Semua Bab สัมพันธ์ลับอาจารย์แสนร้าย: Bab 161 - Bab 170

"หากอาบอกว่าพริกคือเมีย งั้นก็ทำให้พริกเห็นสิคะว่าไม่ใช่แค่คำพูดหลอกพริก แต่อาคิดกับพริกจริงๆ""ยังไงครับ""มีอะไรกับพริกค่ะ เอาให้พริกเดินขาถ่างไปเลยนะคะ ป่วยสักสามวันเจ็ดวัน ไม่ก็เข้าโรงพยาบาลไปเลยค่ะ""พริกหวาน..""ทำไมคะ ไหนบอกว่าพริกคือเมียจริงๆ""มันคนละอย่างกัน อายังทำแบบนั้นไม่ได้""เมื่อคืนอาก็ยังทำเลยค่ะ"พริกหวานหน้าบึ้ง ปากบอกว่าเธอคือเมีย พูดให้อีพริกหวานใจเหลวแล้วใจเหลวอีก แต่การกระทำสวนทางจริงๆ ไม่ต่างจากคิดว่าเธอคือลูกหลาน"ก็ตอนนั้นอาไม่มีสติ""อาทศจะบอกว่าหากเป็นตอนที่อาเมาอาเอาใครก็ได้ใช่ไหมคะ""เปล่า หากเป็นตอนที่อาเมามากๆ อาเอาใครไม่ได้เลยต่างหาก"ผู้ชายเรามันรู้ เมามากขนาดนั้นเอาที่ไหนมาแข็ง ร่างกายก็อ่อนแอไม่เหมือนกับตอนดื่มนิดเดียว หรือนอนหลับแบบที่ไม่มีแอลกอฮอล์ในร่างกาย อันนั้นฟิตปึ๋งปั๋งทั้งคืน แข็งโดยไม่รู้สึกตัวเป็นปกติ มันคนละอย่างกัน"ค่ะ งั้นพริกคงเอากับเสาไฟมั้งคะเมื่อคืน เอาจิ๋มไปถูเล่นๆ จนแสบไปหมด อาพอใจหรือยังคะ!""พริกหวาน""ไม่ต้องมากล่อมพริกแล้วค่ะ ไม่อยากทำก็ไม่ต้องทำค่ะ อีพริกหวานมันเป็นของตายสำหรับอาทศอยู่แล้วนี่คะ ไหนๆ อาทศก็ได้แล้ว ไม่มีควา

ทศวรรษพยักหน้าช้าๆ พลางคิดตาม ก่อนจะมีอะไรบางอย่างจากมือส้มยื่นมาตรงหน้าเขาคนตัวสูงรับมาถือเอาไว้ในมือพลางไล่สายตาดู มันคือเบอร์มือถือที่ถูกเขียนด้วยลายมือน่ารักๆ คงจะเป็นลายมือของส้ม"ฝากเอ็นดูนังส้มมันหน่อยนะคะพ่อผู้ใหญ่ นังส้มมันยังไม่เคยมีแฟนค่ะ"บอกแค่นี้หวังว่าผู้ใหญ่ทศคงเข้าใจ อีกฝ่ายใช่เป็นแค่ผู้ใหญ่บ้านที่มีใบหน้าหล่อเหลาเสียเมื่อไหร่ แต่อสังหาที่มีในครอบครองสามารถพาครอบครัวพวกเธอสุขสบายไปทั้งชาติแบบไม่ต้องทำงานลำพังเงินเดือนของผู้ใหญ่บ้านเธอไม่หวัง แต่กิจการของเขานั้นสำคัญกว่า นี่แค่อาชีพบังหน้า แต่ความจริงผู้ใหญ่ทศคือลูกชายคนหนึ่งของเศรษฐีอำเภอคันคายทศวรรษพยักหน้ารับ ก่อนจะรับถุงปลามาถือ มองตามหลังยายแก้วและหลานสาวที่เดินจากไป กระดาษใบเล็กจึงถูกขยำแล้วทิ้งลงถังขยะทันทีเอาปลาไปขังไว้ในกะละมัง พอนึกขึ้นได้ว่าพริกหวานอยู่ในห้องน้ำรีบเดินไปเปิดประตูออกดู ก็เห็นอีกฝ่ายนั่งยองๆ เอามือกอดเข่าตัวเองแล้วก้มหน้าลงไป"ออกมาได้แล้วครับ"พริกหวานยังคงนั่งนิ่ง จนทศวรรษต้องก้มตัวลงประคองอีกคนให้ลุกขึ้นยืน แต่พริกหวานกลับก้าวเท้าเดินไม่ออกเพราะมันรู้สึกหมดแรงทศวรรษจึงเปลี่ยนเป็นอุ้มอี

'ผู้ใหญ่ทศ!'ทศวรรษลืมตาพรึบขึ้น อุ้มพริกหวานลงไปนั่งที่โซฟาอย่างรวดเร็วแล้วรีบวิ่งออกจากห้องไป ก็เจอลูกบ้านตัวเองมาด้วยอาการตื่นตระหนก"มีอะไรเขียว!"ถามคนอายุน้อยกว่าเขาครึ่งนึง แถมยังเป็นหูเป็นตาช่วยเขาด้วย"ไอ้แจ๊สมันอาละวาดครับ""ไปๆ!""เดี๋ยวครับ!""ว่า""รูดซิปก่อนไหมครับพ่อผู้ใหญ่"เขียวเกาหัวตัวเองยิกๆ แหม..เป้าตุงมาเชียวทศวรรษมองลงที่กางเกงของตัวเองทันที ก่อนจะรีบรูดซิปกลับขึ้นพร้อมติดกระดุมกางเกงเข้าพริกหวานนะพริกหวาน ทำเรื่องขายหน้าให้เขาแล้ว!"ขอโทษที่มาขัดจังหวะนะครับพ่อผู้ใหญ่ แต่มันจำเป็นจริงๆ ครับ"ก็ใครจะไปรู้ล่ะว่าผู้ใหญ่ทศที่เพิ่งหย่าเมียได้ไม่ถึงอาทิตย์กลับหาของแซ่บมากินต่อซะแล้วแหม..พ่อผู้ใหญ่บ้านหมู่สิบสองของเรานี่ก็แซ่บไม่เบาเหมือนกันนะเนี่ย เลขห้าแล้วแต่ยังบริหารเอวไม่มีพัก อิอิ"ไปๆ"ทศวรรษพยายามไม่สนใจคำแซวทั้งที่หน้าแดงไปแล้ว แต่เขาไม่มีเวลามาอายเพราะชีวิตลูกบ้านสำคัญกว่าพอมาถึงบ้านที่เกิดเหตุก็ได้ยินเสียงเอะอะโวยวายมาจากข้างบนบ้าน และตัวต้นเหตุกำลังจับข้าวของที่มีอยู่โยนลงมาด้านล่าง ส่วนผู้เป็นเมียถูกชาวบ้านกันตัวออกมา นั่งกอดลูกน้อยร้องไห้"เกิดอะไรขึ

"ขอโทษเรื่องอะไรครับ" ทศวรรษเลิกคิ้ว"ที่พริกว่าอาเลิกกับเมียไงคะ""แล้วมันไม่จริงตรงไหน"นั่นน่ะสิ"อาไม่โกรธพริกนะคะ"ทศวรรษส่ายหัว"เรื่องจริงทั้งนั้น""อาทศน่ารักที่สุดเลยค่ะ"กดจูบลงบนริมฝีปากหยักหนักๆ ทีนึงแล้วผละออกมอง คนอะไรยิ่งดูยิ่งมีเสน่ห์ ยิ่งมองก็ยิ่งหลง รูปหน้าของอาทศกร้าวใจมากเลย สเปกเธอคือแบบนี้!หล่อคมเข้มหน้าดุ แต่ดูดีมองทีโคตรใจละลายต้องขอบคุณเมียเก่าของอาทศนะที่ทิ้งเขาไป เธอถึงได้มาอยู่จุดนี้แต่เธอจะไม่ทำเหมือนอีกฝ่ายแน่นอน เธอจะรักอาทศไปจนกว่าชีวิตจะหาไม่เลยล่ะ"อาขอนอนหน่อยนะปวดหัว เดี๋ยวเย็นจะลุกขึ้นมาทำต้มปลาให้กิน พริกนอนดูทีวีรอแล้วกัน""เป็นอะไรถึงปวดหัวเหรอคะ"พริกหวานถามด้วยความเป็นห่วง หรือว่าปวดหัวเพราะเธอว๊า.. อีพริกหวานทำอาทศวุ่นวายขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ยหนูขอโทษ..แต่หนูรักอาขานะคะถึงได้ทำตัววุ่นวาย"อยากดูดบุหรี่"ไม่ใช่แค่ปวดหัว มันเหนื่อย มันเพลีย ไม่อยากทำอะไรทั้งนั้น อยากนอนนิ่งๆ ทั้งวัน"อ้าว แล้วทำไมไม่ดูดล่ะคะ"ปกติอาทศดูดบุหรี่เป็นประจำนี่นา"ก็เด็กแถวนี้ชอบจูบไม่ใช่เหรอ""อาทศ.."นี่อย่าบอกนะ เพราะอาทศไม่อยากให้เธอเหม็นบุหรี่ฮื่ออออ....

"มีตรงกลางไหม ถ้าคุยแบบนี้ยังไงก็ตกลงกันไม่ได้ เรื่องผัวเมียมันต้องเห็นอกเห็นใจซึ่งกันและกัน""มันไม่เห็นใจฉัน!"ยายศรีเป็นคนเอ่ยขึ้นก่อน"มันแหละไม่เห็นใจผม ผัวทำงานมาเหนื่อยๆ ยังจะให้อึ๊บ ให้อึ๊บอยู่นั่นแหละ อีหื่น!""ไอ้คำ!""อีศรี!""หยุดๆ ทั้งคู่เลย"ผู้ใหญ่ทศนึกปวดกระบาล ถึงขั้นขึ้นไอ้ขึ้นอีกันแล้วเดี๋ยวอีกไม่นานคงมีเหตุการณ์นองเลือด"ยายศรี""ขาพ่อผู้ใหญ่""เรื่องนี้มันเป็นเรื่องธรรมชาติของผัวเมียเข้าใจได้ แต่ผัวทำงานทุกวันนะยายศรี""แบร่!"ตาคำแลบลิ้นใส่ยายศรีทันที ฝ่ายนั้นถึงกับยกมีดขึ้นขู่"ใจเย็นๆ ก่อนยายศรี ตาคำนี่ก็นะ! นั่นเมียตัวเองทำไมถึงอยากเอาชนะนัก"ตาคำเงียบปากเมื่อโดนตำหนิ ผู้ใหญ่ทศจึงเอ่ยต่อ"คำว่าผัวเมียน่ะนะตาคำ ถ้าหาจุดกึ่งกลางระหว่างกันไม่ได้ คำตอบสุดท้ายก็คือการเลิกรา""เรื่องแค่นี้เนี่ยนะพ่อผู้ใหญ่!""สามเดือนมันก็นานเกินไป""แต่ผมเหนื่อยนี่ครับ ทำแต่ละทีแทบไม่อยากลุกจากที่นอน ปวดเอวไปหมด!""ถ้าใช้เอวมันเหนื่อย แล้วทำไมไม่ลองใช้นิ้วใช้ลิ้นดู""หือ!"เขียวและลูกบ้านคนอื่นๆ ที่มามุงดูต่างอุทานออกมาเป็นเสียงเดียวกัน"ใช่แค่เอ็นที่ไหนที่ทำให้เสร็จ นิ้วก็มี ลิ้นก