Semua Bab ชายาข้าน่ารักเกินใคร: Bab 181 - Bab 190

เฉินซือหยางเหงื่อแตกเต็มศีรษะ นอนกระสับกระส่ายอยู่บนเตียงนอน เขาเห็นดวงจิตของตนเองหลุดออกจากร่างของสวีจิ้งเฟิ่งบุรุษผู้มีใบหน้าเหมือนกันกับเขาไม่มีผิดเพี้ยน ขณะที่เขากำลังสับสนมึนงง เงาร่างก็เกิดไหววูบ คราวนี้เขาปรากฏตัวอยู่ในห้องห้องหนึ่งซึ่งดูคุ้นตา ‘นี่มันตำหนักซูเซียว!’ เฉินซือหยา

ภายใต้การดูแลของจ้าวลี่หมิงเพียงสามวันเฉินซือหยางก็ฟื้นตัวจากพิษไข้ ร่างกายกลับมาแข็งแรงดั่งอาชาศึก เช่นเดียวกันกับอาการป่วยของเฉินเทียนอี้ แม้องค์จักรพรรดิจะหมดสติไปสามวันสามคืนพานให้ผู้คนตื่นตระหนก หมอหลวงวิ่งวุ่นเข้าออกตำหนักบรรทมราวกับหนูติดจั่น หวั่นเกรงว่าจะรักษาศีรษะเอาไว้ไม่อยู่ ดีที่มีหานกว

ในระหว่างนั่งรอเฉินซือหยางมารับตัว จ้าวลี่หมิงถือพัดขนนกยูงแดงในมือเล่นด้วยหัวใจกระสับกระส่ายเต็มไปด้วยความตื่นเต้นกังวลขัดกับความรื่นเริงด้านนอกโดยสิ้นเชิง เสียงมโหรีบรรเลงดังกึกก้องทั่วเมืองผิงอาน ประตูวังเปิดกว้างเต็มบานเป็นครั้งแรกในรอบหลายสิบปี เฉินซือหยางในชุดเจ้าบ่าวสีแดงโดดเด่น มีดอกไ

จ้าวลี่หมิงถูกอุ้มเข้าห้องหอ หลังจากท่านพ่อท่านแม่ของเขาเข้ามาทำพิธีปูเตียงให้เรียบร้อย เขาก็ได้แต่นั่งรออย่างสงบอยู่ภายในห้อง “ข้าจะออกไปต้อนรับแขกสักครู่ หากเจ้าหิวก็ทานก่อนได้เลยไม่ต้องรอข้า” เฉินซือหยางจูบหน้าผากอิ่มเนิ่นนานค่อยผละจากคนร่างเล็กอย่างอาลัยอาวรณ์ “ดูแลพระชายาให้ดี” “เ

“เด็กดี ให้ข้าเอ็นดูเจ้า” เฉินซือหยางกระซิบบอกเสียงพร่าชิดคางเรียว ลิ้นสากไล้เลียไปตามกรอบหน้าหวาน จูบแก้มอิ่มหนักๆ ก่อนจะเข้ารุกรานกลีบปากบางจนบวมช้ำ จ้าวลี่หมิงจูบตอบคนร่างสูงอย่างร้อนแรงเฉกเช่นเดียวกัน ลิ้นเรียวคลุกเคล้าผัวพันกับลิ้นหนาเต็มอารมณ์หวาม ขาเรียวงามอ้ากว้างเปิดรับร่างหนาที่แทรก