Semua Bab Haplos Ng Kasalanan [ SPG ]: Bab 31 - Bab 40

Ramdam ni Elyze ang malakas na kabog ng kaniyang dibdib. Maisip niya palang na mababangasan ang guwapong muka ng kaniyang anak kinakabahan na siya. Hindi niya rin maimagine ang itsura ni Oliverio once na makita iyon baka pati bata at magulang nito ay patulan ng kanilang ama. Masyadong protective ang lalaki pagdating sa kanilng anak. Kaya naman hinihiling niya na ayos lang ito. Hinanap ni Elyze si Knight at nang makarating sa bakanteng lote bigla nalang may humambalos sa kaniya sa likuran at natamaan ang kaniyang batok. Biglang nanlabo ang kaniyang paningin hanggang sa tuluyan na nga siyang nawalan ng malay. Samantala, dali-daling isinakay nila Ezekiel at Hope si Elyze sa kotse. Saka iyon pinaandar palayo, hindi nila alam na may tracking device ang hikaw na suot ni Elyze. Nilagay iyon ni Xerxes sa ina, nababahala ang kambal na baka mapahamak nga na naman ito. "Kinakabahan ako sa ginagawa natin, Ezekiel. Kidnapping ito eh, paano kapag nahuli tayo?" kabadong saad ni Hope. "Bakit ka na

Kung siya lang ang dating Elyze na mas pinaiiral ang malambot na puso at pagmamahal sa kapatid walang mangyayari. Hanggang sa mag tagumpay nalang si Hope na mapatay siya. Kaya mas gugustuhin niya pang makulong nalang ito kaysa siya ang mabura sa mundo. Nalulungkot, nangungulila at nanghihinayang pero pansamantala lang iyon. Alam ni Elyze na malabo na silang bumalik sa dati. Dahil kung may balak pa ang Ate niya, hindi nito uulitin ang ginawa sa kaniya. "Ayos ka lang ba?" nag aalalang tanong naman ni Oliverio saka inabutan ng tubig ang asawa. Nauuhaw namang ininom iyon ni Elyze."Sa katunayan, hindi ko alam kung anong mararamdaman ko. Nakakalungkot dahil umabot sa puntong ito. Pero wala man lang pagbabago kay ate Hope. Bukod pa roon, habang buhay kkng dadalhin ang katagang 'Sariling kapatid nagawang isuplong ang kaniyang ate' nakakatawa ano? Kapatid ko na 'yan, tapos ako pa ang nag diin." biglang tumulo ang luha sa mga mata ni Elyze. Alam niyang marami siyang hindi magandang maririnig

[ Warning SPG ] Hindi maintindihan ni Elyze kung ano ba ang naging mali niya? Dahil sobra siyang pinahihirapan sa buhay. Kaya nang gabing iyon sa kanilang pag uwi, nag kulong siya sa banyo. Ginabi na kasi sila dahil sa kaso ni Renz at sa dami ng proseso. Hinubad niya ang suot na damit at nagbabad sa bathub. Habang nag iisip narinig ng babae ang boses ng kaniyang asawa. "Elyze? Naliligo ka ba?" tanong nito. Nagtaka na kasi si Oliverio dahil ang tagal sa banyo ng babae. "Oo, gusto kong marefresh. Naguguluhan na ako at nahihirapan na. Pakiramdam ko ang malas ko sa buhay. Inaatake na yata ako ng anxiety, Oliverio?" pag amin niya sa asawa. "Can I open the door?" "Yes.." mahinang sagot ni Elyze. Nasa sarili naman nilang kwarto ang kambal kaya walang problema. Marahang ipinihit ni Oliverio ang door knob ng pintuan at pumasok sa loob. Bumungad sa kaniya ang asawang walang suot na damit. Nakababad ito sa bathub at halos mamula na ang katawan sa init ng tubig na ginagamit. "Are you oka

[ Warning SPG ]Matapos nilang mag bakasyon at mag liwaliw. Muli silang bumalik ng Manila para sa kompanyang hinahawakan ni Oliverio. Kailangan kasi siya sa mga meeting at kung ano-ano pa. "Puwede naman kayong maiwanan muna rito, Elyze.. Bago nalang ako bumalik marami lang aasikasuhin sa kompanya. Medyo lumalawak na rin talaga." saad ng lalaki."Kung aalis ka rito, isama mo na kami. Hindi na ako mapanatag ngayon e. Hindi na ako sanay na kami lang baka kung ano na naman ang mangyari." sagot naman ni Elyze. Tumango si Oliverio at sumakay sila ng Chopper buong mag anak. Bumyahe iyon pabalik ng Pilipinas at ibinaba sila sa Airport. Ihinatid muna ni Oliverio ang kaniyang mag iina sa Mansion bago siya dumiretso sa kompanya. Inayos niya ang mga kailangang ayusin at tapusin.Samantala, naging abala naman si Elyze sa pag aalaga ng mga bata. Hanggang sa dalawin ng antok ang mga ito. Naiwan naman si Elyze na nakatingin sa labas ng bintana. Umuulan ng araw na iyon, maaga silang umalis ng Greece

Habang masayang nakikipag kuwentuhan si Elyze sa kababata, doon naman dumating ang asawa niya galing sa trabaho. Maangas at dominante itong lumapit sa dalawa. "You're having a good time, my wife.." aniya sa baritonong boses. Halos mapatalon naman si Elyze sa gulat. Hindi niya lubos akalain na darating ito at muli na naman niyang narinig ang boses nito noong una silang magkaharap sa Hospital. "Oliverio! Nandito kana pala, siya nga pala. Ito si Noah, kababata ko. Kauuwi niya lang galing sa ibang bansa kaya ngayon lang siya nakabisita." pakilala ni Elyze sa kaharap. Nakaramdam ng panlalamig si Noah, hindi niya akalain na ito ang makakatuluyan ng kaniyang pinakamamahal na si Elyze. "Hi, Noah pare.." aniya at makikipag kamay sana kay Oliverio pero nang ilahad niya ang kamay lumagpas ang kamay nito papunta sa baywang ng asawa. Bahagyang natawa si Noah sa pagkapahiya. Doon palang alam niyang hindi siya gusto ng lalaki. At pareho sila ng nararamdaman. "Oliverio.." saway ni Elyze p