All Chapters of ทะเบียนร้ายเล่ห์รัก: Chapter 101 - Chapter 110

“คิดจะลักหลับผมเหรอครับ”ท่อนแขนแข็งแรงกอดรัดร่างบอบบาง ทั้งที่ตายังหลับอยู่“ตื่นแล้วเหรอคะคุณสิบขา”ได้ยินเธอถาม เปลือกตาหนักอึ้งจึงลืมขึ้นสบตาเธอ“ตื่นตั้งแต่ผิงแอบหอมแก้ม แล้วก็จูบผมแล้วครับ”นิ้วเรียวยาวพันเส้นผมสลวยของเธอเล่น“ไปอาบน้ำกันเถอะค่ะ ผิงจะได้ไปทำอาหารเช้าให้คุณสิบทาน”ร่างบางหยัดตัวขึ้น แต่ก็ต้องล้มทับร่างกำยำอีกครั้ง เพราะเขากระชับกอดร่างของเธออยู่“เดี๋ยวค่อยไปไม่ได้เหรอครับ เมื่อคืนยังไม่อิ่มเลย”เสียงทุ้มอ้อนเธออย่างเอาแต่ใจ แต่คำอ้อนของเขา ทำให้ตรีชฎาต้องมองอย่างหมั่นไส้‘ยังมีหน้ามาพูดอีกว่ายังไม่อิ่ม ทั้งที่เธอเพิ่งได้นอนเมื่อตอนตีห้า คนอะไรหื่นอย่างกับคนตายอดตายอยาก’“พอได้แล้วค่ะ ขืนให้คุณสิบต่อ ผิงก็อดเล่นน้ำทะเลกันพอดี ไปค่ะ ลุกได้แล้ว”ตรีชฎาลุกขึ้นนั่ง ก่อนจะดึงมือเขาให้ลุกตาม แต่สิบทิศกลับงอแง หยิบหมอนขึ้นมากอดอย่างไม่ยอมลุก เพราะงอนที่ถูกภรรยาสาวขัดใจ“คุณสิบ ถ้าคุณสิบเอาแต่ใจอยู่อย่างนี้ ผิงจะไม่ให้คุณสิบอาบน้ำด้วยแล้วนะคะ”เสียงหวานเริ่มดุคนเอาแต่ใจ พอถูกเมียรักดุเอา ร่างสูงก็เด้งตัวลุกขึ้นนั่งทันที“ผิง ทำไมต้องดุผมด้วยล่ะ”เขากระเง้ากระงอดใส่ ใบหน้

“คุณผิงครับ” ได้ยินเสียงหนึ่งเรียก หญิงสาวจึงหยุดดื่มน้ำมะพร้าว แล้วเงยหน้าขึ้นมองคนตรงหน้า“อ้าว คุณธานิศ มาเล่นน้ำด้วยเหรอคะ”ตรีชฎาถามด้วยน้ำเสียงสดใส เมื่อเห็นว่าเป็นธานิศ“เปล่าครับ พอดีผมเห็นคุณผิง ก็เลยเข้ามาทัก เอ่อ แล้วนี่คุณสิบไปไหนล่ะครับ ถึงปล่อยให้คุณผิงมานั่งอยู่คนเดียวได้”ธานิศนึกแปลกใจ ว่าทำไมคนขี้หึงอย่างสิบทิศ ถึงปล่อยให้ภรรยาสาวมานั่งเล่นที่ชายหาดคนเดียวอย่างไม่กลัวว่าจะมีใครมาจีบเธอ“อ่อ คุณสิบไปเอาของที่บ้านพักน่ะค่ะ เดี๋ยวก็คงจะมาแล้ว เชิญคุณธานิศนั่งก่อนสิคะ”ตรีชฎาผายมือเชิญให้เขานั่งลงบนเก้าอี้ชายหาดข้าง ๆ กัน “ขอบคุณครับ”เขากล่าวขอบคุณ แล้วนั่งลงตามคำเชิญ พอดีกับที่สิบทิศเดินมาถึง เห็นแขกไม่ได้รับเชิญอย่างธานิศนั่งอยู่กับเมียรัก ดวงตาคมก็วาวโรจน์ขึ้นทันใดเผลอหน่อยเดียว มันก็แอบมาตีท้ายครัวเขาเสียแล้ว จมูกไวเหลือเกินนะไอ้ธานิศ สิบทิศสูดลมหายใจอย่างช้า ๆ ระงับความหึงหวง ก่อนจะเดินเข้าไปหาเมียรักทันที“เมียจ๋า สามีมาแล้วครับ”ร่างสูงรีบมานั่งซ้อนอยู่หลังร่างบาง พร้อมกับโอบกอดเธอไว้อย่างหวงแหน แล้วยื่นหน้ามาหอมแก้มเนียนที่ไร้เครื่องสำอางอย่างต้อง

คฤหาสน์ไม้สักมีพื้นที่กว้างขวางในตัวจังหวัดเชียงใหม่ ซึ่งทุกคนทางภาคเหนือต่างก็รู้จักเจ้าของคฤหาสน์โอ่อ่าหลังนี้กันเป็นอย่างดีพ่อเลี้ยงกัญจน์ เศรษฐีผู้ยิ่งใหญ่แห่งทิศอุดรของแดนสยาม มีกิจการมากมายไว้บังหน้า ทว่ากิจการหลักของพ่อเลี้ยงกัญจน์ก็คืออิทธิพลมืดทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็นบ่อนการพนัน ขายบริการผู้หญิง รวมทั้งขนอาวุธเถื่อน ใครต่างก็ทราบกันดีถึงเบื้องลึกเบื้องหลังของพ่อเลี้ยงกัญจน์ผู้นี้ แต่ไม่มีใครสามารถหาหลักฐานมามัดตัวพ่อเลี้ยงกัณจน์ได้เลยสักคนเดียว“พ่อเลี้ยงครับ เกิดเรื่องใหญ่แล้วครับ” ชัยลูกน้องคนสนิทของพ่อเลี้ยงกัญจน์ เคาะประตูห้องนอนรัวดังด้วยความตื่นตระหนก“โธ่เว้ย! คนกำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม ทำไมจะต้องมาขัดอารมณ์กูตอนนี้ด้วยวะ”พ่อเลี้ยงกัญจน์ที่กำลังซุกไซ้สาวร่างโปร่งบางอย่างเมามัน ต้องหยุดชะงักอย่างหัวเสียกับเสียงคนเคาะประตู“พ่อเลี้ยงครับ เปิดประตูหน่อยครับ”เสียงตะโกนโหวกเหวกจากด้านนอกยังดังไม่หยุดหย่อน“ไปก่อนเถอะค่ะพ่อเลี้ยง เดี๋ยวค่อยมาสนุกกันต่อก็ได้”เจ้าหล่อนบอก พ่อเลี้ยงจึงต้องหยิบผ้าเช็ดตัวมาพันท่อนล่างอย่างหมิ่นเหม่ เดินหน้ายุ่งไปเปิดประตู ส่วนสาวเจ้าก็เอาผ้าห่มคลุ

“ไปแค่นี้ ไม่เห็นจำเป็นจะต้องเอาของฝากมาให้เลย”สิบทิศเปิดฉากถากถางรณฤทธิ์ เลยโดนฤทธิ์ปูหนีบเข้าที่บั้นเอวจนเขาสะดุ้ง“คุณสิบคะ พี่ริวอุตส่าห์มีน้ำใจ ซื้อของฝากมาให้เรานะคะ”“ก็รู้ แต่มันก็ไม่มีความจำเป็นอะไรเลยนี่ ของแค่นี้ ผมซื้อให้ผิงเองก็ได้ โอ๊ย!”พูดยังไม่ทันขาดคำ เขาก็โดนมือบางบิดเข้าอีกรอบ“ผิงน่ะใจร้ายกับผมอยู่เรื่อยเลย ดูสิบิดมาได้ เนื้อผมเขียวไปหมดแล้วเนี่ย”สิบทิศมองหน้าภรรยาคนสวยตาละห้อย ลูบเอวตัวเองป้อย ๆ ทั้งรณฤทธิ์ โยธิน และณภัทร จึงได้แต่มองเขาถูกทำโทษอย่างไม่อาจช่วยเหลือได้ ทั้งขำทั้งสงสาร คิดไม่ถึงเลยว่าวันนี้จะได้เห็นเสือร้ายหงอเป็นแมว“พ่อเลี้ยงอย่าเพิ่งซีเรียสนักเลยค่ะ ตอนนี้เรามาหาอะไรทำสนุก ๆ รอข่าวจากนายชัยดีกว่าไหมคะ”สาวร่างโปร่งบางเข้ามานัวเนียร่างกำยำของพ่อเลี้ยงอย่างต้องการปลุกอารมณ์ ถ้าเป็นเวลาอื่น เขาคงจะโอนอ่อนไปกับการเล้าโลมของเธอ แต่ตอนนี้เขาไม่มีอารมณ์ที่จะทำอะไรทั้งนั้น พ่อเลี้ยงกัญจน์ผลักไสเธอออกด้วยความรำคาญ“อย่าเพิ่งมาสร้างความรำคาญตอนนี้ได้ไหมมาเรีย ผมกำลังเครียด ไม่มีอารมณ์ไปกับคุณหรอก”เสียงเหี้ยมตวาดใส่อย่างหงุดหงิด ก่อนจะลุกไปแต่งตัวเพื่อร

วันนี้ไม่มีงานอะไรที่ต้องทำ ท่านประธานหนุ่มจึงลงลิฟต์มายังชั้นหนึ่ง ตั้งใจว่าจะไปนั่งพักผ่อนที่ห้อง Relax Room ห้องนี้เขาทำไว้ให้สำหรับพนักงานทุกคนในบริษัท ได้เข้ามาพักผ่อนหย่อนใจ ซึ่งภายในห้องก็มีหนังสือทุกประเภทให้พนักงานเลือกอ่านได้ตามใจชอบ นอกจากนี้ก็ยังมีมุมโสตทัศน์ หรือแม้จะเป็นมุมสำหรับรับประทานอาหารว่างก็มีทว่าเมื่อเดินผ่านจุดประชาสัมพันธ์ สิบทิศก็เห็นประชาสัมพันธ์สาวกำลังนั่งจิ้มมะม่วงเข้าปากอย่างไม่ห่วงสวย ขาแกร่งยาวจึงสาวเท้าเข้าไปหาช้า ๆ อย่างไม่ให้ประชาสัมพันธ์สาวรู้ตัว“ทำอะไรหรือ คุณกวินตรา”เสียงเรียบนิ่งถามขึ้น เจ้าของชื่อที่กำลังก้มหน้าก้มตาเคี้ยวมะม่วงตุ้ย ๆ จึงเงยหน้าขึ้นมองคนถาม แล้วเธอก็ต้องเบิกตากว้าง หน้าซีดเป็นไก่ต้ม เมื่อเห็นหน้าหล่อ ๆ แต่นิ่งขรึมของท่านประธานหนุ่ม ที่ไม่รู้ว่ามายืนอยู่ตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่“ทะ ท่านประธาน เอ่อ คะ คือ ดิฉันขอโทษค่ะ ที่แอบกินมะม่วงในเวลาทำงาน”เสียงตะกุกตะกักเอ่ยขอโทษท่านประธานหนุ่ม สำนึกรู้ว่าตัวเองทำผิดกฎของบริษัท ซวยแน่ ๆ ท่านประธานมาเห็นแบบนี้ ไม่โดนสั่งพักงานก็ถูกไล่ออกชัวร์“นั่นมะม่วงอะไร”ดวงตาคมเหลือบมองมะม่วงที่ประช