All Chapters of พ่อกำนันคนนั้น ต้องเป็นของฉันคนนี้: Chapter 21 - Chapter 30

ก่อนนอนคืนนี้แตงไทยรู้สึกระบมและปวดเมื่อยไปทั้งตัว บทรักครั้งแรกแม้จะสร้างความสุขและวาบหวิวให้เธอมาก ๆ แต่ว่ามันก็ทำให้ปวดร้าวไปทั่วร่างกายเหมือนกัน โดยเฉพาะตรงเนินดอกไม้แสนสวย ในขณะที่กำลังจะล้มตัวลงนอนมือเรียวก็หยิบมือถือขึ้นมาดู เพราะว่ามีเสียงแจ้งเตือนจากข้อความเฟสบุ๊ค ปรากฎว่าเป็นข้อความจากกำนันหิน'คิดถึงนะ'คราวนี้เป็นเขาที่เป็นฝ่ายส่งข้อความมาหาเธอ แตงไทยยิ้มแก้มปริอ่านข้อความนั้นหลายรอบ ก่อนที่จะเขียนตอบกลับเขาไป'คิดถึงเหมือนกันค่ะ'แตงไทยรู้สึกราวกับฝันไป ไม่อยากเชื่อเลยว่าเธอกับกำนันหินจะพัฒนาความสัมพันธ์แบบก้าวกระโดดแบบนี้ ในอนาคตข้างหน้าแม้ผลลัพธ์ของความสัมพันธ์นี้จะออกมาในรูปแบบใดเธอก็พร้อมยอมรับมัน ถึงเขาจะได้เธอแล้วทิ้งก็ตามหญิงสาววางแผนเอาไว้ว่าพรุ่งนี้จะเข้าไปที่ตัวอำเภอ เพื่อไปฝังยาคุมกำเนิดที่โรงพยาบาล ยังไงก็ป้องกันไว้ก่อนดีกว่าตามคำแนะนำของเจ๊ไก่ กำนันหินนอนยิ้มอยู่บนเตียงกว้าง เขาสูดดมหมอนซึ่งยังมีกลิ่นหอมกรุ่นของแตงไทยติดอยู่ วางแผนเอาไว้ในใจว่าหลังปีใหม่นี้จะส่งผู้ใหญ่ไปสู่ขอเธอ เขาเป็นคนที่พูดไม่ค่อยเก่ง บอกรักและแสดงออกไม่ค่อยเป็น ที่ชบามีชู้นั้นชายหนุ่ม

"กุหลาบ เจ็บตรงไหนมั้ย ?"เสียงห้าวทุ้มเอ่ยถามออกมา พร้อมกับที่มือใหญ่ก็ยื่นไปตรงหน้าเธอ หญิงสาวจึงยื่นมือไปจับมือของเขา ปลัดสิงห์เกร็งข้อมือแล้วก็ดึงร่างของกุหลาบให้ลุกขึ้นยืน"ขอบคุณค่ะ"หญิงสาวกล่าวขอบคุณเขาเสียงแผ่ว เธอกับปลัดสิงห์รู้จักกันเพราะว่าเขาเป็นเพื่อนกับกำนันหิน เธอเคยเจอเขาบ่อย ๆ แต่ว่าในตอนนั้นเธอยังเป็นเด็กกะโปโลอยู่ กุหลาบกับปลัดสิงห์ยืนคุยกันอยู่สักพักหนึ่งเขาก็ขอตัว เธอจึงได้โทรหาอดีตพี่เขยเพื่อบอกกับเขาว่าเธอเสร็จธุระแล้ว ไม่นานกำนันหินกับแตงไทยก็เดินเคียงข้างกันมา แล้วทั้งสามคนก็พากันกลับบ้านกำนันหินไปส่งกุหลาบที่บ้านก่อน แล้วถึงได้เลยไปส่งแตงไทยที่บ้าน ระหว่างนั้นแตงไทยก็โทรหาเจ๊ไก่ให้มาช่วยยกมอเตอร์ไซค์ลงจากท้ายกระบะ และเจ๊ไม่รอช้ารีบบิดมอเตอร์ไซค์มาที่บ้านของแตงไทยอย่างรวดเร็ว เพราะความอยากรู้เอ้ยเพราะความเป็นห่วงเพื่อนรุ่นน้อง หลังจากที่ยกรถมอเตอร์ไซค์ลงจากท้ายรถกระบะเรียบร้อย กำนันหินก็ขอตัวกลับ เนื่องจากว่าเขาจะต้องไปดูไร่อ้อยและไปจ่ายค่าจ้างคนงานตัดอ้อย พอชายหนุ่มลับหลังไปแล้วเจ๊ไก่ก็รีบเข้ามาประกบแตงไทยทันที พร้อมกับเอ่ยถามออกมา เพราะว่าตอนนี้เจ๊คนสวยถ

หลังจากนั้นกำนันหินกับแตงไทยก็ไปไหนมาไหนด้วยกันอย่างเปิดเผย ในฐานะคนรักและกำลังจะแต่งงานกันเร็ว ๆ นี้ จนสร้างความประหลาดใจให้กับชาวบ้านชาวช่องในตำบลหนองปลาไหลเป็นอย่างมาก แต่ว่าทุกคนต่างก็ยินดีกับกำนันคนเก่งเพราะว่าเขาจะได้หลุดพ้นออกจากอาการโศกเศร้าที่เสียภรรยาเสียทีในตอนแรกเขากะว่าจะส่งผู้ใหญ่ไปสู่ขอแตงไทยหลังปีใหม่ แต่เพราะความคลั่งรักและใจร้อนบวกกับอาการติดแฟน กำนันหินจึงได้ส่งผู้ใหญ่ไปสู่ขอและหมั้นหมายกับแตงไทยเอาไว้ หลังจากที่ได้บอกกับตาทองว่าเขาคบกับแตงไทยได้เพียงสามวัน ที่จริงแล้วกำนันหินจะหมั้นแล้วก็แต่งเลยภายในวันนั้น แต่แตงไทยได้ขอว่าขอเป็นหลังสงกรานต์ดีกว่า เพราะเธอเตรียมตัวไม่ทัน จะทำยังไงได้คนคลั่งรักอย่างเขาก็ต้องตามใจแฟนอยู่แล้ว ด้วยความที่คลั่งรักมาก วันนี้กำนันหินก็พาแตงไทยไปที่ไร่อ้อยของเขาด้วย เพื่อให้เธอไปช่วยดูแลเรื่องอาหารการกินของคนงาน และช่วยจ่ายเงินค่าแรงให้คนงานด้วย จนทุกคนแซวว่าเธอคือคุณนายไร่อ้อยแต่เหตุผลที่กำนันหินให้เธอมากับเขาด้วยนั้น ก็เป็นเพราะว่าเขาคิดถึงและไม่อยากห่างเธอแม้สักวินาที ถึงจะทำงานหนักแค่ไหนขอแค่มีเธออยู่ใกล้ ๆ เขาก็มีแรงฮึดขึ้นมาทันท

'เพี๊ยะ !'กุหลาบหน้าหันไปตามแรงตบของผู้เป็นพ่อ เธอน้ำตารื้นและร้องไห้ออกมาทันที ยกมือขึ้นมากุมใบหน้าซีกที่ถูกตบเอาไว้ มันทั้งชาและร้อนผ่าวสลับกันไปมา แต่ความเจ็บตรงใบหน้ายังเจ็บไม่เท่าตรงหัวใจของเธอ"ไม่ได้เรื่อง ! ทำไมมึงโง่อย่างนี้ ห๊ะ ! กูบอกให้มึงทำยังไงก็ได้ให้มึงได้ไอ้หินเป็นผัว แต่มึงก็ไม่ทำ เป็นไงทีนี้มีหมาคาบไปแดกแล้ว"เสี่ยสันต์บริภาษลูกสาวออกมาเสียงดัง ไม่ได้สนใจน้ำตาที่กำลังอาบแก้มของกุหลาบเลยแม้แต่น้อย ที่สนใจตอนนี้ก็คือเขาจะหาเงินที่ไหนมาใช้หนี้การพนัน หนี้ตั้งหลายล้าน ที่ทางก็ขายและเอาไปจำนองเกือบหมดแล้ว มีทางเดียวก็คือให้นังกุหลาบมันแต่งงานกับไอ้หิน เพื่อที่จะได้เอาเงินจากมันมาใช้หนี้ เพราะเสี่ยสันต์รู้ดีว่ากำนันหินรวยมาก ขายอ้อยขายยางแต่ละปีได้หลายสิบล้านบาท แต่ว่านังลูกสาวตัวดีมันก็ไม่ได้เรื่อง ปล่อยให้นังแตงไทยมาฉกเอากำนันหินไปจนได้"ฮือ ๆๆ พ่อจ๋าหนูไม่ได้ชอบพี่หิน พี่หินก็ไม่ได้ชอบหนูอีกอย่างเขาก็มีแฟนแล้ว กำลังจะแต่งงานกันแล้วด้วย""มึงหยุดพูด ! มันกำลังจะแต่งงานกันแต่ยังไม่แต่งสักหน่อย มึงทำยังไงก็ได้ให้มันหันมาสนใจมึง ไม่อย่างนั้นมึงก็ออกจากบ้านกูไปเลย"พูดจบเ

สิบสี่กุมพาพันธ์ เป็นวันกำหนดการงานแต่งของแตงไทยและกำนันหิน ซึ่งงานแต่งในคราวนี้ถูกจัดอย่างยิ่งใหญ่ มีทั้งหมอลำและรถแห่ กำนันหินเชิญคนทั้งตำบลหนองปลาไหลให้ไปร่วมงานแต่งของเขา และสิ่งที่ทุกคนต้องพูดโจษขานกันไปอีกนาน นั่นก็คือสินสอดที่กำนันหินมอบให้กับตาทองผู้เป็นพ่อตา เพราะมันเยอะมาก เงินสดสิบล้านบาท ทองคำแท่งห้าสิบบาท และโฉนดที่ดินในตำบลหนองปลาไหลอีกนับร้อยไร่ แต่ตาทองไม่รับเขามอบกลับคืนให้ลูกสาวและลูกเขย"พ่อไม่ต้องการสินสอดอะไรทั้งนั้น ขอแค่หลานสาวหรือหลานชายอย่างละคนก็พอ"ตาทองบอกกับเจ้าบ่าวเจ้าสาว กำนันหินหันไปมองหน้าแตงไทยอย่างมีความหมาย เธอก็ยิ้มตอบเขากลับมาอย่างเขินอายแต่ก็ยั่วยวนเขาอยู่ในทีหลังจากเสร็จงานพิธี เจ้าบ่าวเจ้าสาวก็ปล่อยให้แขกเหรื่อสนุกสนานกัน ส่วนพวกเขาทั้งสองคนได้เข้าห้องหอไปงานนี้คนที่มีความสุขมากที่สุดนอกจากแตงไทย กำนันหินและตาทองแล้ว ก็คงจะหนีไม่พ้นเจ๊ไก่ เพราะว่านอกจากได้เงินในซองจากการเป็นเพื่อนเจ้าสาวเยอะมากหลายหมื่นเลยทีเดียวแล้ว เจ๊ยังได้ส่องหนุ่ม ๆ อีกหลายคน ทั้งนักร้องรถแห่ พระเอกหมอลำรวมทั้งนักดนตรีด้วย เจ๊คนสวยเอาเงินในซองที่ได้มา ไปเปย์หนุ่ม ๆ เหล่