Sa sandaling yun, si Sharon ay bumalik na sa sarili habang nasa pinto. Nang makita niyang gising na si Edward, sumandal siya sa pader.Ang boses niya ay namamaos habang sinabi niya, “Ed… pwede ba tayong magsimula ulit? Kalimutan na natin ang dalawang taon na yun. Tutal, pareho tayong gumawa ng mga pagkakamali.”Lumabas si Edward, at kumapit sa braso niya si Sharon. Gayunpaman, nilayo ni Edward si Sharon, malamig ang ekspresyon niya.“Klaro ang sinabi ko kagabi. Wag ka nang mag abala na manghingi ng simpatya. Lumipat ka na palabas ng bahay ko ngayong araw.”“Ed, Ed…”Sumunod si Sharon kay Edward. Ngunit pagkatapos magpalipas ng gabi sa tabi ng pinto, manhid na ang mga binti niya, at bumagsak siya sa sahig.Naisip niya na tatalikod si Edward tulad ng dati, mag aalok ng kamay, at kakamustahin siya. Ngunit ngayon, hindi man lang siya tiningnan ni Edward. Sinuot lang ni Edward ang kanyang sapatos at naglakad palabas ng pinto.Nang tumalikod na si Edward, nasa sahig pa rin si Sharon a
Baca selengkapnya