Semua Bab A night with the Ruthless Mr. Andreev: Bab 121 - Bab 130

NANG MAKAALIS SI Cydine ay hindi na siya nakatulog pa. It was hard for her to fall back to sleep. Her mind’s been thinking why was he in a rush. Nagising kasi siya dahil nakakaramdam siya ng tawag ng kalikasan. Wala si Cydine sa kama nito kaya’t hinananap niya.She found him outside her room’s terrace. Nakadikit ang phone nito sa tenga at mukhang mayroong kausap na importante. Hindi niya kasi marinig kung ano ang pinag-usapan ng mga ito dahil gawa sa salamin ang pinto. She can only hear his faint voice talking. And now he was in a hurry to leave.Ano kaya ang meron?Sinubukan na niyang makatulog ngunit nahihirapan siya. Kung ano-ano na lang na posisyon ang kanyang ginawa ngunit wala pa rin. Hanggang sa nagdesisyon na lamang siyang bumangon at ipaghanda ng makakain ang mga bata. Alas singko na rin naman ng umaga, e.Hinanap niya ang kanyang sleepers at agad na lumabas ng silid. Kusot-kusot niya pa nga ang kanyang mga mata nang pababa siya ng hagdanan. Pagkarating niya sa unang palapag

PARANG NAGING LUTANG siya sa mga salitang binitiwan ng kanyang kaibigan. Brandon stayed the whole day. Naging sabik ang mga bata na buksan ang kanilang regalo at mas naging excited ang mga ito nang makitang nandito si Brandon.They had breakfast after breakfast, they all decided to play. Hindi siya nakisali. Her mind are busy thinking about her father and Cydine. Ngayon ay naiintindihan na niya kung bakit gusto ni Brandon na sabihin niya sa kanyang ama ang kung ano man ang kanyang nalaman.But Gavin and Cydine told her the same thing, not to tell her father about anything she discovered. At ‘yon ang itatanong niya sa binata. Kakaalis pa nga lang nito ay marami na siyang nakahandang tanong sa pagbalik nito.“You’ve been staring into the horizon for minutes now. Are you sure you’re okay?” puna sa kanya ng kanyang mommy na kakagaling lang sa kusina, bitbit ang mga brownies na ginawa nito.Walang pagdadalawang isip siyang tumango at nilingon ang kanyang mommy. “Yes, mom. I am fine now. S

KAHIT HINDI sang-ayon ang kanyang ama ay nagawa niya itong pilitin na umuwi dahil lang sa gusto nitong malaman ang tungkol sa kanyang pinagbubuntis. Hindi na rin mabilis ang takbo ng kanyang sasakyan ngayong pauwi na sila.Ramdam niyang panay ang pagsulyap ng kanyang ama sa kanyang tiyang habang nagmamaneho siya. Hindi niya na lang ito pinansin at nagpatuloy na lang sa pagmamaneho. Kung kanina ay nag-aalala siya para sa kanyang ama, ngayon ay nag-aalala na naman siya sa ama ng mga anak niya, kay Cydine.He’s in Croatia and will be given a punishment according to their law.And it makes her wonder, what kind of punishment? Hindi pa pala punishment ang pagbawi ng mga ari-arian ng kanyang ama, may ibang punishment pa pala.“I’m sorry, Delancy.”Wala sa sarili niya itong sinulyapan at kumunot ang kanyang noo. “Bakit ka nag-so-sorry.”Humugot ito ng malalim na hininga. “I’m sorry for not listening to you. Alam kong hindi mo magagawa ang pagnanakaw sa kompanya. I know how much you hate comp

HANGGANG SA isa-isa nang nagigising ang mga bata. Nang sumulyap siya sa orasan ay nakita niyang isang oras na rin ang dumaan magmula nang iwanan niya ang kanyang mommy at daddy.Inakay niya ang mga bata pababa ng hagdanan. She wanted them to meet him. Dahil kailang makilala ng mga bata ang kanyang ama. Kahit naman nagtaksil ito sa kanyang ama ay hindi niya pwedeng kalimutan kung paano nito ibigay sa kanya ang lahat ng kanyang gusto. Kaya nga siya nabansagan ng spoiled brat dahil lahat ng kanyang hiling ay binibigay sa kanya ng kanyang ama.Pagdating nila sa baba ay bumungad sa kanya ang kanyang mommy at daddy na nakaupo sa sofa, binabalot ng katahimikan. Pansin niya ang nangingilid na luha sa mga mata nito at panay ang singhot, probably stopping herself from crying.“Mamma, la nonna sta piangendo? Perché i suoi occhi sono rossi?” tanong sa kanya ni Dasha nang makita ang kanyang Lola. “E chi è quell'uomo accanto a lei? Assomiglia in qualche modo a te, mamma.” [translation: Mommy, is gr

DAYS AND WEEKS had passed, ngunit hindi pa rin bumabalik si Cydine. At sa bawat araw na dumaraan ay hindi niya maiwasang makaramdam ng takot para sa binata. Kinakabahan din siya sa katotohanan na baka napano na ito.Her parents are getting along now. Lumipat na rin sila sa dati nilang mansion para magkaroon ng matinong tulugan ang mga yaya ng mga bata at para na rin hindi na matulog ang kanyang daddy sa lapag. Marami kasing silid ang mansyon nila kaya’t hindi problema ang matutulugan.And right now, her family is planning on a trip. Hindi niya alam kung sasama ba siya ngunit bakas sa kanyang mga anak sa kasabikan nang marinig ang salitang dagat. Maybe because it’s already summer.“Are you leaving?” tanong niya kay Brandon nang makitang mayroon na itong bitbit na mga bagahe. “Where are you going?”“Immagino che ora dovrò andarmene,” anito at ngumiti. “Thank you for letting me stay, Delancy.” [translation: Guess I have to leave now.]Nilapitan niya ito habang nakakunot ang noo. “Why are