ฉันยิ้มดีใจออกมาที่ทุกคนชอบฉากที่ฉันเป็นคนตั้งใจทำมันออกมา เรื่อยราวแย่ๆวันนี้หายไปทันที รอยยิ้มของฉันผุดขึ้นมาบนใบหน้า ทำเอา เสือและคิวที่กำลังแสดงละครอยู่ถึงกลับ ยิ้มออกมาตามๆกัน ฉันมองไปที่เขาทั้งคู่ ก่อนจะรู้สึกว่า เปรมได้เอามือของเขามาลูบที่หัวของฉันอย่าทะนุถนอม สัมผัสในตอนนั้นมันทำเอาฉันใจฟูเอามาๆ เปรมมองหน้าฉันแล้วยิ้มออกมา “ ดีใจมั้ย ที่คนอื่นๆชอบ ” ฉันพยักหน้าตอบเปรมทันที เขามองหน้าฉัน ยิ้มไม่หยุด เสือที่อยู่ด้านหน้าเห็นทุกกิริยาบทของเขา สีหน้าแววตาที่คมกริบ ดั่งเจ้าป่าที่จะขย้ำเหยื่อ หลุดออกมาจากสายตาของเขาทันที เมื่อทำการแสดงละครจนจบ เพื่อนๆก็มานั่งที่ของตนเอง เสือเดินตรงมายังฉันท่าทางเหมือนจะหาเรื่องเปรม เอามากๆ ฉันเห็นท่าไม่ดี เลยลุกขึ้น แล้วค่อยๆพยุงตัวไปนั่งข้างๆเสือแทน โดยตำแหน่งการนั่ง ฉันอยู่ตรงกลางระหว่าง2หนุ่ม “ มึงเป็นไรมากป่ะ ”เสือหันไปพูดกับเปรม “ก็เปล่านิ” เขาตอบพร้อมยิ้มมุมปากท่าทางเจ้าเล่ห์ไม่น้อย “อะไรเสือ อย่าหาเรื่องคนอื่น ” ฉันพูดห้ามปรามเขาทั้ง2 “ คนอื่นที่ไหน ไอเปรมไออ้วนไง ลูกพี่ลูกน้องกูอ่ะ ” เสือพูดด้วยอารมณ์ฉุนๆ ฉันนึกอยู่สักพัก จนนึกอ
Last Updated : 2025-09-05 Read more