Share

11-เปรม

last update Last Updated: 2025-09-05 10:17:55

ฉันยิ้มดีใจออกมาที่ทุกคนชอบฉากที่ฉันเป็นคนตั้งใจทำมันออกมา เรื่อยราวแย่ๆวันนี้หายไปทันที รอยยิ้มของฉันผุดขึ้นมาบนใบหน้า ทำเอา เสือและคิวที่กำลังแสดงละครอยู่ถึงกลับ ยิ้มออกมาตามๆกัน ฉันมองไปที่เขาทั้งคู่ ก่อนจะรู้สึกว่า เปรมได้เอามือของเขามาลูบที่หัวของฉันอย่าทะนุถนอม สัมผัสในตอนนั้นมันทำเอาฉันใจฟูเอามาๆ เปรมมองหน้าฉันแล้วยิ้มออกมา

“ ดีใจมั้ย ที่คนอื่นๆชอบ ” ฉันพยักหน้าตอบเปรมทันที เขามองหน้าฉัน ยิ้มไม่หยุด เสือที่อยู่ด้านหน้าเห็นทุกกิริยาบทของเขา สีหน้าแววตาที่คมกริบ ดั่งเจ้าป่าที่จะขย้ำเหยื่อ หลุดออกมาจากสายตาของเขาทันที เมื่อทำการแสดงละครจนจบ เพื่อนๆก็มานั่งที่ของตนเอง เสือเดินตรงมายังฉันท่าทางเหมือนจะหาเรื่องเปรม เอามากๆ ฉันเห็นท่าไม่ดี เลยลุกขึ้น แล้วค่อยๆพยุงตัวไปนั่งข้างๆเสือแทน โดยตำแหน่งการนั่ง ฉันอยู่ตรงกลางระหว่าง2หนุ่ม

“ มึงเป็นไรมากป่ะ ”เสือหันไปพูดกับเปรม

“ก็เปล่านิ” เขาตอบพร้อมยิ้มมุมปากท่าทางเจ้าเล่ห์ไม่น้อย

“อะไรเสือ อย่าหาเรื่องคนอื่น ” ฉันพูดห้ามปรามเขาทั้ง2

“ คนอื่นที่ไหน ไอเปรมไออ้วนไง ลูกพี่ลูกน้องกูอ่ะ ” เสือพูดด้วยอารมณ์ฉุนๆ ฉันนึกอยู่สักพัก จนนึกอ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ข้างกาย หัวใจวิศวะ   #12 ใคร

    เสือทำตาเขียวใส่ฉัน เขาดูโกรธเอามากๆ เขานิ่งและไม่พูดอะไรกับฉันเลย แต่ก็ยังหวงฉันอยู่ ทันทีที่เห็นเปรมจับมือฉัน เขาก็รีบดึงฉันให้ไปนั่งข้างๆ “ไอตัน มึงนี่ตลอดเลยนะ เรื่องความเด๋อเนี้ย” คิวดุฉัน “ขอโทษ ก็ไม่รู้อ่ะ ” “ไม่รู้เหี้ยไร ไออิ้นก็บอกอยู่ว่าจองโต๊ะนี้” พอชดุฉันขึ้น “ก็มีพนักงานมาบอกกูว่า มีคนจองแล้ว แล้วเค้าก็ให้กูไปนั่งตรงนั้น ” ฉันพูดพร้อมทำหน้ามุ้ย “ใคร?” อิ้นถามขึ้นด้วยความสงสัย ฉันเห็นท่าไม่ดี กลัวว่าเด็กคนนั้นจะโดนดุเลยปัดๆคำตอบไป ”ไม่มีไรกินเถอะๆๆๆ“ ฉันชวนทุกคนให้สนุกกับงานที่อยู่ตรงหน้า ทุกคนดื่มและมีความสุขกันมากที่ไม่ได้ปลดปล่อยกันมานาน เล่นเอาเพลียกันเลยทีเดียว พอถึงเวลาก็แยกย้ายกันกล้บบ้าน ทุกคนเรียกคนขับรถให้มารับตนกลับ ส่วนฉัน ต้องขับรถไปส่งเสือกับเปรมที่บ้านก่อน เพราะทั้งคู่ แข่งกันกินเหล้าจนเมาไม่เป็นท่า คนที่นั่งข้างๆที่คนขับคือเสือ ส่วนเปรมนั่งเบาะหลัง เมื่อไปถึงบ้านของเสือ ฉันก็พยุงร่างหนาเข้าบ้าน ก่อนแม่บ้านจะเข้ามาช่วยฉัน ”หมดสภาพเลยนะคะคุณเสือ “ แม่บ้านพูดแซว ”หนูฝากดูแลด้วยนะคะ ป้านิด พี่ๆทุกคน “ ”อ้าว หนูตันไม่นอนร้างที่นี่หรอค

  • ข้างกาย หัวใจวิศวะ   11-เปรม

    ฉันยิ้มดีใจออกมาที่ทุกคนชอบฉากที่ฉันเป็นคนตั้งใจทำมันออกมา เรื่อยราวแย่ๆวันนี้หายไปทันที รอยยิ้มของฉันผุดขึ้นมาบนใบหน้า ทำเอา เสือและคิวที่กำลังแสดงละครอยู่ถึงกลับ ยิ้มออกมาตามๆกัน ฉันมองไปที่เขาทั้งคู่ ก่อนจะรู้สึกว่า เปรมได้เอามือของเขามาลูบที่หัวของฉันอย่าทะนุถนอม สัมผัสในตอนนั้นมันทำเอาฉันใจฟูเอามาๆ เปรมมองหน้าฉันแล้วยิ้มออกมา “ ดีใจมั้ย ที่คนอื่นๆชอบ ” ฉันพยักหน้าตอบเปรมทันที เขามองหน้าฉัน ยิ้มไม่หยุด เสือที่อยู่ด้านหน้าเห็นทุกกิริยาบทของเขา สีหน้าแววตาที่คมกริบ ดั่งเจ้าป่าที่จะขย้ำเหยื่อ หลุดออกมาจากสายตาของเขาทันที เมื่อทำการแสดงละครจนจบ เพื่อนๆก็มานั่งที่ของตนเอง เสือเดินตรงมายังฉันท่าทางเหมือนจะหาเรื่องเปรม เอามากๆ ฉันเห็นท่าไม่ดี เลยลุกขึ้น แล้วค่อยๆพยุงตัวไปนั่งข้างๆเสือแทน โดยตำแหน่งการนั่ง ฉันอยู่ตรงกลางระหว่าง2หนุ่ม “ มึงเป็นไรมากป่ะ ”เสือหันไปพูดกับเปรม “ก็เปล่านิ” เขาตอบพร้อมยิ้มมุมปากท่าทางเจ้าเล่ห์ไม่น้อย “อะไรเสือ อย่าหาเรื่องคนอื่น ” ฉันพูดห้ามปรามเขาทั้ง2 “ คนอื่นที่ไหน ไอเปรมไออ้วนไง ลูกพี่ลูกน้องกูอ่ะ ” เสือพูดด้วยอารมณ์ฉุนๆ ฉันนึกอยู่สักพัก จนนึกอ

  • ข้างกาย หัวใจวิศวะ   10- ทะเล

    วันเวลาผ่านมาจนถึงวันที่พวกเรา ออกเดินทางไปทริปกัน รถทัวร์ออกเดินทางกัน3คัน คันที่ฉันขึ้นอยู่ท้ายสุด พวกฉันถูกจับแยกกับเพื่อนๆ สลับคละกันไปหมด รุ่นพี่มาผสมปนกับรุ่นน้อง ฉันนั่งอยู่กับเปรม ส่วนดีนนั่งอยู่กับพี่กัน ทุกคนต่างพากันสนุกสนานเต็มที่มีแต่ฉันที่นั่งกินลมชมวิว “ เอาป่ะ ” ฉันยื่นซองขนมไปให้เปรม เขาก็หยิบมากินอย่างไม่เกรงใจ พอท้องเริ่มอิ่ม ตาก็เริ่มจะปิด ฉันฝากขนมไว้กับเปรม ก่อนที่จะห่มผ้าห่มเตรียมนอน ไอตัวฉันเองแหละที่เป็นตัวปัญหา ฉันหนุนที่ไหล่แกร่งของเขาทำเอาคนที่โดนพิงถึงกับเขินเล็กน้อย ก่อนที่ฉันจะหลับไป เอาเข้าจริงๆ ฉันรู้สึกไว้ใจเปรมอย่างบอกไม่ถูกแถมเขายังหน้าคุ้นๆเหมือนเคยเจอที่ไหนมาก่อน ผ่านไป3ชั่วโมงเราก็มาถึง หัวหิน สถานที่นัดพบของพวกเรา พี่ๆเริ่มแจกกุญแจสำหรับห้องพัก ด้วยความที่ผู้หญิงที่มามีน้อย จึงทำให้ฉันต้องได้นอนรวมกับพวกรุ่นพี่ปี2ด้วย ฉันไม่ได้สนิทกับใครเลยสักคนเพราะ แต่ละคนต่างไม่ชอบฉันเพราะฉันมีแต่เพื่อนผู้ชายมารุมล้อม ฉันเดินเข้าที่พักแบบไม่พูดคุกับใคร และไม่มีใครอยากจะพูดคุยกับฉัน ทุกคนต่างมองฉันเป็นตัวประหลาด “ เห้ออ ทำยังไงดีน๊าา ไม่มีสาวคนไหนดูท

  • ข้างกาย หัวใจวิศวะ   09-กิจกรรม

    เสือมองหน้าฉัน ทำเอาฉันเขินจนทำอะไรไม่ถูกเลยก็ว่าได้ ก่อนที่เขาจะเอามือใหญ่ๆหนาๆมาจับที่ท้ายทอยคอของฉันและดึงให้ต่ำลงมา เสือสบดปากของเขา เข้าริมฝีปากบางนุ่มของฉันอย่างรุนแรง บ่งบอกว่า วันนี้เขาต้องการเป็นอย่างมาก และเหมือนจะลงโทษฉันที่ทำให้เขาต้องเสียน้ำตา เขาถอดเสื้อของตัวเองออก ก่อนที่เขาจะถอดเสื้อของฉันทำให้เห็นชุดชั้นในสีดำที่ขับผิวขาวๆสุดๆ เสือปลดมันออกอย่างชำนาญ เขาใช้ปากดูดดื่มมันทันที หลังจากที่เผยให้เห็นเม็ดไตที่กำลังชูชัน มืออีกข้างขย่ำอย่างไม่ลดละ ก่อนที่เสือจะอุ้มฉันลอยไปนั่งอีกฝั่ง เขาลุกขึ้นถอดกางเกงอยู่ข้างเตียง เสือดึงขาฉันให้มาอยู่ขอบข้างเตียง เขาถอดกางเกงผ้าร่มขาสั้นของฉันออก ทำให้เราทั้งคู่เปลือยเปล่า เสือจับให้ฉันนั่งลง ก่อนที่เขาจะนั่งคุกเขา และก้มลงไปชิม น้ำรักหวานชื่น จากรูช่องแคบ “ อ๊าส์เสืออ ตรงนั้น ‘’ ฉันพยายามจะห้ามปรามชายหนุ่มที่ดูหิวโหยคนนี้มาก แต่ก็ไม่ทันได้เอ่ย ริมฝีปากและลิ้นสาก ก็มาตวัดเลียอยู่ที่เม็ดเสียวแล้ว เขาใช้นิ้วกลางถูๆที่ช่องแคบ ก่อนที่จะยัดมันเข้าไป เขากระตุกนิ้วรัวๆ ทำเอาฉันที่นอนอยู่ ดิ้นไปทั่วเตียง เหงื่อไหลไปทั้งตัว ‘’ หืมม กระตุ

  • ข้างกาย หัวใจวิศวะ   08-หวง

    เมื่อเราคุยหยอกล้อเล่นกัน ก็ทานอาหารไปด้วย จึงถึงเวลาที่ทุกคนแยกย้ายกันไปขึ้นชั้นเรียน ฉันก็แยกย้ายจากพวกที่เหนือ เขาดูเป็นคนดีพอสมควร อีโก้ไม่สูง เฟรนลี่และน่ารักเอามากๆๆ วันนี้พวกเรามีเรียนกันจนถึงแค่บ่าย3 ตกเย็นต้องมารูมกับพวกรุ่นพี่อีก ทำให้อาจารย์ปล่อยพวกเราเร็วกว่าปกติ เพื่อให้พวกเรามีเวลาว่างนั่งพักัน เป็นอาจารย์ที่เข้าใจลูกศิษย์และน่ารักจริงๆเลย พวกเราลงมารอพวกรุ่นพี่อยู่ด้านล่าง ใต้ตึกของคณะ นั่งคุยพูดเล่นหยอกล้อกันไปมา ‘’ เออวันนี้เดี๋ยวกูกลับเองนะ ‘’ ฉันพูดขึ้นก่อนเพื่อนๆจะเริ่มโวยวาย “ ทำไมอะ กลับกับกูก็ได้ จะกลับไปนอนบ้านหรอ “พอร์ชพูดถามขึ้น “ เออ ไปนอนบ้านกูมั้ยละ มึงจะไปไหนวันนี้ “ คิวถามอย่างกระตือรือร้น ส่วนเสือได้แต่ยืนเงียบไปพูดอะไร พอมองไป กรามนี่กัดกันแน่นเชียว “ เปล่า พอดีพี่ชายกูเขาซื้อคอนโดให้ใหม่ วันนี้เลยจะย้ายเข้าไปอยู่ พี่ก็ขนของไปให้เสร็จแล้วด้วย “ คำตอบของฉันทำเพื่อนๆโล่งใจ ก่อนจะยิงคำถามมาอีกรอบ ‘’ อยู่แถวไหน ตรงนั้นคนไว้ใจได้รึเปล่า “ พอร์ชพูดถามฉันด้วยความเป็นห่วง อิ้นที่มองพอร์ชอยู่ก็ถามขึ้นที่พอร์ชเอาแต่พ่นคำถามใส่ฉันมารัวๆ “ เออ เด

  • ข้างกาย หัวใจวิศวะ   07- อย่า

    บรืนนนนนนน เสียงรอของคิว ขับเข้ามาจอดอย่างเร่งรีบ ทำเอาเสือที่ทำหน้าที่พ่อบ้านอยู่รู้สึก หงุดหงิดและ สงสัย “ มาทำไมอีกว่ะ เหงาหรือไง’’ ผมวางมือจากตะหลิว ก่อนจะฝากสตูเนื้อ กับป้าอ้อย แม่ครัวของเรา ผมเดินออกมาไม่ทันได้ ด่าทอเพื่อน มันก็วิ่งแจ้น ขึ้นไปที่ห้องนอนของผมทันที “ ไอสัสเอ้ย มาก็ไม่บอก ฝากตรงนี้แปปนึงนะครับป้า “ ‘’ ตัน เป็นไงบ้าง ตัวร้อนชิบหายเลย “ คิวพูดขึ้นพร้อมเอามือมาประคบที่หน้าผากของฉัน ‘’ อืมม แค่ง่วงนอน ไม่มีไร’’ “ ไอเหี้ยวคิว มึงจะขึ้นมาก็บอกกูหน่อยดิวะ” เสือวิ่งขึ้นตามมาบ่น ก่อนจะเห็นว่าคิว ดูเป็นห่วงฉันผิดปกติ เขาจึงรีบวิ่งมาดู ‘’ ตัน เป็นไร เชี่ย มึงไม่สบายหรอ ‘’ ‘’ อืม เอายามาให้กูกินหน่อย เดี๋ยวก็ดีขึ้น ‘’ ก่อนจะที่ฉันจะลุกขึ้นพยุงตัวเองขึ้นมานั่ง ‘’ แล้วมึงไม่ทำไรมาวะ เป็นไข้ ‘’ คิวถามด้วยความเป็นห่วง ฉันไม่ได้ตอบแต่อย่างใด รับยาลดไข้มาจากเสือ ก่อนจะยิ้มให้เขา ‘’ ไอเสือ มึงให้ไอตันเล่นน้ำฝนใช่มั้ย เมื่อวานฝนตก กูบอกแล้วว่าอย่าตามใจมัน มึงนี่ไม่ฟังเลย’’ คิวพูดบ่นเสือออกมาด้วยความเข้าใจผิด “ เออๆ’’ เสือตอบแบบส่งๆ ก่อนที่ฉันจะยิ้มเชิงหัวเราะออ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status