“พวกเขาคือพ่อกับแม่ของคุณเพลิงเหรอคะ” มายาวีเดินตามรัญช์ไปพร้อมเอ่ยถามเขาถึงชายหญิงที่นั่งอยู่ในบ้านซึ่งรัญช์ก็พยักหน้ารับ“หยุดอยู่ตรงนั้น!!” เสียงก้องกังวานของหญิงสาววัยห้าสิบต้นๆ ดังขึ้นทำให้ขาเรียวชะงักหยุดอยู่หน้าประตูอีกครั้ง เธอเคลื่อนสายตาไปมองเปลวเพลิง มือเล็กที่แนบอยู่ข้างลำตัวกวักเรียกเขาอย่างต้องการความช่วยเหลือ‘ดะ ดุเป็นบ้าเลย’ มายาวียืนตัวเกร็งอยู่หน้าประตูบ้าน เธอส่งสายตาอ้อนวอนไปให้เปลิงเพลิงทว่าชายหนุ่มกลับไม่สนใจ เนื่องจากตัวเองยังเอาไม่รอดเดินเข้ามาในบ้านปุ๊ปก็ถูกหม่อมแม่สั่งให้หุบปากปั๊ป“เนี่ยน่ะเหรอผู้หญิงของแก ไหนปรัชบอกว่าเป็นขอทานแล้วผันตัวมาขายบริการแกชอบผู้หญิงแบบนี้เหรอ?” สิ้นประโยคของผู้เป็นแม่ เปลงเพลิงก็หันไปมองค้อนพี่ชายพร้อมริมฝีปากหนาที่ขยับแบบไม่มีเสียง ‘พ่องมึงตายสัส’“ป๊า มันด่าผมว่าพ่อมึงตาย!” พี่ใหญ่จอมกวนมีหรือจะยอมรีบหันไปฟ้องผู้เป็นพ่อ เปลวเพลิงได้แต่กัดฟันกรอดๆ จ้องหน้าปรัชญาอย่างเอาเรื่อง“ป๊ายังไม่ตายนะเว้ย”“ผมไม่ได้ว่าป๊า” เปลวเพลิงตอบเสียงราบเรียบ “ที่ม๊าบอกว่าผู้หญิงของผมนี่เข้าใจอะไรผิดหรือเปล่าครับ” หันไปแย้งผู้เป็นแม่ในประโยคเมื่อคร
Последнее обновление : 2025-06-09
