Semua Bab ชายาข้าน่ารักเกินใคร: Bab 211 - Bab 220

เฉินซือหยางหลงวนอยู่ในเงามืด ความทรงจำต่างๆ โถมทะลักเข้าหาดุจโคมม้าหมุน ทำเอาเขาปวดศีรษะจนแทบระเบิด ร่างกายจมดิ่งลงสู่ห้วงลึกแห่งอนธการ เงาร่างโปร่งใสปรากฏขึ้นหน้าเรือนไม้หลังเล็กหลังหนึ่งซึ่งซ่อนตัวอยู่ท่ามกลางป่าเฟิง บนยอดเขาซีเทียนเฟิง เฉินซือหยางเดินดูโดยรอบอย่างแสนคิดถึง ศาลาหอเก๋ง สระบั

“คงน้อยกว่าเจ้า” สวีหนิงหลงปรายตามองหน้าอีกฝ่ายนิ่ง สายตาเข้มลึกกวาดมองผืนป่าที่พังไปทั้งแถบหลังตำหนักเยว่ชุน ถึงจะถูกอำพรางด้วยต้นไม้เขียวชอุ่มอันเกิดจากพลังวิญญาณของสวีเฟยหลง แต่ก็ไม่อาจตบตาเขาได้ ก่อนจะหลุบตามองหงส์เพลิงตัวน้อยในอุ้งมือหนาด้วยสีหน้าอึมครึม “เหตุใดจึงไม่รายงาน” “ของแบบนี้มั

“เอาล่ะๆ ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว อาเสวี่ยคราวหน้าอย่าหุนหันพลันแล่นเช่นนี้อีกนะ รู้ไหมพวกข้าใจหายหมด” ไป่ชิงถงเท้าเอวสั่งสอนสหาย เห็นสวีเฟยหลงกับหลินเสวี่ยเฟิ่งกอดกันกลมก็โล่งใจ แต่สวีจิ้งเฟิ่งกลับไม่คิดเช่นนั้น สายตาหนักอึ้งจ้องมองฟากฟ้าเบื้องบน คราวเคราะห์ยังไม่ถูกปัดเป่าและมีทีท่าว่าจะก่อตัวขึ

“ห๊า!” ทั้งสี่คนอุทานพร้อมกัน ไป่ชิงถง และสวีจิ้งเฟิ่ง ยังพอทำเนาเพราะพวกเขาไม่รู้เบื้องลึกเบื้องหลังของเรื่องราวทั้งหมด หลินเสวี่ยเฟิ่งยิ่งงงงวยเข้าไปใหญ่ ไม่รู้แม้กระทั่งว่าบนสวรรค์เก้าชั้นฟ้าเคยเกิดสงคราม แม้แต่ผู้ถูกกล่าวหาอย่างสวีเฟยหลงเองก็ยังไม่รู้เรื่องรู้ราว ‘ข้าไปร่วมมือกับเผ

“ทำอะไรอย่างนั้นหรือ ข้าก็ทำในสิ่งที่มารดาผู้หนึ่งพึงกระทำอย่างไรล่ะ ข้าปกป้องลูกของข้าแล้วมันผิดตรงไหน ทีท่านยังให้ท้ายสวีหนิงหลงจนเกินขอบเขต อย่านึกว่าข้าไม่รู้นะว่าน้ำครำโสโครกถังนี้เป็นบุตรชายคนดีของท่านสาดใส่หลงเอ๋อร์ของข้า ท่านที่เป็นบิดาไม่เพียงไม่แก้ต่างให้เขา กลับปิดหูปิดตาปิดบังความผิดให้ม