All Chapters of วิธีการเป็นผู้รอดชีวิตจาก 13 กฎเหล็กของอควาเรียมต้องห้าม: Chapter 21 - Chapter 30

ความเงียบที่น่าขนลุกกลับเข้าปกคลุมอควาเรียมไตรตันอีกครั้ง ทิ้งไว้เพียงเสียงสะอื้นแผ่วเบาของพลอย และเสียงพึมพำที่ไม่เป็นภาษาของต้นที่ยังคงคลุ้มคลั่ง หมอกนอนแน่นิ่งอยู่ในวังวนของอดีต เจมส์ยังคงหมดสติและซีดเซียว มิกิอยู่ในสภาพเงียบงัน ไร้การตอบสนอง ฟ้าพูดจาไม่รู้เรื่องราว และแพรวาต้องเผชิญกับการเปลี่ยนแปลงอันน่าสะพรึงกลัวการที่หมอกถูกบิดเบือนจิตใจและร่างกายจากการท้าทายกฎ ยิ่งตอกย้ำความจริงอันโหดร้ายว่าอควาเรียมแห่งนี้กำลังกลืนกินตัวตนของพวกเขาไปทีละคนอย่างช้าๆ“กฎข้อที่ 13...มันร้ายกาจที่สุดเลย” พลอยนั่งคุดคู้อยู่ข้างร่างของแพรวา ใบหน้าของเธอยังคงซีดเผือด รอยตราประทับบนฝ่ามือยังคงแดงก่ำและเรืองแสงเล็กน้อย เธอมองหมอกที่นอนแน่นิ่งด้วยความหวาดกลัวสุดขีด“อืม” อิฐส่งเสียงออกมาในลำคอ ความเครียดปรากฎอยู่บนใบหน้าของเขาอย่างชัดเจน“ฉันว่าฉันคงต้องตายอยู่ที่นี่แล้วแหละ” พลอยถอนหายใจเสียงดังลั่น“ไม่ อย่าเพิ่งท้อ ฉันจะพาทุกคนออกไปให้ได้” อิฐเอ่ยบอกอีกครั้งด้วยความมั่นใจเขาก็ไม่ได้มั่นใจมากนักหรอก แต่มันคือเป้าหมายของเขาที่จะต้องเอาชนะอควาเรียมแห่งนี้ให้ได้ เขาไม่อยากยอมแพ้ เพราะเขาไม่ชอบความพ่าย

ความลับที่ลุงแดงเปิดเผยเกี่ยวกับอดีตของอควาเรียมไตรตันว่าเคยเป็นศูนย์วิจัยลับที่ทำการทดลองผิดจรรยาบรรณและการหายตัวไปของผู้คน ยิ่งตอกย้ำความน่ากลัวของสถานที่แห่งนี้ และทำให้ความไม่ไว้วางใจภายในกลุ่มเพิ่มขึ้นเป็นเงาตามตัว โดยเฉพาะเมื่อฟ้ายังคงจ้องมองอิฐด้วยความสงสัย แสงสลัวจากตู้ปลาที่บรรจุสิ่งมีชีวิตแปลกประหลาดในโซนลับส่องกระทบใบหน้าของพวกเขา เผยให้เห็นแววตาที่เต็มไปด้วยความหวาดผวาและความสับสน“ลุงแดง... ลุงรู้เรื่องนี้มาตลอดเหรอคะ?” พลอยพึมพำ น้ำเสียงของเธอสั่นเครือ “ทำไมลุงไม่บอกพวกเราตั้งแต่แรก?”สีหน้าของลุงแดงเต็มไปด้วยความอึดอัด เขาอยู่ท่าทีที่ไม่แน่ใจว่าจะพูดความจริงที่เหลือออกไปทั้งหมด หรือควรจะพอแค่นี้ แต่ยังไม่ทันที่จะได้พูดอะไรออกไป ท่าทีประหลาดของมิกิก็เรียกความสนใจไปจากทุกคนเสียก่อนสายตาของมิกิที่เคยอยู่ในสภาพเงียบงัน บัดนี้เธอก็เริ่มมีอาการแปลกๆ มากขึ้น เธอเดินวนไปมารอบๆ กลุ่มอย่างเชื่องช้า ดวงตาของเธอยังคงล่องลอยและว่างเปล่า แต่บางครั้งเธอก็จะหยุดนิ่ง จ้องมองไปยังร่างของเจมส์ที่ยังคงนอนแน่นิ่งอยู่บนพื้นอย่างไม่ละสายตาเจมส์ที่เคยเป็นชายหนุ่มขี้เล่นผู้ไม่เชื่อในเรื่องลี้

ความจริงอันน่าสะพรึงกลัวที่แพรวาค้นพบเกี่ยวกับบันทึกการทดลองมนุษย์ในโซนลับของอควาเรียมไตรตัน และการที่พ่อของเธอคือหนึ่งในผู้เคราะห์ร้าย ทำให้บรรยากาศภายในกลุ่มยิ่งหนักอึ้ง ความหวาดผวาและความสิ้นหวังแผ่ซ่านไปทั่ว แสงสลัวจากตู้ปลาที่บรรจุสิ่งมีชีวิตแปลกประหลาดสะท้อนใบหน้าของพวกเขา เผยให้เห็นแววตาที่เต็มไปด้วยความสับสนและความหวาดกลัวที่ผสมผสานกับความโกรธแค้นต่อสิ่งที่อควาเรียมได้กระทำ“พ่อของแพรวาอยู่ที่นี่...” พลอยพึมพำ น้ำเสียงของเธอสั่นเครือพลางน้ำตาคลอหน่วย “เราจะช่วยเขาได้ยังไง?”อิฐยังคงยืนนิ่ง ใบหน้าของเขาเรียบเฉย แต่แววตาฉายประกายบางอย่างที่บ่งบอกถึงความมุ่งมั่น เขากวาดสายตามองไปที่เอกสารในมือของแพรวาที่ตกอยู่บนพื้น “เอกสารพวกนี้...คือหลักฐานสำคัญ” อิฐกล่าวขึ้นมา เสียงของเขาหนักแน่นและสงบ “มันยืนยันว่าการทดลองนี้มีอยู่จริง” เขานึกถึงข้อมูลที่เขาเคยอ่านในสมุดบันทึกของนักวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับสิ่งมีชีวิตไฮบริด และการหายตัวไปของผู้คนหลังจากที่แพรวา มิกิ และกวินดูเหมือนจะกลับมามีสติ คนที่เหลือต่างก็มีอาการที่ดีขึ้นจากตอนแรก ทุกคนดูเหมือนจะได้รับสติกลับคืนมาอีกครั้ง นั่นทำให้อิฐ พลอย แ

“พลังของที่นี่กำลังพยายามสื่อสารกับเรา” อิฐกล่าวตามความเข้าใจของตัวเอง “เราต้องทำความเข้าใจแหล่งพลังงานนั้น เพื่อหาทางหยุดมัน”ลุงแดงที่ยังคงมีอาการหวาดผวาและมักจะหันไปมองรอบๆ ราวกับว่ามีเงาปริศนาตามเขาอยู่ตลอดเวลากล่าวขึ้นในระหว่างที่คนอื่นๆ นิ่งเงียบ “เสียงที่มาจากใต้บาดาล มันกำลังจะเปิดเผยความจริงทั้งหมด แต่ความจริงนั้นอาจจะอันตรายเกินกว่าที่เราจะรับไหว”อิฐตัดสินใจเดินนำหน้ากลุ่มไปอย่างช้าๆ ดวงตาของเขากวาดมองไปรอบๆ อย่างระมัดระวัง เขาเหลือบไปเห็นเงาของเจ้าหน้าที่ชายผู้นั้น เจ้าหน้าที่ที่นำพวกเขาเข้ามาในอควาเรียม เขากำลังยืนอยู่กลางทางเดินด้านหน้าของพวกเขา ห่างออกไปไม่ไกลนัก ท่าทางของเขายังคงนิ่งสงบ แต่คราวนี้เขาหันหน้ามาหาพวกเขาโดยตรง ดวงตาของเขามีประกายสีแดงเรืองรองวูบไหวอย่างชัดเจน และรอยยิ้มบางๆ ที่น่าขนลุกก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา“แก... แกเป็นใครกันแน่!” พลอยกรีดร้องด้วยความหวาดกลัวสุดขีด เธอกอดแขนอิฐแน่น เจ้าหน้าที่ไม่ตอบ เขาก้าวเข้ามาหาพวกเขาอย่างช้าๆ ทุกย่างก้าวของเขาสร้างเสียงสะท้อนที่ก้องกังวานไปทั่วทั้งทางเดิน“คุณ... คุณคือใครกันแน่?” อิฐถามเสียงเครือ เขามองไปที่เจ้าหน

ความจริงอันน่าสะพรึงกลัวที่กวินค้นพบในสมุดบันทึกของนักวิทยาศาสตร์ เรื่องรายละเอียดของการทดลองมนุษย์ที่โหดร้าย และการบังคับให้เหยื่อเข้าร่วม ยิ่งทำให้ความสิ้นหวังทวีคูณพลอยทิ้งตัวลงนั่งคุดคู้อยู่กับพื้น สีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความหวาดกลัว “มันโหดร้ายเกินไปแล้ว... เราจะทำยังไงกันดี”“สมุดบันทึกเล่มนี้อาจมีแผนผังที่จะนำเราไปสู่แกนพลังงาน และวิธีที่หยุดมัน” อิฐพูดพลางมองไปยังคนที่เหลือ “นี่คือทางเดียวที่เราจะรอด”“แน่ใจใช่ไหมว่านี่คือหนทางที่จะพาเรากลับบ้านได้” พลอยถามย้ำอย่างไม่มั่นใจ“แต่เราไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว” ลุงแดงกล่าวเสริมไม่ทันที่จะได้พูดคุยกันต่อทุกคนก็เริ่มสังเกตเห็นบางสิ่งที่น่าสะพรึงกลัวปรากฏขึ้นในตู้ปลาที่เรียงรายอยู่รอบตัวพวกเขา มันไม่ใช่ปลา ไม่ใช่สิ่งมีชีวิตประหลาดที่พวกเขาเคยเจอ แต่เป็นเงาสะท้อนของตัวเองที่ปรากฏขึ้นบนผิวน้ำในตู้ปลาที่ว่างเปล่า ราวกับเป็นภาพหลอนที่ฉายมาจากมิติอื่นแต่เงาสะท้อนเหล่านั้นไม่ได้นิ่งเหมือนกระจกเงา มันกลับเคลื่อนไหว และแสดงภาพอนาคตที่น่าสะพรึงกลัวของแต่ละคนเงาสะท้อนของฟ้าในตู้ปลาที่กำลังจมดิ่งลงสู่ความมืดมิดของน้ำ ร่างกายของเธอบิดเบี้ยว และค่