YSABELLE POINT OF VIEW Matapos ang ilang minuto ng tahimik na pag-upo at pakikipagkuwentuhan sa hardin, bigla akong tumayo at ngumiti. “Maghahanda po ako ng sandwich at juice para sa meryenda natin. Mukhang medyo gutom na rin ako ulit,” sabi ko, pilit na pinapagana ang sarili kong kumpiyansa.Napatingin sa akin ang mommy ni Alaric at bahagyang napataas ang kilay. “Ay, ikaw pa talaga, Ysabelle? Dapat nagpapahinga ka lang.”“Gusto ko rin po kasing makatulong. Simpleng meryenda lang naman. Total, madali lang naman ‘yon,” sagot ko, sabay kindat kay Alaric.Tumango ang mommy niya. “Sige, kung gusto mo. Nasa kusina ang mga sangkap. Sabihin mo lang kay Manang Letty kung may kailangan ka.”Ngunit si Alaric, na kanina pa tahimik, ay agad na nagreklamo. “Bakit ikaw pa ang gagawa? Hindi mo naman gawain ‘yan. Hayaan mo na si Manang—”“Relax,” sabay ngiti ko. “Hindi ako marupok, Alaric. Marunong din akong gumawa ng sandwich, promise.”Umiling siya, halatang hindi pabor sa ideya, pero hindi na rin
Last Updated : 2025-06-02 Read more