล็กที่ลุกขึ้นจากโต๊ะ ขณะที่กำลังมุ่งหน้าเดินไปห้องน้ำนั้นเธอไม่หันมามองเขาเลยแม้แต่น้อย“หึ!” ล่าเค้นหัวเราะในลำคอเบาๆ ครั้งนี้คนที่ผิดคือเธอที่ตั้งใจโกหกมวลบุหรี่ถูกยกขึ้นสูบอัดเข้าปอดครั้งแล้วครั้งเล่าอย่างเร่งรีบ กระทั่งหมดมวลจึงทิ้งมันลงพื้น ล่าก้มมองพลางใช้เท้าบดขยี้จนมอดดับ เขาไม่สนใจว่าจะมีใครสงสัยหรือไม่ สิ่งเดียวที่สนใจตอนนี้คนในห้องน้ำที่กำลังเฝ้ารอการลงโทษจากเขาอยู่เสียงฝีเท้าเดินย้ำมาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ ทำให้หัวใจดวงน้อยของเจียร์เต้นถี่รัว ใบหน้าสวยซีดเผือดมากกว่าเดิม เพราะครั้งนี้เธอมีความผิดจริง ถึงได้รู้สึกกลัวเขามากกว่าทุกครั้งเพียงไม่นานในตาคู่สวยก็ปรากฏภาพของร่างสูงที่กำลังเดินมา ราวกับทุกอย่างรอบตัวหยุดเคลื่อนไหวขาแกร่งค่อยๆ ก้าวเดินใกล้เข้ามาอย่างไม่เร่งรีบ เหมือนชีพจรของเธอกำลังเต้นช้าลงไปทุกขณะ เสียงฝีเท้าที่ย้ำลงบนพื้นดังก้องชัดเจนในหู เป็นสัญญาณบอกว่าใกล้เข้

ทั้งสองอยู่ในท่าเดิมกินเวลาไปนานเกือบห้านาทีที่ต่างฝ่ายต่างเงียบ ได้ยินเพียงเสียงของเครื่องปรับอากาศที่กำลังทำงานอยู่ในขณะนี้เจียร์ยังคงหลุบตาต่ำ เธอพยายามไล่คำพูดของล่ากับบอลตอนคุยกันอยู่ที่อู่ออกจากหัว เพื่อหันมาสนใจคนตรงหน้าและรีบทำให้เสร็จไป ทว่าความคิดมากมายกลับหลั่งไหลเข้ามาในหัวไม่หยุดหย่อน“ถามสิ ถ้าเธออยากรู้อะไรก็แค่ถาม”ในขณะกำลังเหม่อคิด ร่างเล็กสะดุ้งเมื่อความเย็นเฉียบของปลายนิ้วแตะลงบนใบหน้า เจียร์ค่อยๆ เงยขึ้นมามองล่า หลังได้ยินคำถามที่เหมือนกับดูออกว่าตอนนี้เธอกำลังลังเลบางอย่างล่าใช้ปลายนิ้วลากไล้ไปตามกรอบหน้าสวยของคนบนตัก สายตาที่มองนั้นเหมือนกับว่าเขากำลังหลงใหล ก่อนจะขมวดคิ้วขัดใจเมื่อเธอเบือนหน้าหนี“…เรื่องที่พี่ล่าคุยกับพี่บอล”“มีอะไรที่เธอสงสัย?”ดวงตากลมวูบไหวชั่วขณะ เธอพยายามรวบรวมคำพูดก่อนกลั้นใจถาม “เจียร์รู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองกำลังเป็นตัวแทนของใครสักคน ที่เคยทำให้พี่ล่าเจ็บปวด”เจียร์พยายามไม่คิดเรื่องนี้ตั้งแต่ได้ยินล่าคุยกับคลื่นครั้งก่อน แต่เมื่อมาได้ยินเขาพูดอีกครั้งในวันนี้ ทำให้เธอค่อนข้างมั่นใจมือหนาเลื่อนขึ้นจับบนสะโพกบาง พลางออกแรงบีบเคล้นเบ

ล่ายิ้มอย่างชอบใจที่เห็นท่าทางมั่นใจของร่างเล็กเปลี่ยนไป เธอยกมือขึ้นปิดหน้าอกราวกับอับอายทั้งที่ตั้งใจถอดเสื้อผ้าโป๊เปลือยต่อหน้าเขาตั้งแต่แรก“เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าต้องอายหรือไง” เสียงทุ้มต่ำเอ่ยถาม พลางเค้นหัวเราะเบาๆ แล้วพูดประโยคถัดไปด้วยถ้อยคำที่ชวนให้หัวใจดวงน้อยกระตุกวูบ “ทำต่อไปสิฉันกำลังรอดูว่าเธอจะทำยังไงต่อหลังจากถอดเสื้อผ้าเสร็จ”รอยยิ้มบนใบหน้าหล่อถูกแทนที่ด้วยความเย็นชาไร้อารมณ์ ล่าค่อยๆ เอนหลังกลับไปพิงโซฟาอย่างเดิม พลางยกขาขึ้นวางพาดบนโต๊ะตรงหน้าอย่างสบายๆ สายตาที่กำลังจ้องไม่ลดละนั้น ราวกับว่ากำลังรอรับชมการแสดงของเธออย่างจดจ่อ“รอยบนตัวเธอ สวยมากจริงๆ”ความเย็นของเครื่องปรับอากาศทำให้หนาวเหน็บ แต่คงไม่เท่าสายตาของล่าที่กำลังจ้องมองอยู่ตอนนี้ ภายในใจเริ่มรู้สึกหนักอึ้งขึ้นมาชั่วขณะ แต่ไม่นานเจียร์ก็สะบัดความรู้สึกที่กวนใจออกไปเธอเริ่มถอดกางเกงชั้นในที่หลงเหลืออยู่บนตัวเพียงแค่ชิ้นเดียวออกไปให้พ้นจากเรียวขา จากนั้นก็เคลื่อนไหวร่างกายพาตัวเองมานั่งคุกเข่าอยู่ตรงกลางระหว่างท่อนขาแกร่งในตาคู่คมฉายแววความพึงพอใจมากขึ้น กับสิ่งที่เธอพยายามเอาอกเอาใจทั้งที่กำลังฝืนตัวเองก้า

ร่างสูงขมวดคิ้วเข้มไม่เข้าใจกับสิ่งที่ร่างเล็กกำลังต่อว่าอยู่ในขณะนี้ เพราะเขาไม่ได้ทำในสิ่งที่เธอกำลังกล่าวหา“ก็เห็นตอนนั้นเธอท้าทาย แล้วตอนนี้จะมาไม่พอใจฉันได้ยังไง” ล่าเลิกคิ้วถาม เขาทำราวกับว่ายอมรับในสิ่งที่เธอกล่าวหา“ออกไปก่อนได้ไหมคะ” เธอบอกเสียงดังหนักแน่น คำไล่นั้นส่งผลให้เขาขมวดคิ้วเข้มกว่าเดิม “หืม?”“ออกไปจากห้อง เจียร์ไม่อยากเห็นหน้าพี่ล่าตอนนี้”“ไล่ฉัน?”“ค่ะ เจียร์กำลังไล่พี่ล่าอยู่”ล่าพ่นลมหายใจออกมาหนักๆ ก่อนจะโน้มตัวลงไปใกล้แทนการออกจากห้องตามความต้องการของเธอเมื่อเห็นอีกฝ่ายโน้มลงมา ร่างเล็กก็รีบลุกขึ้นจากเตียงหนีไปอยู่อีกมุมหนึ่งของห้องทันทีล่าหยัดตัวขึ้น มองร่างเล็กที่ยืนชิดอีกมุมของห้อง เขาเอ่ยย้ำให้เธอคิดให้ดีก่อนจะกล่าวหา “คิดสิว่าฉันจะบอกกับพี่สาวเธอได้ยังไง”“คนอย่างพี่ล่ามีอะไรที่ทำไม่ได้ด้วยหรอคะ”หลังได้ยินประโยคนั้นจากปากของเธอ รอยยิ้มบนใบหน้าหล่อก็ผุดขึ้นมาทันที ราวกับประโยคนั้นเป็นคำชื่นชม“นั่นสิไม่มีอะไรที่ฉันทำไม่ได้ แต่เรื่องพี่สาวของเธอฉันไม่ได้บอกอะไรทั้งนั้น”“เอาหลักฐานอะไรมายืนยันคะ”“ทำไมฉันต้องหาหลักฐานให้เธอ จะคิดยังไงก็ตามใจ เพราะฉันไ

ใบหน้าสวยเริ่มซีดเผือด เจียร์กำลังคิดไปต่างๆ นาๆ ว่าล่ามายืนตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไร นานเท่าไรแล้วและเขาเห็นตอนที่ตะวันสวมใส่สร้อยให้เธอหรือเปล่าสายตาคมคู่นั้นจ้องมองราวกับบังคับ ให้เธอเดินออกจากร้านเพื่อไปหาเขา แต่เธอไม่สามารถทำได้ในตอนนี้ เพราะคนที่มาด้วยคือตะวัน ไม่ใช่คนอื่นที่ไม่สนิท“ไปกันครับ” มือที่วางลงบนศีรษะทำให้ร่างเล็กสะดุ้งเฮือก เพราะมัวแต่เหม่อมองล่าจึงไม่สังเกตว่าตะวันจ่ายเงินเสร็จเรียบร้อยแล้ว“อะ! ค่ะ ค่ะ”“พี่ทำให้เจียร์อึดอัดหรือเปล่า?” เพราะเห็นท่าทีแปลกไปของเธอ ทำให้ตะวันอดคิดไม่ได้ว่าเป็นเพราะเขาที่แสดงออกมากเกินไป“ไม่ค่ะ พี่ตะวันไม่ได้ทำให้เจียร์อึดอัดเลย”ทันทีที่ตอบคำถามในตาคู่สวยก็ร้อนผ่าว เมื่อเห็นล่าล้วงโทรศัพท์ออกจากกระเป๋า จากนั้นก็ยกมันขึ้นไปแนบไว้ที่หูมือเล็กกำสายสะพายกระเป๋าแน่น ไม่นานหลังจากนั้นโทรศัพท์ที่อยู่ในกระเป๋าก็มีเสียงเรียกเข้าดังขึ้น หัวใจดวงน้อยวูบไหว ก่อนจะค่อยๆ ขยับมือที่สั่นเทาเปิดกระเป๋าหยิบโทรศัพท์ขึ้น ดวงตากลมมองหน้าจอที่ปรากฏเบอร์ของล่าอย่างลังเล แม้จะรู้เต็มอกว่าไร้ทางเลือกหากไม่รับสาย เจียร์กลัวว่าล่าจะเข้ามาประชิดตัวแล้วทำอะไรที่ไ