Lahat ng Kabanata ng ทะเบียนร้ายเล่ห์รัก: Kabanata 81 - Kabanata 90

แสงแดดที่สาดส่องเข้ามากระทบใบหน้าสวย ทำให้ร่างบอบบางต้องงัวเงียตื่นขึ้นมา เพียงแค่ขยับตัว ตรีชฎาก็รู้สึกปวดเมื่อยไปทั่วร่าง ที่เป็นเช่นนี้สาเหตุเกิดจากภาษากายที่เธอและเขาต่างสื่อสารกันครั้งแล้วครั้งเล่า แม้เขาจะเร่าร้อนแต่ก็อ่อนหวานกับเธอมาก คิดแล้วแก้มนวลเนียนก็แดงเป็นลูกตำลึงโดยอัตโนมัติร่างบางพลิกตัวหันมา หวังจะได้เห็นร่างสูงนอนอยู่ แต่แล้วหัวใจดวงน้อยก็กระตุกวูบ เมื่อพบว่าที่ข้าง ๆ เธอว่างเปล่า ไร้เงาของคนที่นอนกอดกันตลอดทั้งคืน เหลือเพียงแค่ไออุ่นบนที่นอนทิ้งไว้ให้ดูต่างหน้าเขาหายไปไหน หรือว่าเขาจะทิ้งเธอไปแล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาทำลงไปทั้งหมด เป็นเพียงภาพลวงตาที่เขาสร้างขึ้นเพื่อหลอกให้เธอดีใจเล่น หลอกให้เธอยอมทอดกายให้เขาได้เชยชม แล้วผลสุดท้ายเขาก็ทิ้งเธอไปอย่างไม่ไยดีใช่ไหมคิดได้เท่านั้น หยดน้ำสีใสก็ไหลพราก เปรอะเปื้อนใบหน้าอย่างสุดจะทน มือบางลูบไล้ร่องรอยตรงที่ที่เขานอนอย่างต้องการดูดซับไออุ่น ก่อนที่เธอจะพลิกตัวกลับไปทางเดิม เพราะไม่ต้องการเห็นพื้นที่ว่างตรงนั้นให้มันเจ็บปวดใจสิบทิศก้าวเข้ามาในห้องนอน ปิดประตูลงอย่างเบามือ ด้วยกลัวว่าจะไปรบกวนร่างบางที่กำลังนอนหลับอยู่

“กับข้าวน่ากินจัง มีปลาหมึกผัดผงกะหรี่ของโปรดผมด้วย”เมื่อแต่งตัวเสร็จเรียบร้อย สิบทิศก็เดินออกมานั่งที่โต๊ะ ซึ่งมีอาหารวางไว้เรียบร้อยแล้ว“ค่ะ ผิงรู้ว่าเป็นของโปรดของคุณสิบ ผิงก็เลยทำให้ทาน ไม่รู้ว่ามันจะอร่อยหรือเปล่า”หญิงสาวบอกยิ้ม ๆ เธอไม่กล้ารับประกันความอร่อย เพราะกลัวเขาจะต่อว่าอาหารของเธอเหมือนครั้งนั้นอีก “อร่อยสิ อาหารที่ผิงทำอร่อยทุกอย่างนั่นแหละ เอ่อ จริง ๆ แล้ว ผมมีความลับจะบอกผิงด้วยนะ”“คะ” คิ้วสวยเลิกขึ้นอย่างแปลกใจ“ที่ผ่านมาผมโกหกว่าอาหารของผิงไม่อร่อย แต่จริง ๆ แล้ว มันอร่อยมาก อร่อยที่สุดในโลกเลยล่ะ ผมไม่ได้โกหกนะ ครั้งแรกที่ผิงทำให้ผมทาน ผมไม่คิดว่าผิงทำอาหารเป็น ก็เลยวางฟอร์มไปอย่างนั้นแหละ ส่วนอาหารทุกมื้อที่ผิงทำ ที่เห็นผมกินนิดเดียวน่ะ จริง ๆ แล้ว ผมให้มะเหมี่ยวเก็บเอาไว้ แล้วแอบมากินต่อในครัวตอนกลางคืน”สิบทิศเฉลยความลับให้ตรีชฎาฟังด้วยความตลกตัวเอง เพราะความฟอร์มจัดของเขาแท้ ๆ ถึงต้องคอยแอบคนในบ้านมากินอาหารที่หญิงสาวทำอยู่เป็นประจำ ตรีชฎาฟังแล้วก็ขำ ในใจลึก ๆ รู้สึกปลื้มไม่น้อย ถึงว่าสิยามดึกทีไร เธอเห็นเขาออกไปข้างนอกทุกที ที่แท้ก็แอบไปในครัวนี่เอง“ถ้า

“คุณสิบจะบอกได้หรือยังคะ ว่าคุณสิบพาผิงมาที่นี่ทำไม”ตรีชฎาถามขึ้นอีกครั้ง เมื่อสิบทิศพาเธอมายืนอยู่หน้าห้องพักห้องหนึ่ง“ถ้าผิงอยากรู้ ก็เข้าไปในห้องสิครับ”ตรีชฎาไม่รอช้า บิดกลอนประตูเข้าไป เพราะความสงสัยที่กักเก็บมาตลอดทาง ได้ยินเสียงประตูห้องเปิดออก มาเรียก็ผุดลุกจากโซฟา พร้อมกับยิ้มด้วยความดีใจ“สิบคะ” ร่างโปร่งบางทำท่าจะวิ่งเข้าหาชายหนุ่ม หวังจะทักทายเขาด้วยจูบหวาน ๆ เสียหน่อย แต่เธอก็ต้องหยุดชะงักงันเมื่อสายตาปะทะกับร่างบางของศัตรูที่เข้ามาพร้อมสิบทิศ ตรีชฎามองมาเรียด้วยความแปลกใจเป็นอย่างมาก แล้วหันมามองสามีอย่างไม่เข้าใจ“นังตรีชฎา สิบหย่ากับแกแล้วไม่ใช่เหรอ ทำไมแกยังหน้าด้านมาตามเกาะสิบอีกยะ” นางแบบสาวเปิดศึกทันทีที่เห็นหน้า“เธอน่ะสิหน้าด้าน ใครหย่ากับใครไม่ทราบยะ ยายฮิสทีเรีย” ตรีชฎาตอกกลับมาเรียแค่เรียกน้ำย่อยเท่านั้น แต่ก็ทำเอาสิบทิศกับบอดี้การ์ดทั้งสองแทบจะหลุดขำกับคำทักทายนั้น“กรี๊ด แก กล้าดียังไง มาเรียกฉันว่าฮิสทีเรีย สิบขา ดูนังเมียเก่าของคุณสิคะ มันเรียกมาเรียว่าฮิสทีเรีย มาเรียไม่ยอมนะคะสิบ”นางแบบสาวรีบฟ้องสิบทิศ เพราะคิดว่าเขาต้องจัดการให้เธอแน่ ๆ แต่แล้วมาเ

“หนูผิง หนูผิงกลับมาแล้ว มาให้แม่กอดให้หายคิดถึงหน่อยสิลูก”เพียงแค่เห็นหน้าลูกสะใภ้คนโปรดเดินเข้าบ้านมาพร้อมลูกชาย คุณหญิงสิรินดาก็ร้องเรียกด้วยความดีใจตรีชฎาโถมตัวเข้าไปในอ้อมกอดที่คุณแม่สามีอ้าแขนรอรับอย่างแสนคิดถึง ริมฝีปากอวบอิ่มคลี่ยิ้มละมุน เพราะรับรู้ถึงไออุ่นของความรักที่คุณหญิงสิรินดามอบให้ ถึงนางจะไม่ใช่แม่แท้ ๆ แต่เธอก็อุ่นใจทุกครั้งที่ได้อยู่ในอ้อมกอดนี้ อ้อมกอดที่คอยปกป้องเธอให้พ้นจากภยันตราย“แม่ดีใจจังเลย ที่หนูผิงกลับมาแล้ว แม่นึกว่าหนูจะไม่ยอมให้อภัยตาสิบเสียอีก นี่แม่กับพรลุ้นจนตัวโก่งเลยนะ ว่าตาสิบจะง้อหนูผิงสำเร็จหรือเปล่า”คุณหญิงสิรินดากระชับกอดลูกสะใภ้คนงามอีกครั้ง“ยินดีต้อนรับกลับบ้านธาราธรณ์นะลูก อะไรที่มันผ่านไปแล้วก็ทิ้งมันไป อย่าไปจดจำมันให้เปลืองสมอง ที่ผ่านมาลูกชายของแม่มันโง่เอง ที่มองข้ามหนูไป ทั้ง ๆ ที่ก็มีหนูอยู่เต็มสี่ห้องหัวใจ แต่เพราะทิฐิและความอคติ เลยทำให้มันทำท่ารังเกียจหนู แต่ที่จริงแล้วอยากจะเข้าใกล้หนูจนตัวสั่น พอวันที่หนูผิงจากไป ก็ทำจะเป็นจะตาย ข้าวปลาไม่ยอมกิน นี่แค่ห้าวันมันยังบ้าขนาดนี้ ถ้าเป็นเดือนมีหวังแม่คงต้องส่งไปศรีธัญญาแน่ ๆ อั

สิบทิศละจากริมฝีปากแสนหวานอย่างอ้อยอิ่ง ฝังใบหน้าซุกซบที่ซอกคอ สูดกลิ่นหอมจากเนื้อนวลสาวเข้าเต็มปอด จนได้กลิ่นแป้งหอม ๆ เป็นกลิ่นประจำตัวของเธอ ซึ่งเขาจำได้ดี เธอไม่ชอบใช้น้ำหอมเหมือนผู้หญิงคนอื่น ที่ฉีดแต่ละที นึกว่าไปตกถังน้ำหอมมา จนมันฉุนมากกว่าหอมเสียอีกมือหนาลูบไล้ขึ้นมาตามสีข้าง เข้าครอบครองหน้าอกอวบอิ่มภายใต้เสื้อแขนกุดสีชมพู ก่อนจะเคล้นคลึงเบา ๆ“พอได้แล้วค่ะคุณสิบขา นี่มันห้องทำงานนะคะ”เสียงใสร้องห้าม พยายามยันหน้าของเขาให้ออกห่าง“แล้วไงครับผิง เราอยู่กันแค่สองคน จะไปกลัวอะไรล่ะครับ” ชายหนุ่มพึมพำในลำคอ ใบหน้าคมสันยังคลอเคลียอยู่บนเนินอกของภรรยาอย่างไม่ยอมถอยห่าง“ผลัวะ ว้าย!”เสียงกรีดร้องของบุคคลที่สาม ทำให้สิบทิศจำต้องเงยหน้าจากทรวงอกคู่งามด้วยความขัดใจ“คุณลี จะเข้ามาทำไมไม่เคาะประตูก่อน”นัยน์ตาคมจ้องหน้าเลขานุการสาวเขม็ง ที่ดันพรวดพราดเข้ามาขัดอารมณ์พิศวาสที่กำลังก่อตัวอย่างน่าโมโห“เอ่อ ดิฉันเคาะประตูแล้วนะคะ ก็เลยเปิดเข้ามา ดิฉันขอโทษค่ะ ที่ดันเข้ามาขัดจังหวะท่านประธานกับคุณผิงจู๋จี๋กัน”ลินลณีส่งยิ้มแห้งให้คนทั้งคู่ ตรีชฎาหน้าแดงแปร๊ด เขินเหลือเกินที่เลขานุการสาว