All Chapters of ข้ามันสตรีขี้อิจฉา: Chapter 41 - Chapter 50

คณะขุนนางแวะไปไหว้พระก่อนที่จะแยกย้ายกันไปทำงาน รถม้าจอดอยู่บริเวณนอกวัด ทุกคนจะต้องเดินเท้าเข้าไปในวัดเอง เมื่อเดินเข้าไปด้านใน สิ่งแรกที่สะดุดตาหลิวหงเถาเลยก็คือองค์พระขนาดใหญ่ที่ประดิษฐานอยู่บนภูเขาสูง ลานกว้างของวัดสามารถใช้ทำกิจกรรมทางศาสนาได้หลากหลาย มีลานอธิษฐานที่สร้างเลียนแบบดอกบัวแยกเป็นช

“คำทำนายที่ว่า ‘ผู้ที่ได้รับความรักอย่างเปี่ยมล้น’ ช่างตรงกับความเป็นน้องหญิงเล็กที่สุดเลย”หลิวหลี่เฟยกล่าวขึ้นมาอย่างอารมณ์ดี ไม่ใช่เพราะคำทำนายของหลิวหงเถาออกมาดีเท่านั้น แต่เพราะคำทำนายของเขาก็ออกมาดีด้วยเช่นกันข้าจะได้เป็นขุนนางใหญ่แบบนี้ค่อยสมกับที่จ่ายค่าดูดวงไปหน่อย ถ้าคำทำนายออกมาดีเท่ากับ

ไท่จื่อเสด็จมาเร็วกว่าที่คิด ในเรือนรับรองแห่งนี้ ถ้าไม่นับจูจิ่วลี่ หลิวหงเถาก็คือคนที่มาถึงเป็นคนสุดท้าย นางถวายความเคารพไท่จื่อแล้วขอประทานอภัยในความล่าช้าของตนเอง“ไม่ถือโทษคุณหนูหลิว เป็นเปิ่นไท่จื่อมาเร็วกว่าเวลาเอง”ตรัสเสียงทุ้มอ่อนโยนพร้อมส่งรอยยิ้มมุมปากมาให้ว่าที่เช่อเฟย ทั้งคำพูด การกระท

คำกล่าวที่ว่า ‘ผู้ร้ายมักจะตายตอนจบ’ เป็นอย่างไร หลิวหงเถาเพิ่งจะมาเห็นด้วยก็วันนี้ คนคุ้มกันของตระกูลหลิวตามไปถึงรังโจรก็จริง แต่กลายเป็นว่าไม่เหลือใครอยู่ที่นั่นแล้วนอกจากร่องรอยอันแสดงว่าเคยมีคนอยู่มาก่อนไหวตัวหนีไปอีกจนได้!“การที่เจ้าปักปิ่นไว้มากมายบนศีรษะก็เป็นผลดีเหมือนกันนะ”“ทำดีมากลูกแม่

ปากเป็นแผล คางแตก ข้อเท้าหัก คือสิ่งที่หลิวหงเถาได้เป็นที่ระลึกกลับไปฝากมารดาแน่นอนว่ามารดาของนางย่อมแว้ด ๆ เสียงดังเพราะตกใจที่บุตรสาวเจ็บตัวกลับมาอีกแล้ว เมื่อรู้ต้นสายปลายเหตุก็สั่งให้คนสนิทไปหยิบไม้เรียวมาฟาดก้นหลิวหลี่เฟยเสียหลายที แม้ทุกคนจะพยายามอธิบายให้ฟังแล้วว่าเพราะมีคนลอบปาเข็มยาสลบใส่