Semua Bab รักในกรงสิงห์ NC 25+: Bab 1 - Bab 9

ตอนที่ 1ปัง! ปัง! กรี๊ด!ปัง!กรี๊ด!ปัง! ปัง!กรี๊ด! กรี๊ด!ปัง! ปัง! ปัง!กรี๊ด! กรี๊ด! กรี๊ด!“โว้ย!! หยุดกรี๊ดสักที แก้วหูฉันจะแตกแล้วเนี่ย”เสียงของชายหนุ่มหน้าหวานดังขึ้น แต่น้ำเสียงที่ตะโกนใส่หญิงสาวที่กรี๊ดไม่ได้หวานเหมือนหน้าตา เขาหันมาบอกหญิงสาวทั้งๆที่ยังยิงปืนที่อยู่ในมือไม่หยุด“ถ้าไม่อยากให้ฉันกรี๊ดก็นายก็เลิกยิงสิ”หญิงสาวเจ้าของเสียงกรี๊ดตะโกนเถียงกลับ“หยุดยิง? ถ้าฉันหยุดยิงพวกมันคงได้เดินเข้ามาระเบิดหัวเธอกับฉันแล้ว”ชายหนุ่มบอกพร้อมกับเปลี่ยนแม็คปืน“เอาไง! ให้หยุดยิงมั้ย” เขาถามซ้ำ ด้วยใบหน้าหวานแต่แววตากับดุยิ่งกว่าเสือ“ไม่จ้า! เชิญคุณพี่สุดหล่อยิงต่อไปเลยจ้า ข้าพเจ้าคนนี้ยังไม่อยากตาย”หญิงสาวบอกกับชายหนุ่มพร้อมกับผายมือให้เขาทำตามสบายเธอพยายามทำตัวให้เล็กที่สุด เพื่อไม่ให้มีส่วนไหนของร่างกายพ้นไปจากเสาต้นใหญ่ ที่พวกเธอใช้กำบังจากลูกกระสุนชายหนุ่มหันไปตั้งใจกับการยิงสวนกลับของคนที่คิดจะทำร้ายเขากับหญิงสาวส่วนหญิงสาวก็ยังคงกรี๊ดสวนทุกครั้งที่เสียงปืนดังขึ้น เหตุการณ์ดวนปืนในลานจอดรถของโรงแรมดังใจกลางกรุงเทพยังคงดำเนินต่อไปอีกหลายนาที“โถ่เว้ย! เมื่อไรพวกนั้น

ตอนที่ 3ถึงแล้ว “ไร่สิงห์ศิลา”เสียงเครื่องยนต์ของรถที่วิ่งไปตามถนนมุ่งหน้าสู่อำเภอวังน้ำเขียว จังหวัดนครราชสีมา เป็นเพียงเสียงเดียวที่ทุกคนได้ยินอยู่ตอนนี้เพราะช่วงเวลานี้เป็นเวลาเกือบตีสามถนนเลยเงียบมาก นานๆ พลอยสวยถึงจะเห็นแสงไฟของรถที่วิ่งสวนมาหลังจากที่คุยกับลุงผู้การเสร็จ พลอยสวยก็ถูกจับยัดใส่รถตู้ที่ถูกเตรียมไว้ แล้วสั่งให้มาส่งที่ไร่โดยทันที ลุงผู้การไม่แม้แต่จะให้เวลาเธอได้เตรียมตัว หรือไปเก็บของใช้ที่ห้อง โดยท่านบอกว่าได้เตรียมของทุกอย่างไว้ให้เธอแล้วพลอยสวยนั่งมองออกไปนอกหน้าต่าง ที่ตอนนี้วิวข้างทางดำมืดจนน่ากลัว ถ้าเป็นในเวลาปกติ เธอคงกลัวจนไม่กล้าที่จะมอง แต่ตอนนี้คงไม่มีอะไรน่ากลัว กว่าสถานที่ที่เธอจะไปอีกแล้ว“โอ๊ย! พี่เพชรฉันไม่ไปอยู่ที่นั่นได้มั้ย จะเอาฉันไปอยู่ที่ไหนก็ได้ จะในป่า บนเขา หรือในถ้ำที่ไหนก็ได้ แต่ฉันไม่ไปที่นั่น”เสียงของพลอยสวยโวยวาย หลังจากที่ใกล้ถึงที่หมาย“ไม่ทันแล้ว ตอนนี้ใกล้จะถึงแล้ว อีกอย่างฉันเองก็เห็นด้วยกับที่ผู้การบอก ไม่มีสถานที่ไหนบนโลกนี้ที่จะปลอดภัยเท่าที่นี่แล้ว”เพชรที่นั่งข้างเธอหันมาตอบ “แต่ฉันไม่อยากอยู่ที่นี่”พลอยสวยพูดด้วยน้ำ

ตอนที่ 5เธอโตขึ้นมากหลังจากที่พลอยสวยไปหาสิงห์ที่ไร่วันนั้น และเกิดเรื่องขึ้น ข่าวลือที่ว่าเธอเป็นนายหญิงก็เริ่มลือไปทั่วไร่ เรียกได้ว่าตอนนี้ไม่มีใครไม่รู้จักเธอ อย่างเช่นตอนนี้ที่เธอกำลังยืนดูคนงานคัดองุ่น อยู่ในโรงงานผลิตไวน์ โดยที่ไม่มีใครกล้าห้าม“มาสำรวจโรงงานเหรอครับนายหญิง”เสียงของผู้ชายดังขึ้นจากข้างหลัง เธอเลยหันกลับไปมองว่าใครที่กล้าทักเธอแบบนี้ แล้วก็เจอเข้ากับ ไม้ ผู้ช่วยอีกคนของสิงห์ ทั้งสองคนกำลังเดินมาหาเธอ“นึกว่าโดนไล่ออกไปนานแล้ว ยังอยู่อีกเหรอ”พลอยสวยสวนกลับทันที“โถ่ คุณพลอยสวยทำไมพูดแบบนั้นล่ะครับ ถ้าผมถูกไล่ออก ผมจะเอาอะไรกินล่ะครับ”ไม้พูดติดตลก“นั่นสิ เจ้านายของนายก็คงไม่กล้าไล่นายออกหรอก”พลอยสวยพูด“เพราะเดี๋ยวไม่มีคนคอยช่วยปกปิดตอนทำเรื่อง...เลวๆ”คนงานที่กำลังทำงานอยู่ถึงกับเผลอกลั้นหายใจกับคำพูดของหญิงสาว ที่กล้าด่าเจ้านายหนุ่มของพวกเขาตรงๆ แบบที่ไม่เคยมีใครกล้าทำมาก่อนส่วนไม้เองก็ถึงกับหน้าเสียที่ถูกด่าตรงๆ แต่เขาจะเถียงก็ไม่ได้ เพราะเมื่อก่อนเขาทำแบบนั้นจริงๆต่างกับสิงห์ เพราะเขาเพียงแค่จ้องหญิงสาวนิ่งๆ ไม่ได้มีสีหน้าไม่พอใจหรือโกรธอะไร แถมยังถาม

ตอนที่ 7ม้า “ไข่มุก”“นายไม่ออกไปดูเหรอ ว่าลูกน้องนายมาเอะอะอะไรข้างนอก”พลอยสวยถาม“เธอจะให้ฉันออกไปตอนนี้เนี่ยนะ”สิงห์ถาม พร้อมกับมองส่วนนั้นของตัวเองที่มันกำลังจ่ออยู่ที่ทางเข้า“ใช่นะสิ หรือว่านายจะทำต่อทั้งที่มีคนโวยวายเสียงดังอยู่ข้างนอกงั้นเหรอ นายทำได้แต่ฉันทำไม่ได้”พลอยสวยบอก ก่อนจะดันตัวสิงห์ออก แล้วเธอก็ลุกขึ้นไปแต่งตัวพลอยสวยโยนเสื้อผ้าให้เขาเพื่อให้เขาใส่ เธอมองส่วนนั้นของเขา ที่มันกำลังชี้หน้าเธออย่างเศร้าๆ ที่อดเข้าไปในตัวเธอ“เปลี่ยนใจตอนนี้ยังทันนะ สนมั้ย”สิงห์ถามอย่างเจ้าเล่ห์ขณะกำลังแต่งตัว เพราะเห็นพลอยสวยเอาแต่จ้องส่วนนั้นของเขา“ไม่”พลอยสวยตอบ ถึงเสียงของเธอจะหนักแน่น แต่หน้าของเธอหลับแดงอย่างเห็นได้ชัด“ฉันออกไปจัดการไอ้พวกนั้นก่อน ถ้าเสร็จแล้วเรามาต่อกันนะ”สิงห์เดินมาบอกเธอหลังจากที่เขาแต่งตัวเสร็จ เขาจูบปากเธออีกครั้ง แล้วเดินไปทางห้องน้ำ เพื่อกลับห้องของเขาเพราะห้องของเธอ และห้องของเขาเชื่อมกันด้วยห้องน้ำสิงห์เดินผ่านห้องน้ำมาในฝั่งของห้องนอนตัวเอง เขาสำรวจความเรียบร้อยของตัวเอง และยืนสงบใจสักพัก เพื่อให้ส่วนที่ตื่นสงบลง ก่อนจะออกไปเจอลูกน้อง ของเขาท

ตอนที่ 9เรามาต่อกันมั้ย...NC(เบาๆ O///O)“ไข่มุก...เธอเก่งมากเลยนะ”เสียงหวานดังเบา ๆ ขณะมือบางลูบแผงคอของแม่ม้าสีขาวอย่างอ่อนโยน ก่อนจะโน้มตัวเข้าไปกระซิบใกล้ ๆ หูของลูกม้าที่กำลังซุกตัวแนบอกแม่“แกเองก็เก่งเหมือนกัน”ลูกม้าตัวน้อยสีขาวนวลยังคงหลับตาพริ้มอยู่ข้างแม่อย่างรู้สึกปลอดภัย หลังผ่านคืนที่ทุกคนในไร่ต้องลุ้นจนแทบไม่ได้หลับพลอยสวยมาที่คอกม้าทุกเช้า ตั้งแต่ไข่มุกคลอดลูก เธอใช้เวลาส่วนใหญ่นั่งอยู่หน้าคอก บ้างก็ลูบขน บ้างก็พูดคุยกับลูกม้าน้อยราวกับมันเป็นเพื่อนสนิทและคนที่ตามมาด้วยแทบทุกครั้ง ก็คือ “สิงห์” เจ้าของไร่“เจ้าตัวเล็กนี่...เหมือนเธอเลยนะ”เสียงทุ้มของสิงห์ดังขึ้นเบา ๆ จากด้านหลัง เขามองพลอยสวยที่เล่นกับม้า อย่างมีความสุข“ยังไง?”พลอยสวยถาม โดยไม่หันไปมองเขา “ดื้อ”หลังสิงห์พูดจบ พลอยสวยก็หันกลับไปมองหน้าเขาอย่างเคืองๆ ทันที“นายไม่ทำงานทำการเหรอ มาอยู่อะไรตรงนี้ ไม่กลัวไร่เจ๊งหรือไง” เธอรู้ว่าไร่เขาไม่มีทางเจ๊งกับเรื่องแค่นี้หรอก เธอแค่อยากไล่เขาไปไกลๆ แค่นั้น“ไม่ต้องรีบไล่หรอกน่า อีกเดี๋ยวฉันก็จะไปแล้ว รอไปส่งเธอที่บ้านก่อน”สิงห์ตอบ เขาเป็นคนพาเธอมาเจอม้า ก็ต