ตอนที่ 6 ลองชุดจนเกือบจะ...nc

ตอนที่ 6

ลองชุดจนเกือบจะ...nc

            เสียงคนเดินขึ้นบันไดบ้านทำให้ป้าชื่น แม่บ้านประจำบ้านของสิงห์ที่กำลังพับผ้าอยู่ เงยหน้าขึ้นไปมอง

            “คุณพลอย คุณสิงห์ กลับมาแล้วเหรอคะ แล้วนี่กินอะไรมากันหรือยัง ให้ป้าไปทำอะไรให้กินมั้ยคะ”

            เธอเอ่ยทักทั้งสองคน ก่อนจะถามถึงมื้อเย็น วันนี้ป้าชื่อ รู้จากคนในไร่มาว่าเจ้านายหนุ่มของเธอพาหญิงสาวออกไปซื้อเสื้อผ้า แต่ไม่รู้ว่าจะกินอะไรมาจากข้างนอกแล้วหรือยัง เลยไม่ได้เตรียมอาหารเย็นไว้

            “ไม่ต้องหรอกค่ะป้า พลอยกินมาจากข้างนอกแล้ว”

พลอยสวยตอบ ก่อนจะหยุดเดิน แล้วหันไปหาคนที่เดินตามหลังมา ก่อนจะพูดกับเขาด้วยเสียงห้วนๆ

“เอาถุงเสื้อผ้าฉันมา”

เธอทวงถุงเสื้อผ้าที่อยู่ในมือชายหนุ่มคืน

“เดี๋ยวฉันเอาไปไว้ในห้องให้ ตั้งหลายถุงเธอจะถือยังไงหมด”

สิงห์บอก พร้อมกับยกถุงเสื้อผ้าหลายสิบถุงให้หญิงสาวดู

“ไม่ต้อง ฉันถือเองได้”

พลอยสวยบอก เธอเดินเข้าไปจะแย่งถุงเสื้อผ้าจากมือของชายหนุ่ม แต่เขาก็เบี่ยงตัวหลบ ก่อนจะเดินตรงไปที่ห้องของเธอ

“นี่...นายจะไปไหน เอาถุงเสื้อผ้าของฉันมานะ นี่หยุด...อย่าเข้าห้องฉันนะ”

พลอยสวยตะโกนบอก ก่อนจะวิ่งตามสิงห์ไป เพราะตอนนี้ชายหนุ่มเปิดประตูและเดินเข้าไปในห้องของเธอแล้ว

ป้าชื่นมองการกระทำของทั้งสองคน ด้วยสายตาเอ็นดู ริมฝีปากของเธอยกยิ้มขึ้นบางๆ นานแค่ไหนแล้วนะ ที่เธอไม่ได้เห็นเจ้านายหนุ่มของเธอดูมีความสุขขนาดนี้

“ก็คงตั้งแต่ที่คุณพลอยสวยจากไปสินะ คราวนี้ก็รักษาเธอไว้ดีๆ นะคะคุณสิงห์ อย่าปล่อยให้หัวใจของตัวเองหายไปอีก”

ป้าชื่นพูดกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะนำผ้าที่พับไว้ไปเก็บแล้วเดินลงจากบ้านไป

ส่วนทางด้านพลอยสวยกับสิงห์ ตอนนี้พลอยสวยกำลังจ้องคนที่เข้ามาในห้องของเธอ โดยไม่ได้รับอนุญาตด้วยสายตาขับไล่

“เสร็จแล้วก็ออกไปสิ นายจะยืนอยู่ในห้องฉันต่อไปทำไม หรือต้องรอให้ฉันเอาข้าวสารมาไล่”

พลอยสวยเอ่ยปากไล่ แต่สิงห์ก็ไม่ได้ขยับขาไปไหน ยังคงยืนที่ปลายเตียงของเธอของเหมือนเดิม

“ห้องนี้นอนสบายมั้ย เธอต้องการอะไรเพิ่มหรือเปล่า”

เขาถามหลังจากยืนสำรวจห้องอย่างเงียบๆ มาสักพัก

“ก็ดี แล้วฉันก็ไม่ต้องการอะไร ทีนี้นายจะออกจากห้องฉันได้หรือยัง”

พลอยสวยบอก เธอไม่ได้แค่พูดเฉยๆ แต่ยังเปิดประตูห้อง เพื่อไล่ชายหนุ่มให้ออกไป

สิงห์มองประตูห้องที่หญิงสาวเปิดเพื่อไล่เขา เขาถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะเดินมาที่ประตู

แต่เขาไม่ได้เดินออกจากห้องของเธออย่างที่เธอคิด สิงห์ผลักบานประตูให้ปิดลงตามเดิมพร้อมยังจัดการล็อกห้อง

“นายปิดประตูทำไม”

พลอยสวยถามอย่างระวังตัว เพราะสายตาของสิงห์ที่มองเธอตอนนี้ดูแปลกไป

“ไม่ต้องตั้งท่าระวังขนาดนั้นหรอกน่า ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก”

สิงห์บอก เขาเดินกลับมาที่ปลายเตียงที่มีถุงเสื้อผ้าของเธออีกครั้ง

“เธอไม่ลองชุดที่ซื้อมาหน่อยเหรอ”

“ลองทำไม ถ้าฉันใส่ไม่ได้ฉันไม่ซื้อมาหรอก แล้วอีกอย่างชุดพวกนั้นฉันก็ซื้อมาไว้สำหรับใส่ที่นี่ เดี๋ยวนายก็เห็นฉันใส่เอง ไม่ต้องกลัวว่าซื้อมาแล้วฉันจะไม่ใส่หรอก”

พลอยสวยตอบ อย่างตัดลำคาญ

“เหรอ รวมถึงเศษผ้านี่ เธอก็จะเอาไว้ใส่ที่นี่ด้วยเหรอ”

สิงห์บอก เขาหยิบเสื้อของเธอตัวหนึ่งขึ้นมา เป็นเสื้อครอปสายเดี่ยวผูกหลังสีขาว

“แล้วนายยุ่งอะไรด้วย”

พลอยสวยเดินไปแย่งเสื้อตัวนั้นออกจากมือสิงห์ เธอไม่คิดว่าจะใส่เสื้อตัวนี้ที่นี่หรอก มันดูไม่ค่อยเหมาะสมเท่าไร แต่ที่ซื้อมาเพราะว่ามันสวย

“ใส่ให้ดูหน่อยสิ ฉันอยากรู้ว่าถ้าเธอใส่แล้วจะเป็นยังไง”

สิงห์พูดเบาๆ พร้อมกับมองหน้าพลอยสวย

“ทะ...ทำไม ฉันต้องใส่ให้นายดู”

พลอยสวยบอก เธอพูดตะกุกตะกักเพราะสายตาเขาที่มองเธอ มันทำให้เธอรู้สึกแปลกๆ

“นะ...ฉันอยากเห็นเธอใส่”

เขาพูดด้วยน้ำเสียงกึ่งขอร้อง จนพลอยสวยใจอ่อน

“ถ้าฉันใส่ แล้วนายจะยอมออกจากห้องฉันใช่มั้ย”

พลอยสวยต่อรอง

“ใช่”

สิงห์รับปาก พลอยสวยเลยเดินเข้าห้องน้ำพร้อมกับเสื้อตัวนั้น ไม่นานเธอก็เดินออกมาจากห้องน้ำ โดยใส่เสื้อที่เขาขอให้เธอลอง

สิงห์มองเธอตาไม่กะพริบจนพลอยสวยถึงกับเขิน

“ปกติ...เธอแต่งตัวแบบนี้บ่อยเหรอ”

พลอยสวยรู้สึกแปลกใจที่เขาถามแบบนั้น แต่เธอก็ยังคงตอบ

“ใช่”

หลังจากคำตอบของพลอยสวย สายตาของสิงห์ที่ใช้มองเธอก็เปลี่ยนไป สายตาของเขาตอนนี้มันดูเย็นชาจนพลอยสวยรู้สึกกลัว

สิงห์เดินจากปลายเตียง มาหาพลอยสายที่อยู่หน้าห้องน้ำช้าๆ เขามองเธอด้วยสายตาคมจนเธอไม่กล้าขยับ ก่อนที่เขาจะมาหยุดอยู่ตรงหน้าเธอ

“นะ...ไหน นายบอกว่าจะออกไปถ้าฉันใส่เสื้อให้ดู”

พลอยสวยทวงข้อตกลง

“ใช่ ฉันจะออกไป แต่...ไม่ใช่ตอนนี้”

สิงห์ตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชา เขาก้มมองเธอ และมันยิ่งทำให้เขาหงุดหงิด เพราะเนินอกของเธอที่พ้นเสื้อออกมา มันรบกวนจิตใจเขา

“เธอ...อยากรู้มั้ย ว่าฉันรู้สึกยังไง ที่เห็นเธอใส่เสื้อตัวนี้”

สิงห์ก้มหน้าลงถามพลอยสวย สายตาของเขาและเธออยู่ระดับเดียวกัน แต่พลอยสวยยังไม่ทันจะตอบ สิงห์ก็พูดขึ้นมาก่อน

“ฉัน...รู้สึกอยากจะกระชากมันออกจากตัวเธอ และฉันเชื่อว่าผู้ชายที่เห็นเธอใส่เสื้อตัวนี้ จะต้องคิดแบบเดียวกับฉัน ซึ่งมันทำให้ฉันรู้สึกโมโห”

สิงห์พูด ทันทีที่พูดจบ เขาก็อุ้มพลอยสวยขึ้นทันที เขาพาเธอเดินไปที่เตียง โยนเธอลงไป ก่อนที่เขาจะตามขึ้นมาคล่อมตัวเธอไว้

“นายจะทำบ้าอะไร”

พลอยสวยถามด้วยความตกใจ เธอยกมือดันอกของเขาไว้ ไม่ให้เขาเข้ามาใกล้เธอไปมากกว่านี้

แต่ก็ไม่ได้ผล สิงห์รวบข้อมือทั้งสองข้างของเธอไว้ในมือของเขาข้างเดียว ก่อนจะกดมือของเธอลงกับเตียงนอน

เขาแทรกตัวเองมาอยู่กลางหว่างขาของเธอ ทำให้เธอจะเตะหรือถีบเขาออกไปก็ไม่ได้ เธอจึงทำได้แค่ดิ้นและด่าเขา เพื่อให้เขาปล่อยเธอ

“ไอ้บ้า ปล่อยฉันนะ นายจะทำอะไรฉัน”

“เลิกดิ้นได้แล้วพลอยสวย ฉันไม่ได้จะทำอะไรเธอ”

สิงห์บอกด้วยนำเสียงดุ ๆ แต่พลอยสวยก็ยังไม่หยุดดิ้น

เธอจะมั่นใจได้ยังไง ว่าเขาจะไม่ทำอะไรเธอ ในเมื่อท่าที่เธอกับเขาอยู่ มันไม่เหมือนท่าที่คนปกติจะใช้คุยกัน

“ถ้างั้นนายก็ปล่อยฉันสิ แล้วก็ออกไปจากห้องฉันด้วย”

“ไม่”

สิงห์ตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

“ตอนแรก...ฉันไม่ได้คิดจะทำอะไรเธอจริงๆ แต่ตอนนี้ฉันทนไม่ไหวแล้ว”

ทันทีที่สิงห์พูดจบเขาก็ก้มลงจูบพลอยสวยแรงๆ ที่เนินอกของหญิงสาวที่ไม่มีเสื้อปกปิด

“อ่ะ”

พลอยสวยร้องออกมาเพราะความตกใจ ในตอนแรกเธอรู้สึกร้อนแค่บริเวณที่ปากของเขาสัมผัส แต่หลังจากที่เขาถอนจูบออก และมองสบตาเธอ ตอนนี้เธอรู้สึกร้อนไปทั้งตัว เพราะเลือดที่สูบฉีดทั่วร่าง

“ฉัน...อยากจูบเธอจัง”

พูดจบสิงห์ก็ก้มลงปิดปากของพลอยสวยทันที จูบของเขาเริ่มต้นจากแผ่วเบาก่อนจะร้อนแรงขึ้น พลอยสวยไม่รู้ตัว ว่าตัวเองเผลอเปิดปากให้เขาเข้ามาสำรวจได้ตอนไหน

เพราะกว่าเธอจะรู้ตัว ลิ้นร้อนของทั้งสองก็เกี่ยวพันกันจนแทบจะผูกกันเป็นปม

“อืม...”

แรกเริ่ม สิงห์เป็นฝ่ายเริ่มจูบเธอก่อน แต่ตอนนี้ เธอไม่รู้แล้วว่าใครเป็นฝ่ายจูบใคร ทั้ง ๆ ที่...เธอควรจะผลักเขาออก ควรจะห้ามเขา หรือร้องไห้โวยวายให้เขาหยุด

แต่เปล่าเลย เธอไม่ได้ทำอะไรเลย เธอเองก็ไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงได้ยอมเขาง่ายขนาดนี้ หรือความจริงเธออาจจะยอมเขาตั้งแต่ที่เธอและเขาได้สบตากันอีกครั้ง ตั้งแต่ครั้งแรก

“อืมมม...”

พลอยสวยส่งเสียงครางเสียวออกมา เพราะตอนนี้มือร้อนของสิงห์กำลังไต่เข้าไปในเสื้อของเธอ ก่อนที่เขาจะไปหยุดที่อกนุ่ม

“ใหญ่จัง ใหญ่กว่าเมื่อก่อนอีก”

สิงห์พูด ทั้งๆ ที่ปากของเขายังคลอเคลียริมฝีปากบางอยู่ ส่วนมือของเขาก็บีบเคล้นอกนุ่มที่เต็มไม้เต็มมืออย่างสนุกมือ

เขาปล่อยมือของพลอยสวยให้เป็นอิสระ และทันทีที่มือของหญิงสาวเป็นอิสระ เธอก็ยกมือคล้องคอเขาไว้ ขาเรียวก็พันเกี่ยวกับขาแกร่งของเขา

“แอ่นอกขึ้นหน่อย”

สิงห์บอกเบาๆ และพลอยสวยก็ทำตามอย่างว่าง่าย เธอแอ่นอกขึ้นตามที่เขาบอก และสิงห์ก็จัดการคลายปมเสื้อที่ผูกอยู่ที่ด้านหลัง แล้วถอดเสื้อของเธอออก เขาลอกแผ่นปิดจุกของเธอทิ้งก่อนจะก้มลงใช้ปากครอบครองปลายยอดที่ตั้งแข็ง

“อืมมมม..”

พลอยสวยครางออกมาด้วยความเสียว  เพราะปากร้อนของสิงห์ครอบครองปลายยอดอกของเธออย่างเชื่องช้า แต่ร้อนแรง ลิ้นร้อนลากวนเป็นวงก่อนจะดูดดึงอย่างยั่วเย้า เสียงดูดเบา ๆ สลับกับเสียงหอบหายใจของพลอยสวยดังสะท้อนอยู่ในห้องอย่างชัดเจน

“อื้อ…”

พลอยสวยยังคงส่งเสียงครางออกมาจากปากบางอย่างห้ามไม่อยู่ เมื่อเขาเปลี่ยนเป้าหมายจากข้างหนึ่งไปสู่อีกข้าง พร้อมกับฝ่ามือหนาที่ลูบผ่านหน้าท้องแบนราบอย่างแผ่วเบา

“อ่ะ… อย่า…”

เธอห้ามเขาเสียงแผ่วจนแทบเป็นเสียงกระซิบ ดูไม่เหมือนอยากจะให้เขาหยุด

“แน่ใจเหรอจะให้ฉันหยุด… ” เขากระซิบข้างหู และขบเบา ๆ ที่ติ่งหูของเธออย่างจงใจ ปลายนิ้วของเขาเริ่มไต่ขอบกางเกงของเธอ ก่อนจะสอดมือเข้าไปข้างใน เพื่อสัมผัสกับส่วนที่อ่อนไหวที่สุด

“อ๊ายยย...”

พลอยสวยร้องออกมา แค่สัมผัสเบาๆ ของเขาก็ทำเอาร่างกายเธอเกร็งไปทั้งตัว

ร่างกายพลอยสวยสั่นระริกอย่างห้ามไม่อยู่ เมื่อเขาสัมผัสกับส่วนอ่อนไหวของเธอ นิ้วของเขาหยอกเย้า ก่อนจะบดขยี้ติ่งเนื้อบาง ความรู้สึกร้อนผ่าวแผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย เธอแอ่นสะโพกหนีสัมผัสนั้นโดยสัญชาตญาณ แต่นิ้วของเขาก็ยังตามติดไม่ให้เธอหนี

“ยังอยากให้หยุดอยู่มั้ย...”

“มะ...ไม่...หยุด”

“สรุป...ไม่หยุด...หรือหยุด”

สิงห์ถามอย่างล้อเลียน แต่นิ้วใหญ่ก็ยังไม่หยุดเคลื่อนไหว แต่กลับเพิ่มแรงขยี้ลงไปอีก

“อื้อออ...”

พลอยสวยไม่ตอบ เพราะเธอตอบไม่ได้

“ตัวเธอ…นุ่มเหมือนเมื่อก่อนเลย” เขาพึมพำเบา ๆ อย่างพอใจ มืออีกข้างเลื่อนมารั้งสะโพกของเธอไว้แน่น แล้วเขาก็โน้มตัวลงมาอีกครั้ง คราวนี้ไม่ใช่แค่จูบ แต่เป็นการดูดกลืนริมฝีปากของเธออย่างหิวกระหาย

จูบของสิงห์นั้นเหมือนพายุ ที่ต้องการดูดกลืนเธอให้หายไป เธออยากจะผลักไสเขา แต่ร่างกายของเธอ กลับตอบสนองเขาอย่างซื่อตรง ในจังหวะที่มือและริมฝีปากของเขาสัมผัสไปทุกจุดบนร่างกายของเธอ เธอทำได้เพียงส่งเสียงหวานแห่งความสุขออกมา

เสียงหอบหายใจของเธอและเขาประสานกันอย่างใกล้ชิด ตอนนี้แผ่นอกของเธอแนบสนิทกับอกแกร่งของเขา เสื้อผ้าแต่ละชิ้นถูกเขาปลดออกจากร่างกายไปตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้ ทั้งสองนอนแนบสนิทกันด้วยร่างกายเปลือยเปล่า

พลอยสวยสัมผัสได้ถึงบางสิ่งบางอย่างที่ใหญ่โต และร้อน เธอรู้ว่าเหตุการณ์ต่อจากนี้จะเกิดอะไรขึ้น

“ฉัน...ใส่เข้าไปได้มั้ย”

สิงห์ถาม พลอยสวยคิดว่าเขาจะใส่มันเข้ามาเลย แต่ไม่...เขาหยุดและถามเธอก่อน เธออยากรู้ว่าถ้าเธอปฏิเสธเขาจะหยุดมันจริงๆ มั้ย หรือจะใส่มันเข้ามาโดยไม่สนใจคำปฏิเสธของเธอ

พลอยสวยมองหน้าสิงห์อย่างใช้ความคิด ก่อนที่เธอจะขยับขาของตัวเองให้ถ่างออกแทนคำตอบ

สิงห์ มองหน้าพลอยสวยยิ้มๆ ก่อนที่เขาจะยันตัวขึ้นและหยิบถุงยางอนามัยมาสวม และโน้มตัวกลับมาหาเธอ เพื่อเตรียมที่จะเข้าไป พลอยสวยเองก็กอดเขาแน่น เตรียมตัวรับตัวตนของเขา

แต่ก่อนที่สิงห์จะได้ใส่เข้าไป เสียงเอะอะโวยวายข้างนอกก็ดังขึ้น ทั้งสองคนหันไปมองทางประตู ก่อนจะหันมามองหน้ากันด้วยความสงสัย ว่าใครกันที่เป็นคนมาขัดจังหวะ