All Chapters of Carrying the Beast Child: Chapter 21 - Chapter 27

PunishThat fucker.Ang kapal talaga ng pagmumukha ng lalaking 'yon!Galit na galit akong tumayo, bawat hakbang ko palabas ng pribadong silid ay may pabigat na bagsik. Hindi ko na alintana kung may mga matang nakasunod sa akin habang lumalabas ako ng restaurant—wala akong pakialam. Sana lang, hindi sila makaamoy ng nasusunog kong damdamin.Pagkapasok na pagkapasok ko ng kotse ay agad kong kinuyom ang manibela.Putang ina.I clenched my jaw, and in one hard breath, pinaandar ko ang Mercedes-Benz. Isa ito sa mga kotse ni Papa noong nabubuhay pa siya—isa sa mga naiwan niya sa amin. Samantalang ang Aston Martin naman ay ginagamit ngayon ni Kuya. Pero ngayon, hindi 'yon ang gusto kong makita.Dahil sa rearview mirror, nakita ko ang isang itim na Jaguar na mabilis na sumusunod.Lisandro.Of course, it's him.Mas lalong tumindi ang inis ko. I slammed on the gas, accelerating fast. Para kaming nasa karera ngayon. I could see him catching up—always catching up, like he always does.Bumagal lan

AgreementPabalik-balik ang lakad namin ni mama sa tapat ng operating room. Pareho kaming hindi mapakali. Ilang ulit na naming nilingon ang pinto, inaasahang bubukas na ito at lalabas ang doktor."Ano ba kayong mag-ina kayo, pwede bang umupo na kayong dalawa?" singhal ni Tito Max, halos sumabog na ang ugat sa sentido. "Kanina pa ko hilong-hilo sa inyong dalawa. Parang kayo ang ooperahan e!""Maupo na nga kayo! Selena, Stella! Nakakastress kayo!""Sinabi naman ng poging doktor, 'di ba?" dagdag pa niya habang nilalamas ang sentido. "Magiging maayos ang lahat. Kaya tigilan n'yo na 'yang zombie walking n'yong dalawa! Jusko, malapit ng mamuti ang mata ko sa inyong dalawa!"Sabay kaming napabuntong-hininga ni mama at napaupo sa upuang malamig pa rin sa kaba.Pagkatapos ng halos labing-dalawang oras ng operasyon, sa wakas ay lumabas din ang isa sa mga doktor. Sabay kaming napabangon ni mama."The operation is a success. Wala na kayong dapat ipag-alala," wika ng doktor.Para akong nabunutan n

PuppetI accidentally saw the big portrait of me hanging on the wall inside his room.Nanlamig ako sa kinatatayuan ko. Parang nawala ang lahat ng tunog sa paligid. My breath caught in my throat. My chest tightened. I couldn't move—I was frozen, staring at my own face smiling back at me from the massive canvas like I was someone's prized possession.It was me.Candid.Lively.Smiling as if I were in love.When did he even take this photo? No—this wasn't just a photo. It was a painting. A painting that saw too much. That knew too much.I turned around to flee, but something else caught my eye.A shelf.Dozens of magazines. Neatly stacked, obsessively organized.My name screamed from the covers.I stepped closer, my limbs trembling. Fashion issues, lifestyle features... months, years worth of magazines where I was the cover girl—every single one where I had appeared, every single one. Some had sticky notes pressed on the corners. Dates. Locations. Circled words. One even had a caption hi

Stop"Trisha, napainom mo na ba si Leandro ng gamot niya?""Opo, Ma'am. Kumain na rin po siya. Nandoon po siya ngayon sa playroom," banayad niyang sagot sa akin."Trisha, wag mong kalimutan i-check ang sugar niya, ha? Paki-record palagi. Bantayan mo na rin muna siya. May dadaanan lang ako sa ospital.""Sige po, Ma'am. Wala pong problema, hindi ko kakalimutan," nakangiti niyang sagot.Tumunog ang telepono ko. Lisandro.Binuksan ko ang mensahe.Lisandro:Do you need to go somewhere today?Ako:Sa hospital lang, bakit?Lisandro:I'm here outside. I'll drive you there.Napakunot ang noo ko. Mabilis akong lumabas, at natanaw ko agad ang kanyang sports car sa tapat. Agad akong sumakay."What are you doing here?"He glanced at me, jaw clenched. "I said I'll drive you.""I'm your personal driver from now on. You're not allowed to drive alone after what happened.""I'm not letting you drive, Stella. Ako na ang driver mo. Simula ngayon.""Are you out of your mind?" mariin kong sagot. "Sinabi ko