Semua Bab Flirting With Fury (Billionaire Series #1) : Bab 31 - Bab 38

HINDI ko na kaya. “PUTANG INA NIYO LAHAT!” sigaw ko, hawak ang kumakabog kong dibdib. “WALA NA BANG TOTOO SA MUNDO KO?!” Nanlaki ang mga mata nina Damon at William. “Leah—” sabay nilang sabi. “WAG! Huwag n’yo kong kausapin. Pareho kayong sinungaling. Pareho kayong may tinatago. Gusto n’yo akong gawin laruan sa gulo n’yo—tangina!” Nagsimula nang bumagsak ang luha ko, mainit sa pisngi ko. Lumapit si Damon, dahan-dahan. Para bang binabakuran ako. “Leah, please. Pakinggan mo lang ako. Kaya ko ipaliwanag lahat—” “Explain?!” Tumingin ako sa kanya, galit na galit. “Ano pang ie-explain mo? Na may iba kang contract wives before me? Na hindi ako special? Na ako lang ang bagong project mo?!” Humigpit ang panga niya. “They meant nothing to me.” “Pero ako? Ano ako sa’yo?” Puno ng luha ang boses ko. “Asawa? O alila na pinalitan ng bagong version kasi sawa ka na sa luma?!”

"Si William... nasa ICU. Tinamaan siya para iligtas ka. Hindi pa rin siya gising hanggang ngayon." Napapikit siya, mariing pinigil ang galit. "Ethan escaped. Hindi namin siya nahuli. Pero hahanapin ko siya... kahit saan siya magtago."Nanlaki ang mata ko."Escaped? Paano-""May kasabwat siya. Isa sa mga guard ng mansion... pinapasok siya. Kasalukuyan pa naming iniimbestigahan kung sino pa ang kasama niya. Pero Leah... hindi ka na pwedeng bumalik doon. Delikado."Napaluha ako. Putang ina. Lahat ng ito... totoo pala."H-he almost killed me..." mahina kong sabi.Humawak si Damon sa mukha ko, marahang hinaplos ang pisngi ko. May takot sa mata niya, pero may halong galit-sa sarili niya."I'm sorry. Sorry kung nadamay ka. Sorry kung... kung nagtiwala ako sa maling tao. Sorry kung pinasok ka sa buhay kong puno ng panganib. Pero Leah..." tumigil siya, nanginginig ang labi, "hindi ko na kayang mawala ka."Napapikit ako. Tangina. Bakit ngayon niya sinasabi 'to?"Damon..." bulong ko, hinawakan a

Biglang bumukas ang pinto. "Sir Monteverde," sabi ng private guard ni Damon. "The car's ready. The safehouse is secured. Helicopter is standing by kung gusto niyo pong mag-airlift instead." Napalingon si Damon. "Prepare both. We leave in thirty minutes. No one else knows about this move, understood?" "Yes, sir." Nang makalabas ang guard, bumaling siya ulit sa'kin. "We're leaving, Leah. Now." Gusto kong tumutol. Gusto kong sabihin na ayokong tumakas, ayokong magtago... pero anong laban ko? Pati best friend ko pala... traydor. Pati simpleng buhay ko noon, wasak na. "Leah, you have to trust me. Please," bulong niya, mariin, halos pakiusap. Napatingin ako sa kanya. Sa lalaking ito na ilang linggo ko nang pinagdududahan... pero siya rin pala ang nag-iisang nagtatanggol sa'kin ngayon. Ako ba ang tanga noon... o ngayon pa lang nagiging totoo ang lahat? Huminga ako nang malalim. "Tara na." Tumango siya. Tumayo. Tinulungan akong bumangon mula sa kama, dahan-dahan.

“You’d probably say I’ve messed everything up again. You always said love would ruin me… that it’s weakness. Pero… what if you’re wrong?” Tiningnan niya ang picture. Hindi ko makita kung sino. “Maybe she’s not my weakness. Maybe Leah… is the only right thing I’ve ever done.” Tumulo ang luha ko. Napakapit ako sa hamba ng pinto. Oh God. Hindi pala biro ‘yung sinabi niya kanina. He meant it. Kahit sa sarili niyang katahimikan, inaamin niya. Hindi ako pwedeng tumayo lang dito. Pero bago pa ako makagalaw… Biglang nag-ring ang phone niya. Kinuha niya agad. “Monteverde.” Mahinang sagot niya. Hindi ko narinig ang nasa kabilang linya… pero biglang nanigas si Damon. “What do you mean she’s missing?!”